Zniszcz ten dziennik. Kreatywna destrukcja

„Zniszcz ten dziennik” był idealnym prezentem od przyjaciółki na Wigilię klasową. Zabrałyśmy się do destrukcji tuż po pierogach i chwilę przed barszczem w plastikowych kubkach. Dziennik składa się z 224 stron wypełnionych różnymi poleceniami, tj. „weź go pod prysznic”, „zrób konkurs, kto rzuci dziennikiem najdalej”, „wklej tu coś obrzydliwego”, „bazgraj”, „drzyj”, „wyżyj się”, „wznieś się wysoko i upuść dziennik”, „poliż tę stronę” (to polecam zrobić jako pierwsze, bo potem może być obrzydliwie), „oddaj tę stronę w ręce przyjaciół, niech się wyżyją”, „wytrzyj buty w tę stronę”, „rzuć w tę stronę jak w lotkach”, „zagraj tą stroną w golfa” itd.
Dziennik jest super sprawą na prezent. Jedyny jego minus jest taki, że aktualnie trochę się go brzydzę, dlatego warto zastosować jedno z poleceń z dziennika, mianowicie „spal go”.

„Zniszcz ten dziennik” był idealnym prezentem od przyjaciółki na Wigilię klasową. Zabrałyśmy się do destrukcji tuż po pierogach i chwilę przed barszczem w plastikowych kubkach. Dziennik składa się z 224 stron wypełnionych różnymi poleceniami, tj. „weź go pod prysznic”, „zrób konkurs, kto rzuci dziennikiem najdalej”, „wklej tu coś obrzydliwego”, „bazgraj”, „drzyj”, „wyżyj...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niszczenie książki jest dla mnie grzechem. Natomiast geneza "Zniszcz ten dziennik" kilka miesięcy temu zainteresowała mnie do tego stopnia, że ją zakupiłam. Czy żałuję? Absolutnie. Książka ta jest dla mnie wspaniałą rozrywką po długim, męczącym dniu aż po dziś. Pomaga mi uwolnić swoją kreatywność zarówno we własnym towarzystwie, jak i z rodziną, znajomymi.
Rewelacyjny dziennik dla młodszych i starszych. Polecam

Niszczenie książki jest dla mnie grzechem. Natomiast geneza "Zniszcz ten dziennik" kilka miesięcy temu zainteresowała mnie do tego stopnia, że ją zakupiłam. Czy żałuję? Absolutnie. Książka ta jest dla mnie wspaniałą rozrywką po długim, męczącym dniu aż po dziś. Pomaga mi uwolnić swoją kreatywność zarówno we własnym towarzystwie, jak i z rodziną, znajomymi.
Rewelacyjny...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie lubię niszczyć rzeczy, ale ten dziennik jest wyjątkiem :) Idzie w nim znaleźć wiele ciekawych zadań. Polecam :)

Nie lubię niszczyć rzeczy, ale ten dziennik jest wyjątkiem :) Idzie w nim znaleźć wiele ciekawych zadań. Polecam :)

Pokaż mimo to

Siedzimy w domu (już, czy dopiero dziewięć dni) i szukamy sposobów na nudę. Chociaż podobno inteligentni ludzie się nie nudzą. Powoli, powoli krystalizuje nam się rytm dnia i przyzwyczajamy się do nowej rzeczywistości. Są planszówki, książki, popłynęły zadania ze szkoły, lektura do przeczytania, mnożenie, dzielenie i takie tam. Odgrzebujemy gry, zabawki, puzzle. Czasem czytam posty o tym, że rodzice świrują z dziećmi i dziwię się trochę, bo nam te dni mijają bardzo szybko...i fajnie :-) Lubię to moje dziecko, chociaż zawsze musi "po swojemu" i lubię z nim przebywać. Dlatego chwytam ten nasz czas i zapamiętuję każdą chwilę. Dopóki mam tę szansę.
Jakiś czas temu Florcia znalazła wśród moich książek "Zniszcz ten dziennik" i zagarnęła dla siebie. Na początku zdziwiona i trochę zszokowana przeglądała - że niby MOŻNA po książce pisać? malować?? pluć?? Tak, po TEJ książce MOŻNA :-)
Po kilku dniach stał się hitem - i w domu i w szkole, bo świetnie się bawiły z przyjaciółkami uzupełniając go, kreśląc, wyrywając kartki, śliniąc, zaginając rogi, czy żując papier...
Potem powstawały prywatne dzienniki do zniszczenia i śmiechu było jeszcze więcej, bo polecenia, które dziewczynki wymyślały - uruchamiały całe pokłady wyobraźni. I o to chodzi!
To jednorazowa książka, w której brak wartości wszelakich, a już najbardziej dydaktycznych. Ale dla żywych dzieciaków, które ciągle uczą się panować nad emocjami - jest idealna! Prowokuje ruch, myślenie, pobudza wyobraźnię.
Na każdej stronie znajduje się polecenie do wykonania: na jednej można coś naszyć..inną zabazgrać, na jeszcze innej zostawić odciski lepkich przedmiotów. Możliwości jest mnóstwo, a jedna śmieszniejsza od drugiej.
Nigdy nie sądziłam, że coś, co beztrosko wrzuciłam na sam tył biblioteczki - będzie super zabawą dla ośmiolatki. Myślę, że starsze dzieciaki będą miały jeszcze większy ubaw! Spróbujcie!

