(Nie)pamięć

Nie miałam pojęcia, że książka oparta na nowinkach naukowo-medycznych, może być jednocześnie niesamowicie emocjonującym romansem. Czytelnik jednocześnie ma nadzieję, że to nieprawda, i kibicuje młodemu zakochanemu mężczyźnie, żeby mu się udało odzyskać ukochaną. Polecam, to za mało powiedziane. Ta historia Wami wstrząśnie.

Nie miałam pojęcia, że książka oparta na nowinkach naukowo-medycznych, może być jednocześnie niesamowicie emocjonującym romansem. Czytelnik jednocześnie ma nadzieję, że to nieprawda, i kibicuje młodemu zakochanemu mężczyźnie, żeby mu się udało odzyskać ukochaną. Polecam, to za mało powiedziane. Ta historia Wami wstrząśnie.

Nie ma co się czarować, pomimo tych licznych dziesiątek powieść "(Nie)pamięć" jest strasznie słaba. Ja wiem, że co wrażliwsze serducha niektórych czytelniczek dały się uwieść ckliwej do bólu miłosnej historii z chorobą w tle, to jednak nie da się obronić tej książki.
Słaba fabuła, źle rozplanowana akcja, szczątkowo wykreowani bohaterowie, dramatycznie złe, sztuczne dialogi i cała pseudonaukowa warstwa, w której autor nawet nie udaje, że wie o czym pisze. O zakończeniu nie wspomnę, bo tu doszłam do kresu mojej czytelniczej tolerancji i zaśmiewałam się do łez nad tym finalnym "słitaśnym" obrazkiem.
Historia miłości Josha i Hope to same wyświechtane banały. Kochać to znaczy żyć tak, jakby każdy dzień był ostatnim, miłość to trwanie w wiecznym zachwycie nad najmniejszym drobiazgiem, to radość z padającego deszczu, z ufnego spojrzenia bezbronnego szczeniaczka, wreszcie miłość to widok dwójki staruszków trzymających się za ręce na ławeczce w parku. O matulu moja... Mnóstwo opisów wspólnych śniadań, zakupów w "osiedlowym spożywczaku", zakupów koniecznie na pchlim targu i obowiązkowo szczegółowe opisy gotowania. Szczerze się dziwiłam jak Josh pomiędzy uprawianiem seksu z Hope i wyżej wymienionymi czynnościami (plus liczne, romantyczne kilkudniowe wyjazdy do malowniczych pensjonatów) znajduje czas na studia, nie wspominając o wiekopomnych, przełomowych dla ludzkości odkryciach jak mapowanie mózgu i przenoszenie świadomości człowieka do maszyny. Zuch chłopak, nie ma co!
Taka to właśnie jest książka. Rozumiem, że fajnie czyta się fantazję na temat świata przyszłości, gdzie wybrańcy (nie łudźmy się, że każdy szaraczek) dostaną szansę na drugie życie, ale mało tego, w tym pakiecie od łaskawego losu otrzymują piękniejsze ciało, niebywałe talenty i bogatą, nową rodzinę. Kto nie chciałby żyć wiecznie?
"(Nie)pamięć" to niestety stek bzdur napisany łopatologicznie przez średniej klasy autora, tekst który może wywołać mdłości od nadmiaru cukierkowych frazesów i nic więcej.

Nie ma co się czarować, pomimo tych licznych dziesiątek powieść "(Nie)pamięć" jest strasznie słaba. Ja wiem, że co wrażliwsze serducha niektórych czytelniczek dały się uwieść ckliwej do bólu miłosnej historii z chorobą w tle, to jednak nie da się obronić tej książki.
Słaba fabuła, źle rozplanowana akcja, szczątkowo wykreowani bohaterowie, dramatycznie złe, sztuczne...

Wow. Właśnie skończyłam czytać i brak mi słów. Oprócz tego, że nadal mam w sobie cząstkę z naukowca i bardzo mnie fascynują historie o eksperymentach to tutaj dodatkowo towarzyszy temu historia pięknej miłości. Z jednej strony przerażająca wizja a z drugiej bardzo wzruszająca. Naprawdę piękna opowieść.

Wow. Właśnie skończyłam czytać i brak mi słów. Oprócz tego, że nadal mam w sobie cząstkę z naukowca i bardzo mnie fascynują historie o eksperymentach to tutaj dodatkowo towarzyszy temu historia pięknej miłości. Z jednej strony przerażająca wizja a z drugiej bardzo wzruszająca. Naprawdę piękna opowieść.

Polecam świetna książka, lekko i przyjemnie się ją czytało. W książce znajdziecie miłość, studenckie życie jest romantyczna. Bardzo ciekawie historia opisana, taka prawdziwa. Zakończenie genialne, wciągająca historia.

Polecam świetna książka, lekko i przyjemnie się ją czytało. W książce znajdziecie miłość, studenckie życie jest romantyczna. Bardzo ciekawie historia opisana, taka prawdziwa. Zakończenie genialne, wciągająca historia.

Trójka przyjaciół, studia neurobiologii, wielka miłość i śmiertelna choroba... Co może powstać z takiej mieszanki?? Z pewnością coś nieprzeciętnego.
Marc Levy przenosi nas w przyszłość badań nad ludzkim mózgiem i pamięcią. Stwarza świat, w którym chyba każdy chciałby żyć. Daje nam bowiem przedsmak rzeczywistości, w której ludzką pamięć wraz z emocjami i całym jestectwem można przenieść na dysk komputera. Czyżby zapowiedź ludzkiej nieśmiertelności?
Książka zawładnęła mną do reszty!
W trakcie czytania systematycznie traciłam wiarę, że ta historia ma szansę na szczęśliwe zakończenie. Wydawałoby się, że nie, w momencie, kiedy z akcji znika Hope i Josh, a autor wprowadza nową bohaterkę - Melody, pochodzącą z zupełnie innego świata. Zastanawiające staje się co ją może łączyć z historią trójki przyjaciół? I dlaczego czytelnik poznaje ją tak późno...
Rozwiazanie nieco amoralne moim zdaniem, a już z pewnością budzące skrajne emocje.

