Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Co prawda to pierwsza część, ale przyznam każdej kolejnej 10 gwiazdek!!!!. Dla mnie (porównując ją do Serii-Niezgodna i Serii-Dotyk, Sekret i Dar Julii), ta trylogia to numer jeden!

Co prawda to pierwsza część, ale przyznam każdej kolejnej 10 gwiazdek!!!!. Dla mnie (porównując ją do Serii-Niezgodna i Serii-Dotyk, Sekret i Dar Julii), ta trylogia to numer jeden!

Tu tylko napiszę, że zakończenie niby oczywiste, w głębi duszy chciałam aby ta historia tak się zakończyła, ale napisane w taki sposób, że łzy które popłynęły mi po twarzy, a uwierzcie rzadko mi się to przy czytaniu książek zdarza, były nie łzami radości - tylko smutku. Kto przeczyta, chyba będzie wiedział o co mi chodziło!

Tu tylko napiszę, że zakończenie niby oczywiste, w głębi duszy chciałam aby ta historia tak się zakończyła, ale napisane w taki sposób, że łzy które popłynęły mi po twarzy, a uwierzcie rzadko mi się to przy czytaniu książek zdarza, były nie łzami radości - tylko smutku. Kto przeczyta, chyba będzie wiedział o co mi chodziło!

Skończyłam!!! I jestem wkurzona, że jeszcze nie wyszła 3 część, bo chyba umrę z ciekawości, co dalej.! Złoty syn kończy się jeszcze mocniej, niż Złota krew, ale już dziś mogę śmiało umieścić RED RISING na III miejscu przeczytanych przez mnie dystopijno-antyutopijnych serii (jeżeli chodzi o fabułę).
Natomiast jeżeli chodzi o akcję, jej bieg, nieoczekiwane zwroty i dynamizm, to zdecydowanie wygrywa CZERWONY!!!!! Co za tempo!!!!! Człowiek nie ma czasu się ponudzić!!! Ledwo coś sobie poukładałam, a już za moment legło to w gruzach. Jednym słowem życie Darrowa au Andromedusa, to jedna wieka sinusoida.
I po mimo tego, że była tu walka, walka i śmierć i jeszcze raz walka,to ogromnie mi się ta historia spodobała!
Obiecałam sobie, że po przeczytaniu w krótkim czasie, już 4 serii w tym klimacie, dam sobie chwilę odpoczynku. Ale nie wytrzymałam i sięgnęłam po RED RISING i nie żałuję!!! I naprawdę z niecierpliwością czekam na Gwiazdę Zaranną.

Skończyłam!!! I jestem wkurzona, że jeszcze nie wyszła 3 część, bo chyba umrę z ciekawości, co dalej.! Złoty syn kończy się jeszcze mocniej, niż Złota krew, ale już dziś mogę śmiało umieścić RED RISING na III miejscu przeczytanych przez mnie dystopijno-antyutopijnych serii (jeżeli chodzi o fabułę).
Natomiast jeżeli chodzi o akcję, jej bieg, nieoczekiwane zwroty i dynamizm,...

Jak to napisała autorka w podziękowaniach "Dotarłam do końca" UFF! No i co? No i nic! Długo myślałam jak tu podsumować tę serię. Bo po przeczytaniu IGRZYSK i NIEZGODNEJ oraz skuszona wysokimi ocenami, szybko zakupiłam i szybko zaczęłam czytać i szybko się rozczarowałam! Jak dla mnie to prosta historia trójkąta miłosnego - ona jedna i dwóch braci, z wojenką w tle. Czytało się szybko, ale nic poza tym. Nie porwała mnie ta historia. Wojna i sprawa wyzwolenia się spod władzy Komitetu Odnowy potraktowana marginalnie. Na pierwszym miejscu była miłość i relacje między głównymi bohaterami, ale też bez jakiegoś specjalnego zaskoczenia. Cieszę się, że ją skończyłam!

Jak to napisała autorka w podziękowaniach "Dotarłam do końca" UFF! No i co? No i nic! Długo myślałam jak tu podsumować tę serię. Bo po przeczytaniu IGRZYSK i NIEZGODNEJ oraz skuszona wysokimi ocenami, szybko zakupiłam i szybko zaczęłam czytać i szybko się rozczarowałam! Jak dla mnie to prosta historia trójkąta miłosnego - ona jedna i dwóch braci, z wojenką w tle. Czytało...

Napiszę tylko tyle, że mogłabym w całości przytoczyć opinię Villiany. I tyle w tym temacie!

Napiszę tylko tyle, że mogłabym w całości przytoczyć opinię Villiany. I tyle w tym temacie!

