Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytane po angielsku.

"Pope Joan" wpadła mi w ręce całkowicie przypadkiem. Gdyby nie to, pewnie nigdy bym o tej książce nie usłyszała. Jej brak popularności jest zadziwiający, zważywszy na to, że jest

ŚWIETNA!!

A tak niewiele ludzi o niej wie...

Czasy średniowieczne i wątek emancypacji kobiet to, doprawdy, niezbyt szczęśliwe połączenie dla samych bohaterek. A jak kobieta czegoś chce, a nie może, to pozostaje jeszcze tylko spróbować jako mężczyzna. Ale co, jeśli to co daje największe szczęście okazuje się być związane właśnie z kobiecością?

Joan okazała się być postacią ponad swoje czasy. O niesamowitym intelekcie i niemal współczesnej nam mentalności, a jednak zmuszona żyć pośród konserwatywnych, ( mało powiedziane), średniowiecznych przedstawicieli kościoła.
Jej historia porywa już od pierwszych stron, jej upór zdumiewa wiele razy, a wytrwałość jest natchnieniem dla nas, którzy pomimo dużo lepszej sytuacji i braku ograniczeń, czasem poddajemy się dużo szybciej.
Ale udawanie mężczyzny nie pozbawiło Joan jej kobiecego instynktu. I staje przed wyborem wręcz niemożliwym do podjęcia, gdy uczucia stają naprzeciw rozsądkowi.

Gorąco polecam wszystkim, niezależnie od płci i wieku.


(Po angielsku nie jest to książka najłatwiejsza, ale też czyta się ją niesamowicie szybko i łatwo zrozumieć kontekst, nawet pomimo nieznajomości niektórych słówek.)

Przeczytane po angielsku.

"Pope Joan" wpadła mi w ręce całkowicie przypadkiem. Gdyby nie to, pewnie nigdy bym o tej książce nie usłyszała. Jej brak popularności jest zadziwiający, zważywszy na to, że jest

ŚWIETNA!!

A tak niewiele ludzi o niej wie...

Czasy średniowieczne i wątek emancypacji kobiet to, doprawdy, niezbyt szczęśliwe połączenie dla samych bohaterek. A jak...

Oj, zaskoczeń tu nie było. Dobre, jak zawsze. Zabawne, bez zmian. Kawał porządnej, polskiej fantastyki, za który powinniśmy być naprawdę wdzięczni, bo za granicą byśmy sobie już "Pana Lodowego ogrodu" nie poczytali. Mam nadzieję, że to się zmieni, tłumaczenie na język angielski umożliwiłoby Grzędowiczowi dotarcie do dużo szerszej publiczności. Trzymam kciuki.
Obaj bohaterowie mają w tej części sporo do zrobienia, więc dzieje się nie mało.
Szkoda tylko, że nie ma w tej historii żadnej bohaterki, która nie paraduje ostatecznie nago, nie wspominając już o ich znikomej roli w fabule.
Biorę się za trzecią część, może w końcu dowiem się, skąd tytuł całej sagi, kto wie:)

Oj, zaskoczeń tu nie było. Dobre, jak zawsze. Zabawne, bez zmian. Kawał porządnej, polskiej fantastyki, za który powinniśmy być naprawdę wdzięczni, bo za granicą byśmy sobie już "Pana Lodowego ogrodu" nie poczytali. Mam nadzieję, że to się zmieni, tłumaczenie na język angielski umożliwiłoby Grzędowiczowi dotarcie do dużo szerszej publiczności. Trzymam kciuki.
Obaj...

Niesamowity Schulz.
Nic tak nie odrywa od rzeczywistości jak magia płynąca z tej książki.

Niesamowity Schulz.
Nic tak nie odrywa od rzeczywistości jak magia płynąca z tej książki.

Tak nudne książki spotykam rzadko. Za dużo słów, za mało treści. Wiele wydarzeń prowadzących do nikąd, zupełnie zbędnych, dziejących się bez uzasadnienia.
Porażka

Tak nudne książki spotykam rzadko. Za dużo słów, za mało treści. Wiele wydarzeń prowadzących do nikąd, zupełnie zbędnych, dziejących się bez uzasadnienia.
Porażka

Ciężka sprawa, bardziej przypomina rozprawę naukową niż refleksje na temat ulubionej książki. Niestety zawiodłam się, choć nie przeczę, że znalazłam również bardzo interesujące treści. Problem w tym, że dałoby się je zmieścić na kilku stronach.

Ciężka sprawa, bardziej przypomina rozprawę naukową niż refleksje na temat ulubionej książki. Niestety zawiodłam się, choć nie przeczę, że znalazłam również bardzo interesujące treści. Problem w tym, że dałoby się je zmieścić na kilku stronach.

