Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zachętą do przeczytania książki była jej nominacja do jednej z prestiżowych nagród - Nagrody Bookera 2019 roku. Nie pożałowałam lektury o niezwykle ciekawej formie literackiej łączącej urzekającą baśń z elementami angielskiej mitologii z gawędą o życiu. Akcja książki rozgrywa się w maleńkiej wiosce niedaleko Londynu, gdzie ze snu budzi się mityczna od zawsze mieszkająca tam i budząca strach okolicznych mieszkańców postać Praszczura Łuskiewicza. To leśne bóstwo o wyglądzie prastarego drzewa oplecionego liśćmi winorośli budzi się z odwiecznego snu wstrząśnięte tym, co dzieje się we współczesnym świecie. Przysłuchuje się , przypatruje i wchłania w siebie rozmowy mieszkańców wioski, opowieści o ich codziennym życiu, radościach, troskach i nieszczęściach mieszkańców. W książce autor zastosował ciekawy sposób narracji. Niczym słowa rzucane na wiatr dosłownie w obrazowy sposób przedstawione zostały fragmenty myśli, zdań, przemyśleń bohaterów książki. Bohaterem jest jednak Lanny i historia jego zaginięcia. Pięcioletni chłopiec inaczej odbierający świat, dla jednych mieszkańców wioski dziwak, dla Łuskiewicza i rodziców niezwykle wrażliwy, empatyczny a zarazem szczęśliwy i dobry leśny duszek kochający ludzi i przyrodę. Chłopiec żyje w swoim świecie. Dramaturgia i groza akcji rozpoczyna się z chwilą zaginięcia chłopca, od tego momentu trudno jest oderwać się od lektury. Książka trochę awangardowa, napisana pięknym poetyckim stylem, chociaż nie stroni też od wulgarności bo przecież i takie jest czasem nasze codzienne życie. Jest również moralnym przypomnieniem ludzkości o poszanowaniu ekologii, przyrody, której jesteśmy częścią. To sielankowa i miejscami brutalna opowieść o uczuciach łącząca fantastykę z realizmem.