Trójka przyjaciół, studia neurobiologii, wielka miłość i śmiertelna choroba... Co może powstać z takiej mieszanki?? Z pewnością coś nieprzeciętnego.
Marc Levy przenosi nas w przyszłość badań nad ludzkim mózgiem i pamięcią. Stwarza świat, w którym chyba każdy chciałby żyć. Daje nam bowiem przedsmak rzeczywistości, w której ludzką pamięć wraz z emocjami i całym jestectwem...

Historia młodzieńczej miłości i próby badań neurobiologicznych związanej z przedłużeniem życia. Pierwsza część Hope może niektórym się trochę dłużyć ze względu na terminy naukowe i wyjaśnienia badań aczkolwiek przenosi nas w studenckie życie I lekkość młodości. Druga część Melody jest bardziej romantyczna, miłosna i wystarczająco ciekawa ze chce się przeczytać szybko do końca. A finał mhm cudowny .

Historia młodzieńczej miłości i próby badań neurobiologicznych związanej z przedłużeniem życia. Pierwsza część Hope może niektórym się trochę dłużyć ze względu na terminy naukowe i wyjaśnienia badań aczkolwiek przenosi nas w studenckie życie I lekkość młodości. Druga część Melody jest bardziej romantyczna, miłosna i wystarczająco ciekawa ze chce się przeczytać szybko do...

Genialna książka! Naprawdę ciekawa historia opowiedziana w taki zwyczajny i przystępny sposób. W dodatku inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Od początku wciąga, nic nie jest oczywiste, każdy zabieg autora jest przemyślany i zrozumiały. Zakończenie jest właściwe, satysfakcjonuje czytelnika. Polecam!

Genialna książka! Naprawdę ciekawa historia opowiedziana w taki zwyczajny i przystępny sposób. W dodatku inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Od początku wciąga, nic nie jest oczywiste, każdy zabieg autora jest przemyślany i zrozumiały. Zakończenie jest właściwe, satysfakcjonuje czytelnika. Polecam!

Ciekawy pomysł na fabułę. Jednak na początku było nużąco i ciężkie momenty wczytania się.
Ale to co było potem! Istna petarda.
Uważam, że książka pomimo tego jest dość ciekawa i nietypowa.

(Nie)pamięć to piękna historia o miłości, walce o ukochaną osobę.
Wyjątkowo najbardziej podobała mi się ostatnia część książki - historia Melody jak i zakończenie.

Po przeczytaniu zadałam sobie pytanie "Czy ja bym tak chciała?" Odpowiedź brzmi "zdecydowanie nie".

Ciekawy pomysł na fabułę. Jednak na początku było nużąco i ciężkie momenty wczytania się.
Ale to co było potem! Istna petarda.
Uważam, że książka pomimo tego jest dość ciekawa i nietypowa.

(Nie)pamięć to piękna historia o miłości, walce o ukochaną osobę.
Wyjątkowo najbardziej podobała mi się ostatnia część książki - historia Melody jak i zakończenie.

Po przeczytaniu...

Pomysł na książkę miał ogromny potencjał, który niestety został zmarnowany. Zamiast inteligentnej refleksji na temat natury ludzkiej otrzymałam mdłe romansidło. Historia miłości Hope i Josha była wyidealizowana do bólu, a bohaterowie drugoplanowi byli bardzo "płascy". Im dalej tym gorzej. Do tego doszło pisarstwo na bardzo przeciętnym poziomie, czytanie niektórych dialogów wręcz bolało.
Daję ocenę 5 głównie za pomysł i za to, że powieść szybko się czytało.

Pomysł na książkę miał ogromny potencjał, który niestety został zmarnowany. Zamiast inteligentnej refleksji na temat natury ludzkiej otrzymałam mdłe romansidło. Historia miłości Hope i Josha była wyidealizowana do bólu, a bohaterowie drugoplanowi byli bardzo "płascy". Im dalej tym gorzej. Do tego doszło pisarstwo na bardzo przeciętnym poziomie, czytanie niektórych dialogów...

Po przeczytaniu tej książki, zwłaszcza po finale, naszła mnie refleksja, czy chciałabym żyć w takim świecie, jaki proponuję autor. Jasne, wszystkie te cuda medycyny, to wydaje się zachęcające. Ale czy przez to, że człowiek stanie się w pewnym sensie "nieśmiertelny" nie sprawi, że przestanie doceniać życie? Dla mnie to przerażająca perspektywa.

Cała moja opinia znajduje się na blogu :
https://dominika816.wixsite.com/bookspark/post/nie-pamięć-marc-levy

Serdecznie zapraszam

Po przeczytaniu tej książki, zwłaszcza po finale, naszła mnie refleksja, czy chciałabym żyć w takim świecie, jaki proponuję autor. Jasne, wszystkie te cuda medycyny, to wydaje się zachęcające. Ale czy przez to, że człowiek stanie się w pewnym sensie "nieśmiertelny" nie sprawi, że przestanie doceniać życie? Dla mnie to przerażająca perspektywa.

Cała moja opinia znajduje...