Siedzimy w domu (już, czy dopiero dziewięć dni) i szukamy sposobów na nudę. Chociaż podobno inteligentni ludzie się nie nudzą. Powoli, powoli krystalizuje nam się rytm dnia i przyzwyczajamy się do nowej rzeczywistości. Są planszówki, książki, popłynęły zadania ze szkoły, lektura do przeczytania, mnożenie, dzielenie i takie tam. Odgrzebujemy gry, zabawki, puzzle. Czasem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka, która zrobiła myk w prawo, kiedy spodziewałam się myku w lewo!
Taka okazała się kreatywna! Leżała sobie spokojnie na półce księgarskiej, epatując obrzydliwą taśmą oklejającą jakiś skrawek papieru na okładce. A któż ją tak oszpecił i dlaczego taką krzywdę bidulce zrobił? – pomyślałam, biorąc ją do ręki. I wtedy odkryłam niespodziankę! Ona taka miała być, prowokująca do szpiku kości swoją nonszalancją w łamaniu zasad czytelniczych. Tył książki był jeszcze ciekawszy. Tak, tak! Miałam ją sobie samej, do siebie przez siebie wysłać i cieszyć się, że listonosz przyniósł mi książkę. Brakowało mi polecenia, żebym udawała, jakobym nie wiedziała od kogo. Jeszcze jej nie kupiłam, a już czułam przedsmak przyszłej radości otrzymania. Długo zastanawiałam się nad jej nabyciem. I tutaj sama sobą się zadziwiłam, bo jakże to? Ja, która lubi nowinki i słucha się zaprzyjaźnionej młodzieży powtarzającej niezmiennie, że należy łamać schematy, z góry odrzucam coś, co właśnie je łamie? Z drugiej strony szept dziwującej się pani obok, że co to ludzie nie wymyślą, żeby zarobić? A kto nie chce? – pomyślałam, dodając przekornie – wymyśl, odkryj niszę, stwórz książkę, która okaże się światowym bestsellerem, zamiast uprawiać łatwiejsze krytykanctwo, bo krytyka już jest w uprawie trudniejsza. Hitem na polskim rynku wydawniczym również, bo książka robi ogromną furorę zwłaszcza wśród gimnazjalistów – poinformowała mnie pani z księgarni. Nabyłam ją, ale nie wysłałam. Kulturalnie, jak na wapniaka czytelniczego przystało, przywiozłam ją sobie. Niech będzie, że przejawiłam kreatywność, wybierając inny środek transportu, a za znaczek robił bilet autobusowy. Czułam się rozgrzeszona!
Do pierwszego zajrzenia za okładkę!
Najpierw podtytuł – kreatywna destrukcja – zapowiedział, że to jeszcze nie koniec. To dopiero początek czekającej mnie przygody, zaczynający się lojalnym ostrzeżeniem. Spośród wielu materiałów potrzebnych do tej destrukcji takich jak: łzy, pogoda, ślina, zapałki, ostre przedmioty czy brud, wybrałam angielską klasykę, czyli herbatę.
Jednak nie, żebym dała się namówić na to zadanie!
Co to, to nie. Absolutnie! Ten „materiał” posłużył mi do uspokajania się, kiedy czytałam kolejne, podnoszące mi ciśnienie, zadania. Miałam wrażenie, że autorka po kolei brała odwet za wszystkie zakazy, nakazy i wytyczne jedynego słusznego i kulturalnego postępowania z książką. Proponowała cięcie, zaginanie rogów, rysowanie, dziobanie, wydzieranie kartek, deptanie, plamienie, a nawet to, co czytelnicy uwielbiają robić, kiedy nikt nie patrzy – bazgranie. Przygotowała do tego celu specjalną stronę imitującą tekst, po to, by przypominać książkę utrwaloną w Twojej pamięci, tę samą książkę, w której w dzieciństwie w tajemnicy pisałeś kredkami. Może ktoś Cię kiedyś za to skarcił. Hulaj dusza, bibliotekarzy i księgarzy nie ma, a ostatni czytelnik pamiętający papierową książkę odszedł do Krainy Wiecznego Druku! Weź odwet za lata tłamszenia twoich pomysłów, niemożności wyrażania emocji i myśli, karcenia po łapach, zawstydzania, obchodzenia się z książkami, jak z jajkiem i czytania tylko po umyciu rąk! Smaruj ją teraz, plam, depcz, kop, wycinaj, pluj, sklejaj, wyszywaj w niej, rób samolociki i łańcuszki, weź ją pod prysznic, ciągnij na sznurku, powieść ją, umyj nią samochód i pozwól przyjaciołom też z nią zaszaleć. Bez ograniczeń! Bądź przy tym bardziej kreatywny niż sama autorka! Wyżyj się! Papier cierpliwy jest, nie odda, nie krzyknie z bólu, wszystko zrozumie, przyjmie i nie zdradzi, jakich czynów się dopuściłeś i jakiego dna musiałeś sięgnąć, żeby na zgliszczach ruin zobaczyć swoją kreatywność i z niej stworzyć nową jakość.
Nowy dziennik!
Bo to, przypominam, kreatywność destrukcyjna, która z czasem zamienia się w destrukcję kreatywną. Na końcu tej apokalipsy ma powstać zupełnie coś nowego, coś innego, coś bardzo osobistego. Powstałe na jednakowej bazie, miało być, jak Feniks odrodzony z popiołów – różne i różnorodne w swojej nowej formie i wydaniu. Dziennik niby ten sam, a jednak inny, bo silnie i skrajnie spersonalizowany.
O mało nie zachlapałam książki, tak mi ręka z herbatą zadrżała, gdy odkryłam tę myśl!
Nawet mi zaczęły się niektóre zadania podobać! Te bardziej dla wapniaków czytelniczych – naklejanie etykiet z owoców, zrobienie sobie listy zakupów czy spryskanie strony ulubionym zapachem.
O zgrozo! Jedno nawet wykonałam!
Wprawdzie w połowie, bo tylko policzyłam, ale nie zapisałam na rogach. Nie, żeby mnie wciągnęła i przekonała. Co to, to nie! Zrobiło mi się pół zadania przy okazji – musiałam policzyć strony, żeby opisać książkę. I na tym skończyła się moja kreatywność. Na dodatek bez destrukcji. Mój dziennik po przygodzie z nim pozostał takim, jakim go stworzyła autorka. Nie pokażę go, bo nie mam się czym pochwalić. Jest nadal dziewiczy i czeka na kreatywnego destruktora.
Jednak inni chwalą się z dziką radością, bawiąc się przy tym świetnie i odkrywając w sobie pokłady pomysłów i twórczego podejścia do zadań. Przejrzałam Internet w poszukiwaniu ostatecznych efektów i byłam pełna podziwu dla pomysłów. Niektóre to małe dzieła sztuki! Jeśli dziennik miał szczęście trafić do destruktora ze zdolnościami plastycznymi, to można dostać oczopląsu z zachwytu. Z ogromną chęcią obejrzałabym więcej takich dzienników „po” wyrażające właściciela i maksymę – pokaż mi swój "Zniszcz ten dziennik", a powiem tobie, kim jesteś.
Pozostało mi jedno pytanie, którego nie potrafię jednoznacznie rozstrzygnąć – czy to jest jeszcze książka, czy już nie?
naostrzuksiazki.pl

