Ekstremista

Remigiusz Mróz trzecim tomem o Gerardzie Elingu „Ekstremista” mnie nie ujął, nie rozdziawiłem gęby jak nie przymierzając przy powieści, która teraz zgłębiam. Nie znaczy, że powieść jest zła. To nie to. Przy innej powieści autora już pisałem, że jestem znudzony tymi tajemnicami, zagadkami, męczą mnie. Mam nadzieję, że innych czytelników nie. Lubię styl Mroza, dowcip, dystans do siebie, no ale jak to mówię sobie wczesny Forst już nie wróci. Po prostu Gerard nie ma tej ikry, nie chcę pisał jaj, pomimo jakby nie było, głębi intelektualnej jak i zdolności myślenia na pewno mu nie brakuje. Sam motyw też mnie nie przekonał, co nie znaczy, że nie będę wyglądał za czwartym tomem.

Remigiusz Mróz trzecim tomem o Gerardzie Elingu „Ekstremista” mnie nie ujął, nie rozdziawiłem gęby jak nie przymierzając przy powieści, która teraz zgłębiam. Nie znaczy, że powieść jest zła. To nie to. Przy innej powieści autora już pisałem, że jestem znudzony tymi tajemnicami, zagadkami, męczą mnie. Mam nadzieję, że innych czytelników nie. Lubię styl Mroza, dowcip, dystans...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka to takie dobre Mrozowe "czytadło" produkowane taśmowo, w sam raz na ciepłe wolne popołudnie, ani zbyt ambitne, ani zbyt słabe, wiadomo jak się skończy. Raczej po kolejne części nie sięgne bo seria nie ma już takiej "magii" jak na początku.

Książka to takie dobre Mrozowe "czytadło" produkowane taśmowo, w sam raz na ciepłe wolne popołudnie, ani zbyt ambitne, ani zbyt słabe, wiadomo jak się skończy. Raczej po kolejne części nie sięgne bo seria nie ma już takiej "magii" jak na początku.

Pokaż mimo to

"Ekstremista" trzecia część serii z byłym prokuratorem Gerardem Edlingiem nazywanym Behawiorystą.

W Opolu zaginęła maturzystka. Rodzina bagatelizuje sprawę i nie zgłasza tego faktu policji. Dziewczyna nieraz mówiła o ucieczce z domu i były z nią problemy. Jedyne co pozostawia to karta tarota z symbolem sprawiedliwości. Jedyną osobą, która zainteresowała się sprawą zaginięcia jest lokalna dziennikarka "Głosu" Małgorzata Rosa, która od kilku miesięcy śledzi w Internecie podobne zdarzenia i we wszystkich pojawiają się karty tarota. Ponadto na forach internetowych przewijają się tematy dotyczące spraw Kompozytora i Iluzjonisty. Spraw, które były powiązane z Gerardem oraz przy jednej z nich brała udział także Małgorzata. Rosa postanawia podzielić się z Edlingiem ustaleniami.
Książka zaczyna się od mocnego uderzenia. W kawiarni na oczach Gerarda i Małgorzaty chłopak dokonuje samopodpalenia i pozostawia kartę tarota na stoliku przy, którym siedzieli. W wyniku prowadzonego śledztwa ustalają, że niejaki Siewca stworzył aplikację na telefon o nazwie Refugium, której uczestnicy wykonują określone wyzwania. Od początkowych niegroźnych jak wstania o określonej godzinie, wyjściu z domu niezauważonym, aż po coraz to groźniejsze jak samookaleczenia oraz ostateczne zadanie polegające na odebraniu sobie życia. Niektórzy śledczy uważają, że za tym wszystkim stoi Edling. Jak tym razem sprawa zakończy się dla Behawiorysty ?

Po przeczytaniu dwóch części ta seria Mroza została moją ulubioną. Trzecia część tylko umocniła tę pozycję. Autor nawiązuje do autentycznego wyzwania o nazwie Blue Whale Challenge, które powstało w Rosji i miało takie same ostateczne zadanie. Ciekawa tematyka związana z kartami tarota i ezoteryką oraz profilowaniem lingwistycznym wiadomości pozostawianych przez Siewce oraz nawiązania do zagadek seryjnego mordercy Zodiaka. Ponadto zwrócenie uwagi na fakt, że w prawie polskim za nakłanianie do samobójstwa grozi niewspółmierna kara co do czynu i skutków. Zakończenie u Mroza zaskakuje po raz kolejny. Polecam całą serię jak i tę część.

