Zacznę od tego że to moje pierwsze spotkanie z tego typu sci-fi. Kosmos , misja odnalezienia nowej planety i w to wszystko wpleciona jest miłość.

Historia płynie spokojnie by potem zaczęło się coś dziać i zostawiło w nas wiele wątpliwości co dalej. Styl pisania jest dobry i ciekawy . Ja się szybko wykręciłam.

Książka poprowadzona jest z dwóch perspektyw : Amy i Starszego. Przez długi czas miałam wrażenie że Starszy zachowuje się jak dzieciak i nie umie rozróżnić prawy od kłamstwa. Ale z drugiej strony, czemu się tu dziwić? Potem zrozumiałam że przecież on został zupełnie inaczej wychowany, na statku panują zupełnie inne zasady i on ma przed sobą zupełnie inny świat niż Amy. Ona i ja znamy Ziemię i to jak tu jest. Podoba mi się to jak został realnie poprowadzony wątek odmienności ludzi na statku. Jak bardzo się różnią i wyglądem i myśleniem.

To pierwszy tom z trylogii i na pewno przeczytam dalsze książki. Pierwsza taka moja przygoda i bardzo bardzo udana.

Jeszcze jedno , jeśli widzieliście film "Pasażerowie" i go lubicie to ta historia jest dla Was. Widzę tu naprawdę dużo podobieństw i mi to jak najbardziej odpowiada.

Zacznę od tego że to moje pierwsze spotkanie z tego typu sci-fi. Kosmos , misja odnalezienia nowej planety i w to wszystko wpleciona jest miłość.

Historia płynie spokojnie by potem zaczęło się coś dziać i zostawiło w nas wiele wątpliwości co dalej. Styl pisania jest dobry i ciekawy . Ja się szybko wykręciłam.

Książka poprowadzona jest z dwóch perspektyw : Amy i...

Bardzo fajna książka, choć czuć w niej lata 2010-2015. Ciekawy świat i taka duszna przytłaczająca atmosfera całej książki. Poza tym wciągająca i trzymająca w niepewności.

Bardzo fajna książka, choć czuć w niej lata 2010-2015. Ciekawy świat i taka duszna przytłaczająca atmosfera całej książki. Poza tym wciągająca i trzymająca w niepewności.

Chyba za stara jestem na tę książkę :p
Główni bohaterowie są dla mnie nie do zniesienia, są dziecinni i zwyczajnie głupi.
Świat przedstawiony - super, bardzo fajnie było przenieść się na statek kosmiczny lecący przez cichy, ogromny kosmos. Ciekawam czy inni czytelnicy też odnieśli takie wrażenie; ja dosłownie nie miałam kogo lubić w tej książce. Wszyscy bohaterowie są okropni, jedynie Harley jest ciekawą postacią, ale pojawia się zaledwie parę razy :p
A to niedobrze, bo właśnie bohaterowie przedstawieni zachęcają do sięgnięcia po dalsze części.

Chyba za stara jestem na tę książkę :p
Główni bohaterowie są dla mnie nie do zniesienia, są dziecinni i zwyczajnie głupi.
Świat przedstawiony - super, bardzo fajnie było przenieść się na statek kosmiczny lecący przez cichy, ogromny kosmos. Ciekawam czy inni czytelnicy też odnieśli takie wrażenie; ja dosłownie nie miałam kogo lubić w tej książce. Wszyscy bohaterowie są...

Pozycja ta pozytywnie mnie zaskoczyła. Kupiłam ją w promocji, bardziej zachęcona cena niż opisem, dlatego też nie oczekiwałam za wiele. A tu proszę, spędziłam z nią naprawdę fajne chwile. Historia jest fajna, akcja może nie toczy się zbyt szybko, nie wszystkie wątki są dopracowane, zaskakujące, czy po prostu spełniające moje oczekiwania, ale całość wypada dobrze. Plusem jest również fakt, że skłoniła mnie do refleksji nad naszą planetom i wszystkimi jej dobrami, które teraz bardziej doceniam. Patrząc na wszystkie planety naszego Układu to Ziemia jest naprawdę cool, i nie chciałabym mieszkać nigdzie indziej.

