Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mniej wciągająca niż pierwsza część, brakowało mi w niej nieoczekiwanych zwrotów akcji i bardziej rozbudowanego wątku szpiegowskiego, który tutaj ograniczono do absolutnego minimum. Niemniej fabuła trzyma w napięciu do ostatniej strony. Pozycja warta polecenia osobom zainteresowanym dalszymi losami krawcowej z Madrytu.

Mniej wciągająca niż pierwsza część, brakowało mi w niej nieoczekiwanych zwrotów akcji i bardziej rozbudowanego wątku szpiegowskiego, który tutaj ograniczono do absolutnego minimum. Niemniej fabuła trzyma w napięciu do ostatniej strony. Pozycja warta polecenia osobom zainteresowanym dalszymi losami krawcowej z Madrytu.

Bardzo przewidywalna, w zasadzie nie ma w niej nic oryginalnego. Aż dziwne, że ma tyle stron, bo myślę, że spokojnie całą historię dałoby się zamknąć w góra kilkunastu krótkich rozdziałach. Mam wrażenie jakby w każdym rozdziale było to samo co w poprzednim, nawet kłótnie bohaterów są bardzo powtarzalne. Główna bohaterka niesamowicie wkurza swoją naiwnością i brakiem konsekwencji. To chyba najgorszy romans, jaki czytałam.

Bardzo przewidywalna, w zasadzie nie ma w niej nic oryginalnego. Aż dziwne, że ma tyle stron, bo myślę, że spokojnie całą historię dałoby się zamknąć w góra kilkunastu krótkich rozdziałach. Mam wrażenie jakby w każdym rozdziale było to samo co w poprzednim, nawet kłótnie bohaterów są bardzo powtarzalne. Główna bohaterka niesamowicie wkurza swoją naiwnością i brakiem...

Skłaniająca do refleksji książka, która pozwoliła mi lepiej zrozumieć ofiary przemocy domowej. Do tej pory wydawało mi się, że kobiety, które mimo doświadczania przemocy nie decydują się na odejście, nie mają w sobie dość siły albo wystarczających środków, by to zrobić. Teraz wiem, że nie zawsze tak jest. Jednocześnie dzięki lekturze tej książki sama zaczęłam się zastanawiać, jak ja bym postąpiła na miejscu głównej bohaterki i wiem, że to nie byłaby tak prosta decyzja, jak mogłoby mi się wydawać.

Skłaniająca do refleksji książka, która pozwoliła mi lepiej zrozumieć ofiary przemocy domowej. Do tej pory wydawało mi się, że kobiety, które mimo doświadczania przemocy nie decydują się na odejście, nie mają w sobie dość siły albo wystarczających środków, by to zrobić. Teraz wiem, że nie zawsze tak jest. Jednocześnie dzięki lekturze tej książki sama zaczęłam się...

Cieniutka książeczka napisana z perspektywy dziecka, która w prosty i przystępny sposób wyjaśnia, jak rozmawiać z dzieckiem i o dziecku. Myślę, że lektura obowiązkowa dla rodziców i osób pracujących z małymi dziećmi.

Cieniutka książeczka napisana z perspektywy dziecka, która w prosty i przystępny sposób wyjaśnia, jak rozmawiać z dzieckiem i o dziecku. Myślę, że lektura obowiązkowa dla rodziców i osób pracujących z małymi dziećmi.

Wspaniały przewodnik dla rodziców małych dzieci, napisany profesjonalnym, ale zrozumiałym językiem. Lektura obowiązkowa dla wszystkich rodziców, ale też osób pracujących z maluszkami. Zdecydowanie polecam!

Wspaniały przewodnik dla rodziców małych dzieci, napisany profesjonalnym, ale zrozumiałym językiem. Lektura obowiązkowa dla wszystkich rodziców, ale też osób pracujących z maluszkami. Zdecydowanie polecam!

Nieco lepsza od poprzedniej części, ale mam wrażenie jakby była pisana w pośpiechu, jak gdyby autorka chciała jak najszybciej zakończyć cały cykl. Zakończenie zupełnie nie jest satysfakcjonujące, wiele wątków teoretycznie jest zakończonych, ale nie zupełnie domkniętych. Nie wiemy na przykład, jak zakończyła się wojna z Lakelandią - czy królowa tylko się wycofała na jakiś czas, czy może zupełnie zrezygnowała z próby podboju Norty? Gdyby nie ostatnia część, "The Broken Throne", która mam nadzieję lepiej zamknie cały cykl, byłabym mocno rozczarowana. Tak samo jak opisem ostatniej potyczki z Mavenem - pomysł na bitwę niezły, ale moim zdaniem lepiej byłoby go wykorzystać z jakąś mniej znaczącą postacią.

