Białe kłamstwa

Ostatnia część trylogii "Boska proporcja". Logiczne, usystematyzowane wyjaśnienie wszystkich wątków, ciekawe zakończenie (choć wcześnie domyśliłam się, kto za tym wszystkim stoi). Książkę czyta się jednym tchem! Świetny pomysł na okładkę trzech tomów. Najbardziej podobał mi się tom drugi, ale polecam całą serię!!!

Ostatnia część trylogii "Boska proporcja". Logiczne, usystematyzowane wyjaśnienie wszystkich wątków, ciekawe zakończenie (choć wcześnie domyśliłam się, kto za tym wszystkim stoi). Książkę czyta się jednym tchem! Świetny pomysł na okładkę trzech tomów. Najbardziej podobał mi się tom drugi, ale polecam całą serię!!!

Pokaż mimo to

Pora na ostatni tom kryminalnej trylogii Borlika pt. „Białe kłamstwa”. Tym razem Agata zostaje oskarżona o morderstwo zamykające tom poprzedni. Aresztowanie jest kompletnie niesłuszne, bo policjantka w tym czasie była ciągle na Kaszubach, jednak Olkowski i prokurator ewidentnie się tym nie przejmują. Z opresji ratuje ją Artur, nie zmienia to jednak nastawiana Agaty do brata – jest przekonana, że Artur jest odpowiedzialny za kilka poprzednich zbrodni. Od razu po wyjściu z aresztu bierze się za szukanie dowodów, czegoś co udowodni winę Artura i pozwoli wymierzyć mu sprawiedliwość. W tym czasie Artur wdraża w życie swój ostateczny plan... Kto z nich ostatecznie zwycięży?

Ten tom podobał mi się na równi z „Boską proporcją”. Akcja powieści oczywiście znowu jest inaczej rozłożona, teraz skupiamy się na życiu prywatnym bohaterów, grzebiemy w ich przeszłości i obserwujemy grę, którą toczy pomiędzy sobą rodzeństwo. A jest to całkiem interesująca rozgrywka – Agata nie jest już nieporadną kobietą z „Boskiej proporcji”, potrafi wykorzystać sztuczki brata, które od lat obserwowała, przeciwko niemu. Jak dla mnie było ciekawie, wciągająco i intrygująco – mimo że czytelnik wie, że Artur coś knuje, to do końca nie wiadomo co i jakie ma motywacje. Bardzo mi się to podobało, to intrygująca postać.

Ogólnie całą trylogię oceniam pozytywnie. Zaczynając od warstwy wizualnej (świetny pomysł z okładką) poprzez ciekawych, skrajnie różnych bohaterów po dobrze rozplanowaną akcję i logiczne wyjaśnienia rozwiązania intrygi. Przy każdej z tych trzech książek bawiłam się bardzo dobrze, a oparcie dużej części historii na ciągu Fibonacciego i złotej proporcji bardzo przypadło mi do gustu. Lubię takie rozwiązania. Jestem ciekawa czym autor nas teraz zaskoczy 😊

Moja ocena: 7,5/10, pełną recenzję znajdziecie pod adresem: https://www.kryminalnatalerzu.pl/2019/11/biae-kamstwa-piotr-borlik.html

Pora na ostatni tom kryminalnej trylogii Borlika pt. „Białe kłamstwa”. Tym razem Agata zostaje oskarżona o morderstwo zamykające tom poprzedni. Aresztowanie jest kompletnie niesłuszne, bo policjantka w tym czasie była ciągle na Kaszubach, jednak Olkowski i prokurator ewidentnie się tym nie przejmują. Z opresji ratuje ją Artur, nie zmienia to jednak nastawiana Agaty do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zakończenie trylogii o specyficznym rodzeństwie. Od początku burzy główne założenie poprzednich dwóch książek po to by pod sam koniec zburzyć jeszcze raz cały układ. Zakończenie jest bardzo zaskakujące ale spina ona całą trylogię. "Białe kłamstwa" trzymają poziom poprzednich dwóch części. Polecam całą trylogię.

Zakończenie trylogii o specyficznym rodzeństwie. Od początku burzy główne założenie poprzednich dwóch książek po to by pod sam koniec zburzyć jeszcze raz cały układ. Zakończenie jest bardzo zaskakujące ale spina ona całą trylogię. "Białe kłamstwa" trzymają poziom poprzednich dwóch części. Polecam całą trylogię.

Pokaż mimo to

Całkiem inna książka, niż poprzednie z serii. Nie ma brutalnego morderstwa, ale porusza aspekt psychologiczny, trudne relacje między rodzeństwem i największy sekret z przeszłości....

Całkiem inna książka, niż poprzednie z serii. Nie ma brutalnego morderstwa, ale porusza aspekt psychologiczny, trudne relacje między rodzeństwem i największy sekret z przeszłości....