Pozycja ta pozytywnie mnie zaskoczyła. Kupiłam ją w promocji, bardziej zachęcona cena niż opisem, dlatego też nie oczekiwałam za wiele. A tu proszę, spędziłam z nią naprawdę fajne chwile. Historia jest fajna, akcja może nie toczy się zbyt szybko, nie wszystkie wątki są dopracowane, zaskakujące, czy po prostu spełniające moje oczekiwania, ale całość wypada dobrze. Plusem...

Do przeczytania zachęciła mnie interesująca, tajemnicza okładka. Treść na pewno zaciekawi osoby, które interesują się tematyką science-fiction, ponieważ akcja toczy się na statku kosmicznym. Główna bohaterka Amy została zamrożona wraz z rodzicami, aby obudzić się za trzysta lat na innej planecie. Mimo, iż książka jest typowo młodzieżowa, polecam przeczytać ją każdemu dorosłemu. Porusza wiele ważych spraw i totalnie wciąga. Osobom niecierpliwym raczej by się nie spodobała, gdyż akcja zaczyna się dosyć późno. Niemniej jednak warto, aby dowiedzieć się jak dalej potoczą się losy Amy i Starszego. Chętnie sięgnę po kolejną część.

Do przeczytania zachęciła mnie interesująca, tajemnicza okładka. Treść na pewno zaciekawi osoby, które interesują się tematyką science-fiction, ponieważ akcja toczy się na statku kosmicznym. Główna bohaterka Amy została zamrożona wraz z rodzicami, aby obudzić się za trzysta lat na innej planecie. Mimo, iż książka jest typowo młodzieżowa, polecam przeczytać ją każdemu...

Ogólnie książka nie jest zła, ale zakończenie przewidywalne, oczekiwałam czegoś bardziej zaskakującego. Na plus jest za to całkiem oryginalny pomysł na świat przedstawiony.

Ogólnie książka nie jest zła, ale zakończenie przewidywalne, oczekiwałam czegoś bardziej zaskakującego. Na plus jest za to całkiem oryginalny pomysł na świat przedstawiony.

Zastanawialiście się kiedykolwiek jak to jest być w stanie hibernacji? Przetrwanie stuleci w niezmienionej formie to z pewnością coś niezwykłego – taka namiastka nieśmiertelności. Być może za kilkadziesiąt lat podobne zjawiska będą na porządku dziennym? W książce Beth Revis hibernacja to tylko jeden z futurystycznych elementów, dzięki któremu autorka kreuje nie do końca optymistyczną wizję przyszłości naszej planety.

Akcja „W otchłani” rozgrywa się w niedalekiej przyszłości – w czasach, w których możliwość międzyplanetarnych podróży jest już bardzo rozwinięta. Naukowcy odkryli wiele planet, które budową i warunkami środowiska przypominają umierającą Ziemię. Realizują więc misję, mającą na celu zaludnić jedno z takich miejsc i jednocześnie uratować gatunek ludzki przed wyginięciem. Pakują na statek kosmiczny wszystkich ludzi, którzy dzięki swojemu doświadczeniu i zdobytej wiedzy będą mogli pomóc w przygotowaniu „nowej Ziemi” do życia. Jednak podróż na tę odległą planetę potrwa 300 lat, dlatego uczestnicy wyprawy muszą poddać się hibernacji. Na statku zamrożeni zostają głównie inżynierowie biologiczni oraz wojskowi, których wiedza jest niezbędna do zbudowania nowego społeczeństwa na obcej planecie. Wśród pasażerów statku jest także siedemnastoletnia Amy – zwyczajna uczennica, która w wyprawie bierze udział tylko ze względu na swoich rodziców. Jest zdecydowana pożegnać się z całym swoim dotychczasowym życiem i utracić możliwość powrotu na Ziemię, a także przespać 300 lat w skutej mrozem kabinie, aby móc towarzyszyć dwóm najważniejszym dla niej osobom w całym Wszechświecie.

