Białe kłamstwa

Najlepsza cześć serii. Cała "trylogia" jest dobra zakończenie rewelacyjne.
Nie jest to może klasyczny kryminał. Spora dawka opisu postaci pod względem psychologicznym.

Najlepsza cześć serii. Cała "trylogia" jest dobra zakończenie rewelacyjne.
Nie jest to może klasyczny kryminał. Spora dawka opisu postaci pod względem psychologicznym.

Trochę się umęczyłam czytając ten tom, bo nie uważam go za typowy kryminał już raczej thriller psychologiczny. I o ile ciekawostki dotyczące ludzkiej psychiki były bardzo ciekawe, tak cała ta intryga dosyć mnie znużyła. Jednak wolę klasyczne kryminały z morderstwem i mozolnym odkrywaniem kolejnych tropów.

Trochę się umęczyłam czytając ten tom, bo nie uważam go za typowy kryminał już raczej thriller psychologiczny. I o ile ciekawostki dotyczące ludzkiej psychiki były bardzo ciekawe, tak cała ta intryga dosyć mnie znużyła. Jednak wolę klasyczne kryminały z morderstwem i mozolnym odkrywaniem kolejnych tropów.

Polecam tę serię. Duży luz, dobra narracja, dużo przyjemności czytania.

Polecam tę serię. Duży luz, dobra narracja, dużo przyjemności czytania.

Świetnie się czyta , Polecam

Świetnie się czyta , Polecam

Myślę, że seria skończyła się w dobrym momencie, choć zakończenie daje myśl o kontynuacji. Wydarzenia w książce potoczyły się dobrze. To naprawdę okej seria.

Myślę, że seria skończyła się w dobrym momencie, choć zakończenie daje myśl o kontynuacji. Wydarzenia w książce potoczyły się dobrze. To naprawdę okej seria.

Najpierw napiszę, jak trafiłam na trylogię.
W ostatnim czasie wzięłam udział w wieczorku autorskim z Małgosią Sobczak (lubię jej kolory "Biel", "Czerń" i "Czerwień"), Małgosią Starostą (świetne komedie kryminalne), Mieczysławem Gorzka (rewelacyjny cykl z komisarzem Marcinem Zakrzewskim) oraz właśnie Piotrem Borlik. Piotra Borlik czytałam do tej pory "Zapłacz dla mnie" oraz "Skłam, że mnie kochasz". Książki uznałam za świetnie napisane, ale zakończenie mi się nie podobało.
W trakcie spotkania padło pytanie o debiuty. Na to Piotr Borlik mówi, że jego debiut to "Boska proporcja" i dzisiaj napisałby ją od nowa.
Bo z jednej strony, w jego ocenie, jest niedoskonała, ma niedociągnięcia i dzisiaj zrobiłby to inaczej.
Ale z drugiej strony pamięta, że ta książka otworzyła mu wiele drzwi i do dzisiaj zbiera dobre recenzje.
Po takim opisie, to ja musiałam po to sięgnąć. W mojej ocenie cała trylogia jest napisana świetnie i nie ma żadnych niedociągnięć.
Jest to bardzo dobry kryminał: ciekawy pomysł na fabułę poszczególnych tomów, zwroty akcji, duża dynamika.
Do tego dodatkowo świetne ujęcie psychologiczne, socjologiczne. Bardzo dopracowane postacie.
Ale wielkim walorem powieści są wątki kulinarne. Jakie tam potrawy się przewijały!
Bardzo polecam całą trylogię!

Najpierw napiszę, jak trafiłam na trylogię.
W ostatnim czasie wzięłam udział w wieczorku autorskim z Małgosią Sobczak (lubię jej kolory "Biel", "Czerń" i "Czerwień"), Małgosią Starostą (świetne komedie kryminalne), Mieczysławem Gorzka (rewelacyjny cykl z komisarzem Marcinem Zakrzewskim) oraz właśnie Piotrem Borlik. Piotra Borlik czytałam do tej pory "Zapłacz dla mnie"...

Cieszę się, że przeczytałam całość! Bo ta trzecia część jest świetna! Czyta się ją zapartym tchem od początku do końca. Dobra robota Panie Borlik.

Cieszę się, że przeczytałam całość! Bo ta trzecia część jest świetna! Czyta się ją zapartym tchem od początku do końca. Dobra robota Panie Borlik.

