Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to książka, którą ciężko mi ocenić "zero-jedynkowo". Jest bardzo specyficzna. Dla niektórych będzie na swój sposób ujmująca, a dla innych po prostu nudna. Autorka wplotła wiele tematów, które mogły się niektórym wydać bardzo obce (mnie osobiście to wcale nie zachęcało do zgłębienia tematu, wręcz nużyło), a dla pasjonatów tych dziedzin czy przekonań takie wzmianki były zapewne czymś fascynującym.

Same postaci i wykreowany świat - ok. Wszystko realne, prawdziwe, po prostu życiowe. Głównych bohaterek niestety nie polubiłam. Historia? Na początku nie mogłam się w nią wkręcić, wręcz nie podobała mi się. Miałam wrażenie, że wszystko dzieje się za szybko, że "nie wiem gdzie jestem". Nie pomagał styl pisania autorki, który mi nie do końca podpasował (np. brak jasno wydzielonych dialogów).

Potem nieoczekiwanie fabuła zaczęła mi się podobać. Zrozumiałam wtedy, że nie jest to jakaś konkretna krótka historia, a opisane życie młodej dziewczyny. Wszystkie jej rozterki, problemy, wzloty i upadki. A skoro życie pisze różne historie, to można było się spodziewać dosłownie wszystkiego. Ta niepewność związana z dalszym losem bohaterów była ujmująca, zaciekawiła mnie. Zakończenie - moim zdaniem idealnie pasujące do całości koncepcji, proste, dające do myślenia.

Podsumowując, uważam, że nie jest to książka dla każdego. Dla mnie osobiście była to pozycja, która wprowadziła mnie w nieco inną literaturę, inny rodzaj pisania. W niektórych momentach mnie zaciekawiła i ujęła na swój sposób, ale patrząc na całość, nie jest to książka w moim guście. Było kilka plusów, ale także sporo minusów. Nic specjalnego.

Jest to książka, którą ciężko mi ocenić "zero-jedynkowo". Jest bardzo specyficzna. Dla niektórych będzie na swój sposób ujmująca, a dla innych po prostu nudna. Autorka wplotła wiele tematów, które mogły się niektórym wydać bardzo obce (mnie osobiście to wcale nie zachęcało do zgłębienia tematu, wręcz nużyło), a dla pasjonatów tych dziedzin czy przekonań takie wzmianki były...

W mojej opinii, jest to najlepsza część trylogii. Świetna!

W mojej opinii, jest to najlepsza część trylogii. Świetna!

Świetne fantasy, w którym można się zanurzyć. Idealne zarówno dla młodszych czytelników, jak i dla starszych.

Świetne fantasy, w którym można się zanurzyć. Idealne zarówno dla młodszych czytelników, jak i dla starszych.

Nie potrafię ocenić tej książki jednoznacznie dając punkty od 1 do 10. Jest to pozycja nietypowa, niektórym może się wydać wręcz dziwna. Jak dla mnie pomysł na historię całkiem fajny, ale wykonanie dużo gorsze. Akcja pędzi, bohaterowie napisani dość "płasko". Jednakże najbardziej nie podobały mi się język i poprowadzenie narracji. Mimo wszystko trzeba przyznać, że powieść czyta się bardzo szybko, a sam pomysł na książkę dość ciekawy. Według mnie pomysł - 8/10, a wykonanie 4/10.

Nie potrafię ocenić tej książki jednoznacznie dając punkty od 1 do 10. Jest to pozycja nietypowa, niektórym może się wydać wręcz dziwna. Jak dla mnie pomysł na historię całkiem fajny, ale wykonanie dużo gorsze. Akcja pędzi, bohaterowie napisani dość "płasko". Jednakże najbardziej nie podobały mi się język i poprowadzenie narracji. Mimo wszystko trzeba przyznać, że powieść...

Bardzo wartościowa książka, dużo w niej ciekawostek i zaskakujących faktów :)

Bardzo wartościowa książka, dużo w niej ciekawostek i zaskakujących faktów :)

"Ognista królowa" to kontynuacja "Setnej królowej". Obie książki bardzo mi się podobały, choć w każdej można znaleźć także minusy. Druga część różni się przede wszystkim tym, że historia jest opowiadana z dwóch perspektyw - Kalindy i Devena. Ma to swoje uzasadnienie, ponieważ większość czasu spędzają osobno. Akcja toczy się w innej scenerii, która jest dogłębnie i szczegółowo opisana przez autorkę. Mnie osobiście te opisy zachwyciły. Dodatkowo, w "Ognistej królowej" dużo więcej się dzieje, akcja jest bardziej dynamiczna. Bardzo podobały mi się również opisy fantastycznych, nierealistycznych działań (wykorzystanie mocy czy inne związane z religią i księgą Zhaleh). Niektóre sytuacje, zachowania, decyzje pozostają dla mnie lekko niezrozumiałe, co jest oczywiście minusem. Mimo to, biorąc pod uwagę powyższe argumenty można się domyślić, że książka podobała mi się i na pewno sięgnę po następne tomy. Polecam :)

"Ognista królowa" to kontynuacja "Setnej królowej". Obie książki bardzo mi się podobały, choć w każdej można znaleźć także minusy. Druga część różni się przede wszystkim tym, że historia jest opowiadana z dwóch perspektyw - Kalindy i Devena. Ma to swoje uzasadnienie, ponieważ większość czasu spędzają osobno. Akcja toczy się w innej scenerii, która jest dogłębnie i...

