Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pani Roth wyraźnie spadła z poziomu, który zaprezentowała w Niezgodnej. I tak, jak pierwszej w zasadzie nie miałam za co zganić, tak drugiej chyba nie mam za co chwalić. Tris jest niezrównoważona psychicznie, podobnie jak jej chłopak, co nie mówi dobrze o wykreowanej historii. I chociaż akcja jest dynamiczna i godna podziwu, całość zaczyna przypominać XII tom serii Pretty Little Liars. Ciągnie się bez końca, a kłamstwa przytłaczają akcję.

Pełna opinia: http://endlessbooks.blogspot.com/2014/07/93-zbuntowana-veronica-roth.html

Pani Roth wyraźnie spadła z poziomu, który zaprezentowała w Niezgodnej. I tak, jak pierwszej w zasadzie nie miałam za co zganić, tak drugiej chyba nie mam za co chwalić. Tris jest niezrównoważona psychicznie, podobnie jak jej chłopak, co nie mówi dobrze o wykreowanej historii. I chociaż akcja jest dynamiczna i godna podziwu, całość zaczyna przypominać XII tom serii Pretty...

Niezgodna napisana jest bardzo przystępnym dla czytelnika językiem. Bardzo plastycznym, bez nadmiernych słów z młodzieżowego slangu, co uważam za bardzo dobrą cechę, bo slangi bardzo szybko przemijają i sprawiają wrażenie, jakby dany bohater na siłę chciał być „fajny”. Wszystkie wydarzenia opisane są tak, jak powinny. Nie są więc przeciągane na siłę i kończą się wtedy, kiedy to najbardziej pasuje. Autorka nie stroni również od krwi i przykrych widoków, co jest ważne dla powieści antyutopijnych i tych opowiadających o losach świata w przyszłości. Nie należy się cackać z bohaterami i pani Roth z pewnością tego nie robiła. Jestem wręcz pod wrażeniem, na jakie próby ich wystawiała.

Pełna opinia: http://endlessbooks.blogspot.com/2014/04/69-niezgodna-veronica-roth.html

Niezgodna napisana jest bardzo przystępnym dla czytelnika językiem. Bardzo plastycznym, bez nadmiernych słów z młodzieżowego slangu, co uważam za bardzo dobrą cechę, bo slangi bardzo szybko przemijają i sprawiają wrażenie, jakby dany bohater na siłę chciał być „fajny”. Wszystkie wydarzenia opisane są tak, jak powinny. Nie są więc przeciągane na siłę i kończą się wtedy,...

Rzeczy, które nie spodobały mi się w Zagrożonych, było całe mnóstwo. Stwierdziłam, że pominę już podobieństwo tej książki do Harry'ego Pottera, ale tak, to też znalazłam. Ogólnie książka bardzo wciąga, choć jest mniej emocjonująca niż poprzednie tomy. Jak dla mnie autorka mogła zakończyć na Wybranych lub Dziedzictwie i wszyscy byliby zadowoleni.

Pełna opinia: http://endlessbooks.blogspot.com/2014/10/111-zagrozeni-cj-daugherty.html

Rzeczy, które nie spodobały mi się w Zagrożonych, było całe mnóstwo. Stwierdziłam, że pominę już podobieństwo tej książki do Harry'ego Pottera, ale tak, to też znalazłam. Ogólnie książka bardzo wciąga, choć jest mniej emocjonująca niż poprzednie tomy. Jak dla mnie autorka mogła zakończyć na Wybranych lub Dziedzictwie i wszyscy byliby zadowoleni.

Pełna opinia:...

Mówiąc ogólnie, pierwsza część była znacznie lepsza, co nie znaczy, że nie zamierzam sięgnąć po zakończenie serii. Jestem ciekawa, jak autorka skończy to, co zaczęła. Gdyby tylko nieco mniej rozbudowała wątek miłosny i zastąpiła je większą ilością ciemnych korytarzy, ocienionych kątów oraz zabitych bohaterów, wrażenie grozy byłoby porównywalne z tym z pierwszej części. Krótko mówiąc, zawiodłam się, ale nie tak, by nie dać autorce jeszcze jednej szansy.