Pokaż mimo to

Rewelacyjne zwieńczenie trylogii! Od początku do końca trzyma w napięciu, co chwilę zwroty akcji, dosłownie rollercoaster literacki.
Agata w świetnej formie, na jaw wychodzą fakty z dzieciństwa, które niewątpliwie mają wpływ na jej współczesną postawę.
Manipulacje pana psychiatry - czy na wszystkich działają, czy ktoś się nim oprze?! Moim skromnym zdaniem jest to najlepsza część cyklu.
Polecam całość i od razu mówię, trzeba czytać po kolei.

Rewelacyjne zwieńczenie trylogii! Od początku do końca trzyma w napięciu, co chwilę zwroty akcji, dosłownie rollercoaster literacki.
Agata w świetnej formie, na jaw wychodzą fakty z dzieciństwa, które niewątpliwie mają wpływ na jej współczesną postawę.
Manipulacje pana psychiatry - czy na wszystkich działają, czy ktoś się nim oprze?! Moim skromnym zdaniem jest to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Idealne zakończenie trylogii. Zaskakujące, takie jak powinno być.
.
Szkoda tylko, że to już koniec. Będzie mi brakowało wybuchowej pani komisarz i jej przygód. To była bardzo dobra seria.
.
Z czystym sumieniem polecam. Nie pożałujcie.

Idealne zakończenie trylogii. Zaskakujące, takie jak powinno być.
.
Szkoda tylko, że to już koniec. Będzie mi brakowało wybuchowej pani komisarz i jej przygód. To była bardzo dobra seria.
.
Z czystym sumieniem polecam. Nie pożałujcie.

Pokaż mimo to

Sama jestem zaskoczona i nie mogę uwierzyć. Druga część mnie nudziła i nie mogłam przez nią przebrnąć, a trzecia część mnie wciągnęła.👍
Agata jest już przekonana, że za morderstwami stoi jej brat Artur, który manipuluje pacjentami podczas sesji terapeutycznych. Sama jednak potrzebuje pomocy, gdy zostaje oskarżona o zabójstwo Jacka Biernata.
Rozwiązanie tkwi w przeszłości, którą Agata zaczyna sobie przypominać i okazuje się, że wiele rzeczy wyparła ze swej świadomości.

Sama jestem zaskoczona i nie mogę uwierzyć. Druga część mnie nudziła i nie mogłam przez nią przebrnąć, a trzecia część mnie wciągnęła.👍
Agata jest już przekonana, że za morderstwami stoi jej brat Artur, który manipuluje pacjentami podczas sesji terapeutycznych. Sama jednak potrzebuje pomocy, gdy zostaje oskarżona o zabójstwo Jacka Biernata.
Rozwiązanie tkwi w przeszłości,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Borlik poprowadził nas zawiłymi ścieżkami do nieoczekiwanego zakończenia. Zakończenia, które wbiło mnie w fotel i długo nie mogłam dojść do siebie. Uwielbiam tą trylogię i darze tego autora ogromną sympatią.

Borlik poprowadził nas zawiłymi ścieżkami do nieoczekiwanego zakończenia. Zakończenia, które wbiło mnie w fotel i długo nie mogłam dojść do siebie. Uwielbiam tą trylogię i darze tego autora ogromną sympatią.

Pokaż mimo to

Część trzecia częścią najlepszą.
Już wiem , że nie zostanę wielkim fanem autora jednak całość oceniam dobrze. Kiedy przyzwyczaiłem się do stylu autora, przywykłem do głównych bohaterów wszystko inne okazało się do strawienia.

Część trzecia częścią najlepszą.
Już wiem , że nie zostanę wielkim fanem autora jednak całość oceniam dobrze. Kiedy przyzwyczaiłem się do stylu autora, przywykłem do głównych bohaterów wszystko inne okazało się do strawienia.

Pokaż mimo to

Ostatnia część trylogii w 100% spełniła moje oczekiwania. W tej książce (podobnie zresztą jak w poprzednich) akcja jest dynamiczna, "narysowane" w pierwszej części postacie Agaty i Artura ciągle są sobą i chociaż dowiadujemy się o nich nowych rzeczy to jest to spójne z tym co wiedzieliśmy do tej pory (Autor jest w tym tak konsekwentny że w zasadzie przewidziałem końcówkę, ale traktuje to jako dodatkowy plus). Fabuła wciąga na tyle, że jakby nie brak czasu to pewnie po rozpoczęciu nie oderwałbym się aż do zakończenia. Polecam i mam nadzieje, że to nie jest ostatnia książka z Agatą Stec jaką przeczytałem :)

Ostatnia część trylogii w 100% spełniła moje oczekiwania. W tej książce (podobnie zresztą jak w poprzednich) akcja jest dynamiczna, "narysowane" w pierwszej części postacie Agaty i Artura ciągle są sobą i chociaż dowiadujemy się o nich nowych rzeczy to jest to spójne z tym co wiedzieliśmy do tej pory (Autor jest w tym tak konsekwentny że w zasadzie przewidziałem końcówkę,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to