Z trylogii Oławskiej "Służąca" podobała mi się najmniej. Według mnie pomysł na książkę był ciekawy, ale zrealizowany w średni sposób. Tak samo bohaterowie - z dużym potencjałem, ale chyba nie do końca wykorzystanym. Bardzo lubię pióro Pani Alicji Sinickiej, ale tym razem historia mnie nie przekonała. Owszem, nie męczyłam się, przeczytałam stosunkowo szybko i płynnie, ale oczekiwałam czegoś innego. Najbardziej denerwowało mnie zachowanie głównej bohaterki, której decyzje i pomysły prowadziły do różnych sytuacji, podczas których tylko rozkładałam ręce. Nie wiem, czy w rzeczywistości też mogłoby to tak wyglądać. Być może tak, ale dla mnie było to zbyt mało przekonujące. Mam też wrażenie, że niektóre wydarzenia i wątki znalazły się w powieści trochę na siłę. Rozwiązanie kilku wątków też nie przypadło mi do gustu. Mimo wszystko, jest to książka napisana dobrze. Czyta się ją szybko, płynnie i na początku nawet z dużą ciekawością. Myślę, że po prostu fabuła nie sprostała moim oczekiwaniom.

Z trylogii Oławskiej "Służąca" podobała mi się najmniej. Według mnie pomysł na książkę był ciekawy, ale zrealizowany w średni sposób. Tak samo bohaterowie - z dużym potencjałem, ale chyba nie do końca wykorzystanym. Bardzo lubię pióro Pani Alicji Sinickiej, ale tym razem historia mnie nie przekonała. Owszem, nie męczyłam się, przeczytałam stosunkowo szybko i płynnie, ale...

"Setna królowa" to pozycja idealnie wpasowująca się w młodzieżową fantastykę. Posiada wszystkie cechy i występują w niej chyba wszystkie wątki, jakie zazwyczaj są w tego typu książkach. Podczas czytania miałam wrażenie, że jest to kolejna taka sama książka tego rodzaju - znane i powtarzane rodzaje postaci, zachowania, sytuacje itd. Mimo to, historia głównej bohaterki Kalindy mnie urzekła. Przyznam szczerze, że nie jestem w stanie dobrze uargumentować dlaczego tak się stało. Bardzo duży wpływ na to miała sceneria, w jakiej odbywa się akcja - np. pustynie, imperium, sułtanat, świątynie i religia Parijana. Tworzyły opisane przez autorkę "tło", które bardzo mnie zaintrygowało i wydało mi się inne niż w pozostałych młodzieżówkach. Krajobraz, miejsce, kultura, religia, role w społeczeństwie były bardzo ciekawie przedstawione. Autorka sprawiła, że weszłam do świata Setnej Królowej i chciałam do niego wracać, aby lepiej go poznać.

"Setna królowa" to pozycja idealnie wpasowująca się w młodzieżową fantastykę. Posiada wszystkie cechy i występują w niej chyba wszystkie wątki, jakie zazwyczaj są w tego typu książkach. Podczas czytania miałam wrażenie, że jest to kolejna taka sama książka tego rodzaju - znane i powtarzane rodzaje postaci, zachowania, sytuacje itd. Mimo to, historia głównej bohaterki...

"Pudełko z marzeniami" to lekka i przyjemna książka na świąteczny czas. Z jednej strony wiedziałam jak potoczą się losy głównych bohaterów i co może się wydarzyć (typowa książka obyczajowa z wątkiem miłosnym), a z drugiej strony znalazłam kilka zaskakujących sytuacji, które rozbawiły mnie do łez. Nie należy się doszukiwać niesamowitych opisów czy wielowymiarowych postaci i wydarzeń. To prosta komedia, która po prostu ma umilić czytelnikowi czas. Świetna książka dla kogoś, kto ma akurat ochotę na szybką, odstresowującą i zabawną historię :)

"Pudełko z marzeniami" to lekka i przyjemna książka na świąteczny czas. Z jednej strony wiedziałam jak potoczą się losy głównych bohaterów i co może się wydarzyć (typowa książka obyczajowa z wątkiem miłosnym), a z drugiej strony znalazłam kilka zaskakujących sytuacji, które rozbawiły mnie do łez. Nie należy się doszukiwać niesamowitych opisów czy wielowymiarowych postaci i...