Bardzo dobre zakończenie serii. Końcówka to takie naładowanie informacji, że ja już nie wiedziałam co się dzieje i co jest prawdą. W posłowiu autor wspominał coś o kontynuowaniu przygód Agaty. Mam jednak nadzieję, że tego nie zrobi, wydaje mi się, że jej historia powinna się zakończyć na tym tomie, inne mogłyby być jak odgrzewany kotlet, po prostu gorsze.

Bardzo dobre zakończenie serii. Końcówka to takie naładowanie informacji, że ja już nie wiedziałam co się dzieje i co jest prawdą. W posłowiu autor wspominał coś o kontynuowaniu przygód Agaty. Mam jednak nadzieję, że tego nie zrobi, wydaje mi się, że jej historia powinna się zakończyć na tym tomie, inne mogłyby być jak odgrzewany kotlet, po prostu gorsze.

Mam problem z całym cyklem. Borlik ma bowiem świetnej pióro i pomysł na cykl. Tylko że nie wiem, jaki to gatunek. Z jednej strony spiętrzenie niewiarygodnych wątków wskazuje na komedię kryminalną, lecz przeczy temu ujęcie tematu"na poważnie". Poza tym nie rozumiem, dlaczego polscy autorzy lubują się w makabrze i wymyślnych sposobach uśmiercania bliźnich. Oto przykłady z cyklu Borlika - psychopata przez lata zbiera i konserwuje czterolistne koniczyny, gdyż przewiduje, że jego idealna dziewczyna (której jeszcze nie zna, ale będzie szukał w agencji reklamowej będącej jednocześnie burdelem) nie spełni jego wymagań, więc ją unieruchomi i przyszyje do jej ciała tysiące tych roślin. A potem ją zabije i przywiąże do palmy jej własnymi jelitami - czy można wymyślić większą bzdurę? No można - oto kolejna ofiara zostaje unieruchomiona i przez ponad 50 dni na żyć, a psychopata pokrywa jej ciało kolejnymi warstwami wosku. Ten materiał jest takim izolatorem że że ofiara nie przeżyłaby nawet kilku dni. A potem kolejni nieszczęśnicy są przywiązani do słupków i stoją kilkadziesiąt dni wystawieni na warunki zewnętrzne i karmieni za pomocą kroplówek. Fizycznie jest to niemożliwe, nie wspominając o tym, że policja nic nie robi w sprawie zaginięcia ośmiu osób. To nagromadzenie idiotyzmow przypomina komedie Chmielewskiej, tyle że jest to podane całkiem serio.
Wypada tylko żałować, że Piotr Borlik nie wykorzystał swojego niewątpliwego talentu do opowiedzenia historii bardziej prawdopodobnej - podam przykład telewizyjny - serial "Mare z Easttown", czyli historię, która mogła wydarzyć się wszędzie, jest niby prosta, a nie mogłem oderwać się od ekranu...

Mam problem z całym cyklem. Borlik ma bowiem świetnej pióro i pomysł na cykl. Tylko że nie wiem, jaki to gatunek. Z jednej strony spiętrzenie niewiarygodnych wątków wskazuje na komedię kryminalną, lecz przeczy temu ujęcie tematu"na poważnie". Poza tym nie rozumiem, dlaczego polscy autorzy lubują się w makabrze i wymyślnych sposobach uśmiercania bliźnich. Oto przykłady z...

No dobra. Wpadłam.
ZaBorlikowałam się.
Oj jak chciałabym usiąść przy kolacji przygotowanej przez Artura... z Agatą.
Kosztem byłaby manipulacja.
Ciekawe czy tego warta.
Chyba tak skoro rozważałabym😂😂

Mnie się podobało.
Polecam.

https://www.instagram.com/p/CJ6kXInB148/?utm_source=ig_web_copy_link

No dobra. Wpadłam.
ZaBorlikowałam się.
Oj jak chciałabym usiąść przy kolacji przygotowanej przez Artura... z Agatą.
Kosztem byłaby manipulacja.
Ciekawe czy tego warta.
Chyba tak skoro rozważałabym😂😂

Mnie się podobało.
Polecam.

https://www.instagram.com/p/CJ6kXInB148/?utm_source=ig_web_copy_link