Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Genialna! Zdecydowanie najlepsza z tej serii. Dużo Adriana i dużo magii. :D Zakończenie powaliło mnie na kolana.
Gorąco polecam! ;)

Genialna! Zdecydowanie najlepsza z tej serii. Dużo Adriana i dużo magii. :D Zakończenie powaliło mnie na kolana.
Gorąco polecam! ;)

To już ostatnia książka z serii 'Fever'. Nie powiem niestety, chociaż ostatnie dwa tygodnie żyłam w świecie Mac i na pewno będzie mi jej brakowało.
Ta część jest najdłuższa ze wszystkich, jest jak dwie książki i bardzo dobrze. Nie ma tu żadnej zbędnej sceny.
Przyznaję, czas bez Barronsa bardzo mi się dłużył, jednak nie był zmarnowany, pozwolił Mac na kolejną przeminę i stanie się silniejszą.
Przetrwała, tak jak kazał jej Jericho.
"Zło nie jest stanem bycia, jest wyborem." Jedna z wielu mądrości Barronsa.
Dawno nie spotkałam się z postacią taką jak on. Zwykle główny męski bohater jest tak wyidealizowany, że aż nierealny. Jemu było daleko do ideału. Wiecznie zimy, a jednak czasem udało mu się pokazać, że ma w sobie odrobinę człowieczeństwa i empatii.
Wszystko się wyjaśniło. Jericho Barrons okazał się zdolnym do miłości, to właśnie przez to uczucie od wielu wieków powalał na Sinsar Dubh. Kiedy Mac odkrywa co nim kierowało, patrzy na niego z jeszcze większym uczuciem.
Więź, która się między nimi utworzyła naprawdę mnie urzekła. Nie było czułych słówek ani słodkich wyznań. Brakowało mi ich trochę, lecz cieszę się, że tego nie było. To nie pasowałoby do Barronsa. Cieszę się, że autorka była konsekwentna w kreacjach postaci. Mac przeszła konieczną przemianę i stała się silniejsza. Jericho był od zawsze twardym wojownikiem, nie zmiękł ani trochę. I bardzo dobrze.
"- Jesteś Mac - mówi - A ja jestem Jericho. Nic innego nie ma znaczenia. Nigdy nie będzie miało. Dla mnie istniejesz w miejscu, które jest poz wszystkimi regułami. Rozumiesz?"
Jakieś 'Kocham cię' zdecydowanie by tu nie pasowało. Te słowa mówią o wiele więcej, Barrons nigdy nie mówił wprost, o sobie mówił bardzo rzadko. Takie wyznanie sprawiło, że zapłonęłam do niego jeszcze większą sympatią.

Ta część jest zdecydowanie najlepsza. Nie ma tu niedopowiedzeń. Ostatecznie wszystkie wątpliwości Mac (i nasze) zostają wyjaśnione w sposób, którego mało kto by się spodziewał. Zakończenie jest zaskakujące, lecz w pełni satysfakcjonujące.
Skończyłam tą serię w poczuciu, że autorka w pełni wykorzystała potencjał swojego pomysłu.
Nie mogę się doczekać, kiedy 'Shadowfever' zostanie wydana po polsku. Na pewno ją kupię.
Zdecydowanie polecam! :)

To już ostatnia książka z serii 'Fever'. Nie powiem niestety, chociaż ostatnie dwa tygodnie żyłam w świecie Mac i na pewno będzie mi jej brakowało.
Ta część jest najdłuższa ze wszystkich, jest jak dwie książki i bardzo dobrze. Nie ma tu żadnej zbędnej sceny.
Przyznaję, czas bez Barronsa bardzo mi się dłużył, jednak nie był zmarnowany, pozwolił Mac na kolejną przeminę i...

Kolejna książka, co do której miałam mieszane uczucia. Niesamowita okładka i tytuł zachęciły mnie do przeczytania opisu. Zaintrygował mnie on, jednak zniechęcał mnie fakt, że to kolejna opowieść o siedemnastolatce. Postanowiłam przeczytać tą książkę później, jednak wizja aniołów niszczących ziemię zakorzeniła się w mojej głowie. Przełamałam się i zaczęłam czytać.
Muszę przyznać, że byłam zagubiona przez pierwsze kilka rozdziałów, dopiero po kilkunastu stronach przemyślenia głównej bohaterki pozwoliły mi wczuć się w jej sytuację. A kiedy zaczęłam postrzegać świat jak Penryn, historia ta całkowicie mnie pochłonęła.
Brak tu zbędnych rozterek bohaterki. Jest aż nazbyt dojrzała, jak na swój wiek. Los nie był dla niej łaskawy, a szykuje już kolejne ciosy. Akcja toczy się szybko i dynamicznie, bez zbędnego przeciągania. Bardziej lub mniej krwawe sceny pobudzają wyobraźnię.
Odnalazłam w tej książce więcej niż oczekiwałam. Zarówno świat jak i bohaterowie są dalecy od bycia idealnymi, równocześnie nie są całkowicie zepsuci. W nowej, okrutnej rzeczywistości zdarzają się oznaki dobra.
Nic nie jest wyłącznie czarne, a tym bardziej nie znajdziemy tam absolutnie niczego, co można uznać za chociażby zbliżone do bieli.

Ostatnie rozdziały trzymają w napięciu, a zakończenie jest zapowiedzą kolejnej części, którą z pewnością przeczytam. Mam nadzieję, że będzie mi dane przeczytać już niebawem. Podejrzewam, że moja desperacja może nawet popchnąć mnie do sięgnięcia po angielską wersję (co do tej pory zdarzyło się tylko raz).

Polecam! Ta książka na pewno zajmie honorowe miejsce na mojej półce zaraz po tym jak zostanie wydana. :)

Kolejna książka, co do której miałam mieszane uczucia. Niesamowita okładka i tytuł zachęciły mnie do przeczytania opisu. Zaintrygował mnie on, jednak zniechęcał mnie fakt, że to kolejna opowieść o siedemnastolatce. Postanowiłam przeczytać tą książkę później, jednak wizja aniołów niszczących ziemię zakorzeniła się w mojej głowie. Przełamałam się i zaczęłam czytać.
Muszę...