Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Ludzie, którzy są szaleni rzadko zastanawiają się nad tym, czy są szaleni."

Jedna z najlepszych współczesnych serii o wampirach!

"Ludzie, którzy są szaleni rzadko zastanawiają się nad tym, czy są szaleni."

Jedna z najlepszych współczesnych serii o wampirach!

"- Wszystko w porządku? - wyszeptał jej Daniel do ucha.
- Tak - Czuła uderzenie jego skrzydeł. - Złapałeś mnie.
- Zawsze cię złapię, kiedy będziesz upadać."

"- Wszystko w porządku? - wyszeptał jej Daniel do ucha.
- Tak - Czuła uderzenie jego skrzydeł. - Złapałeś mnie.
- Zawsze cię złapię, kiedy będziesz upadać."

"Jeśli przychodzisz więcej niż raz, w jedno miejsce, z tą samą osobą to myślę, że nie możesz już nigdy powiedzieć, że to tylko twoje miejsce."

Nie wiedzieć dlaczego, od samego początku miałam do tej książki pewną słabość i zyskała moją sympatię już od pierwszych stron.
Jedna z piękniejszych historii miłosnych, na które miałam okazję natknąć się w młodzieżówkach.
I oczywiście olśniewająca okładka!

"Jeśli przychodzisz więcej niż raz, w jedno miejsce, z tą samą osobą to myślę, że nie możesz już nigdy powiedzieć, że to tylko twoje miejsce."

Nie wiedzieć dlaczego, od samego początku miałam do tej książki pewną słabość i zyskała moją sympatię już od pierwszych stron.
Jedna z piękniejszych historii miłosnych, na które miałam okazję natknąć się w młodzieżówkach.
I...

„Nie wszystko jest tym, na co wygląda, a ludzie nie zawsze są tymi, za których się podają.”

Uwielbiam takie klimaty: mroczna szkoła z internatem, mrożące krew w żyłach tajemnice i do tego wszystkiego ciekawie wykreowani bohaterowie.
Świetna książka!

„Nie wszystko jest tym, na co wygląda, a ludzie nie zawsze są tymi, za których się podają.”

Uwielbiam takie klimaty: mroczna szkoła z internatem, mrożące krew w żyłach tajemnice i do tego wszystkiego ciekawie wykreowani bohaterowie.
Świetna książka!

"Pamiętaj, że człowiek się zmienia, jednak jego przeszłość nigdy."

No cóż... Fabuła nieco oklepana...
Podobał mi się jedynie motyw upadłych aniołów, do których mam pewną słabość.
Jednakże, nie rozumiem fenomenu tej powieści... Olśniewający przystojniak (który, tak nota bene, nie jest zwyczajnym człowiekiem, jak się później okazuje) i szara myszka poznają się na lekcji biologii. Brzmi znajomo? Owszem. Kopia "Zmierzchu" i tyle. Nie było w tej książce NIC zachwycającego. NIC, co "wbiłoby mnie w fotel". Ot, zwykły odmóżdżacz na poprawę humoru, przy którym - nie ukrywam - przyjemnie spędziłam czas. Ale nic poza tym. Arcydziełem na pewno bym tego nie nazwała.
Mimo, iż książka ta nie powaliła mnie na kolana, mam zamiar przeczytać kolejne części sagi, gdyż jestem ciekawa, co jeszcze pani Fitzpatrick przygotowała dla czytelników.

"Pamiętaj, że człowiek się zmienia, jednak jego przeszłość nigdy."

No cóż... Fabuła nieco oklepana...
Podobał mi się jedynie motyw upadłych aniołów, do których mam pewną słabość.
Jednakże, nie rozumiem fenomenu tej powieści... Olśniewający przystojniak (który, tak nota bene, nie jest zwyczajnym człowiekiem, jak się później okazuje) i szara myszka poznają się na lekcji...

"Ziemia serca mężczyzny jest kamienista. Mężczyzna hoduje, co może... opiekuje się tym."

Sięgając po tę książkę, miałam nadzieję, że wywoła u mnie ogromny strach, sprawi, że będę bała się zgasić światło w pokoju - "Cmętarz zwieżąt" wykonał to zadanie wzorowo, trzymając mnie w napięciu, aż do ostatniej strony.
Jest to moja pierwsza (i na pewno nieostatnia) powieść Kinga.
Odkładając książkę na półkę, wzięłam głęboki wdech i wydusiłam krótkie: "Jejku... Niesamowite...".
Oz Wiejki i Wsaniały pozostanie w mojej pamięci na bardzo, bardzo długi czas :3.

"Ziemia serca mężczyzny jest kamienista. Mężczyzna hoduje, co może... opiekuje się tym."

Sięgając po tę książkę, miałam nadzieję, że wywoła u mnie ogromny strach, sprawi, że będę bała się zgasić światło w pokoju - "Cmętarz zwieżąt" wykonał to zadanie wzorowo, trzymając mnie w napięciu, aż do ostatniej strony.
Jest to moja pierwsza (i na pewno nieostatnia) powieść...

"Chwytam jego rękę i ściskam ją mocno, przygotowując się na spotkanie z kamerami. Boję się chwili, w której będę musiała ją puścić..."

Ta książka jest po prostu CUDOWNA!
Przy jej czytaniu towarzyszyło mi mnóstwo uczuć, a przede wszystkim obawa o życie Katniss i Peety. Mimo, iż doskonale wiedziałam, że główni bohaterowie "Igrzysk śmierci" przeżyją, umiejętność Suzanne Collins do budowania napięcia sprawiła, że drżałam ze strachu.
To najlepsza książka, jaką do tej pory przeczytałam. Super, super i jeszcze raz - super! ♥

"Chwytam jego rękę i ściskam ją mocno, przygotowując się na spotkanie z kamerami. Boję się chwili, w której będę musiała ją puścić..."

Ta książka jest po prostu CUDOWNA!
Przy jej czytaniu towarzyszyło mi mnóstwo uczuć, a przede wszystkim obawa o życie Katniss i Peety. Mimo, iż doskonale wiedziałam, że główni bohaterowie "Igrzysk śmierci" przeżyją, umiejętność Suzanne...