Pełna opinia: http://endlessbooks.blogspot.com/2014/09/107-smiercionosne-fale-carrie-ryan.html

Mówiąc ogólnie, pierwsza część była znacznie lepsza, co nie znaczy, że nie zamierzam sięgnąć po zakończenie serii. Jestem ciekawa, jak autorka skończy to, co zaczęła. Gdyby tylko nieco mniej rozbudowała wątek miłosny i zastąpiła je większą ilością ciemnych korytarzy, ocienionych kątów oraz zabitych bohaterów, wrażenie grozy byłoby porównywalne z tym z pierwszej części....

Najlepsza, dotychczas, część o Sabinie Kane. Wszystkie słowa, które mają znaczenie pozytywne i zaczynają się od „naj” można przypisać tej książce, a ja skłonna jestem nawet powiedzieć, że to najlepsza historia o fantastycznych istotach, jaką poznałam. Jestem naprawdę pod wrażeniem, jak inaczej można przedstawić historię o wampirach, magach, wilkołakach, wróżach i innych takich.

Pełna opinia: http://endlessbooks.blogspot.com/2014/09/105-zielonooki-demon-jaye-wells.html

Najlepsza, dotychczas, część o Sabinie Kane. Wszystkie słowa, które mają znaczenie pozytywne i zaczynają się od „naj” można przypisać tej książce, a ja skłonna jestem nawet powiedzieć, że to najlepsza historia o fantastycznych istotach, jaką poznałam. Jestem naprawdę pod wrażeniem, jak inaczej można przedstawić historię o wampirach, magach, wilkołakach, wróżach i innych...

Po II tomie jestem jeszcze bardziej zauroczona, niż po I. Język Wells jest prosty, niemal niewymagający skupienia, a fabuła rozluźnia, więc jest to idealna pozycja na deszczowe wieczory, które niedługo zaczną się pojawiać coraz częściej. Zdecydowanie polecam, chyba że ktoś po prostu już nie trawi odwiecznych konfliktów między różnymi podziemnymi rasami. Chociaż nawet w takim wypadku na pewno należy zapoznać się chociaż z "Rudowłosą".

Pełna opinia: http://endlessbooks.blogspot.com/2014/09/102-mag-w-czerni-jaye-wells.html

Po II tomie jestem jeszcze bardziej zauroczona, niż po I. Język Wells jest prosty, niemal niewymagający skupienia, a fabuła rozluźnia, więc jest to idealna pozycja na deszczowe wieczory, które niedługo zaczną się pojawiać coraz częściej. Zdecydowanie polecam, chyba że ktoś po prostu już nie trawi odwiecznych konfliktów między różnymi podziemnymi rasami. Chociaż nawet w...

Teraz już rozumiem, za co chwali się "Chłopców". Sama mogę podkreślić, że humor, ukazany w książce idealnie wpasowuje się w charaktery postaci, a zwroty akcji i kolejność opowiadań została tak przemyślana, by nie dało się tej historii odłożyć na zbyt długi czas. Zagubieni Chłopcy zyskali moją sympatię, a za mojego ulubionego członka grupy uważam Kędziora. Nie pytajcie, dlaczego. Po prostu sięgnijcie po książkę i wybierzcie swojego.

Pełna opinia: http://endlessbooks.blogspot.com/2014/08/99-chopcy-jakub-cwiek.html

Teraz już rozumiem, za co chwali się "Chłopców". Sama mogę podkreślić, że humor, ukazany w książce idealnie wpasowuje się w charaktery postaci, a zwroty akcji i kolejność opowiadań została tak przemyślana, by nie dało się tej historii odłożyć na zbyt długi czas. Zagubieni Chłopcy zyskali moją sympatię, a za mojego ulubionego członka grupy uważam Kędziora. Nie pytajcie,...