Jesteśmy społecznością, która kocha książki

,,To, co zostawiła" to całkiem dobra powieść Ellen Marie Wiseman. Podoba mi się zamysł tej książki i przedstawienie dwóch odrębnych historii, które w kulminacyjnym momencie się ze sobą łączą. Izzy to nastoletnia dziewczyna, która została oddana pod opiekę rodzinie zastępczej, pewnego dnia podczas porządkowania papierów i innych dokumentów w muzeum odnajduje listy.
Jest połowa dwudziestego wieku. Zaledwie osiemnastoletnia Clara jest niesamowicie zakochana we włoskim imigrancie, jednak ten fakt bardzo mocno nie podoba się jej rodzicom, więc postanawiają umieścić swoją córkę w ośrodku dla obłąkanych.
Oba segmenty są smutne, mamy historie współczesnej nastolatki dźwigającej na barkach dramat rodzinny, czyli matkę, która pewnego razu zamordowała jej ojca a Izzy przez wiele lat nie wiedziała dlaczego to się wydarzyło. Z drugiej jednak strony mamy Clare, która z powodu miłości trafia do zakładu psychiatrycznego z piekła rodem. Jest to z pewnością książka trudna ale dobra.

,,To, co zostawiła" to całkiem dobra powieść Ellen Marie Wiseman. Podoba mi się zamysł tej książki i przedstawienie dwóch odrębnych historii, które w kulminacyjnym momencie się ze sobą łączą. Izzy to nastoletnia dziewczyna, która została oddana pod opiekę rodzinie zastępczej, pewnego dnia podczas porządkowania papierów i innych dokumentów w muzeum odnajduje listy.
Jest...

Druga część cyklu jak dla mnie jest trochę lepsza niż pierwsza, a przede wszystkim jest mroczniejsza, Pierce nie denerwowała mnie aż tak jak w pierwszej części a jej związek z John'em nabrał jakiegoś większego sensu. Ja już od paru lat nie znajduję się w targecie tej powieści ale nawet dobrze mi się ją czytało.

Druga część cyklu jak dla mnie jest trochę lepsza niż pierwsza, a przede wszystkim jest mroczniejsza, Pierce nie denerwowała mnie aż tak jak w pierwszej części a jej związek z John'em nabrał jakiegoś większego sensu. Ja już od paru lat nie znajduję się w targecie tej powieści ale nawet dobrze mi się ją czytało.

Współczesna wersja mitologii o Hadesie i Persefonie. Potencjał był spory i naprawdę można było zrobić z tego materiału sensowną powieść. Jednak postacie były mocno nijakie, Pierce momentami porażała swoim brakiem charakteru a jej wątek romantyczne był tak na siłę sklejony że aż żal było czytać. Pomysł był dobry ale wykonanie trochę zawiodło.

Współczesna wersja mitologii o Hadesie i Persefonie. Potencjał był spory i naprawdę można było zrobić z tego materiału sensowną powieść. Jednak postacie były mocno nijakie, Pierce momentami porażała swoim brakiem charakteru a jej wątek romantyczne był tak na siłę sklejony że aż żal było czytać. Pomysł był dobry ale wykonanie trochę zawiodło.

Cieszę się że to już finał cyklu o historii Stefano i Damona. Historia mniej więcej od trzeciej części zaczęła się robić coraz nudniejsza i pełna niepotrzebnych wątków, jednak ostatnia część uratowałam trochę moją opinie o całości. Nie jestem pewna czy zacznę kiedykolwiek czytać "Pamiętniki Wampirów" ale samom historię z "Pamiętniku Stefona" będę nawet miło wspominać do czasu aż fabuła ulotni się z mojego umysłu.

Cieszę się że to już finał cyklu o historii Stefano i Damona. Historia mniej więcej od trzeciej części zaczęła się robić coraz nudniejsza i pełna niepotrzebnych wątków, jednak ostatnia część uratowałam trochę moją opinie o całości. Nie jestem pewna czy zacznę kiedykolwiek czytać "Pamiętniki Wampirów" ale samom historię z "Pamiętniku Stefona" będę nawet miło wspominać do...

Przedostatnia część cyklu jest nudniejsza od poprzedniej. Najlepszym co było w tej części jako takie ukazanie relacji między braćmi, niby się nienawidzą ale jak trzeba to może nie podadzą sobie przysłowiowej "ręki" ale patyk i to najlepiej naostrzony już tak. Mimo to książka była nudna a fabuła zaczęła się niemiłosiernie ciągnąć mniej więcej od połowy książki.

