Opinie użytkownika

Filtruj:
Wybierz
Sortuj:
Wybierz

Na półkach: , ,

Książka, która pochłonęła mnie od pierwszej opowieści. Przeczytamy tu o kobietach, o ich odwadze i ciężkim życiu, jakie zgotował im świąt. Nie uważam, że to tylko mężczyźni są winni, same sobie też to robimy, niestety. Wychowane we wszechobecnych rządach mężczyzn, religijnych ograniczeniachi strachu, boimy się podnieść głowy i zawalczyć o siebie. Na szczęście, coraz częściej odwaga i świadomość ludzka zwycięża. To książka o odnajdywaniu samej siebie, o przemianie, jaką czasem musimy przejść, aby być szczęśliwym. A przede wszystkim o odwadze! Polecam!

Książka, która pochłonęła mnie od pierwszej opowieści. Przeczytamy tu o kobietach, o ich odwadze i ciężkim życiu, jakie zgotował im świąt. Nie uważam, że to tylko mężczyźni są winni, same sobie też to robimy, niestety. Wychowane we wszechobecnych rządach mężczyzn, religijnych ograniczeniachi strachu, boimy się podnieść głowy i zawalczyć o siebie. Na szczęście, coraz...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Coben jak zwykle doskonały!

Coben jak zwykle doskonały!

Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Co tu dużo pisać. Przepiękna literatura, córka słuchała jak zaczarowana. Dobrze, jak dzieci poznają też starszą literaturę.

Co tu dużo pisać. Przepiękna literatura, córka słuchała jak zaczarowana. Dobrze, jak dzieci poznają też starszą literaturę.

Pokaż mimo to


Na półkach:

To chyba druga powieść Moyes, która tak mnie pochłonęła. Opisana historia jest cieka, przez cały czas coś się dzieje. Wątek miłosny ograniczony został, do niezbędnego minimum. Odrobina kryminału dodaje smaku książce. A zabierałam się do niej niechętnie

To chyba druga powieść Moyes, która tak mnie pochłonęła. Opisana historia jest cieka, przez cały czas coś się dzieje. Wątek miłosny ograniczony został, do niezbędnego minimum. Odrobina kryminału dodaje smaku książce. A zabierałam się do niej niechętnie

Pokaż mimo to


Na półkach:

Jedna z lepszych książek z tej serii. Bardzo dużo się dzieje, dobrze i szybko czyta.

Jedna z lepszych książek z tej serii. Bardzo dużo się dzieje, dobrze i szybko czyta.

Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Cudowna i mądra opowieść, która kreuje dziecięcą wyobraźnię. Ostatnia część pięknie zakończona. Bardzo miło się czytało, a moja niepełnosprawna córka słuchała zauroczona. Polecam wszystkim dzieciom, tym mniejszym, ale i tym starszym, bo cały czas jesteśmy dziećmi.

Cudowna i mądra opowieść, która kreuje dziecięcą wyobraźnię. Ostatnia część pięknie zakończona. Bardzo miło się czytało, a moja niepełnosprawna córka słuchała zauroczona. Polecam wszystkim dzieciom, tym mniejszym, ale i tym starszym, bo cały czas jesteśmy dziećmi.

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Uwielbiam styl i humor z jakim pisze Chmielewska i tylko to mi się podobało. Hazardzistką nie jestem (na szczęście), więc tematyka nie jest bliska memu sercu. Jednak w wielu miejscach była przezabawna, a niezmiernie potrzebowałam się pośmiać. :)

Uwielbiam styl i humor z jakim pisze Chmielewska i tylko to mi się podobało. Hazardzistką nie jestem (na szczęście), więc tematyka nie jest bliska memu sercu. Jednak w wielu miejscach była przezabawna, a niezmiernie potrzebowałam się pośmiać. :)

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Zofia Wilkońska rozwala system! Tym razem jest to system więzienny. Pełna zabawnych sytuacji i tekstów ciągle zbuntowanej starszej pani, która probuje odnaleźć się w nowym środowisku. Polecam!

Zofia Wilkońska rozwala system! Tym razem jest to system więzienny. Pełna zabawnych sytuacji i tekstów ciągle zbuntowanej starszej pani, która probuje odnaleźć się w nowym środowisku. Polecam!

