Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na wyróżnienie w zbiorze zasługują opowiadania:
1) Wszyscy razem,
2) Hiobowa (opo)wieść,
3) Tego nie było w planie,
4) Białe miraże,
5) Diabła za rogi.

Na wyróżnienie w zbiorze zasługują opowiadania:
1) Wszyscy razem,
2) Hiobowa (opo)wieść,
3) Tego nie było w planie,
4) Białe miraże,
5) Diabła za rogi.

Chciałabym dać większą ocenę, ale niestety nie mogę. Ta książka ma jedną zasadniczą wadę, a mianowicie brakuje w niej równowagi. Jeżeli historia dziennikarki jest fikcją literacką to moim zdaniem autorka popłynęła na fali melodramatu i zrobiła z tej historii niezbyt wysublimowaną telenowelę... Zupełnie niepotrzebnie. Wystarczyło przedstawić historię Ostrowskich i Pani Bożeny (prawdziwe wydarzenia) i zrównoważyć je informacjami o innych rodzinach zastępczych, w których niekoniecznie zawsze wszystko idzie zgodnie z planem, ale gdzie pod opieką nie ma aż tak wymagających dzieci, jak Kacper. Podczas lektury czułam, że w tej książce jest za dużo agresji, zdrad, przemocy i nienawiści. Oczywiście, o tym też należy mówić, ale być może powinno to zostać podane w lepszy sposób. Na plus zasługuje ukazanie nieudolności systemu opieki i sądownictwa, które w Polsce kuleją od wielu lat oraz otwarte zakończenie, które skłania do myślenia. Na minus niestety mogę położyć całą resztę... Ta książka wywołała we mnie poczucie, że bycie rodzicem zastępczym rujnuje życie, a myślę, że to nie o to powinno w niej chodzić.

Chciałabym dać większą ocenę, ale niestety nie mogę. Ta książka ma jedną zasadniczą wadę, a mianowicie brakuje w niej równowagi. Jeżeli historia dziennikarki jest fikcją literacką to moim zdaniem autorka popłynęła na fali melodramatu i zrobiła z tej historii niezbyt wysublimowaną telenowelę... Zupełnie niepotrzebnie. Wystarczyło przedstawić historię Ostrowskich i Pani...