Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kompletnie nie rozumiem popularności tej książki. Postać infantylna, płaska. Intryga przewidywalna do bólu. Język prosty, wręcz banalny. Postaci jednowymiarowe. Bezmyślna fabuła i opis nieróbstwa głównej bohaterki razi - jakby autorka nie miała na nią pomysłu. Zwroty akcji związane z nagrywaniem siebie nawzajem, kompletnie nieprzekonujące.

Kompletnie nie rozumiem popularności tej książki. Postać infantylna, płaska. Intryga przewidywalna do bólu. Język prosty, wręcz banalny. Postaci jednowymiarowe. Bezmyślna fabuła i opis nieróbstwa głównej bohaterki razi - jakby autorka nie miała na nią pomysłu. Zwroty akcji związane z nagrywaniem siebie nawzajem, kompletnie nieprzekonujące.

Do bólu przewidywalna. Zachwyt NY nie jest poparty jakikolwiek opisem, czym co by mnie przekonywało. Jedynie postać Margot jest ciekawa.

Do bólu przewidywalna. Zachwyt NY nie jest poparty jakikolwiek opisem, czym co by mnie przekonywało. Jedynie postać Margot jest ciekawa.

Genialnie napisana książka. Czyta się ją z wypiekami na twarzy, czekając na to co się wydarzy. Książka nie przytłacza nadmiarem wiadomości, wręcz chciałbym więcej.

Genialnie napisana książka. Czyta się ją z wypiekami na twarzy, czekając na to co się wydarzy. Książka nie przytłacza nadmiarem wiadomości, wręcz chciałbym więcej.

Książka poraża, ale bardzo rzetelnie opisuje brutalna rzeczywistość. Mordercą może być kolega ze szkolnej ławki. Brak motywu zabójstwa, tylko jakaś siła każe mu zabijać. Nie jest to może książka na miarę „zbrodni i kara”, ale czyta się ją bardzo dobrze. Wnikliwa.

Książka poraża, ale bardzo rzetelnie opisuje brutalna rzeczywistość. Mordercą może być kolega ze szkolnej ławki. Brak motywu zabójstwa, tylko jakaś siła każe mu zabijać. Nie jest to może książka na miarę „zbrodni i kara”, ale czyta się ją bardzo dobrze. Wnikliwa.

Pomysł niezły, ale brakuje w tej książce emocji, sensu i złożonych postaci, ktore są jednowymiarowe. Obsesja symetrii jako motyw? Dziwne. Ale czyta się szynko i łatwo.

Pomysł niezły, ale brakuje w tej książce emocji, sensu i złożonych postaci, ktore są jednowymiarowe. Obsesja symetrii jako motyw? Dziwne. Ale czyta się szynko i łatwo.

Język autorki jest prosty, żeby nie użyć innego słowa. Historia mogła być opowiedziana z dużo większa głębia. Czy modeli są aż tak jednowymiarowe? Emocje międzyludzkie opowiedziane językiem nastolatki. Taki słaby romans.

Język autorki jest prosty, żeby nie użyć innego słowa. Historia mogła być opowiedziana z dużo większa głębia. Czy modeli są aż tak jednowymiarowe? Emocje międzyludzkie opowiedziane językiem nastolatki. Taki słaby romans.

Książka wciąga z każda kolejna stroną. Postaci maja niesamowicie wielowymiarowe cechy. Temat trudny, ale autorka ma wyjątkowy dar kreowania postaci.

Książka wciąga z każda kolejna stroną. Postaci maja niesamowicie wielowymiarowe cechy. Temat trudny, ale autorka ma wyjątkowy dar kreowania postaci.

Kompletnie nie rozumiem zachwytu nad książka. Postaci przerysowane, schematyczne. Dialogi jak z pretensjonalnego romansu. Fabuła przewidywalna do bólu.

Kompletnie nie rozumiem zachwytu nad książka. Postaci przerysowane, schematyczne. Dialogi jak z pretensjonalnego romansu. Fabuła przewidywalna do bólu.

