Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałam artykuł opisujący "historię Louisa". Większość faktów już znałam. Nie wiem czego się spodziewałam po książce. Zbyt szczegółowa, co przynudza. Całą historię można zamknąć w kilku rozdziałach. Szkoda mi czasu i odkładam.

Przeczytałam artykuł opisujący "historię Louisa". Większość faktów już znałam. Nie wiem czego się spodziewałam po książce. Zbyt szczegółowa, co przynudza. Całą historię można zamknąć w kilku rozdziałach. Szkoda mi czasu i odkładam.

Przeczytałam ponad połowę. Im dalej, im głębiej, tym bardziej mnie odrzucała. Wulgarność i dosłowność tej historii jest irytująca. Nie polecam.

Przeczytałam ponad połowę. Im dalej, im głębiej, tym bardziej mnie odrzucała. Wulgarność i dosłowność tej historii jest irytująca. Nie polecam.

Ramy, w które zostały włożone zwierzenia obu bohaterek, są tak sztuczne i nieprzekonujące, że popsuło mi to całą lekturę i czytałam ją już bez przekonania i z wielką rezerwą, więc oddałam ją do biblioteki. Może inni ją docenią.

Ramy, w które zostały włożone zwierzenia obu bohaterek, są tak sztuczne i nieprzekonujące, że popsuło mi to całą lekturę i czytałam ją już bez przekonania i z wielką rezerwą, więc oddałam ją do biblioteki. Może inni ją docenią.

Męczę, się męczę, uwaga mi ucieka a przecież to thriller! Otwieram Lubimy Czytać, odnajduję "Upiorny zegar", czytam opinie (zazwyczaj robię to po lekturze), czytam dwie pierwsze Wicci i Marzin i już wiem, że dodam do nieprzeczytanych, bo nie warto. A zachwytów nie rozumiem. Nie zachwycił mnie klimat, nie przyciągnął bohater a akcja jakaś taka naciągana, mało oryginalna.

Męczę, się męczę, uwaga mi ucieka a przecież to thriller! Otwieram Lubimy Czytać, odnajduję "Upiorny zegar", czytam opinie (zazwyczaj robię to po lekturze), czytam dwie pierwsze Wicci i Marzin i już wiem, że dodam do nieprzeczytanych, bo nie warto. A zachwytów nie rozumiem. Nie zachwycił mnie klimat, nie przyciągnął bohater a akcja jakaś taka naciągana, mało...

Nie dałam rady. Jeśli przez 70 pierwszych stron niczym mnie pani Duenas nie zainteresowała, dosłownie niczym; ani bohaterką ani stylem ani historią ani problemami głównej postaci, które nota bene występują w co drugiej tzw a przeze mnie nielubianej prozie kobiecej, to dałam sobie spokój. Tyle dobrych książek czeka na odkrycie.

Nie dałam rady. Jeśli przez 70 pierwszych stron niczym mnie pani Duenas nie zainteresowała, dosłownie niczym; ani bohaterką ani stylem ani historią ani problemami głównej postaci, które nota bene występują w co drugiej tzw a przeze mnie nielubianej prozie kobiecej, to dałam sobie spokój. Tyle dobrych książek czeka na odkrycie.

Znudziła mnie. Może kiedyś. Dotarłam do 70 strony i nic, ani bohater ani fabuła a pamiętam innego Londona. Trudno.

Znudziła mnie. Może kiedyś. Dotarłam do 70 strony i nic, ani bohater ani fabuła a pamiętam innego Londona. Trudno.