Przedostatnia część cyklu jest nudniejsza od poprzedniej. Najlepszym co było w tej części jako takie ukazanie relacji między braćmi, niby się nienawidzą ale jak trzeba to może nie podadzą sobie przysłowiowej "ręki" ale patyk i to najlepiej naostrzony już tak. Mimo to książka była nudna a fabuła zaczęła się niemiłosiernie ciągnąć mniej więcej od połowy książki.

Kolejna część "Pamiętnika Stefano". Ta część jest najnudniejsza jak do tej pory, nie ma tu ani dynamiki ani ciekawej fabuły ani klimatu. Mamy przeskok czasowy i Stefano na dwadzieścia lat udało się uciec od swojego brata jednak kiedy słyszy o niewyjaśnionych morderstwach w Londynie podświadomie czuję do czego to zmierzą i wie że jego krótkie czasu spokoju niedługo znowu zostaną zakłócone. W tej części najbardziej boli mnie ciągłe użalanie się nad sobą i swoim nieszczęśliwym życiem głównego bohatera.

Kolejna część "Pamiętnika Stefano". Ta część jest najnudniejsza jak do tej pory, nie ma tu ani dynamiki ani ciekawej fabuły ani klimatu. Mamy przeskok czasowy i Stefano na dwadzieścia lat udało się uciec od swojego brata jednak kiedy słyszy o niewyjaśnionych morderstwach w Londynie podświadomie czuję do czego to zmierzą i wie że jego krótkie czasu spokoju niedługo znowu...

Kolejna historia dwóch wampirzych braci: Stefano i Damona. Ta część jest gorsza od dwóch poprzednich, nie jest ani ciekawa ani dynamiczna. Dużo rzeczy dało się tu przewidzieć mimo absurdów niektórych sytuacji. Podczas gdy Stefano zaczyna coraz mocniej użalać się nad swoim życiem jago brat zaczyna robić wszystko by to i tak nieciekawe życie mu uprzykrzyć. Mimo że ta części była słabsza od wcześniejszych to nadal czytało się ją szybko i nawet przyjemnie.

Kolejna historia dwóch wampirzych braci: Stefano i Damona. Ta część jest gorsza od dwóch poprzednich, nie jest ani ciekawa ani dynamiczna. Dużo rzeczy dało się tu przewidzieć mimo absurdów niektórych sytuacji. Podczas gdy Stefano zaczyna coraz mocniej użalać się nad swoim życiem jago brat zaczyna robić wszystko by to i tak nieciekawe życie mu uprzykrzyć. Mimo że ta części...

Druga część podobała mi się bardziej niż pierwsza, była zdecydowanie bardziej dynamiczna, pełna akcji i wątek romantyczny miał tutaj dużo mniejsze znaczenie niż w pierwszej części. Bracia po ucieczce z rodzinnej miejscowości udają się do Nowego Orleanu gdzie zdają sobie sprawę że powrót do normalnego życia będzie albo ciężki albo wręcz niemożliwy. Nastąpił również podział braci na tego dobrego co wybiera zwierzątka zamiast ludzi i tego złego co zaczyna się lubować w czyhaniu na bezbronnych i samotnych ludzi przemierzających ulice Nowego Orleanu.

Druga część podobała mi się bardziej niż pierwsza, była zdecydowanie bardziej dynamiczna, pełna akcji i wątek romantyczny miał tutaj dużo mniejsze znaczenie niż w pierwszej części. Bracia po ucieczce z rodzinnej miejscowości udają się do Nowego Orleanu gdzie zdają sobie sprawę że powrót do normalnego życia będzie albo ciężki albo wręcz niemożliwy. Nastąpił również podział...

Po te książkę sięgnęłam nie znając ani serialu ani głównych części z cyklu "Pamiętniki Wampirów". Zdecydowałam się zacząć akurat od "Pamiętnika Stefano" tylko dlatego że jest to chronologiczny początek całej serii, a jak dla mnie w taki sposób najlepiej się czyta długie serie. Książka przedstawia historię trójkąta miłosnego dwóch braci Stefano i Damiena oraz pięknej Katherine. Książka nie jest górnolotna ani nie jest na jakimś wysokim poziomie jeśli chodzi o sam kunszt pisarski, jednak czytało się ją szybko i nawet przyjemnie. Historia jest okraszona wampirami, litrami przelanej krwi i z dramatem dwójki braci zakochanych w tej samej zwodniczo pięknej kobiecie.

