Żałobne opaski

Jak to dobrze, że będzie coś jeszcze, bo zdecydowanie nie jestem gotowa na rozstanie ze Scadrialem :)

Jak to dobrze, że będzie coś jeszcze, bo zdecydowanie nie jestem gotowa na rozstanie ze Scadrialem :)

Pokaż mimo to

Mmmm... książka tak dobra niczym pierogi-niespodzianki :D
Na plus bez wątpienia dialogi. Mistrzowskie uszczypliwości, postrzeganie świata przez Wayne’a i dzielenie wrażeniami na forum zasługują na nagrodę ;D Poczucie humoru i efekt rozbrajania czytelnika bez wątpienia najlepsze w porównaniu z poprzednimi dwiema pozycjami.
Ponadto postacie: Wayne pokazał się z głębszej strony, MeLaan w punkt i nieniepokonana, Wax nareszcie poszerzył paletę swoich emocji i zachowań, wisienka na torcie: Steris: niedoceniana, a mimo to wykazująca chęć aby po swojemu rozwijać się, podążać dalej (wielki plus za nią).
Fabuła: fantastycznie, że coś tu w końcu zaczyna klikać i puzzle nabierają kształtu... ;) Warto, warto czytać ;)
Aaaaach i tak... dla mnie Wax i Steris są lustrzanym odbiciem Vin i Elenda, ale jako para znacznie lepiej ze sobą współgrają. Wax przestał gwiazdorzyć ;D (bo Vin, niestety, robiła to prawie do samego końca...)

Na ogromny minus, ale to już do wydawnictwa, za błędy. Zardzewiałe literówki to jedno, ale na samego Ocalałego, jak można pomylić imiona bohaterów... Dzięki niech będą Harmonii za fantastyczne przekleństwa ;)

Mmmm... książka tak dobra niczym pierogi-niespodzianki :D
Na plus bez wątpienia dialogi. Mistrzowskie uszczypliwości, postrzeganie świata przez Wayne’a i dzielenie wrażeniami na forum zasługują na nagrodę ;D Poczucie humoru i efekt rozbrajania czytelnika bez wątpienia najlepsze w porównaniu z poprzednimi dwiema pozycjami.
Ponadto postacie: Wayne pokazał się z głębszej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta część przygód Waxa i Wayna chyba najmniej mi się podobała - miałam wrażenie, że co chwilę pojawiają się motywy, które powinny być mi już dobrze znane z poprzednich tomów, a nie były.

Natomiast na wzmiankę i dodatkową gwiazdkę zasługuje rozwinięcie i pogłębienie postaci Steris, kobiety ze spektrum autyzmu.

Ta część przygód Waxa i Wayna chyba najmniej mi się podobała - miałam wrażenie, że co chwilę pojawiają się motywy, które powinny być mi już dobrze znane z poprzednich tomów, a nie były.

Natomiast na wzmiankę i dodatkową gwiazdkę zasługuje rozwinięcie i pogłębienie postaci Steris, kobiety ze spektrum autyzmu.

Pokaż mimo to

"Żałobne opaski" - kolejna - nie ostatnia! - część Drugiej Ery serii Sandersona.
Recenzję trzeciej części można czytać chyba tylko żeby sprawdzić czy jest tak dobra jak poprzednie. Więc rozwieję wątpliwości - jest nawet trochę lepsza niż dwie poprzednie. W zasadzie jedynym zarzutem w stosunku do tej części jest fakt, że czytając spodziewałem się końca, a końca nie ma, ponieważ nie jest to trylogia tylko tetralogia. Przyzwyczajony do wszechobecnych wszędzie trylogii, czytałem z nierealistycznym oczekiwaniem że zamknę tą część uniwersum.
Nie jestem też gotowy dać temu tomowi 9/10, ale tylko dlatego że jednak wolałem Elantris i Pierwszą Erę. Ale Żałobne Opaski są naprawdę porządnie napisaną książką, i jak do tej pory najlepszą częścią Drugiej Ery. Polecam.