Nieco lepsza od poprzedniej części, ale mam wrażenie jakby była pisana w pośpiechu, jak gdyby autorka chciała jak najszybciej zakończyć cały cykl. Zakończenie zupełnie nie jest satysfakcjonujące, wiele wątków teoretycznie jest zakończonych, ale nie zupełnie domkniętych. Nie wiemy na przykład, jak zakończyła się wojna z Lakelandią - czy królowa tylko się wycofała na jakiś...

Wspaniały poradnik pełen przydatnych wskazówek do pracy z dziećmi. Myślę, że powinni go przeczytać wszyscy rodzice, nauczyciele i inne osoby pracujące na co dzień z dziećmi. Nawet jeśli nigdy nie skorzystają z zawartych w nim wskazówek, to na pewno uświadomią sobie, jak ważne jest okazywanie dzieciom szacunku i miłości.

Wspaniały poradnik pełen przydatnych wskazówek do pracy z dziećmi. Myślę, że powinni go przeczytać wszyscy rodzice, nauczyciele i inne osoby pracujące na co dzień z dziećmi. Nawet jeśli nigdy nie skorzystają z zawartych w nim wskazówek, to na pewno uświadomią sobie, jak ważne jest okazywanie dzieciom szacunku i miłości.

Drugi tom sagi rodu Tyszkowskich jak dla mnie jest jeszcze lepszy od poprzedniego - a poprzeczka była zawieszona naprawdę wysoko. Tym razem historię śledzimy z perspektywy nie Katji, a Toniego, co było genialnym posunięciem autorki i przesądziło o tak wysokiej ocenie tej książki. Myślę, że dzięki temu polubiłam nieco głównego bohatera, na co zupełnie się nie zanosiło po pierwszym tomie. O ile w "Aptekarce" wzbudzał we mnie zdecydowanie negatywne odczucia, z niechęcią i złością na czele, o tyle teraz, po lekturze "Czarciego ogrodu", który pozwala nam popatrzeć na całą historię jego oczami, wzbudza we mnie mieszane uczucia. Nadal irytuje, ale ma w sobie jakiś urok. Czekam niecierpliwie na tom trzeci, już nie mogę się doczekać kontynuacji tej opowieści, bo ta część zostawia niedosyt. Gorąco polecam!

Drugi tom sagi rodu Tyszkowskich jak dla mnie jest jeszcze lepszy od poprzedniego - a poprzeczka była zawieszona naprawdę wysoko. Tym razem historię śledzimy z perspektywy nie Katji, a Toniego, co było genialnym posunięciem autorki i przesądziło o tak wysokiej ocenie tej książki. Myślę, że dzięki temu polubiłam nieco głównego bohatera, na co zupełnie się nie zanosiło po...

Moim zdaniem znacznie lepsza od pierwszej części, mniej brutalna i makabryczna. Choć jest to drugi tom cyklu, akcja toczy się wcześniej niż w "Cieniu wiatru" (o czym zorientowałam się tak naprawdę dopiero pod koniec powieści). Wciągająca lektura i genialne dialogi, zwłaszcza między Isabellą a Davidem, które rozśmieszają do łez. Myślę, że pokochałam Zafóna właśnie za jego humor. Zakończenie mocno mnie zaskoczyło, ale i zasmuciło równocześnie. Polecam!

Moim zdaniem znacznie lepsza od pierwszej części, mniej brutalna i makabryczna. Choć jest to drugi tom cyklu, akcja toczy się wcześniej niż w "Cieniu wiatru" (o czym zorientowałam się tak naprawdę dopiero pod koniec powieści). Wciągająca lektura i genialne dialogi, zwłaszcza między Isabellą a Davidem, które rozśmieszają do łez. Myślę, że pokochałam Zafóna właśnie za jego...

Dobra pozycja z cennymi wskazówkami, choć niespecjalnie przemawia do mnie styl pisania autorki.

Dobra pozycja z cennymi wskazówkami, choć niespecjalnie przemawia do mnie styl pisania autorki.