Przeczytana po angielsku
Świetna, może trochę podchodząca pod guilty pleasure, ale niesamowicie wciągająca.
Bardzo ładny język i obrazowe opisy. Widać, że autorka zna się na rzeczy.
Polecam
Angielski: nieco wyższy poziom niż inne tego typu książki

Przeczytana po angielsku
Świetna, może trochę podchodząca pod guilty pleasure, ale niesamowicie wciągająca.
Bardzo ładny język i obrazowe opisy. Widać, że autorka zna się na rzeczy.
Polecam
Angielski: nieco wyższy poziom niż inne tego typu książki

Jak dla mnie majstersztyk.
Zarówno "Panny z Wilka", jak i "Brzezina" całkowicie trafiły w moją wrażliwość. Przekaz nie zawsze oczywisty, ale zawsze tak prawdziwy. Mam wrażenie, że Iwaszkiewicz dzieli się z nami bardzo osobistymi przemyśleniami, czasami czułam sie, jakbym czytała autobiografię, zważając życiorys autora.
Oba opowiadania zawierają dużo refleksji głównych bohaterów, które wstrząsnęły mną, wywoływały płacz wiele razy, a przede wszystkim pozwoliły utożsamić się z postaciami, pomimo krótkiej formy opowiadania.
Note: Iwaszkiewicz jest chyba najlepszym jak dotąd autorem opowiadań, którego czytałam. Razem z opowiadaniami Sandersona tworzą moją "topkę".
Będę wracać
Jeszcze wiele razy

Jak dla mnie majstersztyk.
Zarówno "Panny z Wilka", jak i "Brzezina" całkowicie trafiły w moją wrażliwość. Przekaz nie zawsze oczywisty, ale zawsze tak prawdziwy. Mam wrażenie, że Iwaszkiewicz dzieli się z nami bardzo osobistymi przemyśleniami, czasami czułam sie, jakbym czytała autobiografię, zważając życiorys autora.
Oba opowiadania zawierają dużo refleksji głównych...

"Panny z Wilka" zdobywały moje serce stopniowo, aż podbiły je na finiszu. Ale czy mogło być inaczej? Czy miłośniczka "Lalki" i "Przedwiośnia" mogła przejść obok tej książki obojętnie? No nie, tu już wchodzimy w sfery fantastyki.
Polecam gorąco

"Panny z Wilka" zdobywały moje serce stopniowo, aż podbiły je na finiszu. Ale czy mogło być inaczej? Czy miłośniczka "Lalki" i "Przedwiośnia" mogła przejść obok tej książki obojętnie? No nie, tu już wchodzimy w sfery fantastyki.
Polecam gorąco

Niesamowite, niepokojące oderwanie od rzeczywistości.
Wciąga i zaskakuje pięknym językiem.
Nie wiem dlaczego, ale to opowiadanie po prostu zmusza nas do sięgnięcia po następne. Może to ten klimat, może otwierające się niesamowite pole dla wyobraźni...
Schulz nie bez powodu dwoma zbiorkami opowiadań wybił się na scenie literatury 20. wieku i pozostaje nadal postacią znaną i docenianą. To trzeba przeczytać.

Niesamowite, niepokojące oderwanie od rzeczywistości.
Wciąga i zaskakuje pięknym językiem.
Nie wiem dlaczego, ale to opowiadanie po prostu zmusza nas do sięgnięcia po następne. Może to ten klimat, może otwierające się niesamowite pole dla wyobraźni...
Schulz nie bez powodu dwoma zbiorkami opowiadań wybił się na scenie literatury 20. wieku i pozostaje nadal postacią znaną i...

Przeczytany po obejrzeniu świetnej sztuki teatralnej, dramat Zapolskiej był niesamowitą rozrywką, a wyobraźnia podawała mi często sceny znane z teatru, czyniąc czytanie procesem złożonym z wielu bodźców.
Polecam przeciwnikom dramatów, wasze zdanie po "Moralności.." ulegnie zmianie!

Przeczytany po obejrzeniu świetnej sztuki teatralnej, dramat Zapolskiej był niesamowitą rozrywką, a wyobraźnia podawała mi często sceny znane z teatru, czyniąc czytanie procesem złożonym z wielu bodźców.
Polecam przeciwnikom dramatów, wasze zdanie po "Moralności.." ulegnie zmianie!

Piękna treść, niesamowity klimat wsi i idealna książka na jesień.
Zakończenie zwala z nóg. Cierpienie w tej historii jest integralną częścią życia, śmierć - naturalną koleją rzeczy, a na tym opiera się całe istnienie bohaterów. Na cykliczności przyrody.
Polecam na jesienne wieczory z książką

Piękna treść, niesamowity klimat wsi i idealna książka na jesień.
Zakończenie zwala z nóg. Cierpienie w tej historii jest integralną częścią życia, śmierć - naturalną koleją rzeczy, a na tym opiera się całe istnienie bohaterów. Na cykliczności przyrody.
Polecam na jesienne wieczory z książką