Po te książkę sięgnęłam nie znając ani serialu ani głównych części z cyklu "Pamiętniki Wampirów". Zdecydowałam się zacząć akurat od "Pamiętnika Stefano" tylko dlatego że jest to chronologiczny początek całej serii, a jak dla mnie w taki sposób najlepiej się czyta długie serie. Książka przedstawia historię trójkąta miłosnego dwóch braci Stefano i Damiena oraz pięknej...

Najlepsza część a zarazem finał ,,Igrzysk Śmierci", sporo się działo, było sporo polityki, taktyki wojennej i walki o wolność. Katniss będąca ,,Kosogłosem" czyli symbolem rewolucji podejmuje się walki z system o lepszą przyszłość dystryktu. Podobała mi się ta powieść, było ciężko, momentami depresyjnie, momentami miałam ochotę walnąć książką w podłogę ale dotrwałam do końca. Finał książki w ogóle mnie nie zaskoczył, żałowałam tylko że stałym partnerem Katniss został akurat ten adorator, którego nie lubiła, ale nie można mieć wszystkiego. ,,Igrzyska Śmierci" to zdecydowanie dobra młodzieżówka, warta polecenia każdemu bez zwracania uwagi na wiek.

Najlepsza część a zarazem finał ,,Igrzysk Śmierci", sporo się działo, było sporo polityki, taktyki wojennej i walki o wolność. Katniss będąca ,,Kosogłosem" czyli symbolem rewolucji podejmuje się walki z system o lepszą przyszłość dystryktu. Podobała mi się ta powieść, było ciężko, momentami depresyjnie, momentami miałam ochotę walnąć książką w podłogę ale dotrwałam do...

,,W pierścieniu ognia" to kolejna część ,,Igrzysk śmierci". Ta część jak dla mnie była trochę gorsza od swojej poprzedniczki. O ile podoba mi się zrobienie z Katniss tak zwanego ''płomienia rewolucji" ale jednak ona sama w tej części stała się trochę jałową postacią i straciła swoją charyzmę. Na dodatek jej wątek romantyczny z swoim partnerem nie dość że jest irytujący to jeszcze można powiedzieć że w zapalniczce bez gazu bardziej iskrzy niż między nimi. Ale tak poza tym to całkiem spoko młodzieżówka, i tylko czekam na ostateczną konfrontację Snow vs Katniss.

,,W pierścieniu ognia" to kolejna część ,,Igrzysk śmierci". Ta część jak dla mnie była trochę gorsza od swojej poprzedniczki. O ile podoba mi się zrobienie z Katniss tak zwanego ''płomienia rewolucji" ale jednak ona sama w tej części stała się trochę jałową postacią i straciła swoją charyzmę. Na dodatek jej wątek romantyczny z swoim partnerem nie dość że jest irytujący to...

,,Igrzyska Śmierci" czyli książka, która zapoczątkowała u mnie zamiłowanie do tego typu literatury. Powieść czytałam za pierwszym razem będąc jeszcze w gimnazjum i już wtedy miałam wielki WOW, teraz trochę bardziej krytycznie podchodzę do niej ale nadal mi się podoba. Katniss jest postacią, która można polubić, jednak w książce jej postać jest trochę niedopracowana, w końcu jest młodą dziewczyną, zmuszoną do walki o przetrwanie przeciwko swoim rówieśnikom a z drugiej strony miałam wrażenie że mocno działa na zasadzie co ludzie podczas seansu o niej powiedzą. Dobre było również wykreowanie nowej rzeczywistości na zgliszczach dawnej Ameryki, mamy tu kapitolem i otaczającymi go dwunastoma dystryktami. Zdecydowanie jest to dobra powieść młodzieżowa.

,,Igrzyska Śmierci" czyli książka, która zapoczątkowała u mnie zamiłowanie do tego typu literatury. Powieść czytałam za pierwszym razem będąc jeszcze w gimnazjum i już wtedy miałam wielki WOW, teraz trochę bardziej krytycznie podchodzę do niej ale nadal mi się podoba. Katniss jest postacią, która można polubić, jednak w książce jej postać jest trochę niedopracowana, w końcu...

