Jedną nogą w grobie

Do pierwszego temu miałam sporo zarzutów.
Do drugiego mam jeszcze więcej...

Po pierwsze - za wyjątkiem ostatnich 50 stron tu się kompletnie nic nie dzieje. Całość fabuły można by spokojnie skrócić o połowę.

W kwestii słabo wykreowanych bohaterów nic się nie zmieniło, oprócz tego, że pojawiło się ich znacznie więcej, a Cat i Bones zaczęli się zachowywać jak zaborczy, napaleni nastolatkowie.

Czytając ostatnie strony zastanawiałam się, po co właściwie powstał tom 3, jeśli wszystkie wątki zostały właśnie zamknięte. Dowiem się niebawem... i zapewne ponownie będę rozczarowana.

Do pierwszego temu miałam sporo zarzutów.
Do drugiego mam jeszcze więcej...

Po pierwsze - za wyjątkiem ostatnich 50 stron tu się kompletnie nic nie dzieje. Całość fabuły można by spokojnie skrócić o połowę.

W kwestii słabo wykreowanych bohaterów nic się nie zmieniło, oprócz tego, że pojawiło się ich znacznie więcej, a Cat i Bones zaczęli się zachowywać jak zaborczy,...

Są takie serie, do których wracam wiele razy, które mogłabym czytać praktycznie cały czas, a czasami czytam same urywki, by poprawić sobie humor. I właśnie w takich smutnych dniach chwyciłam za kolejną część "Nocnej Łowczyni" Jeaniene Frost. Cat i Bones to para, która zawsze mnie rozwesela.

Pierwszy tom zakończył się w momencie, kiedy Cat, próbując ratować Bonesa, zgadza się na ofertę Dona i jedzie z nim, by stać się zabójczynią wampirów na zlecenie rządu. Druga część zaczyna się cztery lata później, kiedy to Cat jest szefową swojej grupy, mieszka daleko od rodzinnego domu (oczywiście matka jest odpowiednio blisko-daleko),a zlecenia po prostu się mnożą. Mimo tego całego czasu, uczucia co do ukochanego wampira nie gasną, a dziewczyna nie potrafi wejść głęboko w żaden związek. Wszystko zaczyna się komplikować, kiedy przyjaciółka Cat, Denise, bierze ślub. Nie tylko Catherine próbuje żyć w związku z człowiekiem, to jeszcze na owym ślubie pojawia się... Bones! I zabawa się zaczyna, zwłaszcza kiedy kolekcjoner rzadkości wchodzi do gry.

Cat stała się rzeźnikiem wampirów, sławetnym Czerwonym Żniwiarzem. Jej zadaniem jak i sposobem na niemyślenie o Bonesie jest zabijanie wampirów, przez co za jej głowę zostaje wyznaczona nagroda. Więc całe te łowy połączone z poszukiwaniem swojego ojca stanowiły naprawdę dobrą bazę pod historię. Chociaż na samym początku nie było Bonesa, nie było tej chemii pomiędzy nim, a Cat, to całość naprawdę dała radę. Wszystko było bardziej skupione na relacjach bohaterki z jej zespołem, a nawet pojawiło się nikłe randkowanie z człowiekiem i przygotowania do ślubu przyjaciółki Cat. Co do tego ostatniego, byłam trochę zdziwiona, że po tak krótkim czasie znajomości Denise brała ślub, ale jednak zdarzają się tacy ludzie. Kulminacja mojego napięcia spowodowanego brakiem relacji Cat-Bones nastąpiła właśnie na ślubie. O jak ja się tam zaczęłam śmiać! Nie dość, że Cat próbowałam ukryć miłość do Bonesa, Bones próbował podejść Cat, to jeszcze Justina zaczynała swoje tyrady na widok wampira, a wszyscy udawali, że nic się takiego nie dzieje. Jak dla mnie przepiękne zestawienie komedii i romansu. Ogólnie całość historii skupia się na polowaniu na ojca Cat jak i polowaniu właśnie na Cat. Ian, którego pół-wampirka miała zabić, okazał się kolekcjonerem rzadkich okazów, przez co chciał, by Cat należała do niego. I jeszcze zwinnie zostały wplecione kolejne misje dla rządu. Akcja jest napędzana przez prawie cały czas, dla mnie rzadko kiedy był odpoczynek od niej. Co chwilę coś się działo. Dość często taki zabieg bywa męczący, jednak tutaj całe to napięcie jest momentami rozładowywane żartami czy zabawnymi sytuacjami, dzięki czemu nie było tego uczucia "zbyt dużo".

Cała recenzja dostępna tutaj:
https://agu-w-sieci.blogspot.com/2020/01/czerwony-zniwiarz-jako-kotek-czyli.html

Są takie serie, do których wracam wiele razy, które mogłabym czytać praktycznie cały czas, a czasami czytam same urywki, by poprawić sobie humor. I właśnie w takich smutnych dniach chwyciłam za kolejną część "Nocnej Łowczyni" Jeaniene Frost. Cat i Bones to para, która zawsze mnie rozwesela.

Pierwszy tom zakończył się w momencie, kiedy Cat, próbując ratować Bonesa, zgadza...

"Jedną nogą w grobie" autorstwa Jeaniene Frost, będącą drugim tomem w serii "Nocna Łowczyni" to paranormalna historia o miłości, przygodach i nadnaturalnym świecie wampirów.

