Znakomita pozycja, która powinna zostać obowiązkową lekturą dla rodziców. W bardzo spójny, uporządkowany sposób omawia różne strategie na porozumienie się z dziećmi w duchu szacunku i miłości. Autorka stara się przekazać czytelnikom wiedzę o tym, jak wychować dzieci odpowiedzialne, skupione na rozwiązywaniu problemów. Mówi o błędnym przekonaniu rodziców, że dzieci aby poczuły się lepiej najpierw muszą poczuć się gorzej. Wskazuje na to, że dzieci bardzo często zachowują się źle ponieważ czują się źle, a nie dlatego, że próbują coś wymusić na rodzicach. Kierują się one błędnymi celami. Pisze, że pomiędzy pobłażliwością, a rozkazywaniem jest jeszcze coś jeszcze, a mianowicie pozytywna dyscyplina.

Znakomita pozycja, która powinna zostać obowiązkową lekturą dla rodziców. W bardzo spójny, uporządkowany sposób omawia różne strategie na porozumienie się z dziećmi w duchu szacunku i miłości. Autorka stara się przekazać czytelnikom wiedzę o tym, jak wychować dzieci odpowiedzialne, skupione na rozwiązywaniu problemów. Mówi o błędnym przekonaniu rodziców, że dzieci aby...

Wspaniały poradnik pełen przydatnych wskazówek do pracy z dziećmi. Myślę, że powinni go przeczytać wszyscy rodzice, nauczyciele i inne osoby pracujące na co dzień z dziećmi. Nawet jeśli nigdy nie skorzystają z zawartych w nim wskazówek, to na pewno uświadomią sobie, jak ważne jest okazywanie dzieciom szacunku i miłości.

Wspaniały poradnik pełen przydatnych wskazówek do pracy z dziećmi. Myślę, że powinni go przeczytać wszyscy rodzice, nauczyciele i inne osoby pracujące na co dzień z dziećmi. Nawet jeśli nigdy nie skorzystają z zawartych w nim wskazówek, to na pewno uświadomią sobie, jak ważne jest okazywanie dzieciom szacunku i miłości.

Dla mnie książka bardzo męcząca, pełna powtórzeń i wodolejstwa. Właściwie nie wiem komu mogłabym ją polecić. Może rodzicom, dla których szacunek do drugiego człowieka, a więc i własnego dziecka, to nowość?

Dla mnie książka bardzo męcząca, pełna powtórzeń i wodolejstwa. Właściwie nie wiem komu mogłabym ją polecić. Może rodzicom, dla których szacunek do drugiego człowieka, a więc i własnego dziecka, to nowość?

Fantastyczna pozycja! Są podsumowania i pytania sprawdzające. Choć cała idea, nie do końca mnie przekonuje, uważam, że warto w codzienną pracę z dziećmi, wdrożyć niektóre z jej metod.

Fantastyczna pozycja! Są podsumowania i pytania sprawdzające. Choć cała idea, nie do końca mnie przekonuje, uważam, że warto w codzienną pracę z dziećmi, wdrożyć niektóre z jej metod.

Świetna książka! Co prawda na początku trochę trudno mi się ją czytało, ale w miarę z zapoznawaniem się z kolejnymi rozdziałami robiła się coraz bardziej przystępna. Na pewno nie raz jeszcze po nią sięgnę bo podoba mi się idea, która za nią stoi i mam nadzieję wdrożyć ją w życie jak moje dzieci będą trochę starsze.

Świetna książka! Co prawda na początku trochę trudno mi się ją czytało, ale w miarę z zapoznawaniem się z kolejnymi rozdziałami robiła się coraz bardziej przystępna. Na pewno nie raz jeszcze po nią sięgnę bo podoba mi się idea, która za nią stoi i mam nadzieję wdrożyć ją w życie jak moje dzieci będą trochę starsze.

Obowiązkowa pozycja dla rodziców. O niebo lepsza niż "Wyzwoleni rodzice, wyzwolone dzieci".

Obowiązkowa pozycja dla rodziców. O niebo lepsza niż "Wyzwoleni rodzice, wyzwolone dzieci".

