Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przepiękna, po prostu. Dużo jest książek Małeckiego, które są dla mnie piękne i ważne, ale ta jest wyjątkowa ze względu na odsłonięcie się autora. Czytając część V miałam wrażenie jakbym siedziała na przeciwko człowieka i słuchała jego opowieści o swoich najgłębszych przeżyciach, o tym, co go porusza, czego się obawia i jak to wszystko dziwne i obce (chociaż tak bardzo swoje) się wydaje. Opowieści bardzo ciekawej, wzruszającej i takiej, w której można odnaleźć siebie. Myślę, że wielu ludzi nosi ze sobą coś w rodzaju opisanego Kształtu. Wydaje mi się, że najczęściej jest to lęk, może zawstydzenie, może poczucie winy czy jakiś osobisty smutek lub rozpacz albo wieczna tęsknota. Wiem, że u niektórych taki Kształt przybiera namacalną wręcz postać, którą można słyszeć w swojej głowie, codziennie, przez lata.

Piękna, poruszająca opowieść. Bardzo jestem wdzięczna autorowi, że tak bardzo dał się dotknąć czytelnikowi. To niesamowicie odważne. A dla mnie takie spotkanie niesamowicie ważne.

Przepiękna, po prostu. Dużo jest książek Małeckiego, które są dla mnie piękne i ważne, ale ta jest wyjątkowa ze względu na odsłonięcie się autora. Czytając część V miałam wrażenie jakbym siedziała na przeciwko człowieka i słuchała jego opowieści o swoich najgłębszych przeżyciach, o tym, co go porusza, czego się obawia i jak to wszystko dziwne i obce (chociaż tak bardzo...