,,Mroczny Trop" czyli kolejny kryminał Alex Kavy, mamy tutaj połączenie dwóch spraw. Ryder Creed jest treserem psów, który pewnego razu wraz ze swoją psiną Gracy, spotykają na lotnisku młodą dziewczynę przemycającą narkotyki w podobnym czasie agentka Maddie O'Dell zostaje przydzielona do sprawy odnalezienia ciała w rzece. Alex Kava zdecydowanie potrafi pisać kryminały, już z serii właśnie o Maggie O'Dell było to widać i w przypadku tej książki, która również mnie nie zawiodła. Czytało się tę powieść bardzo szybko, sprawa mnie wciągnęła a motyw psów policyjnych tylko jeszcze bardziej podniósł poziom tego kryminału. Samego tresera psów również dało się mocno polubić a w zestawieniu z niezawodną O"Dell tworzą niezłe combo. Nic tylko brać się za kolejne części.

,,Mroczny Trop" czyli kolejny kryminał Alex Kavy, mamy tutaj połączenie dwóch spraw. Ryder Creed jest treserem psów, który pewnego razu wraz ze swoją psiną Gracy, spotykają na lotnisku młodą dziewczynę przemycającą narkotyki w podobnym czasie agentka Maddie O'Dell zostaje przydzielona do sprawy odnalezienia ciała w rzece. Alex Kava zdecydowanie potrafi pisać kryminały, już...

,,Cztery" czyli zanim Tobias poznał Tris. Krótka historia o tym co się działo dwa lata przed tym zanim Beatrice podjęła decyzję o tym by zostać nieustraszoną. Tobias jako szesnastolatek z frakcji altruistów również podjął decyzję taką jaką podjęła Tris dwa lata później. Jak wyglądało jego życie przed krwawą ceremoniom, jak wyglądały relację z jego rodzicami i początki w nowej frakcji. Pomimo tego że lubiłam Tobiasa jako postać w głównej trylogii to sama jego historia nie zaciekawiła mnie aż tak bym zastanawiała się co działo się za kulisami jego dołączenia do nowej frakcji. Wiele z rzeczy tu pokazanych można było zwyczajnie wykalkulować z głównej serii. Przeczytałam tą część ale uważam że jest niepotrzebna.

,,Cztery" czyli zanim Tobias poznał Tris. Krótka historia o tym co się działo dwa lata przed tym zanim Beatrice podjęła decyzję o tym by zostać nieustraszoną. Tobias jako szesnastolatek z frakcji altruistów również podjął decyzję taką jaką podjęła Tris dwa lata później. Jak wyglądało jego życie przed krwawą ceremoniom, jak wyglądały relację z jego rodzicami i początki w...

,,Wierna" czyli finał historii Tobiasa i Tris, jest to najgorsza część z całej trylogii. Wiele się tu dzieje i momentami można walnąć głową w mur czytający absurdalne decyzję bohaterów. Szkoda że wątek innych frakcji niż altruiści i nieustraszeni nie zostały bardziej rozwinięte. No i zakończenie, które zwyczajne postawiło krzyżyk nad całą serią, nie wiem po co to było, zdecydowanie lepiej dało się rozwiązać tą sytuację. Tobias zaczął być dość irytujący w tej części, mam wrażenie że autorka na siłę chciała pokazać mroczną stronę świata, który został przez nią wykreowany ale wyszło pełne sprzeczności dzieło o którym ciężko powiedzieć więcej niż mierna młodzieżówka.

,,Wierna" czyli finał historii Tobiasa i Tris, jest to najgorsza część z całej trylogii. Wiele się tu dzieje i momentami można walnąć głową w mur czytający absurdalne decyzję bohaterów. Szkoda że wątek innych frakcji niż altruiści i nieustraszeni nie zostały bardziej rozwinięte. No i zakończenie, które zwyczajne postawiło krzyżyk nad całą serią, nie wiem po co to było,...

Kolejna część o perypetiach Tris i jej kompana zwanego Cztery. No cóż , pierwsza część podobała mi się zdecydowanie bardziej, penie dlatego że zadziałał efekt WOW i zaciekawienie kolejnym dystopijnym światem, ale to zaciekawienie już przeminęło, podzielenie społeczeństwa na pięć różnych frakcji daje duże pole do manewru, jednak wszystko kręci się wokół altruistów i nieustraszonych, a wielka szkoda. ,,Zbuntowana" to dobra młodzieżówka ale zwyczajnie mocno mi zgrzyta kierunek w którym to wszystko idzie.

Kolejna część o perypetiach Tris i jej kompana zwanego Cztery. No cóż , pierwsza część podobała mi się zdecydowanie bardziej, penie dlatego że zadziałał efekt WOW i zaciekawienie kolejnym dystopijnym światem, ale to zaciekawienie już przeminęło, podzielenie społeczeństwa na pięć różnych frakcji daje duże pole do manewru, jednak wszystko kręci się wokół altruistów i...