Nie wszystko jednak idzie zgodnie z planem. Pewnego dnia Amy zostaje zbudzona ze snu w sposób, który o mały włos nie doprowadza do jej śmierci. Zszokowana dziewczyna orientuje się, że poza osobami w komorach kriogenicznych na statku żyją ludzie – setki osób, tworzące społeczeństwo, uprawiające gospodarstwa i rozmnażające się. Okazuje się, że jest to ludność poczęta w celu zajmowania się statkiem przez stulecia, w czasie których ważne osobistości z Ziemi spoczywają w stanie hibernacji. Wszyscy wyglądają podobnie i wyznają te same zasady ustanowione przez ich despotycznego przywódcę – Najstarszego. Żadna z tych osób nigdy nie widziała Ziemi, jednak każdy gotowy jest dotrzeć do celu misji, aby powitać nową planetę. Dla Amy mieszkańcy statku, poza nielicznymi wyjątkami, zachowują się nienormalnie – jak wyprane z uczuć roboty, wykonujące każdy rozkaz. Ci ludzie nie są świadomi tego, że są tylko narzędziem potrzebnym do ukończenia misji. Ale nie w tym leży problem. Amy już nie jest w hibernacji, a do lądowania na nowej planecie zostało jeszcze całe pięćdziesiąt lat. Nie może ani zostać ponownie zamrożona, ani też zbudzić z lodowatego snu swoich rodziców. Jakby tego było mało, ktoś po cichu odłącza komory kriogeniczne, powodując śmierć zamrożonych…

Książka Beth Revis to wciągające dzieło, z oryginalną fabułą pełną zagadek i tajemnic. Jest to pozycja kierowana głównie do młodzieży, ze względu na wątek miłosny między nastoletnimi bohaterami, jednak jak najbardziej zasługuje na to, aby czytali ją również dorośli! Beth Revis, poza naprawdę ciekawą fabułą, stawia przed czytelnikiem również wiele pytań poruszających jego moralność. Pytań, na które nie ma dobrej czy złej odpowiedzi – dlatego też jej bohaterowie nie są jedynie czarno-biali. Często postępują oni nikczemnie, ale robią to z ważnych dla siebie powodów. Nic więc nie jest takie proste, a z każdą kolejną stroną pojawia się coraz więcej tajemnic i niespodziewanych zwrotów akcji.

Warto wspomnieć, że narracja w książce prowadzona jest z perspektywy dwóch bardzo różnych osób – Amy, która powoli odkrywa misterne plany mieszkańców statku oraz chłopaka, który urodził się na tym statku i przygotowywany jest do roli przyszłego przywódcy. Jeżeli lubicie przyjemne książki, z oryginalnym pomysłem i niekoniecznie literacko wybitne, to „W otchłani” na pewno Wam się spodoba – niezależnie od tego, ile macie lat.

Zastanawialiście się kiedykolwiek jak to jest być w stanie hibernacji? Przetrwanie stuleci w niezmienionej formie to z pewnością coś niezwykłego – taka namiastka nieśmiertelności. Być może za kilkadziesiąt lat podobne zjawiska będą na porządku dziennym? W książce Beth Revis hibernacja to tylko jeden z futurystycznych elementów, dzięki któremu autorka kreuje nie do końca...

Takie książki to ja lubię <3 Bardzo wciągająca z zawrotną akcją i oczywiście miłością w tle. Ostatnio po obejrzeniu jakiegoś filmu w tv stwierdziłam że tym razem sięgnę po książkę która, będzie rozgrywać się w kosmosie. Nie zawiodłam się na tej powieści wręcz przeciwnie chciała bym zdobyć kolejne dwa tomy które są ciężko dostępne (jak ktoś ma niech się odezwie). Do tego stopnia mnie wciągnęła że zarwałam nockę czytając ją aż padłam ze zmęczenia.
Ja bardzo polecam, na pewno spodoba się każdemu kto lubi fantastykę.

Takie książki to ja lubię <3 Bardzo wciągająca z zawrotną akcją i oczywiście miłością w tle. Ostatnio po obejrzeniu jakiegoś filmu w tv stwierdziłam że tym razem sięgnę po książkę która, będzie rozgrywać się w kosmosie. Nie zawiodłam się na tej powieści wręcz przeciwnie chciała bym zdobyć kolejne dwa tomy które są ciężko dostępne (jak ktoś ma niech się odezwie). Do tego...

📖🐲
Ta książka jest bez sensu. Jest zbyt naiwna jak na dorosłą fantastykę, ale z drugiej strony mamy hardkorowe, choć kompletnie niepotrzebne, opisy Godów.

