Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka zostawiła pewien niedosyt. Historii, bohaterów, a przede wszystkim szczęścia. Rudniańska dotyka sedna swoim pisaniem, pieknie ubiera w słowa to co trudno wyrazić i wypowiedzieć. Historie (po)wojenne, żydowskie, ukraińskie, izraelskie, warszawskie. Niektóre budujące, w większości jednak smutne, nostalgiczne i wzruszające.

Książka zostawiła pewien niedosyt. Historii, bohaterów, a przede wszystkim szczęścia. Rudniańska dotyka sedna swoim pisaniem, pieknie ubiera w słowa to co trudno wyrazić i wypowiedzieć. Historie (po)wojenne, żydowskie, ukraińskie, izraelskie, warszawskie. Niektóre budujące, w większości jednak smutne, nostalgiczne i wzruszające.

Masakra. Bardzo naiwna historia. Jedyne co mi się podobało to idea pomocy chorej siostrze i organizowanej w tym celu akcji charytatywnej. Sama lista, jako narzędzie zmiany też jest ok. Ale sposób myślenia głównej bohaterki nie zauroczył mnie, omijałam te wszystkie opisy, naiwne pytania, wykrzykniki i znaki zapytania. Brakowało dziewczynie elementarnej wiedzy. Jako bajeczka na odstresowanie to niech już będzie, ale szczerze polecam poszukać czegoś lepszego. Nie polecam.

Masakra. Bardzo naiwna historia. Jedyne co mi się podobało to idea pomocy chorej siostrze i organizowanej w tym celu akcji charytatywnej. Sama lista, jako narzędzie zmiany też jest ok. Ale sposób myślenia głównej bohaterki nie zauroczył mnie, omijałam te wszystkie opisy, naiwne pytania, wykrzykniki i znaki zapytania. Brakowało dziewczynie elementarnej wiedzy. Jako bajeczka...

Każda jej książka to prawdziwa uczta. Zagadka jest zawsze mega ciekawa i z zaskakującym zakończeniem. Najbardziej jednak cenię tę serię za możliwość obserwacji relacji pomiędzy głównymi bohaterami; ich rozterek, przemyśleń, życiowych błędów i tego jak przyjmują to, co ich spotyka. Bardzo polecam tę część serii jak i jej poprzednie książki.

Każda jej książka to prawdziwa uczta. Zagadka jest zawsze mega ciekawa i z zaskakującym zakończeniem. Najbardziej jednak cenię tę serię za możliwość obserwacji relacji pomiędzy głównymi bohaterami; ich rozterek, przemyśleń, życiowych błędów i tego jak przyjmują to, co ich spotyka. Bardzo polecam tę część serii jak i jej poprzednie książki.

Krótkie historie o ludziach, którzy jechali w Warszawie taksówką z autorem :) Osoby znane i te anonimowe; ciekawe i nie, mówiące tak dużo, jakby chciały całe życie opowiedzieć autorowi i preferujące ciszę. Czasem kursy były nudne, nieprzyjemne lub przeciwnie pełne cudownych rozmów i przygód. Kończące się przyjaźnią lub przynajmniej szacunkiem. Polecam!

Krótkie historie o ludziach, którzy jechali w Warszawie taksówką z autorem :) Osoby znane i te anonimowe; ciekawe i nie, mówiące tak dużo, jakby chciały całe życie opowiedzieć autorowi i preferujące ciszę. Czasem kursy były nudne, nieprzyjemne lub przeciwnie pełne cudownych rozmów i przygód. Kończące się przyjaźnią lub przynajmniej szacunkiem. Polecam!

Kolejna przesłuchana książka z serii o siostrach. Cudowna wbudowana historia Flory. Wciągnęła aż miło. Polecam.

Kolejna przesłuchana książka z serii o siostrach. Cudowna wbudowana historia Flory. Wciągnęła aż miło. Polecam.

Nie pamiętam co spowodowało, że dodałam tę książkę do listy do przeczytania na Legimi. Może okładka? Może recenzja, ale na pewno nie ta na LC:) Książka mnie zaskoczyła, myślałam, że to jakiś reportaż, a tu bardzo poprawny kryminał. Wciągnął mnie tak, że kończyłam czytać z wypiekami o 1 w nocy. Nie twierdzę, że jest to najlepsza książka świata, niemniej bardzo dobrze mi się czytało, a fabuła (mimo kilku nieścisłości) zadowolająca. Dla relaksu polecam.

Nie pamiętam co spowodowało, że dodałam tę książkę do listy do przeczytania na Legimi. Może okładka? Może recenzja, ale na pewno nie ta na LC:) Książka mnie zaskoczyła, myślałam, że to jakiś reportaż, a tu bardzo poprawny kryminał. Wciągnął mnie tak, że kończyłam czytać z wypiekami o 1 w nocy. Nie twierdzę, że jest to najlepsza książka świata, niemniej bardzo dobrze mi się...

