Wybacz, ale będę ci mówiła skarbie

Niki i jej przyjaciółki są w ostatniej klasie liceum. Mimo zbliżającej się matury nie ma dnia, żeby nie zrobiły czegoś szalonego. Pokazy mody, imprezy, rave i wszelkie możliwe atrakcje, także poza Rzymem.Alex to prawie trzydziestosiedmioletni chłopak. Niedawno i bez żadnego konkretnego powodu rozstał się ze swoją wieloletnią narzeczoną. Pracuje w agencji reklamowej, gdzie zajmuje odpowiedzialne stanowisko. Pewnego dnia poznaje Niki. A raczej, gwoli ścisłości, dochodzi między nimi do prawdziwego zderzenia. Niki to piękna dziewczyna, zabawna, inteligentna, dowcipna, wesoła. Jest tylko jeden drobny szczegół: ma siedemnaście lat. O dwadzieścia mniej od Alexa. Po tym spotkaniu feralnego ranka nic już nie będzie takie jak wcześniej.

Niki i jej przyjaciółki są w ostatniej klasie liceum. Mimo zbliżającej się matury nie ma dnia, żeby nie zrobiły czegoś szalonego. Pokazy mody, imprezy, rave i wszelkie możliwe atrakcje, także poza Rzymem.Alex to prawie trzydziestosiedmioletni chłopak. Niedawno i bez żadnego konkretnego powodu rozstał się ze swoją wieloletnią narzeczoną. Pracuje w agencji reklamowej, gdzie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zacznę od tego, że romans 17 łatki i 30 latka jakoś do mnie nie przemawiał - żeby nie było, w realnym świecie nie obchodzi mnie kto z kim jest, w jakim wieku są ci ludzie, i w ogóle - nie obchodzi mnie nic, co nie ma bezpośredniego wpływu na moje życie, ale tutaj po prostu nie kleiła mi się ta historia. Nie wiem, nie trafiło to do mnie. Kolejna sprawa, która mi przeszkadzała to ilość wątków - naprawdę było ich tyle, że momentami sama się gubiłam i musiałam czytać niektóre fragmenty kilka razy. Styl, w jakim napisana jest ta książka też jakoś mi nie podszedł.
Mimo wszystko dobrnęłam do końca, bo czasami było naprawdę przyjemnie i wciągałam się, ale kolejny raz chyba bym nie sięgnęła po tę pozycje. Tym bardziej nie sięgnę po drugi tom - zdecydowanie ta seria nie jest dla mnie. Federico Moccia też raczej nie jest pisarzem, który trafia w moje gusta.

Zacznę od tego, że romans 17 łatki i 30 latka jakoś do mnie nie przemawiał - żeby nie było, w realnym świecie nie obchodzi mnie kto z kim jest, w jakim wieku są ci ludzie, i w ogóle - nie obchodzi mnie nic, co nie ma bezpośredniego wpływu na moje życie, ale tutaj po prostu nie kleiła mi się ta historia. Nie wiem, nie trafiło to do mnie. Kolejna sprawa, która mi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kompletna masakra. Nigdy nie byłam wielką fanką romansów, ale ten jest po prostu tragiczny. Dłużył mi się niemiłosiernie. Bardzo prymitywny język, masa nudnych i niezakończonych wątkow, nudni, bezbarwni bohaterowie. Na serio nie rozumiem po co był ten cały wątek z Mauro, kompletnie nic nie wniósł. Sama historia jest po prostu śmieszna, nie zaprzeczam, że takie związki jak Niki i Alessandro istnieją, ale każdy może się domyślać, ze różnica wieku sprawia, że jest czasem trudniej, nie jest tak kolorowo jak u Niki i Alessandra. Każdy związek ma wzloty i upadki, tutaj nie było kompletnie żadnych. Kiedy pojawił się nareszcie ciekawszy wątek z zdradami Camilli, autor postanowił go skończyć w bardzo romantyczny i nudny sposób. Oczywiście najlepszą bohaterką książki jest Olly, która zachowuje się, jakby nie miała szacunku do nikogo, nawet siebie. Scena gdzie wylewa mocz na lekarza, dlatego, że dał złą diagnozę dla jej przyjaciółki Diletty jest bardzo dorosła i realistyczna. Mogłabym wymieniać głupoty tej książki bez przerwy. Tragiczna, 2/10

