Amy Reed

Ludzie wiedzą, jacy są chłopcy z Aspergerem albo przynajmniej wydaje się im, że wiedzą. Chłopcy mają ataki złości, rzucają się na ziemię, wrzeszczą. Walczą, miotają się. Karzą świat za to, że ich krzywdzi. Dziewczynki-aspiki są inne. Niewidzialne. Niezdiagnozowane. A to dlatego, że w odróżnieniu od chłopców, dziewczynki zamykają się w sobie. Ukrywają się. Dostosowują, nawet jeśli to boli. Ponieważ nie krzyczą, ludzie zakładają, że nie cierpią. Dziewczynka, która co noc zasypia z płaczem, nie sprawia kłopotów. Dopóki dziewczynka nie przemówi. Dopóki jej ból nie stanie się tak wielki, że rozlewa się i przerywa tamy. Aż już nie ma wyboru (…). s. 31-32.

Ludzie wiedzą, jacy są chłopcy z Aspergerem albo przynajmniej wydaje się im, że wiedzą. Chłopcy mają ataki złości, rzucają się na ziemię, wr...

- I think that’s what finally makes us adults, you know? - he says. - It’s when we stop blaming our parents for everything and realize we’re making our own choices.

- I think that’s what finally makes us adults, you know? - he says. - It’s when we stop blaming our parents for everything and realize we’re...

I’m still an asshole. Just because I did one semi-nice thing doesn’t mean I’m not an asshole anymore. It doesn’t make all the fucked-up shit I’ve done disappear. It doesn’t un-hurt everyone I’ve hurt or make time go backward.

I’m still an asshole. Just because I did one semi-nice thing doesn’t mean I’m not an asshole anymore. It doesn’t make all the fucked-up shit...