Lepsza od poprzedniej, choć bohaterowie nadal są pozbawieni osobowości, a Mare niesamowicie irytuje. Nie sposób jej polubić. Już od dawna nie miałam takiego problemu z głównym bohaterem. Minusem są też dla mnie dialogi - bohaterowie tak naprawdę tylko wymieniają się informacjami albo układają plan, nie ma w tym żadnej głębi. Niemniej książka trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony i niesamowicie wciąga. Zdecydowanie warto po nią sięgnąć, zwłaszcza po pierwszym tomie.

Lepsza od poprzedniej, choć bohaterowie nadal są pozbawieni osobowości, a Mare niesamowicie irytuje. Nie sposób jej polubić. Już od dawna nie miałam takiego problemu z głównym bohaterem. Minusem są też dla mnie dialogi - bohaterowie tak naprawdę tylko wymieniają się informacjami albo układają plan, nie ma w tym żadnej głębi. Niemniej książka trzyma w napięciu od pierwszej...

Przeczytane po raz pierwszy 03.09.2016
Kiedy przeczytałam tę książkę po raz drugi myślę, że nie wystawiłabym jej tak wysokiej oceny jak sześć lat temu. Pomysł na serię jest genialny, pierwsza część też świetna, niemniej chyba na tym pozytywy się kończą. Bohaterowie są bardzo płytko przedstawieni, nie wiemy o nich w zasadzie nic poza naprawdę podstawowymi informacjami. Brakuje im osobowości, czegoś więcej, żeby móc wyobrazić ich sobie jako prawdziwych ludzi, a nie tylko papierowych bohaterów. Nikt nie był w stanie wzbudzić we mnie sympatii, a już na pewno nie Mare, o której wprawdzie wiemy nieco więcej, ale dla mnie jest postacią pełną sprzeczności. W pewnym momencie musiałam cofnąć się do samego początku i przeczytać historię jeszcze raz, żeby dowiedzieć się, skąd właściwie wzięła się jej tak silna niechęć do Cala -i mimo to nie znalazłam odpowiedzi, bo dla mnie to, że jest Srebrnym i ma odmienne poglądy niż ona w kwestii buntu/rewolucji to żadne wyjaśnienie. Z drugiej strony mamy jej relację z Mavenem, który z początku budzi jej nieufność, ale wystarczy, by przyłączył się do Szkarłatnej Gwardii i cała jej rezerwa znika bezpowrotnie.
Drugim minusem całej książki jest dla mnie cały wątek z zamachem stanu - sam pomysł świetny, ale wykonanie beznadziejne według mnie. Nie wiem właściwie, co Mare i Maven dokładnie planowali, bo spodziewałam się, że upozorują porwanie, ale to, co ostatecznie autorka postanowiła zrobić, jest dla mnie zupełnie pozbawione sensu.
Podsumowując, cykl zapowiada się fantastycznie, a pierwsza część świetna (przynajmniej do połowy i tego nieszczęsnego zamachu stanu), choć jest sporo rzeczy, które dla mnie wymagają poprawy. Zobaczymy, co będzie dalej.

Przeczytane po raz pierwszy 03.09.2016
Kiedy przeczytałam tę książkę po raz drugi myślę, że nie wystawiłabym jej tak wysokiej oceny jak sześć lat temu. Pomysł na serię jest genialny, pierwsza część też świetna, niemniej chyba na tym pozytywy się kończą. Bohaterowie są bardzo płytko przedstawieni, nie wiemy o nich w zasadzie nic poza naprawdę podstawowymi informacjami....

Wzruszająca historia, aczkolwiek nie przemawia do mnie forma, w jakiej została napisana. Kiedy zaczynałam ją czytać, wydawało mi się, że to Alexis i jej matka Sofia są głównymi bohaterkami tej historii, tymczasem okazały się nimi zupełnie inne kobiety. Przez cały czas wyczekiwałam chwili, gdy zostanie rozwikłana tajemnica Sofii, ale niestety mocno się rozczarowałam. Niestety wydaje mi się, że autorka zbyt dużą wagę przywiązywała do tych szczegółów, które w ogóle mnie nie interesowały, a zbyt małą do wydarzeń, które moim zdaniem powinna opisać dokładniej - typu właśnie historia Sofii, która moim zdaniem została skrócona do absolutnego minimum. Jeśli chciała w ten sposób zbudować napięcie to w ogóle jej się to nie udało, bo mnie wszystkie te rozwlekające niepotrzebnie akcję opisy tylko denerwowały. Ale trzeba pochwalić za pomysł - jak do tej pory nie spotkałam się jeszcze z powieścią, która koncentrowałaby się na losach osób dotkniętych trądem. Koniec końców ciekawa historia, aczkolwiek niezbyt wciągająca.