Po przeczytaniu 1/3 książki, myślałam że nie będę wydawać kasy na kolejne tomy. Jednak od momentu wejścia Thomasa do labiryntu, coraz bardziej zaczęła mnie wciągać. Autor buduje napięcie bardzo umiejętnie, aż w końcu sama zaczęłam czuć się jak więzień tego labiryntu i cały czas zastanawiałam się "o co kaman"??????
Na początku wkurzały mnie te wszystkie purwy, sztamaki, krótasy itd., ale im dalej zagłębiałam się w lekturze, tym bardziej to akceptowałam. Mało tego czytając, w mojej głowie te zwroty brzmiały bardziej dosadnie. No bo jak tu się nie wpurwiać, kiedy widmo niechybnej śmierci zagląda ci w oczy.
Bardzo spodobała mi się ta konwencja, że nie od razu zostało wywalone - co, kto i dlaczego, tylko stopniowo, budując napięcie dowiadujemy się coraz więcej. Mało tego czujemy się po części jak te biedne dzieciaki, które wychodząc z Pudła każde w swoim czasie, nie wiedziały o tym miejscu i o sobie dosłownie NIC.
Akcja, akcja, akcja i nagle koniec książki, ale nie koniec historii. Koniecznie trzeba sięgnąć po drugą część, by może w końcu poznać całą prawdę. Biegnę do księgarni..... cdn.

Po przeczytaniu 1/3 książki, myślałam że nie będę wydawać kasy na kolejne tomy. Jednak od momentu wejścia Thomasa do labiryntu, coraz bardziej zaczęła mnie wciągać. Autor buduje napięcie bardzo umiejętnie, aż w końcu sama zaczęłam czuć się jak więzień tego labiryntu i cały czas zastanawiałam się "o co kaman"??????
Na początku wkurzały mnie te wszystkie purwy, sztamaki,...

Nieźle żeś to sobie Panie Dashner wykombinował!!!!!
Druga część jeszcze lepsza od pierwszej!!!! Akcja non stop. Coraz więcej niewiadomych. Nie wiadomo już kto przyjaciel, a kto wróg?! Ja bym chyba autentycznie zwariowała!!! Jeszcze mocniej trzyma w napięciu, właściwie to cały czas. Kilka akcji takich, że całe szczęście, że czytałam za dnia w podróży, bo w nocy byłoby ciężko!!! I znów kończy się tak, że "wiem, że nic nie wiem?".
Jeszcze raz - Brawo Panie Dashner!!!
Jestem już w trakcie czytania trzeciej części "Leku na śmierć"! No bo kiedyś ta historia musi się skończyć.

Nieźle żeś to sobie Panie Dashner wykombinował!!!!!
Druga część jeszcze lepsza od pierwszej!!!! Akcja non stop. Coraz więcej niewiadomych. Nie wiadomo już kto przyjaciel, a kto wróg?! Ja bym chyba autentycznie zwariowała!!! Jeszcze mocniej trzyma w napięciu, właściwie to cały czas. Kilka akcji takich, że całe szczęście, że czytałam za dnia w podróży, bo w nocy byłoby...

Tak jak już większość wspomniała, pomysł na całą trylogię "Więzień Labiryntu" niesamowity! Szybkie zwroty akcji, tak wiele niewiadomych, że nie dało się jej tak łatwo odłożyć i pójść spać! Mnie pchała do tego przeogromna, cały czas podsycana kolejnymi zagadkami, chęć poznania jak to się wszystko zakończy???!!!
Ale niestety apetyt rozbudzony I i II tomem nie został w pełni zaspokojony. Niby happy end - choć nie do końca, ze względu na utratę po drodze kilku lubianych bohaterów..., ale bez fajerwerków.
I pytanie - Dlaczego przy tak ciekawej, niebanalnej historii i przygodzie, którą autor nam zaserwował - koniec wypadł tak banalnie, nijak...???
Ale cieszę się, że ją przeczytałam!!! I polecam gorąco, naprawdę warto. To był mocny thriller, który momentami przechodził w horror, a to lubię...

Tak jak już większość wspomniała, pomysł na całą trylogię "Więzień Labiryntu" niesamowity! Szybkie zwroty akcji, tak wiele niewiadomych, że nie dało się jej tak łatwo odłożyć i pójść spać! Mnie pchała do tego przeogromna, cały czas podsycana kolejnymi zagadkami, chęć poznania jak to się wszystko zakończy???!!!
Ale niestety apetyt rozbudzony I i II tomem nie został w pełni...