W tej części serii ponownie spotykamy Kat, nieustraszoną i silną bohaterkę, która jest pół wampirzycą, pół człowiekiem. Jej życie komplikuje się jeszcze bardziej, gdy jej ukochany wampir Bones zostaje zaatakowany przez tajemniczego wroga. Kat postanawia wyruszyć w pełną niebezpieczeństw podróż, aby go ocalić i stawić czoła swoim największym przeciwnikom.

Jeaniene Frost stworzyła interesujący świat pełen mroku i nadnaturalnych istot, który wciąga czytelnika. Akcja jest szybka i pełna zwrotów akcji, a romanse i napięcie emocjonalne dodają historii smaczku. Autorka ma zdolność tworzenia naprawdę ekscytujących scen walki i momentów namiętności, które trzymają czytelnika zainteresowanego.

Jednakże, mimo że "Jedną nogą w grobie" ma swoje mocne strony, niektóre elementy pozostawiają trochę do życzenia. Często powtarzające się motywy i schematyczne rozwiązania mogą sprawiać, że fabuła staje się przewidywalna. Ponadto, pewne relacje między postaciami mogą być trochę powierzchowne i pozbawione głębszego rozwoju.

Podsumowując, "Jedna noga w grobie" to powieść dla miłośników paranormalnych romansów i akcji, która zapewnia rozrywkę i emocje. Mimo pewnych niedociągnięć w postaci przewidywalności fabuły i płytkości niektórych relacji, książka wciąż dostarcza odpowiednią dawkę przygód i namiętności. Oceniam ją na 5/10, rekomendując ją fanom serii "Nocna Łowczyni" oraz osobom poszukującym lekkiej i wciągającej lektury o nadnaturalnych stworzeniach i romansach.

"Jedną nogą w grobie" autorstwa Jeaniene Frost, będącą drugim tomem w serii "Nocna Łowczyni" to paranormalna historia o miłości, przygodach i nadnaturalnym świecie wampirów.

W tej części serii ponownie spotykamy Kat, nieustraszoną i silną bohaterkę, która jest pół wampirzycą, pół człowiekiem. Jej życie komplikuje się jeszcze bardziej, gdy jej ukochany wampir Bones zostaje...

Drugi tom przygód Rudej Kostuchy i Bonesa. Minęły lata. Cat gromi. Bones się pociesza po jej odejściu, ale licho nie śpi i kołek w sercu przyjaciela z dawnych lat zmienia losy tej dwójki. Nie mogli żyć bez siebie, ale czy będą mogli żyć ze sobą? Humor, dużo walki, tajemnice, ciekawa intryga i podstępni źli. W sumie dużo emocji, takich dających oderwanie od rzeczywistości. Bardzo ciekawe postaci na drugim planie. Ciekawa rozrywka.

Drugi tom przygód Rudej Kostuchy i Bonesa. Minęły lata. Cat gromi. Bones się pociesza po jej odejściu, ale licho nie śpi i kołek w sercu przyjaciela z dawnych lat zmienia losy tej dwójki. Nie mogli żyć bez siebie, ale czy będą mogli żyć ze sobą? Humor, dużo walki, tajemnice, ciekawa intryga i podstępni źli. W sumie dużo emocji, takich dających oderwanie od rzeczywistości....

Kolejny tom przygód Nocnej Łowczyni przeczytałam z prawdziwą przyjemnością. Akcja się rozgrywa 4 lata po wydarzeniach z pierwszej części.

Cat zostawiła Bonesa lecz nie przestała go kochać. Jej zespół skutecznie zabija wampiry, które stanowią zagrożenie dla ludzi. Gdy na jej drodze pojawia się dawna miłość, Cat wie, że będą kłopoty.

Bardzo mi się to podobało i na pewno będę kontynuować serię. To było emocjonujące, dzikie (if you know what I mean :P ) i niesamowite. Wciągnęłam tę część i jestem gotowa na więcej!

Kolejny tom przygód Nocnej Łowczyni przeczytałam z prawdziwą przyjemnością. Akcja się rozgrywa 4 lata po wydarzeniach z pierwszej części.

Cat zostawiła Bonesa lecz nie przestała go kochać. Jej zespół skutecznie zabija wampiry, które stanowią zagrożenie dla ludzi. Gdy na jej drodze pojawia się dawna miłość, Cat wie, że będą kłopoty.

Bardzo mi się to podobało i na pewno...

Wartka akcja, zabawne dialogi, ciekawe postacie. Jeszcze lepsza nizniż tom 1 !

Wartka akcja, zabawne dialogi, ciekawe postacie. Jeszcze lepsza nizniż tom 1 !

Najlepsza książka jaką czytałam

Najlepsza książka jaką czytałam

pdf

pdf

Jako młoda dziewczyna zacytowałam się w takiej tematyce, później wydawało mi się, że jestem na to zbyt dorosła, poważna , wykształcona. Teraz będąc po tej " lepszej " stronie trzydziestki, mając więcej świadomości wiem, że można a nawet trzeba czytać dla przyjemności. Dlatego wracam do tej serii i książek jej podobnych z sentymentem i dużą dozą radości. Bo te książki , choć dzieją się w świecie fantastyki, są przyjemną i ciekawą lekturą, a przy odpowiedniej interpretacji przekazują pewne uniwersalne prawdy w ciekawy sposób.

Jako młoda dziewczyna zacytowałam się w takiej tematyce, później wydawało mi się, że jestem na to zbyt dorosła, poważna , wykształcona. Teraz będąc po tej " lepszej " stronie trzydziestki, mając więcej świadomości wiem, że można a nawet trzeba czytać dla przyjemności. Dlatego wracam do tej serii i książek jej podobnych z sentymentem i dużą dozą radości. Bo te książki ,...

55/22/147

55/22/147