Oto lista zarzutów z możliwymi spojlerami:

Na początek szczegóły:

- co się stało z krwią zamrożonych, dlaczego nie ma opisu, że ta krew z powrotem trafia do ciała Amy i jak w takim razie ożyła i funkcjonuje bez tej krwi za to z niebieską substancją nadal w żyłach?

- jak niby Gody miałyby pomóc w kontroli kazirodztwa? No sorki, ale to właśnie powinien być konkretny plan rozrodczy i aranżowane związki, aby zapewnić jak największą różnorodność biologiczną, a nie orgia na trawniku.

A teraz już poważniejsze sprawy:

- niezmiernie lekko potraktowany temat próby gwałtu oraz chorób psychicznych/normalności. Autorka się nad tym bezrefleksyjnie prześlizguje.

- walka ze "złym", która sprowadza się do tego, że na tym zamkniętym statku kosmicznym, z którego nie ma jak się wydostać, chyba że z biletem w jedną stronę, ma zapanować wesoły chaos i wszyscy mają się dowiedzieć, że ta podróż w zasadzie nie ma końca, czyli jest poniekąd bez sensu, a następnie jednak stwierdzić, że samobójstwo to nie jest wyjście i będą dalej pracować dla dobra przyszłych pokoleń. Jasne, to nie o to chodzi, żeby bezkrytycznie pochwalić metody Najstarszego, ale no chociaż troszkę pochylić się nad tym, do czego doprowadza ludzi frustracja i znudzenie i po co potrzebują nadziei.

- GŁÓWNI BOHATEROWIE 🤬🤬🤬. Ależ ta parka była irytująca, ale dobrana jak w korcu maku: przemocowy półgłówek i histeryczna kretynka...

Niestety, ale miałam ochotę utopić Amy w płynie kriogenicznym. Cóż za egocentryczna i rozpieszczona dziewucha, która ma nie 13 lat, ale jest prawie dorosła, a mimo to rozpacza za rodzicami jak dziecko, mimo że lecą na drugi koniec wszechświata. Czy na serio te doświadczenia nie pozwoliły jej dorosnąć. Już pomijając te ok. 300 lat półsnu...

Koncepcja opisania społeczności zamkniętej na statku i pokoleń, które nie będą znać niczego innego i próby utrzymania wszystkich w ryzach i we względnie dobrym stanie psychicznym mogłaby być bardzo ciekawa i na pewno moralnie dwuznaczna, co warto byłoby rozważyć ze wszystkich stron, a nie w formie tyrady przekonanej o własnej słuszności uprzywilejowanej białej księżniczki w butach za 200 dolarów, której tatuś nie spakował na 300 letnią podróż. Ojoj.

Poza tym jest jeszcze Starszy, który jest zwyczajnym seksualnym drapieżnikiem i creepem jakich mało. Jego pociąg do Amy nasycony jest agresją i zaborczością i na pewno nie można nazwać tego miłością, a żałosne tłumaczenia i fakt, że Amy to łyknęła to już totalne dno.

PODSUMOWANIE:

Niestety książka jest poza tym rozwleczona, niesie zero zaskoczeń, jeżeli chodzi o plot twisty i pojawiają się prawie takie same nic nie wnoszące do naszej wiedzy o statku, o pladze, o monoetniczności rozmowy Najstarszego ze Starszym. Nie ma praktycznie nic o nawigacji, nic o silnikach, maszynowni. Brak regularnej ochrony na tym statku to też jakaś porażka. Kilka ciekawszych aspektów pojawia się na sam koniec w formie dydaktycznej scenki "Jak pokonać dyktatora — odgrywanie ról".

2/10 to jedyne, co mogę dać, bo jednak dotrwałam do końca i okładka jest ładna, ale mam serdecznie dość tej historii i nie sięgnę po kolejne tomy.

📖🐲
Ta książka jest bez sensu. Jest zbyt naiwna jak na dorosłą fantastykę, ale z drugiej strony mamy hardkorowe, choć kompletnie niepotrzebne, opisy Godów.

Oto lista zarzutów z możliwymi spojlerami:

Na początek szczegóły:

- co się stało z krwią zamrożonych, dlaczego nie ma opisu, że ta krew z powrotem trafia do ciała Amy i jak w takim razie ożyła i funkcjonuje bez tej...