Cała seria jest mega. Mimo rozbudzonych oczekiwań po poprzdenich tomach "Gdziekolwiek spojrzysz" nie zawodzi. Wciąga jak mało co. Historia wartka, zaskakująca, czasem aż niewiarygodna, niemniej trudno się oderwać od lektury. Dużo ciekawych informacji o nowinkach w świecie danych i technologii. Przynajmniej dla laika.
Polecam!

Cała seria jest mega. Mimo rozbudzonych oczekiwań po poprzdenich tomach "Gdziekolwiek spojrzysz" nie zawodzi. Wciąga jak mało co. Historia wartka, zaskakująca, czasem aż niewiarygodna, niemniej trudno się oderwać od lektury. Dużo ciekawych informacji o nowinkach w świecie danych i technologii. Przynajmniej dla laika.
Polecam!

Zwięzła, mądra, pełna treści. Daje do myślenia. Współczesna. Polecam!

Zwięzła, mądra, pełna treści. Daje do myślenia. Współczesna. Polecam!

Sama historia wciągająca chociaż trochę naiwna. Niemniej w ramach relaksu podczas pandemii dobrze mi się słuchało.

Sama historia wciągająca chociaż trochę naiwna. Niemniej w ramach relaksu podczas pandemii dobrze mi się słuchało.

Krótka. Treściwa. Smutna. Mądra.
Tyle.

Krótka. Treściwa. Smutna. Mądra.
Tyle.

Dobra książka, jak każda chyba napisana przez Chmielarza. A przynajmniej każda, którą przeczytałam. "Prosta sprawa" pisana była na początku pandemii w odcinkach, dowiedziałam się jednak o tym dopiero słuchając posłowia.
Historia niezbyt przyjemna, brutalna, pobicia, zabójstwa, półświatek. Dobrze napisana i dobrze przeczytana (w Legimi) - dobrze się słuchało.

Dobra książka, jak każda chyba napisana przez Chmielarza. A przynajmniej każda, którą przeczytałam. "Prosta sprawa" pisana była na początku pandemii w odcinkach, dowiedziałam się jednak o tym dopiero słuchając posłowia.
Historia niezbyt przyjemna, brutalna, pobicia, zabójstwa, półświatek. Dobrze napisana i dobrze przeczytana (w Legimi) - dobrze się słuchało.

Wciągająca saga o siedmiu a właściwie sześciu siostrach, którym dość niespodziewanie umiera przybrany ojciec. Każda z książek opowiada historię jednej z sióstr, nazwanych przez niego na cześć plejad. Zaczynamy od historii Mai i jej wyprawy do Rio. Polecam w audiobooku!

Wciągająca saga o siedmiu a właściwie sześciu siostrach, którym dość niespodziewanie umiera przybrany ojciec. Każda z książek opowiada historię jednej z sióstr, nazwanych przez niego na cześć plejad. Zaczynamy od historii Mai i jej wyprawy do Rio. Polecam w audiobooku!

Wspaniała książka o terapii, napisana z empatią, wyczuciem, delikatnością. Ukazuje nam terapię okiem terapeuty i tym samym osoby uczęszczającej na terapię. Pacjenci są przedstawieni szczerze i z wyczuciem.
Warto przeczytać, by poznać, czym jest terapia, co myślą terapeuci, gdy przychodzimy do nich z problemem oraz jak bardzo możemy się (i swoje życie) zmienić, jeśli tylko spróbujemy. I poprosimy o pomoc.

Wspaniała książka o terapii, napisana z empatią, wyczuciem, delikatnością. Ukazuje nam terapię okiem terapeuty i tym samym osoby uczęszczającej na terapię. Pacjenci są przedstawieni szczerze i z wyczuciem.
Warto przeczytać, by poznać, czym jest terapia, co myślą terapeuci, gdy przychodzimy do nich z problemem oraz jak bardzo możemy się (i swoje życie) zmienić, jeśli tylko...

Heh, no nie jest to dobra książka. Językowo w porządku, niestety fabuła do mnie nie trafiła. Nie podobało mi się ani to co się działo w książce ani niektóre sceny. Początek jest też chaotyczny, trudno mi było się połapać, czy mówimy o teraźniejszości czy o wydarzeniach z przeszłości. Można przesłuchać/przeczytać, ale niewiele to wniesie.

Heh, no nie jest to dobra książka. Językowo w porządku, niestety fabuła do mnie nie trafiła. Nie podobało mi się ani to co się działo w książce ani niektóre sceny. Początek jest też chaotyczny, trudno mi było się połapać, czy mówimy o teraźniejszości czy o wydarzeniach z przeszłości. Można przesłuchać/przeczytać, ale niewiele to wniesie.

