Autorka stara się utrzymać poziom pierwszej części ("Moje córki krowy") jednak skupia sie na postaci Marty - dorosłej i dziecięcej - i przez ten zabieg powieść może sprawiać wrażenie monotonnej. Marta popełnia błędy, widzi je, żałuje, najczęściej nie naprawia. Autorka przeplata życie dorosłej ze wspomnienianiami małej. Pokazuje, że przeszłość ma wpływ na nasze obecne zachowanie, że z dzieciństwa pochodzi wiele dorosłych pragnień oraz marzeń i wreszcie, że ta przeszłość nie powinna nas definiować, że my nie powinniśmy definiować siebie przeszłością, powinniśmy przytulić to nasze wewnętrzne dziecko i powiedzieć, że jest wystarczające, jest piękne i że będzie dobrze.

Autorka stara się utrzymać poziom pierwszej części ("Moje córki krowy") jednak skupia sie na postaci Marty - dorosłej i dziecięcej - i przez ten zabieg powieść może sprawiać wrażenie monotonnej. Marta popełnia błędy, widzi je, żałuje, najczęściej nie naprawia. Autorka przeplata życie dorosłej ze wspomnienianiami małej. Pokazuje, że przeszłość ma wpływ na nasze obecne...

Pewnie z racji wieku, książkę tę potraktowałam jako sentymentalną podróż w czasie. Pamiętam smak chrupiącej piętki chleba z masłem i cukrem oraz świątecznej szynki z puszki i pomarańczy od św. Mikołaja. I paczek z Ameryki dzięki którym życie nabierało koloru! Opowieść ma takze wymiar psychologiczny i może pomóc w zrozumieniu samego siebie.

Pewnie z racji wieku, książkę tę potraktowałam jako sentymentalną podróż w czasie. Pamiętam smak chrupiącej piętki chleba z masłem i cukrem oraz świątecznej szynki z puszki i pomarańczy od św. Mikołaja. I paczek z Ameryki dzięki którym życie nabierało koloru! Opowieść ma takze wymiar psychologiczny i może pomóc w zrozumieniu samego siebie.

Bardzo się cieszę że autorka powróciła do czasów PRL. Książka Napisana ciekawie, miejscami bardzo wesoła. Z pewnością nie jest lepsza niż pierwsza książka autorki ale naprawdę wciągająca i szybko się ja czyta. Idealna na długie jesienno- zimowe wieczory.

Bardzo się cieszę że autorka powróciła do czasów PRL. Książka Napisana ciekawie, miejscami bardzo wesoła. Z pewnością nie jest lepsza niż pierwsza książka autorki ale naprawdę wciągająca i szybko się ja czyta. Idealna na długie jesienno- zimowe wieczory.

Refleksyjno-wspomnieniowa książka. Gdy wchodzimy w jesień życia i mamy refleksje i dalszą chęć pracy nad sobą to świetnie. To znaczy, że wszystko, co przeszliśmy miało sens i my go widzimy. W głębi duszy zawsze gdzieś pozostajemy dziećmi, zauważenie tego i uznanie pozwala dojrzeć, dorosnąć. W tej książce jest zarysowany ten proces, oczywiście każdy ma swój, ale ten może zainspirować. Jeszcze nic się nie skończyło, najlepsze wciąż jeszcze przed nami.

Refleksyjno-wspomnieniowa książka. Gdy wchodzimy w jesień życia i mamy refleksje i dalszą chęć pracy nad sobą to świetnie. To znaczy, że wszystko, co przeszliśmy miało sens i my go widzimy. W głębi duszy zawsze gdzieś pozostajemy dziećmi, zauważenie tego i uznanie pozwala dojrzeć, dorosnąć. W tej książce jest zarysowany ten proces, oczywiście każdy ma swój, ale ten może...