Książka, która zrobiła myk w prawo, kiedy spodziewałam się myku w lewo!
Taka okazała się kreatywna! Leżała sobie spokojnie na półce księgarskiej, epatując obrzydliwą taśmą oklejającą jakiś skrawek papieru na okładce. A któż ją tak oszpecił i dlaczego taką krzywdę bidulce zrobił? – pomyślałam, biorąc ją do ręki. I wtedy odkryłam niespodziankę! Ona taka miała być, prowokująca...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta książka jest dla każdego: dla młodego, dojrzałego i starszego! Zabawa na wiele, wiele dni! Zdecydowanie uruchamia chęci do działania, działa niczym piłeczka antystresowa, jest zrobiona bardzo sprytnie i psychologicznie zastosowane są te zadania na każdej ze stron! Zadania są świetne! Wow! Byłam w szoku tylu świetnych i niekiedy mega zabawnych ale także niekiedy wymagających zadań. Mając 22 lata poczułam się troszkę jak dziecko, które odkrywa świat, testuje i eksperymentuje, oraz niczym podczas własnej terapii. Ten dziennik jest zdecydowanie warty uwagi! :) Polecam wszystkim! Jedna z moich ulubionych książek. Nigdy wcześniej się z podobną nie spotkałam. Wycisnęła ze mnie mnóstwo kreatywności! Perfekcyjnie odciąga uwagę od trosk i zmartwień. Oczywiście część druga jest w planach :D Dodatkowym plusem tego dziennika jest to, że otwiera człowieka na to co nas otacza oraz na innych ludzi. Człowiek niekiedy tak wiele nie zauważa i niby patrzy, a nie widzi. Oh! Do zrobienia tego dziennika przyda się wszystko - dosłownie! Oprócz świetnej zabawy bardzo często zostaje kupa rzeczy do posprzątania :D - jednak to ma swój urok. Książka zmusza do uruchomienia swojego mózgu! Brawo dla autorki! Aż się dziwię, dlaczego ma tak niskie noty...

