Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiktoria Biankowska to najnormalniejsza nastolatka na świecie, prowadząca jak najbardziej normalne życie - studiuje, spotyka się z przyjaciółmi, jest zakochana, ma starszego, nadopiekuńczego brata. Wszystko jednak zmienia się, kiedy wracając z jednej z imprez zostaje zamordowana. I choć śmierć głównego bohatera pojawia się raczej pod koniec książki, w tym wypadku jest ona dopiero początkiem. Możnaby pomyśleć, że sama śmierć to coś, co może wywrócić życie człowieka do góry nogami, a okazuje się, że to chyba najmniej zaskakująca sprawa. Wiktoria bowiem zamiast zakończyć swój żywot rozpoczyna zupełnie nowe życie (jakkolwiek ironicznie by to nie brzmiało).
Trafia do piekła i dostaje zaszczytną posadę diablicy, a do jej obowiązków należą targi o dusze zmarłych, którzy - no kto by pomyślał! - nie zawsze chcą zaakceptować swoje przeznaczenie. Nie jest jednak pozostawiona sama sobie - jej opiekunem, który ma wprowadzić ją w funkcjonowanie Piekła zostaje diabelnie przystojny diabeł Beleth, któremu Wiktoria od razu wpada w (złote!) oko.

W Piekle poznaje tak niezwykłe osobistości jak Kleopatra, Śmierć, a nawet sam Lucyfer i zostaje wplątana w spisek, mający na celu obalić Lucyfera. Jednak Wiktoria się nie załamuje, nie poddaje i za nic nie daje się kontrolować! Już ona da im popalić..

„W Piekle wszyscy sądzili, że posiadają niepowtarzalne poczucie humoru. Jasne, a ja jestem ukraińską księżniczką i gdzieś tam na dalekim stepie stoi mój zamek...”

„..diabły przestały już wydawać mi się szaleńcami posiadającymi boską moc. Teraz wydawały mi się wygłodniałymi seksualnie szaleńcami posiadającymi boską moc..”

Mogę z czystym sumieniem przyznać, że takiej książki jeszcze nie czytałam, w całkowicie pozytywnym znaczeniu! Historia, którą stworzyła Katarzyna jest po prostu.. niezwykła ♥ Zakochałam się w tej książce od pierwszego wejrzenia i pierwszego zajrzenia, nie mogąc oderwać się aż do ostatniej strony, a czekanie na możliwość rozpoczęcia kolejnej części.. męka!

Sposób w jaki pani Miszczuk przedstawiła Piekło i zasady w nim panujące jest niezwykle oryginalny i interesujący. Wymyśliła swój własny, kompletnie nowy świat i zrobiła to genialnie. Targ o dusze, moce diabelskie.. z tym wszystkim spotkałam się w literaturze po raz pierwszy i nie zawiodłam się, jestem wręcz urzeczona. Również postacie, które wymyśliła autorka są tak charakterystyczne, tak zapadające w pamięć i tak świetne, że aż nie da się ich nie lubić!

pełna wersja recenzji tu : http://owls-books.blogspot.com/2014/08/ja-diablica-katarzyna-berenika-miszczuk.html

Wiktoria Biankowska to najnormalniejsza nastolatka na świecie, prowadząca jak najbardziej normalne życie - studiuje, spotyka się z przyjaciółmi, jest zakochana, ma starszego, nadopiekuńczego brata. Wszystko jednak zmienia się, kiedy wracając z jednej z imprez zostaje zamordowana. I choć śmierć głównego bohatera pojawia się raczej pod koniec książki, w tym wypadku jest ona...

Nie mogę powiedzieć, że książka mi się nie podobała, bo mi się podobała.
Nie mogę powiedzieć, że nie płakałam, bo płakałam i przez parę godzin nie mogłam porządnie pozbyć się łez.
Nie mogę powiedzieć, że nigdy więcej jej nie przeczytam, bo pewnie jeszcze kiedyś po nią sięgnę.

Nie mogę powiedzieć, że zakończenie było złe, bo nie było. Jednak wydawało mi się.. oderwane od całej trylogii. Już w "Zbuntowanej" odnosiłam wrażenie, że to wszystko.. że treść drugiej części zdecydowanie odstaje od pierwszej, ale tu odczułam to znacznie mocniej. Samo to, że całe ich życie okazało się kłamstwem wydaje mi się.. abstrakcyjne.

Najbardziej jednak wkurzam się na zakończenie, bo z jednej strony jest okropne, smutne, przygnębiające i wyciskające łzy, ale z drugiej strony jest piękne i podsumowuje całą trylogię.
Zdecydowanie zmieniłabym jednak sposób, w jaki rozwiązały się sprawy w Agencji i Chicago. Wszystko niby wróciło do normy, ale.. to było dziwne. Po prostu dziwne.

Nie mogę powiedzieć, że książka mi się nie podobała, bo mi się podobała.
Nie mogę powiedzieć, że nie płakałam, bo płakałam i przez parę godzin nie mogłam porządnie pozbyć się łez.
Nie mogę powiedzieć, że nigdy więcej jej nie przeczytam, bo pewnie jeszcze kiedyś po nią sięgnę.

Nie mogę powiedzieć, że zakończenie było złe, bo nie było. Jednak wydawało mi się.. oderwane od...