Książka, którą każdy rodzic powinien przeczytać. „Pozytywna dyscyplina” to nic innego jak przykład wychowywania dziecka oparty na wzajemnym szacunku, poznawaniu siebie, radzeniu sobie z problemami, przyznawaniu się do błędów i uczeniu się, że potknięcia i porażki są świetnym polem do wyciągania wniosków na przyszłość. Pokazanych jest wiele przykładów zachowań, które faktycznie sprawdzają się w rzeczywistości i pomagają w potencjalnie kryzysowych sytuacjach.

Z pewnością jeszcze nie raz - na rożnym etapie rodzicielstwa - wrócę do tej książki. Niemniej od strony technicznej nie jest to pozycja napisana wyśmienicie. Miejscami jest przegadana. Drażnią niepotrzebne powtórzenia i odwołania (wręcz naukowy dyskurs) do wcześniejszych wątków lub jeszcze nieporuszonych rozdziałów.

Książka, którą każdy rodzic powinien przeczytać. „Pozytywna dyscyplina” to nic innego jak przykład wychowywania dziecka oparty na wzajemnym szacunku, poznawaniu siebie, radzeniu sobie z problemami, przyznawaniu się do błędów i uczeniu się, że potknięcia i porażki są świetnym polem do wyciągania wniosków na przyszłość. Pokazanych jest wiele przykładów zachowań, które...

Kolejna książka o macierzyństwie, której nie polecę.... To znaczy zawsze warto czytać wszystko co wpadnie nam do ręki i poszerzać horyzonty, ale ja przy tej książce się trochę nawkurzałam :P Najbardziej denerwujące jest to, że Autorka regularnie cytuje samą siebie z innych książek: pozytywna dyscyplina w klasie, na podwórku, w piwnicy ;),na strychu ;),dla dzieci, dla młodzieży, dla rodziców, dla chrześcijan ;)
Generalnie pozytywna dyscyplina w różnych wydaniach. Tą książkę się nie czyta, tyllko się ją męczy.

Kolejna wkurzającą rzeczą jest fakt, że jest bardzo dużo odwołań do dyscypliny w klasie, skierowana jest do nauczycieli więc to nie jest książka tylko dla rodziców, o czym nie ma nigdzie informacji, a potem pół rozdziału tyczy zachowań dzieci w klasie. Może miała być uniersalna, ale w takim razie nie wiem po co inne wydanie positive discipline in the classroom.

Są oczywiście też pozytywny. Cała książka nie jest do bani. Są pewne fragmenty książki, które mnie zainteresowały, pozaznaczane są i możliwe, że ponownie zaglądne :)
Jest tu dużo lania wody, powtarzania się, pięć razy to samo napisane w różnych rozdziałach. Jakbym pracę magisterską czytała.

Polecam rodzicom, którzy nie wiedzą, że na dziecko się nie krzyczy, tylko darzy szacunkiem.

Średniawka bardzo.

Kolejna książka o macierzyństwie, której nie polecę.... To znaczy zawsze warto czytać wszystko co wpadnie nam do ręki i poszerzać horyzonty, ale ja przy tej książce się trochę nawkurzałam :P Najbardziej denerwujące jest to, że Autorka regularnie cytuje samą siebie z innych książek: pozytywna dyscyplina w klasie, na podwórku, w piwnicy ;),na strychu ;),dla dzieci, dla...

Pozytywna dyscyplina ❤ J. Nelsen. Oparta na szacunku i empatii skuteczna metoda wychowawcza wspierająca rozwój samodyscypliny, odpowiedzialności i samodzielności u dzieci w każdym wieku.
Książkę polecam rodzicom, opiekunom i nauczycielom 😻 pomaga szerzej spojrzeć na nasz styl wychowania. Nie trzeba dziecka wychowywać wyłącznie krzykiem, ale da się w przyjemnej i spokojnej atmosferze. Potrzebne nam do tego m.in. słowa kluczowe i nasze zaangażowanie 😘
To kolejna pozycja niezbędna jako prezent dla młodych rodziców. To już moja druga książka @pozytywnadyscyplina
I tym razem również się nie zawiodłam.