Wzruszająca historia, aczkolwiek nie przemawia do mnie forma, w jakiej została napisana. Kiedy zaczynałam ją czytać, wydawało mi się, że to Alexis i jej matka Sofia są głównymi bohaterkami tej historii, tymczasem okazały się nimi zupełnie inne kobiety. Przez cały czas wyczekiwałam chwili, gdy zostanie rozwikłana tajemnica Sofii, ale niestety mocno się rozczarowałam....

Lekki, zabawny romans w sam raz na lato. Nie pamiętam, kiedy ostatnio tak dobrze się bawiłam, czytając jakąś książkę. Poczucie humoru i wyobraźnia autorek są absolutnie rewelacyjne! Lektura idealna na wakacje, choć na dłuższy wyjazd polecam zabrać jeszcze jedną, bo tę historię czyta się bardzo szybko :)

Lekki, zabawny romans w sam raz na lato. Nie pamiętam, kiedy ostatnio tak dobrze się bawiłam, czytając jakąś książkę. Poczucie humoru i wyobraźnia autorek są absolutnie rewelacyjne! Lektura idealna na wakacje, choć na dłuższy wyjazd polecam zabrać jeszcze jedną, bo tę historię czyta się bardzo szybko :)

Bardzo ciekawa, zdecydowanie polecam wszystkim zainteresowanym tematyką emocji

Bardzo ciekawa, zdecydowanie polecam wszystkim zainteresowanym tematyką emocji

Jako fanka twórczości Lucindy Riley, która uwielbia powieści pełne tajemnic i podróży w czasie, prędzej czy później musiałam natknąć się na książki Kate Morton. "Zapomniany ogród" jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością tej Autorki, ale na pewno nie ostatnim. Jakimi słowami mogłabym je opisać? Wciągające, poruszające i skłaniające do refleksji, a przy tym wypełnione podróżami w czasie i (nie)rozwiązanymi zagadkami. Rzeczywiście Kate Morton ma podobny styl do Riley, ale jej książki są jednak znacznie mroczniejsze i przez to smutniejsze. Dostrzegam też niewątpliwą inspirację twórczością Frances Hodgson Burnett, a zwłaszcza "Tajemniczym ogrodem", więc myślę, że miłośnicy tego dzieła zdecydowanie powinni sięgnąć po "Zapomniany ogród". Dodatkowym atutem są dla mnie zawarte w nim baśnie, którymi jestem wprost oczarowana - bardzo głębokie, refleksyjne i pełne symboli.
Jeśli chodzi o minusy, to niestety bardzo męczyło mnie to "skakanie" między historiami Elizy/Rose, Nell i Cassandry, rozgrywającymi się w trzech różnych czasach. Wątek, który łączy wszystkie trzy historie, często umykał i mimo dat wpisanych przy każdym rozdziale , trudno było się połapać, o jakim okresie właściwie mówimy. Oprócz tego, dostrzegłam niedociągnięcia, które mimo że nie wpływają na odbiór całego dzieła, były irytujące (pewnie ze względu na moje wykształcenie psychologiczne).
Niemniej, zdecydowanie polecam tę książkę wszystkim fanom Lucindy Riley i detektywom-amatorom.

Jako fanka twórczości Lucindy Riley, która uwielbia powieści pełne tajemnic i podróży w czasie, prędzej czy później musiałam natknąć się na książki Kate Morton. "Zapomniany ogród" jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością tej Autorki, ale na pewno nie ostatnim. Jakimi słowami mogłabym je opisać? Wciągające, poruszające i skłaniające do refleksji, a przy tym wypełnione...