"Shirin. Pozostanę córką światła." to mocna książka. Tematyka? Wojna w Iraku, konflikt między szyitami a sunnitami, napady bojowników ISIS, handel niewolnicami seksualnymi, przymusowe przejścia na islam, upokorzenia, bicie, gwałty i morderstwa. Wszystko w imię ideologii tzw. Państwa Islamskiego. A pośród tego wszystkiego historia 17-letniej jazydki, która odważyła się o tym opowiedzieć.

Książka to pewnego rodzaju krótka biografia, ciężkie przejścia tytułowej Shirin. Nie znajdziemy tam dokładnych opisów metod działania ISIS czy całkowitej historii konfliktów na Bliskim Wschodzie. Mimo wszystko, książka dała mi ogrom informacji związanych z tematyką Bliskiego Wschodu, religii i tradycji muzułmanów oraz jazydów, a także ogólnego zarysu konfliktu między różnymi państwami, ugrupowaniami i wyznawcami. Książka poszerza horyzonty jeśli chodzi o wiedzę na powyższe tematy, ale także, co chyba ważniejsze, pozwala na dotknięcie tragedii pojedynczego człowieka, co trafia do nas chyba najbardziej. I skłania do refleksji nad wieloma aspektami życia. Polecam.

"Shirin. Pozostanę córką światła." to mocna książka. Tematyka? Wojna w Iraku, konflikt między szyitami a sunnitami, napady bojowników ISIS, handel niewolnicami seksualnymi, przymusowe przejścia na islam, upokorzenia, bicie, gwałty i morderstwa. Wszystko w imię ideologii tzw. Państwa Islamskiego. A pośród tego wszystkiego historia 17-letniej jazydki, która odważyła się o tym...

"Ekstremistę" przeczytałam dość szybko. Była to bardzo przyjemna lektura, ale według mnie nie przebija poprzedniej części. Remigiusz Mróz wydając "Iluzjonistę" postawił poprzeczkę bardzo wysoko i uważam, że trzecia część jej nie dorównała. Mimo wszystko, miło było wrócić do świata Gerarda Edlinga.

"Ekstremistę" przeczytałam dość szybko. Była to bardzo przyjemna lektura, ale według mnie nie przebija poprzedniej części. Remigiusz Mróz wydając "Iluzjonistę" postawił poprzeczkę bardzo wysoko i uważam, że trzecia część jej nie dorównała. Mimo wszystko, miło było wrócić do świata Gerarda Edlinga.

Świetna książka! Jestem już dawno po przeczytaniu wszystkich dotychczas wydanych 3 części i muszę wyznać, że "Iluzjonista" chyba jest moją ulubioną. A to ze względu na dwutorową akcję - teraźniejszość i czasy PRL. Uwielbiam taki zabieg, ponieważ pozwala on czytelnikowi lepiej zrozumieć pewne wydarzenia, ich skutki, a także po prostu lepiej poznać bohaterów. Ta książka to w skrócie: interesująca fabuła, zaskakujące zdarzenia i powiązania, świetnie wykreowani bohaterowie, realistyczny powrót do czasów PRL i ciekawy wątek sztuczek iluzjonistycznych. Polecam :)

Świetna książka! Jestem już dawno po przeczytaniu wszystkich dotychczas wydanych 3 części i muszę wyznać, że "Iluzjonista" chyba jest moją ulubioną. A to ze względu na dwutorową akcję - teraźniejszość i czasy PRL. Uwielbiam taki zabieg, ponieważ pozwala on czytelnikowi lepiej zrozumieć pewne wydarzenia, ich skutki, a także po prostu lepiej poznać bohaterów. Ta książka to w...

Moim zdaniem, "Amok" to najlepsza książka serii o Brunonie i Larysie. W porównaniu do poprzednich - "Wrzask" zrobił wrażenie, ale widać było niedociągnięcia typowe dla debiutu, "Histeria" natomiast była fajną książką, ale niewyróżniającą się spośród innych kryminałów. Natomiast trzecia część jest świetnie dopracowana. Zdecydowanie warto sięgnąć po "Amok", jeśli ktoś czytał poprzednie. Zakończenie serii? Według mnie bomba, jest zaskakujące i nieoczywiste. Ciężko było mi uwierzyć w to co czytam, ale to znaczy, że autorce świetnie udało się to rozegrać. Mimo zaskakującego zakończenia, uważam, że było genialnie "zaprojektowane", logiczne i sensowne (nie od czapy, jak to ma miejsce w niektórych książkach).