Pozytywna dyscyplina ❤ J. Nelsen. Oparta na szacunku i empatii skuteczna metoda wychowawcza wspierająca rozwój samodyscypliny, odpowiedzialności i samodzielności u dzieci w każdym wieku.
Książkę polecam rodzicom, opiekunom i nauczycielom 😻 pomaga szerzej spojrzeć na nasz styl wychowania. Nie trzeba dziecka wychowywać wyłącznie krzykiem, ale da się w przyjemnej i spokojnej...

Współczesne dzieci rzadko mają naturalną okazje, by poczuć się potrzebne i ważne, ale tę możliwość mogą im stworzyć rodzice i nauczyciele.

Pozytywna dyscyplina jest poradnikiem dla nauczycieli oraz rodziców chcących zaprowadzić ład, porządek, wzajemny szacunek i miłość, zarówno w klasie jak i rodzinie.
Informacje zawarte w niej wywodzą się z nurtu psychologii indywidualnej Alfreda Adler i nauk Rudolfa Dreikursa. Opisane metody wspierają rozwój samodzielności i odpowiedzialności u dzieci w każdym wieku.

Autorka, Doktor Jane Nelsen, to licencjonowana terapeutka małżeństw i rodzin. Jest mamą siedmiorga dzieci i babcią osiemnaściorga wnucząt.
Przez dziesięć lat pracowała jako doradca wychowawczy w szkołach podstawowych oraz jako wykładowczyni szkół wyższych z zakresu psychologii rozwojowej. Można więc śmiało stwierdzić, że posiada ogromne doświadczenie zawodowe, jak i prywatne w zakresie wychowywania dzieci.

Dyscyplina – słowo to wywodzi się od łacińskiego disciplus lub disciplini, co oznacza osobę, która podąża za prawdą, zasadami lub nauczycielem.
Niestety dyscyplina w obecnych czasach jest utożsamiana z karą, czymś negatywnym, restrykcyjnym. Zarówno nagroda, jak i kara pochodzą z zewnętrznego źródła kontroli.

Należy pamiętać, że brak kar nie oznacza pozwalania dzieciom na wszystko. Po stronie rodziców oraz nauczycieli leży stwarzanie okazji do brania odpowiedzialności przez dzieci również za przywileje. Inaczej wyrosną w przekonaniu, że jedynym sposobem osiągnięcia przynależności i znaczenia jest manipulowanie innymi tak, by wszystko robiono za nie.
Pobłażanie dzieciom kształtuje w nich przekonanie, że świat jest im coś winien, a dorośli mają spełniać ich zachcianki i żądania. Tym samym uczy się je, że najlepszym sposobem wykorzystania energii i inteligencji jest manipulacja dorosłymi. Spędzają więcej czasu na unikaniu odpowiedzialności niż na rozwijaniu swoich umiejętności i uczeniu się niezależności. Kara to niewymagająca reakcja. Natomiast użycie efektownych metod wychowawczych wymaga wysiłku, umiejętności i zastanowienia.

Autorka w swej książce daje rodzicom lekkiego, choć bardzo trafnego „pstryczka” w nos poprzez często cytowane zapytanie:

„Skoro dorośli oczekują, że dzieci będą kontrolowały swoje zachowanie, czy sami nie powinni najpierw nauczyć się kontrolować własnego?”

Z „Pozytywnej Dyscypliny” dowiemy się, że podczas konfliktów i kłótni wykorzystujemy głównie mózg gadzi, więc nasze zachowanie często prowadzi do walki albo ucieczki. Świadomość tego stanu przekonuje nas do stosowania rozwiązań opartych na bliskości i zaufaniu, a nie dystansie i wrogości. Bardzo dużą role odgrywa tu samokontrola a z poradnika dowiemy się, kiedy jest ten najlepszy moment, aby wycofać się podczas kłótni i zachować swój wewnętrzny spokój.

Rudolf Dreikurs mówił o tym, jak ważna jest uprzejmość poparta stanowczością w relacjach z dziećmi. Stanowczość to oznaka szacunku dla siebie i wymagań sytuacji.

