Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Nazywam się Geralt. Geralt z... Nie. Tylko Geralt. Geralt znikąd. Jestem wiedźminem".


Z Geraltem znam się już od dawna. "Wiedźmin 3: Dziki Gon" niezmiennie pozostaje moją ulubioną grą. Do książek ciągnęło mnie już dłuższy czas, a wiedząc że mi się spodobają, od razu kupiłam cały pakiet. Nie pomyliłam się. Jestem dopiero po "Sezonie burz" i "Ostatnim życzeniu", ale już kocham tą serię.
Myślę, że nie warto czegokolwiek do tego dodawać. Geneza wiedźmina za mną, teraz czekam na Ciri i wiele innych, nowych postaci.
Gorąco polecam

"Nazywam się Geralt. Geralt z... Nie. Tylko Geralt. Geralt znikąd. Jestem wiedźminem".


Z Geraltem znam się już od dawna. "Wiedźmin 3: Dziki Gon" niezmiennie pozostaje moją ulubioną grą. Do książek ciągnęło mnie już dłuższy czas, a wiedząc że mi się spodobają, od razu kupiłam cały pakiet. Nie pomyliłam się. Jestem dopiero po "Sezonie burz" i "Ostatnim życzeniu", ale...

Przeczytane w tłumaczeniu Marii Skibniewskiej.

"... W krainie Mordor, gdzie zaległy cienie".

Tolkien stworzył swój ŚWIAT. Nie byle jaki. Jak na "świat" przystoi, z własną historią i wątpliwą przyszłością. Zamieszkany przez wiele ras, niektórych jedynych w swoim rodzaju (tak, mowa tu o gollumie), mówiących różnymi językami.

Jest coś uspokajającego, wręcz kojacego w czytaniu o przygodach drużyny pierścienia. W świadomości, że nasz świat nie jest wcale taki zły, że mógł być gorszy. Że mógłby mieszkać w nim Tom Bombadil...

Polecam prozę Tolkiena w odskoczni od codziennych spraw. Najlepiej audiobook!!! Przy kominku i cherbacie, lub odsłuchiwany podczas wykonywania domowych obowiązków.

Przeczytane w tłumaczeniu Marii Skibniewskiej.

"... W krainie Mordor, gdzie zaległy cienie".

Tolkien stworzył swój ŚWIAT. Nie byle jaki. Jak na "świat" przystoi, z własną historią i wątpliwą przyszłością. Zamieszkany przez wiele ras, niektórych jedynych w swoim rodzaju (tak, mowa tu o gollumie), mówiących różnymi językami.

Jest coś uspokajającego, wręcz kojacego w...

Kolejna bardzo dobra książka z serii (chociaż teoretycznie pierwsza część drugiego cyklu). Może nie tak dobra, jak poprzedniczki, ale zadowalająca.
Zu pracuje dla rządu tymczasowego. Probuje zapewnić lepszą przyszłość wszystkim dotkniętym OMNI. Jednak okazuje się że, lata starań o zdobycia zaufanie reszty społeczeństwa mogą zostać przekreślone w ciągu jednej sekundy. Co więcej, wychodzą na jaw fakty, których Suzume nigdy nie zgodziłaby się zaakceptować.
Jest to jedna z najtrudniejszych książek po angielsku, z jakimi miałam do czynienia. Dużo słów dotyczących polityki i procesów społecznych. Może dlatego na początku trudno było mi wciągnąć się w akcję.
Ale, jak zwykle, Alexandra Bracken zdobyła moją atencję zwrotami akcji, które serwuje już na samym początku.
Poza tym największym atutem książki są bohaterowie. I ci starzy, i ci nowi. Roman zdobył moje serce, a "starzy znajomi" przypomnieli mi o dawnych czasach, chwilami chciało mi się płakać, jak czytałam o, bądźmy szczerzy, niezbyt szczęśliwej kontynuacji historii.
Mam wielki sentyment do "Mrocznych umysłów" i mam nadzieję, że "The darkest legacy" również okaże się serią godną uwagi i czasu.
Polecam!!

Kolejna bardzo dobra książka z serii (chociaż teoretycznie pierwsza część drugiego cyklu). Może nie tak dobra, jak poprzedniczki, ale zadowalająca.
Zu pracuje dla rządu tymczasowego. Probuje zapewnić lepszą przyszłość wszystkim dotkniętym OMNI. Jednak okazuje się że, lata starań o zdobycia zaufanie reszty społeczeństwa mogą zostać przekreślone w ciągu jednej sekundy. Co...

Nie mogłam kompletnie wciągnąć się w fabułę, prawdopodobnie że względu na styl autorki. Nie udało mi się skończyć "Runy" i już nigdy raczej do niej nie wrócę, żeby spróbować ponownie. Nie moje klimaty.

Nie mogłam kompletnie wciągnąć się w fabułę, prawdopodobnie że względu na styl autorki. Nie udało mi się skończyć "Runy" i już nigdy raczej do niej nie wrócę, żeby spróbować ponownie. Nie moje klimaty.

Dwór jak Dwór, głupi, ale fajny.

Dwór jak Dwór, głupi, ale fajny.

Szybka lektura, która czasem potrafi zdenerwować przede wszystkim przez główną bohaterkę i jej nieodpowiedzialność.
Nic wielkiego, ale oderwanie od rzeczywistości - polecam.

Szybka lektura, która czasem potrafi zdenerwować przede wszystkim przez główną bohaterkę i jej nieodpowiedzialność.
Nic wielkiego, ale oderwanie od rzeczywistości - polecam.