Moim zdaniem, "Amok" to najlepsza książka serii o Brunonie i Larysie. W porównaniu do poprzednich - "Wrzask" zrobił wrażenie, ale widać było niedociągnięcia typowe dla debiutu, "Histeria" natomiast była fajną książką, ale niewyróżniającą się spośród innych kryminałów. Natomiast trzecia część jest świetnie dopracowana. Zdecydowanie warto sięgnąć po "Amok", jeśli...

Genialna książka dla wszystkich zainteresowanych antropologią sądową... i nie tylko!

Ciekawy temat rozkładu zwłok oraz zawarte w książce przykłady spraw kryminalnych na pewno bardzo zachęcają do sięgnięcia po tę lekturę. Jednakże chciałabym również zwrócić uwagę na uporządkowany, chronologiczny układ rozdziałów, całej narracji. Bardzo przyjemnie czyta się historię od samego początku do końca - na przykład kiedy widzi się ciąg przyczynowo-skutkowy pewnych zdarzeń, kiedy to w późniejszych wydarzeniach ekspertami są osoby, które 10 lat wcześniej brały udział w zajęciach dla studentów prowadzonych przez autora. Dla mnie jako studentki jest to wizja budująca i motywująca. Z drugiej strony widać ogromną przepaść między badaniami prowadzonymi w USA, a w Polsce (i zaangażowaniem w te badania chętnych studentów).

Ogólnie rzecz biorąc, spędziłam przy książce chwile zarówno z uśmiechem na twarzy, jak i niepokojem i niedowierzaniem. "Trupia farma" to książka, która uczy, bawi, ale też skłania do refleksji i wzbudza podziw.

Genialna książka dla wszystkich zainteresowanych antropologią sądową... i nie tylko!

Ciekawy temat rozkładu zwłok oraz zawarte w książce przykłady spraw kryminalnych na pewno bardzo zachęcają do sięgnięcia po tę lekturę. Jednakże chciałabym również zwrócić uwagę na uporządkowany, chronologiczny układ rozdziałów, całej narracji. Bardzo przyjemnie czyta się historię od...

Super książka. Dałabym 8/10, ale czegoś mi w niej zabrakło. Ogólnie polecam.

Super książka. Dałabym 8/10, ale czegoś mi w niej zabrakło. Ogólnie polecam.

Fabuła interesująca, ale zbyt obszerne i szczegółowe opisy trochę zniechęcały do dalszego czytania. Bohaterowie zapadają w pamięć, ale cała historia już niestety nie.

Fabuła interesująca, ale zbyt obszerne i szczegółowe opisy trochę zniechęcały do dalszego czytania. Bohaterowie zapadają w pamięć, ale cała historia już niestety nie.

Świetna książka, wciągająca i zaskakująca.

Świetna książka, wciągająca i zaskakująca.

Spodziewałam się lekkiej komedii kryminalnej, a dostałam książkę, przy której się po prostu wymęczyłam. Pomysł na fabułę, jak i wykreowani bohaterowie na plus. Jednakże dialogi jakoś mnie nie bawiły, a sprawy kryminalne nie zainteresowały mnie na tyle, żebym z chęcią sięgała po książkę.

Spodziewałam się lekkiej komedii kryminalnej, a dostałam książkę, przy której się po prostu wymęczyłam. Pomysł na fabułę, jak i wykreowani bohaterowie na plus. Jednakże dialogi jakoś mnie nie bawiły, a sprawy kryminalne nie zainteresowały mnie na tyle, żebym z chęcią sięgała po książkę.

Wspaniała książka, jedna z moich ulubionych. Płakałam przy niej kilkukrotnie. Myślę, że każdy powinien ją przeczytać.

Wspaniała książka, jedna z moich ulubionych. Płakałam przy niej kilkukrotnie. Myślę, że każdy powinien ją przeczytać.

Historia i cały pomysł na książkę dość ciekawy. Główny bohater wykreowany na nietuzinkową osobowość, która budzi zainteresowanie czytelnika. Ogólnie książka podobała mi się, ale "nie wbiła w fotel". Było kilka momentów, w których szczerze mówiąc myślałam "może lepiej niech już się skończy ta książka... za dużo kombinacji, które mi tu nie pasują..." Jednakże nie zdarzało się to często, a jeśli już to w drugiej połowie książki (moim zdaniem początek był znacznie lepszy). Fani Remigiusza Mroza na pewno będą zachwyceni, a reszta czytelników według mnie też powinna być w jakimś stopniu usatysfakcjonowana. Z ciekawości sięgnę po drugi tom.

Historia i cały pomysł na książkę dość ciekawy. Główny bohater wykreowany na nietuzinkową osobowość, która budzi zainteresowanie czytelnika. Ogólnie książka podobała mi się, ale "nie wbiła w fotel". Było kilka momentów, w których szczerze mówiąc myślałam "może lepiej niech już się skończy ta książka... za dużo kombinacji, które mi tu nie pasują..." Jednakże nie...