Z książki dowiemy się, że rozpieszczanie dziecka lub chronienie go przed każdym rozczarowaniem, a tym samym uniemożliwianiem mu ćwiczenia „mięśnia rozczarowania” nie jest przejawem szacunku. Jest nim między innymi wiara w to, że dziecko samo poradzi sobie z rozczarowaniem i uwierzy w to, że potrafi coś zrobić samo.

Zastosowane koncepcje psychologii adlerowskiej, wraz z sugestiami praktycznego jej zastosowania, pomagają rodzicom i nauczycielom lepiej zrozumieć zachowanie ludzi, uświadomić sobie, dlaczego dzieci źle się zachowują i w jaki sposób skutecznie metody pozytywnej dyscypliny wspierają dzieci w uczeniu się ważnych podstaw i umiejętności życiowych, dzięki którym stają się szczęśliwymi ludźmi współtworzącymi swoje społeczności.

Doktor Jane zwraca nam uwagę na fakt, że przez większość czasu dzieci po prostu zachowują się odpowiednio do wieku, a nie źle. Często się zdarza, że rodzice i nauczyciele nie mają wystarczającej wiedzy na temat ludzkiego zachowania oraz etapów rozwoju dziecka, więc zachowanie typowe dla danego wieku interpretują jako niewłaściwe i przez to, większość dzieci karane jest za zachowanie odpowiednie do swojego wieku przez zwykłą niewiedzę bądź niedouczenie nauczyciela czy rodzica. Na przykład pomiędzy pierwszym a trzecim rokiem życia karze się dzieci za bycie „niegrzecznym”, a najzwyczajniej mózgi dzieci w tym okresie nie są jeszcze wystarczająco rozwinięte, by pojąć, czego się od nich oczekuje. I dla tego choćby warto sięgnąć po „Pozytywną Dyscyplinę”, gdyż niezależnie od wieku podopiecznego, wszystkie opisane w niej metody są specjalnie dostosowane pod wiek dziecka tak, aby nikogo nie krzywdzić, a nasze działanie osiągnęło maksimum sensu.

Autorka zapewnia nas, że wszystkie opisane w książce metody są skuteczne, jeśli nasze nastawienie jest przyjaźnie nastawione. Nasze podejście, intencja i sposób zachowania są kluczem do sukcesu. Zdarza się, że dorośli wykorzystują te metody na takiej samej zasadzie i w takim samym celu jak karę. Niestety z takie podejście wywoła to w dziecku bunt albo tak zwane ślepe posłuszeństwo. Tymczasem pozytywne nastawienie skłania do współpracy, wzajemnego szacunku a także brania odpowiedzialności za swoje zachowanie wobec innych.

Głównym założeniem pozytywnej dyscypliny jest umożliwienie dorosłym i dzieciom odczuwania większej radości, harmonii, współpracy, odpowiedzialności, wzajemnego szacunku oraz miłości w życiu i relacjach.

Książka została napisana w prosty i zrozumiały sposób. Wszelkie profesjonalne, psychologiczne czy też naukowe słownictwo i zagadnienia są skrupulatnie wyjaśniane.
Składa się z dwunastu rozdziałów i trzech dodatków, dzięki temu czyta się ją szybko i przyjemnie.

Niestety bywają w niej męczące momenty, zwłaszcza gdy odnosi się wrażenie, że niektóre te rozdziały są o tym samym, zagadnienia często się powtarzają i do znudzenia przypomina nam się niektóre formułki.

Sama w sobie książka bardzo mnie urzekła nienachalnym stylem, ciekawym podejściem i przyznam szczerze, że większość metod zastosowałam na trójce swoich dzieci i musze powiedzieć, że odniosłam sukces.

Z całą pewnością jest to wyjątkowy i niebagatelny poradnik, który warto mieć w swojej biblioteczce.

Współczesne dzieci rzadko mają naturalną okazje, by poczuć się potrzebne i ważne, ale tę możliwość mogą im stworzyć rodzice i nauczyciele.

Pozytywna dyscyplina jest poradnikiem dla nauczycieli oraz rodziców chcących zaprowadzić ład, porządek, wzajemny szacunek i miłość, zarówno w klasie jak i rodzinie.
Informacje zawarte w niej wywodzą się z nurtu psychologii...