Pokaż mimo to


Na półkach:

Pierwsza książka Mroza, którą mi się dobrze czytało. Do tej pory seria o Chyłkę mnie lekko zniechęcała, ale co tam, nie poddałam się. Mam nadzieję, że pozostałe 3 tomy są w podobnym klimacie. Jak dla mnie za dużo lania wody, za mało akcji.

Pierwsza książka Mroza, którą mi się dobrze czytało. Do tej pory seria o Chyłkę mnie lekko zniechęcała, ale co tam, nie poddałam się. Mam nadzieję, że pozostałe 3 tomy są w podobnym klimacie. Jak dla mnie za dużo lania wody, za mało akcji.

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Dobrze się czytało. Czasami dobrze jest przeczytać coś pozytywnego :)

Dobrze się czytało. Czasami dobrze jest przeczytać coś pozytywnego :)

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Przyznam, że obawiałam się tej książki po przeczytaniu poprzedniej. Miło się rozczarowałam! Bardzo zakręcona, ale jednocześnie pełna akcji i to sprawia, że chłonie się ją niemal jednym tchem. Polecam!

Przyznam, że obawiałam się tej książki po przeczytaniu poprzedniej. Miło się rozczarowałam! Bardzo zakręcona, ale jednocześnie pełna akcji i to sprawia, że chłonie się ją niemal jednym tchem. Polecam!

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Uwielbiam Hey, uwielbiam Kasię Nosowską i uwielbiam jej książkę.

Uwielbiam Hey, uwielbiam Kasię Nosowską i uwielbiam jej książkę.

Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Bardzo sympatyczna i pozytywną książeczka dla dzieci w wieku 9-10 lat. Polecam.

Bardzo sympatyczna i pozytywną książeczka dla dzieci w wieku 9-10 lat. Polecam.

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Szczerze przyznam, że mam mieszane uczucia po przeczytaniu książki. Sama teoria przedstawiona przez Brauna mnie rozczarowała. Fabuła nie jest już tak porywająca jak choćby "Zaginiony symbol", czy wcześniejsze powieści o Langdonie. Samo zakończenie jednak, już było dokładnie w stylu Browna i bardzo mi się spodobało. Nie żałuję, że przeczytałam książkę, jednak odczuwam pewien niedosyt. Nie do końca przepadam za powieściami, które zbyt szczegółowo opisują techniczną sprawę jakiejś dziedziny (chemii, fizyki, biologii czy też jakichś badań laboratoryjnych). Ja rozumiem, że potrzebny jest jakiś zarys dla dobra fabuły, ale zbytnia gorliwość autora mnie powala ;) Tu trochę za dużo techniki, jak w "Cyfrowej twierdzy".
Myślę, że fanom Browna pozostaje tylko przeczytać i ocenić samemu :)

Szczerze przyznam, że mam mieszane uczucia po przeczytaniu książki. Sama teoria przedstawiona przez Brauna mnie rozczarowała. Fabuła nie jest już tak porywająca jak choćby "Zaginiony symbol", czy wcześniejsze powieści o Langdonie. Samo zakończenie jednak, już było dokładnie w stylu Browna i bardzo mi się spodobało. Nie żałuję, że przeczytałam książkę, jednak odczuwam pewien...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Książka ciekawa, choć wolę kryminały Miłoszewskiego. Jednak każdy czytając zadaje sobie pytanie, co by zrobił, gdyby znalazł się w takiej sytuacji.
Przyznam, że spodziewałam się czegoś z żywszą akcją i trochę się rozczarowałam. A może kiedy umieramy, odradzamy się w innej rzeczywistości?

Książka ciekawa, choć wolę kryminały Miłoszewskiego. Jednak każdy czytając zadaje sobie pytanie, co by zrobił, gdyby znalazł się w takiej sytuacji.
Przyznam, że spodziewałam się czegoś z żywszą akcją i trochę się rozczarowałam. A może kiedy umieramy, odradzamy się w innej rzeczywistości?

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Książka, która wywołuje salwy śmiechu. Rewelacyjna akcja, wspaniałe dialogi... Jedyne co mnie trochę rozczarowało, to samo zakończenie. Były to jednak 3 ostatnie strony i wybaczam ;) Nadal polecam tę autorkę!

Książka, która wywołuje salwy śmiechu. Rewelacyjna akcja, wspaniałe dialogi... Jedyne co mnie trochę rozczarowało, to samo zakończenie. Były to jednak 3 ostatnie strony i wybaczam ;) Nadal polecam tę autorkę!