"Ekstremista" trzecia część serii z byłym prokuratorem Gerardem Edlingiem nazywanym Behawiorystą.

W Opolu zaginęła maturzystka. Rodzina bagatelizuje sprawę i nie zgłasza tego faktu policji. Dziewczyna nieraz mówiła o ucieczce z domu i były z nią problemy. Jedyne co pozostawia to karta tarota z symbolem sprawiedliwości. Jedyną osobą, która zainteresowała się sprawą...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mimo, ze książka dobra, mi jakoś nie podchodzi ta seria Mroza. Tym razem nasz behawiorysta próbuje rozwiązać zagadkę powiązanych poprzez karty Tarota samobójstw młodych osób w poszukiwaniu Siewcy.
Czyta się dobrze, choć niektóre elementy dłużą się. Czy jest to thriller? Nie jestem do końca przekonany.
Jak dla mnie ta historia się już wyczerpała i Mróz powinien zakończyć ten wątek.

Mimo, ze książka dobra, mi jakoś nie podchodzi ta seria Mroza. Tym razem nasz behawiorysta próbuje rozwiązać zagadkę powiązanych poprzez karty Tarota samobójstw młodych osób w poszukiwaniu Siewcy.
Czyta się dobrze, choć niektóre elementy dłużą się. Czy jest to thriller? Nie jestem do końca przekonany.
Jak dla mnie ta historia się już wyczerpała i Mróz powinien zakończyć...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Od dawna jestem fanką Remigiusza Mroza i chętnie czytam każdą jego powieść. Jedne są lepsze , inne gorsze. "Ekstremista" wydawał mi się trochę słabszy, a w pewnym momencie czułam się znużona, ale kiedy zbliżałam się do końca wiedziałam już, że za te fajerwerki ocena pójdzie o oczko w górę.

Od dawna jestem fanką Remigiusza Mroza i chętnie czytam każdą jego powieść. Jedne są lepsze , inne gorsze. "Ekstremista" wydawał mi się trochę słabszy, a w pewnym momencie czułam się znużona, ale kiedy zbliżałam się do końca wiedziałam już, że za te fajerwerki ocena pójdzie o oczko w górę.

Pokaż mimo to

Kolejna rewelacyjna książka Pana Mroza.
Lubię serie z Opola, bo to jest stolica mojego województwa. Znam ulice i budynki, wyobrażam sobie jak bohaterowie krążą po Opolu.
Gerard i Gocha starają się rozwiązać problemy młodych ludzi, których łączą karty tarota. Powraca również temat ich wzajemnej relacji Gochy i Gerarda, której koniec jest zaskakujący.

Kolejna rewelacyjna książka Pana Mroza.
Lubię serie z Opola, bo to jest stolica mojego województwa. Znam ulice i budynki, wyobrażam sobie jak bohaterowie krążą po Opolu.
Gerard i Gocha starają się rozwiązać problemy młodych ludzi, których łączą karty tarota. Powraca również temat ich wzajemnej relacji Gochy i Gerarda, której koniec jest zaskakujący.

Pokaż mimo to

Dziewięć "Czyli?", dziesięć "I?", dwadzieścia jeden (!) "To znaczy?". Jestem w stanie zrozumieć takie pytania zadawane przez dziecko (w cyklu z Zaorskim), ale no naprawdę - w rozmowach dorosłych robi się to mocno irytujące.
Historia naciągana, jak zwykle u Mroza.
Opis relacji pomiędzy głównymi bohaterami - oj, zdecydowanie autor ma z tym problem.
No i te końcowe "wywroty" jakoś też mnie nie przekonują. Ale jestem w stanie zrozumieć, że bez tego książka byłaby uznawana za słabą.
Wahałam się pomiędzy oceną 2 a 3, ale jednak nie musiałam rozchodzić tylu żenujących momentów co w przedostatniej "Chyłce" (najnowsza część jeszcze przede mną i pewnie przesłucham audiobook z powodu - jak to ktoś ładnie określił - syndromu sztokholmskiego).

Dziewięć "Czyli?", dziesięć "I?", dwadzieścia jeden (!) "To znaczy?". Jestem w stanie zrozumieć takie pytania zadawane przez dziecko (w cyklu z Zaorskim), ale no naprawdę - w rozmowach dorosłych robi się to mocno irytujące.
Historia naciągana, jak zwykle u Mroza.
Opis relacji pomiędzy głównymi bohaterami - oj, zdecydowanie autor ma z tym problem.
No i te końcowe "wywroty"...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciekawa, zaskakująca, bardzo szybko się czyta i wciąga od pierwszych stron. Brak zbędnych opisów, dobrze zarysowani główni bohaterowie. Mylne tropy i ciągłe zmiany kierunków powodują, że odkładając książkę, ciągle myślisz co będzie dalej, takiego Mroza lubię :) polecam.