"Żałobne opaski" - kolejna - nie ostatnia! - część Drugiej Ery serii Sandersona.
Recenzję trzeciej części można czytać chyba tylko żeby sprawdzić czy jest tak dobra jak poprzednie. Więc rozwieję wątpliwości - jest nawet trochę lepsza niż dwie poprzednie. W zasadzie jedynym zarzutem w stosunku do tej części jest fakt, że czytając spodziewałem się końca, a końca nie ma,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka przyjemna jak wszystko Brandensona, ale niestety era 2 to inny całkiem inny klimat niż orginalna trylogia która mimo wszystko bardziej mi się podobała. Mimo wszystko jeśli ktoś lubi Cosmere to warto przeczytać.

Książka przyjemna jak wszystko Brandensona, ale niestety era 2 to inny całkiem inny klimat niż orginalna trylogia która mimo wszystko bardziej mi się podobała. Mimo wszystko jeśli ktoś lubi Cosmere to warto przeczytać.

Pokaż mimo to

Po raz pierwszy zdarzyło się tak, że chciałam przeczytać książkę i nie chciałam ........... nie chciałam rozstawać się ze światem który cudownie kreuje pan Sandreson.
Na rdzę!

Po raz pierwszy zdarzyło się tak, że chciałam przeczytać książkę i nie chciałam ........... nie chciałam rozstawać się ze światem który cudownie kreuje pan Sandreson.
Na rdzę!

Pokaż mimo to

To nie koniec, bo czeka nas w 2021, może 2022, ostatnia część cyklu, czyli książka "Zaginiony metal".
Tutaj na portalu brak informacji o tym fakcie i nastawiłam się na zakończenie historii!! Despasito i oddycham...
Abstrahując od powyższego: Chciałam dać 9 ale nie dam. Zbyt przewidywalnie autor to wszystko poprowadził. Jestem na gorąco po skończeniu, więc może brak mi obiektywizmu. I największa wada serii 2? Krótkość "książek", bo nie napiszę przecież "tomów".
A niech mnie, daje 7! Nie trawię jeśli ktoś jest nie do zabicia, bo tak się autorowi zachciewa. A tych ktosiów jest tutaj za dużo.

To nie koniec, bo czeka nas w 2021, może 2022, ostatnia część cyklu, czyli książka "Zaginiony metal".
Tutaj na portalu brak informacji o tym fakcie i nastawiłam się na zakończenie historii!! Despasito i oddycham...
Abstrahując od powyższego: Chciałam dać 9 ale nie dam. Zbyt przewidywalnie autor to wszystko poprowadził. Jestem na gorąco po skończeniu, więc może brak mi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zawsze kończąc jakąś serie czuje niedosyt .Tym razem czuje przesyt.Za dużo ,za intensywnie.Muszę odpocząć po stylu pisania Sandersona.Wayne,MeeLaan ...tak ich polubiłam od razu.Do Waxa i Steris musiałam się przekonać.Marasi jest tu traktowana jako tło i trochę to krzywdzące.Wiecie co najbardziej podobało mi się w tej serii? Przekleństwa ! Na rdzę :)))
Sanderson ma niepowtarzalny styl pisania i trzeba go zaakceptować albo i nie.Kupiłam go ale z oporami i potrzebuje czegoś lżejszego by odpocząc.

Zawsze kończąc jakąś serie czuje niedosyt .Tym razem czuje przesyt.Za dużo ,za intensywnie.Muszę odpocząć po stylu pisania Sandersona.Wayne,MeeLaan ...tak ich polubiłam od razu.Do Waxa i Steris musiałam się przekonać.Marasi jest tu traktowana jako tło i trochę to krzywdzące.Wiecie co najbardziej podobało mi się w tej serii? Przekleństwa ! Na rdzę :)))
Sanderson ma...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak zawsze nie czuję się zawiedzony książką Sandersona. Jedyny niesmak jaki pozostał, to informacja, że to nie koniec serii, a kolejny tom nie został jeszcze napisany :D

Jak zawsze nie czuję się zawiedzony książką Sandersona. Jedyny niesmak jaki pozostał, to informacja, że to nie koniec serii, a kolejny tom nie został jeszcze napisany :D

Pokaż mimo to

Wspaniała książka końcówka wspaniała

Wspaniała książka końcówka wspaniała

Pokaż mimo to