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Kiedy zaczynałam czytać książki Michalak, byłam nimi zauroczona. Dowcip, przygody i miłość. Ciepłe, klimatyczne książki, takie na odstresowanie się. Jednak od pewnego czasu zauważyłam tendencję Michalak, do unieszczęśliwiania swoich bohaterów.
Dwie pierwsze części tej trylogii były jeszcze na niezłym poziomie. Było nieszczęście (trochę zbyt wyolbrzymione, jak dla mnie), ale dało się to jakoś przeczytać. Ostatnia część jest napisana tak, że momentami chciałam zakończyć czytanie i wyrzucić książkę. Coś mi się zdaje, że nieprędko sięgnę po kolejną książkę tej autorki. A szkoda, bo tak lubiłam serię Poczekajkową :(

Kiedy zaczynałam czytać książki Michalak, byłam nimi zauroczona. Dowcip, przygody i miłość. Ciepłe, klimatyczne książki, takie na odstresowanie się. Jednak od pewnego czasu zauważyłam tendencję Michalak, do unieszczęśliwiania swoich bohaterów.
Dwie pierwsze części tej trylogii były jeszcze na niezłym poziomie. Było nieszczęście (trochę zbyt wyolbrzymione, jak dla mnie),...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Przemyślenia matki, która ma całkiem podobną sytuację do mojej. Jej przemyślenia i trafne uwagi sprawiają, że odczuwam ulgę, bo ja też myślę o moim dziecku jako o darze, ja też obraziłam się na Boga, ja też widzę, jak wiele dobrego potrafi osiągnąć niepełnosprawność Agnieszki, całkiem obcym ludziom. Widzę ich lęk przed nią, widzę niesmak, kiedy patrzą na nią pierwszy raz i czuję ból, kiedy traktują ją jak "roślinkę"
Mądra, zwięźle napisana książka, która pozwoli nam zrozumieć życie rodzin w tak przedziwny sposób doświadczonych przez los.
Polecam wszystkim :)

Przemyślenia matki, która ma całkiem podobną sytuację do mojej. Jej przemyślenia i trafne uwagi sprawiają, że odczuwam ulgę, bo ja też myślę o moim dziecku jako o darze, ja też obraziłam się na Boga, ja też widzę, jak wiele dobrego potrafi osiągnąć niepełnosprawność Agnieszki, całkiem obcym ludziom. Widzę ich lęk przed nią, widzę niesmak, kiedy patrzą na nią pierwszy raz i...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Uwielbiam Picoult za to, że w każdej swojej powieści mnie zaskakuje! Pod tym względem jest jedyna w swoim rodzaju. Powieść czyta się jednym tchem, i żal pominąć choćby jedno słowo. Jak zwykle zakończenie jest nie do przewidzenia i warto przebrnąć (choć to miłe poświęcenie) te 600 stron. Polecam. Z każdą książką Picoult jest coraz lepsza :)

Uwielbiam Picoult za to, że w każdej swojej powieści mnie zaskakuje! Pod tym względem jest jedyna w swoim rodzaju. Powieść czyta się jednym tchem, i żal pominąć choćby jedno słowo. Jak zwykle zakończenie jest nie do przewidzenia i warto przebrnąć (choć to miłe poświęcenie) te 600 stron. Polecam. Z każdą książką Picoult jest coraz lepsza :)

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Powieść zaczęłam czytać kilka lat temu. Przerosła mnie wówczas i teraz, po latach postanowiłam do niej wrócić. Przyznam, że trochę czasu zajęło mi jej przeczytanie.
Okazało się, że to ciekawa powieść o poszukiwaniu samego siebie. Książka pokazuje, że doceniamy to co mamy, dopiero kiedy to stracimy. Lamb pokazuje, że czasami trzeba pozwolić sobie pomóc, żeby zrozumieć świat, który nas otacza.

Powieść zaczęłam czytać kilka lat temu. Przerosła mnie wówczas i teraz, po latach postanowiłam do niej wrócić. Przyznam, że trochę czasu zajęło mi jej przeczytanie.
Okazało się, że to ciekawa powieść o poszukiwaniu samego siebie. Książka pokazuje, że doceniamy to co mamy, dopiero kiedy to stracimy. Lamb pokazuje, że czasami trzeba pozwolić sobie pomóc, żeby zrozumieć...

więcej Pokaż mimo to