Gdy zaczęłam lekturę, byłam zniechęcona, wydawała mi się infantylna i irytująca. Jednak dość szybko się wciagnełam i książkę pochłonęłam w jeden wieczór. To co mnie urzekło to powrót do PRL-owskiej rzeczywistości, skomplikowane wnętrze głównej bohaterki, która mimo sławy jest nieszczęśliwa , gdyż nie jest w dobrej relacji ze swoim wewnętrznym dzieckiem. Widać, że ma duże problemy emocjonalne i przez to jest ludzka, cierpi i nie wie dlaczego, gubi się i nie wie czego szuka. Na początku wydaje się, że marudzi, że nie ma się do czego przyczepić, że nie zna prawdziwego życia. Po czym poznając jej losy i przeszlosc coraz bardziej rozumiemy, że na jej brak pewności siebie, zagubienie i samotność wpłynęło wiele czynników. Jest to poruszające. Nie brakuje w książce humoru. Końcówka jednak do mnie jakoś nie przemawia, jest nagle za prosta, chociaż zostawia w czytelniku nadzieję co czyni lekturę bardziej znośną dla psychiki, gdyż całość prezentuje się jednak dość przygnębiająco.

Gdy zaczęłam lekturę, byłam zniechęcona, wydawała mi się infantylna i irytująca. Jednak dość szybko się wciagnełam i książkę pochłonęłam w jeden wieczór. To co mnie urzekło to powrót do PRL-owskiej rzeczywistości, skomplikowane wnętrze głównej bohaterki, która mimo sławy jest nieszczęśliwa , gdyż nie jest w dobrej relacji ze swoim wewnętrznym dzieckiem. Widać, że ma duże...

Podróż sentymentalna w lata dzieciństwa poprzetykana złośliwymi obserwacjami bieżącego celebryckiego światka.
Osobiście nie przypadł mi do gustu pomysł Autorki na dialogi z małą Martą,konstrukcja książki by wiele nie ucierpiała na rezygnacji z tych, dość infantylnych, jak na 12-letnią pannicę, rozmów. Ale wtedy tytuł książki nie mógłby być odbierany tak dosłownie. A poza tym-miła, lekka lektura na relaksujacy wieczór lub dwa.Pewnie też by się dobrze sfilmowała, zgdnie z trendem "narracji audiowizualnych, zastępujacych słowną" ,jak chce Jacek Dukaj.Takie czasy.

Podróż sentymentalna w lata dzieciństwa poprzetykana złośliwymi obserwacjami bieżącego celebryckiego światka.
Osobiście nie przypadł mi do gustu pomysł Autorki na dialogi z małą Martą,konstrukcja książki by wiele nie ucierpiała na rezygnacji z tych, dość infantylnych, jak na 12-letnią pannicę, rozmów. Ale wtedy tytuł książki nie mógłby być odbierany tak dosłownie. A poza...

"Porozmawiaj ze mną" to powieść obyczajowa, której główną bohaterką jest aktorka Marta przybliżająca swoją historię kiedy miała dwanaście lat. Bohaterka prowadzi dialog z samą sobą w minionej epoce wpisując się w klimat tamtych lat, kiedy życie wyglądało ciut inaczej niż teraz.
Książka przyjemna, aczkolwiek spodziewała się u niej więcej nawiązań do obyczajów i życia w PRL.

"Porozmawiaj ze mną" to powieść obyczajowa, której główną bohaterką jest aktorka Marta przybliżająca swoją historię kiedy miała dwanaście lat. Bohaterka prowadzi dialog z samą sobą w minionej epoce wpisując się w klimat tamtych lat, kiedy życie wyglądało ciut inaczej niż teraz.
Książka przyjemna, aczkolwiek spodziewała się u niej więcej nawiązań do obyczajów i życia w...

Dawno nie bawiłam się lalką, chociaż staram się pielęgnować dziecko we mnie, książka mi się podobała)

Dawno nie bawiłam się lalką, chociaż staram się pielęgnować dziecko we mnie, książka mi się podobała)

Dobra książka opisana historia głównej bohaterki Marty gdy miała 12 lat czasy PRL.

Dobra książka opisana historia głównej bohaterki Marty gdy miała 12 lat czasy PRL.

Świetna komediowa książka na zimowe wieczory

Świetna komediowa książka na zimowe wieczory