Ta książka jest dla każdego: dla młodego, dojrzałego i starszego! Zabawa na wiele, wiele dni! Zdecydowanie uruchamia chęci do działania, działa niczym piłeczka antystresowa, jest zrobiona bardzo sprytnie i psychologicznie zastosowane są te zadania na każdej ze stron! Zadania są świetne! Wow! Byłam w szoku tylu świetnych i niekiedy mega zabawnych ale także niekiedy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Destrukcyjny.
Indukcyjny.
Krytyczny.
Aerodynamiczny.
Komiczny. (z pewnością nie liryczny)
A czasem i praktyczny.

Przekonajcie się sami.

Destrukcyjny.
Indukcyjny.
Krytyczny.
Aerodynamiczny.
Komiczny. (z pewnością nie liryczny)
A czasem i praktyczny.

Przekonajcie się sami.

Pokaż mimo to

Kocham książki. Uwielbiam je. Dbam o nie. Czytam je z wielką namiętnością. I nigdy ich nie niszczę. Jednak Zniszcz ten dziennik mam i się w niego pobawiłam.

Nie napiszę, że przeczytałam tą książkę, bo trudno coś, co służy raczej do zabawy czytać. Przeczytałam każde zadanie. Wykonałam każde zadanie po swojemu i się świetnie przy tym bawiłam. A! I nawet nie zniszczyłam tego hmm... dziennika, bo wolałam go po swojemu ozdabiać niż niszczyć.

Nie rozumiem oburzania się na tą książkę. Ok, niewiele ta pozycja ma wspólnego z tradycyjną książką do czytania, ale jej celem nigdy nie było "zostać przeczytaną". Od początku ta pozycja była reklamowana jako kreatywny dziennik do niszczenia, do zabawy. I ok, może dla niektórych wykonywanie zadań niewiele ma wspólnego z kreatywnością, ale jak nawet wynika z instrukcji: w tym dzienniku do żadnych zasad nie trzeba się stosować. Masz ochotę: niszcz. Chcesz: wykonuj kropka w kropkę polecenia. Masz kaprys na robienie wszystkiego na opak - możesz, bo dlaczego nie! A jeśli rozumiesz po swojemu zadania to tym lepiej. Ten dziennik ma być osobisty. I zadania mogą być wykonywane tak jak komuś to odpowiada. I chyba właśnie dlatego autorce udało się stworzyć bestseller - dziwnie brzmi to słowo w przypadku czegoś stworzonego bardziej do zabawy.

Nie rozumiem także lęku o inne książki. Wydaje mi się, iż to, czy ktoś szanuje książki czy ich nie szanuje wynika z wychowania. Nie wydaje mi się, by ta pozycja zachęcałaby do brania się za normalne, tradycyjne książki i do ich niszczenia. Nie zauważyłam, by gdziekolwiek było zachęcenie czytelnika do niszczenia zwykłych książek. Niszcz tą i jak Ci się spodoba poszukać podobnych, bo teraz ich na rynku nie brakuje.