Ciekawa, zaskakująca, bardzo szybko się czyta i wciąga od pierwszych stron. Brak zbędnych opisów, dobrze zarysowani główni bohaterowie. Mylne tropy i ciągłe zmiany kierunków powodują, że odkładając książkę, ciągle myślisz co będzie dalej, takiego Mroza lubię :) polecam.

Pokaż mimo to

Remigiusz Mróz to nazwisko, które przewinęło się na pewno wielu czytelnikom przed oczami w księgarniach, w końcu czasami to całe półki jego książek, ale nie każdy czytał, nie każdy chciał czytać, choć i są osoby, które pochłaniają powieści tego autora szybciej niż on je pisze ;)

Ze mną było właśnie tak, że często sięgałam po książki Pana Mroza, jednak ostatnio coraz mniej nam po drodze. Cykl z Gerardem Edlingiem był moim ulubionym, od pierwszego tomu nie mogłam się od treści oderwać i czekałam na dzień premiery by właśnie wpaść do księgarni i móc zacząć od razu czytać. Tylko czy przypadkiem RemigiuszMróz się nie wypala? Już Wam opowiadam!

Najpierw chciałabym Wam powiedzieć, o czym jest ta książka, a właściwie seria, więc jeśli nie czytaliście, to ostrożnie, bo może się okazać, że będą spojlery. "Ekstremista" to już trzeci tom i z nim mam największy problem. Tym razem Gerard zagłębia się w karty tarota. Wszystko za sprawą zniknięcia pewnej maturzystki, po której właśnie została jedynie karta z tejże talii. Rodzice nie wierzą, że dziewczynie mogło się coś stać, a raczej zakładają, że uciekła z domu, bo już się odgrażała, że coś takiego zrobi. Tym samym właściwie nikt jej nie szuka. Lokalna dziennikarka jednak dostrzega więcej w tarocie i śledząc ostatnio w internecie różne posty widzi, że coś jednak jest na rzeczy. Tylko co? To musicie sprawdzić sami, a dodatkowo Edling znów musi zmagać się z własnymi problemami. Może w końcu przytrafi mu się coś dobrego, pozytywnego?

No i tu pojawia się kłopot mój największy. Pierwsze dwa tomy pokochałam za ilość okrucieństwa, brutalności, za pomysł i fabułę, a tu? Tu się dzieje dosłownie nic. Mam wrażenie, że cykl jest ciągnięty na siłę i to samo z treścią - dokłądane słów, literek, byle więcej, byle było te pięćset stron. Kurczę, naprawdę lubię tych bohaterów, ale ileż można ciągnąć ten sam wątek? Do tego zabawa lingwistyczna to świetny pomysł tylko wykonanie już wcale niekoniecznie. Zrobiło się nudno, a jako czytelniczka poczułam się jak bym wróciła na studia, na nudne wykłady.

Myślę, że jak to ja: ponarzekam, ale po kolejny tom, jeśli się ukaże, sięgnę. Choć mam wrażenie, że zostało tu powiedziane już wszystko i byłoby to idealne zakończenie, to obawiam się, że będzie "ciąg dalszy nastąpi". Polecam Wam serdecznie zacząć czytać od części pierwszej i zdecydować czy będziecie chcieli kontynuować i również przeczytać "Ekstremistę".

Wydawnictwu Filia bardzo dziękuję za egzemplarz!

Remigiusz Mróz to nazwisko, które przewinęło się na pewno wielu czytelnikom przed oczami w księgarniach, w końcu czasami to całe półki jego książek, ale nie każdy czytał, nie każdy chciał czytać, choć i są osoby, które pochłaniają powieści tego autora szybciej niż on je pisze ;)

Ze mną było właśnie tak, że często sięgałam po książki Pana Mroza, jednak ostatnio coraz mniej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka na światowym poziomie . Zaskakujący koniec. Już nie mogę się doczekać dalszych losów Gero i Gochy. Uwielbiam 🙂

Książka na światowym poziomie . Zaskakujący koniec. Już nie mogę się doczekać dalszych losów Gero i Gochy. Uwielbiam 🙂

Pokaż mimo to