Idealne domknięcie historii Harry'ego Pottera. Harry, Ron i Hermiona, ukrywając się przed śmierciożercami, udają się w podróż, by odnaleźć pozostałe horkrusy i ostatecznie pokonać Voldemorta. Książka jest naprawdę wzruszająca i wciągająca, bardzo trudno się od niej oderwać, ale jednocześnie najmroczniejsza z całej serii. Jak dla mnie zdecydowanie za dużo śmierci - mam wrażenie, jakby autorka uśmierciła połowę ulubionych bohaterów... Zakończenie też nie jest dla mnie satysfakcjonujące - za krótkie, autorka chyba spłyciła je do minimum, co jest dziwne biorąc pod uwagę fakt, że zamknięcie wątku Potter-Voldemort zajęło jej siedem tomów (może sześć, wyłączając "Więźnia Azkabanu"). Z drugiej strony, może to i lepiej, każdy Czytelnik może sam wymyślić tę brakującą część... Wreszcie, moim zdaniem bezpieczniejsze byłoby zniszczenie Czarnej Różdżki.
Generalnie jest świetna i świetnie domyka wszystkie wątki, więc ci, którzy przeczytali wcześniejsze części zdecydowanie powinni po nią sięgnąć!

Idealne domknięcie historii Harry'ego Pottera. Harry, Ron i Hermiona, ukrywając się przed śmierciożercami, udają się w podróż, by odnaleźć pozostałe horkrusy i ostatecznie pokonać Voldemorta. Książka jest naprawdę wzruszająca i wciągająca, bardzo trudno się od niej oderwać, ale jednocześnie najmroczniejsza z całej serii. Jak dla mnie zdecydowanie za dużo śmierci - mam...

Z całego cyklu o Harry'm Potterze ta książka jest "naj": najbardziej wzruszająca, najzabawniejsza, a momentami także najbardziej irytująca. Jak dla mnie nie jest może najlepsza (ten tytuł niezmiennie wg mnie należy się trzeciej części), ale niewiele jej do tego brakuje. Jedyny minus - z którym trudno mi się pogodzić - jest taki, że Harry znów straci kogoś wyjątkowo dla siebie bliskiego. I to właśnie czyni tę część tak wzruszającą.

Z całego cyklu o Harry'm Potterze ta książka jest "naj": najbardziej wzruszająca, najzabawniejsza, a momentami także najbardziej irytująca. Jak dla mnie nie jest może najlepsza (ten tytuł niezmiennie wg mnie należy się trzeciej części), ale niewiele jej do tego brakuje. Jedyny minus - z którym trudno mi się pogodzić - jest taki, że Harry znów straci kogoś wyjątkowo dla...

Chyba moja ulubiona z serii o Harry'm Potterze. Jest uzależniająca, wprost nie mogłam się od niej oderwać przez cały dzień! Na ogromny plus moim zdaniem zasługuje fakt, że wreszcie mamy coś nowego, bo zabraknie w niej po raz pierwszy Voldemorta - dobrze jest się oderwać od potyczek między nim a Harry'm. Ale książka nie staje się przez to nudna czy pusta - wręcz przeciwnie, powiedziałabym, że mamy aż nadmiar wrażeń, rozwiązanych zagadek i jeszcze więcej kolejnych tajemnic... Koniecznie musicie przeczytać!

Chyba moja ulubiona z serii o Harry'm Potterze. Jest uzależniająca, wprost nie mogłam się od niej oderwać przez cały dzień! Na ogromny plus moim zdaniem zasługuje fakt, że wreszcie mamy coś nowego, bo zabraknie w niej po raz pierwszy Voldemorta - dobrze jest się oderwać od potyczek między nim a Harry'm. Ale książka nie staje się przez to nudna czy pusta - wręcz przeciwnie,...

Pierwszy raz serię o Harrym Potterze przeczytałam ładnych kilka lat temu, więc miło do niej wrócić po tak długim czasie. Jest jedną z tych książek, zaliczanych do klasyki, które moim zdaniem trzeba przeczytać choćby tylko po to, żeby się przekonać, czy rzeczywiście zupełnie tego gatunku nie lubimy. Jak dla mnie bardzo wciągająca (tak bardzo, że pochłonęłam ją w jeden dzień), pełna zwrotów akcji i przede wszystkim magii. Wstęp (tzn. do momentu, w którym Harry wreszcie dowiaduje się, kim naprawdę jest) bardzo mi się dłużył, ale poza tym książka świetna. Polecam wszystkim, i młodym, i tym nieco starszym.

Pierwszy raz serię o Harrym Potterze przeczytałam ładnych kilka lat temu, więc miło do niej wrócić po tak długim czasie. Jest jedną z tych książek, zaliczanych do klasyki, które moim zdaniem trzeba przeczytać choćby tylko po to, żeby się przekonać, czy rzeczywiście zupełnie tego gatunku nie lubimy. Jak dla mnie bardzo wciągająca (tak bardzo, że pochłonęłam ją w jeden...