Kompletna masakra. Nigdy nie byłam wielką fanką romansów, ale ten jest po prostu tragiczny. Dłużył mi się niemiłosiernie. Bardzo prymitywny język, masa nudnych i niezakończonych wątkow, nudni, bezbarwni bohaterowie. Na serio nie rozumiem po co był ten cały wątek z Mauro, kompletnie nic nie wniósł. Sama historia jest po prostu śmieszna, nie zaprzeczam, że takie związki jak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka lekka i przyjemna, taka na oderwanie od rzeczywistości. Nie ma tutaj porywającej akcji, ani nie wiadomo jakiego napięcia, ale jest uczucie. Obserwujemy zderzenie dwóch różnych światów i miłość, które teoretycznie nie powinna się wydarzyć. Federico Moccia pisze w sposób specyficzny i albo ktoś lubi Jego twórczość, albo wręcz odwrotnie... ja ją lubię :)

Książka lekka i przyjemna, taka na oderwanie od rzeczywistości. Nie ma tutaj porywającej akcji, ani nie wiadomo jakiego napięcia, ale jest uczucie. Obserwujemy zderzenie dwóch różnych światów i miłość, które teoretycznie nie powinna się wydarzyć. Federico Moccia pisze w sposób specyficzny i albo ktoś lubi Jego twórczość, albo wręcz odwrotnie... ja ją lubię :)

Pokaż mimo to

Dla fanów metaforycznych opisów uczuć i braku akcji. Dla mnie dosyć nudna i przewidywalna, wiele niepotrzebnych i nic nie wnoszących wątków. Rozumiem fanów autora, ja nim nie zostanę.

Dla fanów metaforycznych opisów uczuć i braku akcji. Dla mnie dosyć nudna i przewidywalna, wiele niepotrzebnych i nic nie wnoszących wątków. Rozumiem fanów autora, ja nim nie zostanę.

Pokaż mimo to

Niki i jej przyjaciółki są w ostatniej klasie liceum. Mimo zbliżającej się matury nie ma dnia, żeby nie zrobiły czegoś szalonego. Pokazy mody, imprezy, rave i inne możliwe atrakcje, także poza Rzymem. Alex to prawie trzydziestosiedmioletni "chłopak". Niedawno i bez żadnego konkretnego powodu rozstał się ze swoją wieloletnią narzeczoną. Alex pracuje w agencji reklamowej i zajmuje odpowiedzialne stanowisko w firmie.
Ale oto pojawia się młody karierowicz, który zagraża jego pozycji w pracy. Mało tego, w tym samym czasie Alex poznaje Niki. A raczej, gwoli ścisłości, dochodzi między nimi do zderzenia.
Niki to piękna dziewczyna, zabawna, inteligentna, dowcipna, wesoła. Jest tylko jeden drobny szczegół. Ma siedemnaście lat. O dwadzieścia mniej od Alexa. I po tym spotkaniu feralnego ranka nic już nie będzie takie jak wcześniej. Świat dorosłych zderza się ze światem nastolatków. Są tu mamy i córki, które ciągle się ze sobą spierają, ojcowie, którzy wciąż jeszcze zachowują się jak chłopcy i młodzi, którzy przedwcześnie dorośli.
I oczywiście dziewczyny: te rozmarzone i te zawiedzione, romantyczki i te totalnie zakręcone. No i dorośli, którzy z kolei odłożyli na bok wszelkie marzenia, a właściwie to wegetują i brakuje im odwagi, by na chwilę przystanąć i wszystko przemyśleć.
Ta powieść bierze się z pragnienia odnalezienia własnej wolności, chęci doświadczenia prawdziwych uczuć, kochania poza schematami, bez mnożenia powodów. To codzienność, ale i marzenie. To chęć powiedzenia `dość` temu, że dzień w dzień obiecujemy sobie to jutro, które oczywiście ma nam dać sposobność robienia czegoś specjalnego.
A tymczasem mijają tygodnie, miesiące, a to jutro jakoś nie nadchodzi. Nie ma po nim śladu. Stąd ta nasza ucieczka, najpiękniejsza, najbardziej szalona, najbardziej odlotowa. Ucieczka w miłość. No i latarnia morska na dodatek... Słowem, skok do wody, tam gdzie błękit jest najintensywniejszy. I to wystarczy.