To jest dobra książka. Nie doskonała ani nawet nie arcydzieło. Dobra lektura na jesienne wieczory z herbatką. Historia powoli nas wciąga, intryguje, coraz bardziej jednak denerwuje, mierzi, przeraża... Zło rodzi zło. Dużo zła.

To jest dobra książka. Nie doskonała ani nawet nie arcydzieło. Dobra lektura na jesienne wieczory z herbatką. Historia powoli nas wciąga, intryguje, coraz bardziej jednak denerwuje, mierzi, przeraża... Zło rodzi zło. Dużo zła.

Wciągająca. Bardzo polceam "Żałobnicę" odsłuchać - pięknie przeczytana przez Annę Dereszowską.
Fabuła ciekawa, pełna zwrotów akcji, mroczna przeszłość łączy się z teraźniejszością i nic nie jest takie jak się wydaje.

Wciągająca. Bardzo polceam "Żałobnicę" odsłuchać - pięknie przeczytana przez Annę Dereszowską.
Fabuła ciekawa, pełna zwrotów akcji, mroczna przeszłość łączy się z teraźniejszością i nic nie jest takie jak się wydaje.

No lubię tę serię. Nie jest to literatura najwyższych lotów, ale bardzo wciąga i dobrze się ją czyta. Potrafi także wzbudzić emocje, i to jak... Płakałam bardzo, wzruszyłam się mocno, przeżywałam całą sobą - szczególnie przejęłam się przemianą Anity. Polecam dla głębszego relaksu!

No lubię tę serię. Nie jest to literatura najwyższych lotów, ale bardzo wciąga i dobrze się ją czyta. Potrafi także wzbudzić emocje, i to jak... Płakałam bardzo, wzruszyłam się mocno, przeżywałam całą sobą - szczególnie przejęłam się przemianą Anity. Polecam dla głębszego relaksu!

Bardzo sobie cenię literatury Anny Dziewit-Meller. Jest pełna empatii i zrozumienia' no i przede wszystkim tej kobiecej perspektywy, której tak szukam w książkach. Historia przejmująca, wręcz przerażająca w swej bezwzględności i trwałości tej traumy i nieszczęścia. Daje do myślenia.

Bardzo sobie cenię literatury Anny Dziewit-Meller. Jest pełna empatii i zrozumienia' no i przede wszystkim tej kobiecej perspektywy, której tak szukam w książkach. Historia przejmująca, wręcz przerażająca w swej bezwzględności i trwałości tej traumy i nieszczęścia. Daje do myślenia.

Ważna książka. Moje dzieci mają już co prawda 6 i 11 lat, ale uznałam, że lepiej późno przeczytać niż wcale. Książka opiera się na założeniu, że szczęśliwe dziecko to szczęśliwy dorosły. Dotknięty został temat tzw. wewnętrznego dziecka, ale też syndromu ofiary, oraz życia w nadmiarze (rzeczy). Jedyne co mi się nie pdobało to część o homoseksualiźmie. Pozostałe treści polecam.

Ważna książka. Moje dzieci mają już co prawda 6 i 11 lat, ale uznałam, że lepiej późno przeczytać niż wcale. Książka opiera się na założeniu, że szczęśliwe dziecko to szczęśliwy dorosły. Dotknięty został temat tzw. wewnętrznego dziecka, ale też syndromu ofiary, oraz życia w nadmiarze (rzeczy). Jedyne co mi się nie pdobało to część o homoseksualiźmie. Pozostałe treści polecam.

Właśnie zauważyłam, że przeczytałam najpierw tom drugi z serii o Pabisiakach. Nie rzuciło mi się to w oczy. Dla mnie książkę można czytać mimo tego, że pierwsza część jest nam jeszcze nieznana. Ciekawe co będę myślała, jak już tę pierwszą część przeczytam.
Sama lektura bardzo ciekawa, wielowymiarowe spojrzenie na Warszawę, jej historię oraz jej niejednorodnych mieszkańców. Jako mamę zawsze w takich książkach dotyka mnie to, jak łatwo i błaho jest przekazać dzieciom nasze traumy, zupełnie tego nie chcąc. To boli, ale i daje do myślenia.

Właśnie zauważyłam, że przeczytałam najpierw tom drugi z serii o Pabisiakach. Nie rzuciło mi się to w oczy. Dla mnie książkę można czytać mimo tego, że pierwsza część jest nam jeszcze nieznana. Ciekawe co będę myślała, jak już tę pierwszą część przeczytam.
Sama lektura bardzo ciekawa, wielowymiarowe spojrzenie na Warszawę, jej historię oraz jej niejednorodnych mieszkańców....