Jak na reportaż, to trochę słaba. Brakuje szerszego kontekstu.
Czasem razi brak dokładnego sprawdzenia faktów (np. Kwestia finansowania Burdż Kalifa). Wydaje się jednak, ze autor nie mógł zrobić już nic więcej, gdyż dostęp do jakichkolwiek źródeł jest praktycznie niemożliwy.

Jak na reportaż, to trochę słaba. Brakuje szerszego kontekstu.
Czasem razi brak dokładnego sprawdzenia faktów (np. Kwestia finansowania Burdż Kalifa). Wydaje się jednak, ze autor nie mógł zrobić już nic więcej, gdyż dostęp do jakichkolwiek źródeł jest praktycznie niemożliwy.

Książka bardzo słaba. Przewidywalna do bólu. Dialogi jakby przerysowane z książek dla nastolatków. Postaci jednowymiarowe. Stereotyp o mężu lekarzu, w kitlu na widok którego pani dostaje spazmów.

Książka bardzo słaba. Przewidywalna do bólu. Dialogi jakby przerysowane z książek dla nastolatków. Postaci jednowymiarowe. Stereotyp o mężu lekarzu, w kitlu na widok którego pani dostaje spazmów.

Bardzo zżyłem się z Olive. Książka mocno zostaje w pamięci. Starość nie jest jednak taka zła, jeśli się ma taką przyjaciółkę.

Bardzo zżyłem się z Olive. Książka mocno zostaje w pamięci. Starość nie jest jednak taka zła, jeśli się ma taką przyjaciółkę.

Czytając te książkę, mam wrażenie ze pisała ja nastolatka, która zatrzymała się na tym etapie mimo upływu lat. Dialogi strasznie wymuszone, płytkie wręcz trywialne. Autorka na siłe przekonuje mnie o głębi uczucia, podczas gdy tego w ogóle nie da się odczuć. Nie lubię przerywać czytania księżmi, ale tej po prostu nie mogłem skończyć. Męczyłem się okrutnie.

Czytając te książkę, mam wrażenie ze pisała ja nastolatka, która zatrzymała się na tym etapie mimo upływu lat. Dialogi strasznie wymuszone, płytkie wręcz trywialne. Autorka na siłe przekonuje mnie o głębi uczucia, podczas gdy tego w ogóle nie da się odczuć. Nie lubię przerywać czytania księżmi, ale tej po prostu nie mogłem skończyć. Męczyłem się okrutnie.

Książka która jest obowiązkową lektura dla każdego, choć nie każdy będzie w stanie ją przeczytać. Musiałem odkładać ja na piłkę, gdyż nie mogłem jej przeczytać jednym ciągiem - zbyt dużo opisów barbarzyństwa jakie można znieść. Jak dla mnie książka roku, jeśli nie 10 lecia. Jeszcze do niej wróce nie raz. Widać wyraźnie wpływ mentora pisarki.

Książka która jest obowiązkową lektura dla każdego, choć nie każdy będzie w stanie ją przeczytać. Musiałem odkładać ja na piłkę, gdyż nie mogłem jej przeczytać jednym ciągiem - zbyt dużo opisów barbarzyństwa jakie można znieść. Jak dla mnie książka roku, jeśli nie 10 lecia. Jeszcze do niej wróce nie raz. Widać wyraźnie wpływ mentora pisarki.

Książka bardzo niespójna. Wewnętrzne rozterki bohaterów są płytkie i trywialne. Zakończenie wydaje się jakby autorce brakowało pomysłu.

Książka bardzo niespójna. Wewnętrzne rozterki bohaterów są płytkie i trywialne. Zakończenie wydaje się jakby autorce brakowało pomysłu.

Żadna książka nie zrobiła na mnie takie wrażenia jak ta. Autor idealnie oddzielił swoje emocje od czegoś niewyobrażalnego.

Żadna książka nie zrobiła na mnie takie wrażenia jak ta. Autor idealnie oddzielił swoje emocje od czegoś niewyobrażalnego.

Najlepsza książka 2019 roku. Autor z olbrzymią wiedza i przenikliwością opisuje rzeczywista politykę.

Najlepsza książka 2019 roku. Autor z olbrzymią wiedza i przenikliwością opisuje rzeczywista politykę.

naj..

naj..

wielka

wielka

wielka

wielka

najlepsza

najlepsza