Alex, główny bohater powieści, zbliżający się do czterdziestki zdolny art director w jednej z czołowych rzymskich agencji reklamowych, lubi się otaczać efekciarskimi atrybutami człowieka sukcesu - mieszka w lofcie zaprojektowanym przez architekta wnętrz, jeździ najnowszym mercedesem. Lśniąca fasada skrywa jednak pustkę emocjonalną i samotność po rozstaniu z partnerką, której odejście wprawiło Alexa w głębokie osłupienie. Życie mężczyzny zmienia w okamgnieniu niegroźny wypadek samochodowy, w trakcie którego poznaje Niki, śliczną licealistkę i bez pamięci się w niej zakochuje.
Niki istnieje naprawdę. Federico zobaczył ją któregoś dnia, przypadkiem, na via del Corso, gdy razem z przyjaciółkami przechadzała się tam i z powrotem wzdłuż ulicy. Tamtego dnia Niki wyjęła z kieszeni dżinsów komórkę i przez ponad godzinę dyskutowała ze swoją matką. Federico często wracał na via del Corso, ale nigdy więcej jej już nie spotkał.
Restauracje, gdzie chodzą jeść bohaterowie tej powieści, są prawdziwe. Autor je wszystkie sam "wypróbował" teraz jest na diecie.
Autor odwiedził ponad dwadzieścia pięć latarni morskich wzdłuż całego wybrzeża Włoch. W końcu, kiedy już właściwie stracił wszelką nadzieję, wsiadł na prom na Isola del Giglio. Tam odnalazł latarnię morską z tej opowieści o miłości.

Niki i jej przyjaciółki są w ostatniej klasie liceum. Mimo zbliżającej się matury nie ma dnia, żeby nie zrobiły czegoś szalonego. Pokazy mody, imprezy, rave i inne możliwe atrakcje, także poza Rzymem. Alex to prawie trzydziestosiedmioletni "chłopak". Niedawno i bez żadnego konkretnego powodu rozstał się ze swoją wieloletnią narzeczoną. Alex pracuje w agencji reklamowej i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po tą książkę sięgnęłam z myślą, że jest to kolejna, trzecia, cześć książek pt. " Trzy metry nad niebem" oraz " Tylko Ciebie chcę" . Bardzo często słyszałam, że tak właśnie jest więc bardzo się zdziwiłam kiedy prawda okazała się inna. Jest to całkiem inna historia.





Książka opowiada o miłości między nastoletnia Niki oraz prawie trzydziestoośmioletnim Alexie, który pracuje w agencji reklamowej. Para poznaje się przez przypadek, podczas niegroźnego wypadku. Spędzają ze sobą coraz więcej czasu. I oboje w swoim towarzystwie czują się swobodnie oraz mają wrażenie, że mogą sobie zaufać i powiedzieć o wszystkim. Od przypadkowej znajomości po przyjaźń aż do miłości.



Jednak czy oboje czują to samo? Jak inni reagują na tak dużą różnicę wieku? Czy jest możliwe uczucie dorosłego mężczyzny z nastolatką?

Po tą książkę sięgnęłam z myślą, że jest to kolejna, trzecia, cześć książek pt. " Trzy metry nad niebem" oraz " Tylko Ciebie chcę" . Bardzo często słyszałam, że tak właśnie jest więc bardzo się zdziwiłam kiedy prawda okazała się inna. Jest to całkiem inna historia.





Książka opowiada o miłości między nastoletnia Niki oraz prawie trzydziestoośmioletnim Alexie, który...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

strasznie nudna.

strasznie nudna.

Pokaż mimo to

Bardzo mi się podobała ;) książka o wiele lepsza niż film - o stokroć.

Bardzo mi się podobała ;) książka o wiele lepsza niż film - o stokroć.

Pokaż mimo to

Hmmm, trudno mi ją ocenić, ponieważ przeczytałam ją pod presją emocji. W sumie było mi szkoda tej książki. Zaczęłam ją, a w pewnym momencie tak mnie zdenerwowała, że ostentacyjnie wyjęłam zakładkę! Jednak po ,,cichych dniach'' wróciłyśmy do siebie. Fabuła może trochę zaskakująca, jednak nie była to historia, o której myślałam, gdy nie miałam jej w rękach. Cała akcja rozgrywa się podczas miłosnych rozterek siedemnastoletniej (prawie osiemnastoletniej) Niki wobec starszego o dwadzieścia lat Alexa. Czytając opisy ich spotkań, miało się wrażenie, że bohaterowie, to po prostu para nastolatków. Często zapominało się o tej różnicy wieku. W takich chwilach szczerze kibicowałam tej parze. Mimo, że według mnie nie jest szczyt literatury, to polecam do przeczytania i własnych przemyśleń.

Hmmm, trudno mi ją ocenić, ponieważ przeczytałam ją pod presją emocji. W sumie było mi szkoda tej książki. Zaczęłam ją, a w pewnym momencie tak mnie zdenerwowała, że ostentacyjnie wyjęłam zakładkę! Jednak po ,,cichych dniach'' wróciłyśmy do siebie. Fabuła może trochę zaskakująca, jednak nie była to historia, o której myślałam, gdy nie miałam jej w rękach. Cała akcja...

więcej

mniej

Pokaż mimo to