W tej pozycji chodzi tylko i wyłącznie o dobrą zabawę. Bo dlaczego mamy się nie bawić? Dlaczego nie w taki sposób? Jest to fajny pomysł na prezent, ale dla osoby, która to lubi. Na pewno zaś nie jest to pozycja dla osób, które kochają czytać. Bo ta książka nie służy czytaniu.

Przeglądając pinterest oraz instagrama można natknąć się na cuda, które ludzie robią, bawiąc się z tym dziennikiem. I nigdy nie pomyślałam wówczas, że "ojej, on/ona zniszczył/a książkę". Zamiast tego zawsze głowie miałam "wow, jakie to piękne". Przez to idea dziennika do kreatywnego zniszczenia mi odpowiada, bo jeśli ktoś chce to może w nim stworzyć cuda jedynie inspirując się zadaniami na stronach. Przy okazji, zachęcam do zobaczenia, jak ludzie potrafią pięknie "niszczyć".

Nie jest to jednak idealna książka. Papier nie jest świetnej jakość. Cena tej pozycji jest za wysoka, choć wiem, z czego to wynika. Skoro ludzie są gotowi kupić kreatywny dziennik za 30 złotych, to dlaczego sprzedawcy nie mieliby dać takiej ceny. Teraz na szczęście ceny są niższe. Minął już wielki szał na tą pozycję, więc bardziej opłaca się ją kupić.

Ja ją polecam osobom, które mają pomysł. Jestem przekonana, że dla osoby, która zamiast tytułowo niszczyć ozdobi ten dzienni, będzie on stanowił fajną pamiątkę, którą nie wyrzuci. Szkoda jej będzie. Choć zapewne niektórzy się przede wszystkim wyżyją na tej hmm książce. Choć mi szkoda byłoby wydać kilkanaście złotych po to, by następnie książkę zniszczyć i ją wyrzucić. Jednak przy tej pozycji każdy ma prawo do tego, na co ma ochotę i nikt nie powinien oceniać kogokolwiek tylko dlatego, że miał on kaprys kupić i zniszczyć książkę.

Także, przede wszystkim zanim zakupisz, zastanów się, czy będziesz miał z tego frajdę. Obejrzyj pomysły innych na ten dziennik i świetnie się baw jeśli dziennik spodobał ci się na tyle, aby go kupić z myślą o użytkowaniu. :)

Kocham książki. Uwielbiam je. Dbam o nie. Czytam je z wielką namiętnością. I nigdy ich nie niszczę. Jednak Zniszcz ten dziennik mam i się w niego pobawiłam.

Nie napiszę, że przeczytałam tą książkę, bo trudno coś, co służy raczej do zabawy czytać. Przeczytałam każde zadanie. Wykonałam każde zadanie po swojemu i się świetnie przy tym bawiłam. A! I nawet nie zniszczyłam tego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie rozumiem fenomenu.

Nie rozumiem fenomenu.

Pokaż mimo to

Bardzo pomysłowa książka, zawsze lubiłam kreatywne spędzanie czasu, dzięki tej książce mogłam doświadczyć całkowicie nowych rzeczy, bo jeszcze nigdy nie niszczyłam książek. Bardzo ciekawe, pomysłowe zadania, niektóre z nich są do wykonania na zewnątrz, co daje powody do wyjścia na spacer. Jest to bardzo przyjemna zabawa, do tej książki użyłam wielu przyborów do rysowania i nie tylko.Na Youtube, kanał EmYume, nagrałam przegląd skończonej książki:
https://www.youtube.com/watch?v=h1gEaCDy8hY&list=PLJX6uTn6UuJxW1-Q52PcFO-qXbvdXdg4C

Bardzo pomysłowa książka, zawsze lubiłam kreatywne spędzanie czasu, dzięki tej książce mogłam doświadczyć całkowicie nowych rzeczy, bo jeszcze nigdy nie niszczyłam książek. Bardzo ciekawe, pomysłowe zadania, niektóre z nich są do wykonania na zewnątrz, co daje powody do wyjścia na spacer. Jest to bardzo przyjemna zabawa, do tej książki użyłam wielu przyborów do rysowania i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to