Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na pewno ocena byłaby znacznie wyższa, gdyby nie to, że cały czas miałam wrażenie, że czytam plagiat filmu "Po Życiu" Hirokazu Koreedy z 1998 roku. Nie znalazłam informacji o żadnych oskarżeniach, ale motyw miejsca tranzytowego, w którym zmarły wybiera to jedno wyjątkowe wspomnienie z całego swojego życia nie jest, w kontekście Japonii, oryginalny. Tyle, że u Koreedy to było bardziej studio filmowe niż fotograficzne.
Zamawiając tę książkę, byłam święcie przekonana, że to jakiś pierwowzór filmu, ale okazuje się, że została wydana w 2019 roku. Mam za swoje za brak researchu.
Same historie wpasowują się w ostatnie trendy wydawnicze, biorąc pod uwagę literaturę japońską tłumaczoną w Polsce: to bardzo ciepłe historie, dość niespieszne, napisane bardzo minimalistycznym stylem. Nie mam im, pod względem fabularnym nic do zarzucenia, spełniają swoją rolę, niemniej nie mogłam nie uciąć oceny.

Na pewno ocena byłaby znacznie wyższa, gdyby nie to, że cały czas miałam wrażenie, że czytam plagiat filmu "Po Życiu" Hirokazu Koreedy z 1998 roku. Nie znalazłam informacji o żadnych oskarżeniach, ale motyw miejsca tranzytowego, w którym zmarły wybiera to jedno wyjątkowe wspomnienie z całego swojego życia nie jest, w kontekście Japonii, oryginalny. Tyle, że u Koreedy to...