Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Osobiście uważam, że książka nie należy do najciekawszych.
Wątki zmieniają się na swój dziwacznie szybki sposób pozostawiając u czytelnika wrażenie, że go coś ominęło. Fabuła zapowiadała się dość ciekawie, ale zdecydowanie można było lepiej poprowadzić akcje.
Zakończenie faktycznie mnie zaskoczyło, zdecydowanie jednak nie usatysfakcjonowało. Zupełnie jakby autorka już nie miała pojęcie kto jest mordercą więc wymyśliła zakończenie w pośpiechu. Raczej marny kryminał.
Książkę można przeczytać dla zabicia czasu, jednak wielkim fanom kryminałów i thrillerów (takim jak ja), radzę się nie spodziewać czegoś nadzwyczajnego, a jeżeli mierny kryminał was nie satysfakcjonuje to raczej nie polecam.

Osobiście uważam, że książka nie należy do najciekawszych.
Wątki zmieniają się na swój dziwacznie szybki sposób pozostawiając u czytelnika wrażenie, że go coś ominęło. Fabuła zapowiadała się dość ciekawie, ale zdecydowanie można było lepiej poprowadzić akcje.
Zakończenie faktycznie mnie zaskoczyło, zdecydowanie jednak nie usatysfakcjonowało. Zupełnie jakby autorka już nie...

Chciałabym napisać, że ta książka jest rewelacyjna, jednak przez okoliczności,które spowodowały powstanie tej książki nie pozwalają na użycie tych słów.
Po tę książkę powinien sięgnąć każdy, by zwiększyć swoją świadomość o ludziach chorych i o tym z czym muszą się mierzyć. Ja osobiście czytając tą historię, aż poczułam wstyd, że zajmuje swoje myśli pseudo problemami, ponieważ są one niczym w porównaniu do tego z czym mierzą się ludzie.
Jednak nie chce pisać, że ta książka jest o chorobie. Dla mnie jest to książka, która opowiada nam historie jak bohaterka i zarazem autorka zbliżyła się do Boga. Oczywiście nie kryję, że wywołała ona we mnie burze emocji. Smutek, współczucie,złość, niezrozumienie, ogromny żal ale najbardziej w tej opowieści mnie razi to jak najbliżsi traktują Kasię chorą na sla. Nie umiem nazwać słowami tego jak się czułam gdy czytałam jak jej własne dzieci otwarcie mówią o tym jak ogromny sprawia im problem jej choroba. W pewnych granicach może i jest na to usprawiedliwienie,ale ja nie wyobrażam sobie tak traktować, któregokolwiek z moich rodziców gdyby potrzebowali mojego zarówno fizycznego jak i psychicznego wsparcia.
Książka ta wiele uświadamia. Wiem że na długo zostanie ona w mojej
pamięci. Nie ma wielu takich książek, które do tego stopnia mnie wciągnęły, ale też dały jakąś nową wiedzę, świadomość i naukę.
Polecam książke każdemu, chyba że ktoś jest bardzo wrażliwy na czyjś ból i cierpienie. Dla mnie książka na 6. Dziękuję Ci Kasiu, że odważyłaś się napisać i wydać tę książke. Jestem pewna że w ten sposób zrobiłaś dużo dobrego dla ludzi, którzy cierpią na tę samą chorobę co Ty.

Chciałabym napisać, że ta książka jest rewelacyjna, jednak przez okoliczności,które spowodowały powstanie tej książki nie pozwalają na użycie tych słów.
Po tę książkę powinien sięgnąć każdy, by zwiększyć swoją świadomość o ludziach chorych i o tym z czym muszą się mierzyć. Ja osobiście czytając tą historię, aż poczułam wstyd, że zajmuje swoje myśli pseudo problemami,...

Jak zwykle Camilla Lackberg po raz kolejny mnie nie zawiodła. Trzeci tom jej serii pochłonął mnie do reszty, a każdą kolejną książkę dozuje sumiennie raz na jakiś czas by jak najdłużej mieć dużo tomów do przeczytania :)
Kamieniarz podoba mi się z tego względu, że tak w poprzedniej książce("Kaznodzieja") akcja wydarzeń dzieje się między przeszłością a teraźniejszością po to by na koniec ułożyły się w logiczną całość.
Uwielbiam tego typu zawiłe akcje, kiedy w pewnym momencie jestem już prawie pewna tego kto jest mordercą,a autorka nagle zmienia tępo i kierunek śledztwa.
Nie lubię ujawniać szczegółów książki ponieważ samą mnie to drażni, gdy ktoś w recenzji podaje zaraz szczegóły każdego rozdziału.Także krótko i na temat: książkę polecam gorąco każdemu kto uwielbia czytać kryminały, ale również zalecam czytać całą serię od początku ponieważ w tle akcji lubią wracać wątki z przeszłości bohaterów,także warto orientować się o co chodzi ;)

Jak zwykle Camilla Lackberg po raz kolejny mnie nie zawiodła. Trzeci tom jej serii pochłonął mnie do reszty, a każdą kolejną książkę dozuje sumiennie raz na jakiś czas by jak najdłużej mieć dużo tomów do przeczytania :)
Kamieniarz podoba mi się z tego względu, że tak w poprzedniej książce("Kaznodzieja") akcja wydarzeń dzieje się między przeszłością a teraźniejszością po to...