,,Niezgodna" czyli całkiem udana powieść z ciekawie przedstawionym światem, w końcu mamy do czynienia z pięcioma frakcjami i do jednej z nich każda osoba musi dołączyć a decyzję podejmuję w młodym wieku. Jeśli jednak nie pasuję się do żadnej frakcji to czeka taką osobę nieciekawy los. Beatrice to młoda dziewczyna z frakcji altruistów, która właśnie ma podjąć tę decyzję, jednak okazuję się że pasuję do większej ilości frakcji, co oznacza że ma wręcz niewiarygodnego pecha. Veronica Roth stworzyła dobrą młodzieżówkę z dobrze napisanymi bohaterami, którzy nie irytowali co jak dla mnie jest ogromnym plusem w każdej powieści. Poza tym ten świat w którym młodzi ludzie muszę podejmować nie jednokrotnie niesamowicie ciężkie decyzję zwyczajnie mocno przypadł mi do gustu.

,,Niezgodna" czyli całkiem udana powieść z ciekawie przedstawionym światem, w końcu mamy do czynienia z pięcioma frakcjami i do jednej z nich każda osoba musi dołączyć a decyzję podejmuję w młodym wieku. Jeśli jednak nie pasuję się do żadnej frakcji to czeka taką osobę nieciekawy los. Beatrice to młoda dziewczyna z frakcji altruistów, która właśnie ma podjąć tę decyzję,...

,,Płomienie Śmierci" to powieść dość mocno ukazująca to ze autorka tworzy kolejne części cyklu bardziej kierując się ich ilością niż jakością. Maggie O'Dell wyrusza na kolejne miejsce zbrodni, w zgliszczach spalonego budynku odnalezione zmasakrowane ciało kobiety, w agentce budzi się trauma z przed lat, kiedy jej ojciec zginął w pożarze. Jest w tej części ukazana jej trauma z młodzieńczych lat, pokazano kolejnego członka jej rodziny oraz komendanta, który jest jednym z bardziej wkurzających postaci w tej serii. O tej części można również powiedzieć że jest to groteskowy poradnik na temat "jak uciec przed wizytą o psychologa" autorstwa O'Dell. Alex Kava nie ma już pomysłu na swoje książki.

,,Płomienie Śmierci" to powieść dość mocno ukazująca to ze autorka tworzy kolejne części cyklu bardziej kierując się ich ilością niż jakością. Maggie O'Dell wyrusza na kolejne miejsce zbrodni, w zgliszczach spalonego budynku odnalezione zmasakrowane ciało kobiety, w agentce budzi się trauma z przed lat, kiedy jej ojciec zginął w pożarze. Jest w tej części ukazana jej trauma...

,,Śmiertelne napięcie" czyli dziewiąta część cyklu o agentce Maggie O'Dell. W lasach Nebraski znaleziono kilkoro porażonych prądem nastolatków, równolegle w Wirginii i Waszyngtonie w kilku szkołach dochodzi do masowych zatruć. Do akcji wkraczają: Maggie O'Dell oraz Benjamin Platt, specjalista od chorób zakaźnych. Jest to dziewiąta część cyklu i można zdecydowanie powiedzieć że dla Alex Kavy nie ma tematu którego nie byłaby wstanie dodać do swoich kryminałów, wątek bakterii atakującej uczniów jest naprawdę dobry, jednak cała reszta wydaję się być zapychaczem byle by ilość stron się zgadzało. Im dalej w ten cykl wchodzę to coraz częściej mam wrażenie że agentka O'Dell co raz bardziej traci na charakterze a jej działania zmywają się z tłem a szkoda bo to ona była najmocniejszym punktem serii.

,,Śmiertelne napięcie" czyli dziewiąta część cyklu o agentce Maggie O'Dell. W lasach Nebraski znaleziono kilkoro porażonych prądem nastolatków, równolegle w Wirginii i Waszyngtonie w kilku szkołach dochodzi do masowych zatruć. Do akcji wkraczają: Maggie O'Dell oraz Benjamin Platt, specjalista od chorób zakaźnych. Jest to dziewiąta część cyklu i można zdecydowanie powiedzieć...

Była epidemia, był atak terrorystyczny, było nastu morderców to teraz pora na katastrofę naturalną. Odnaleziona zostaję lodówka z częściami ludzkich ciał, DNA wskazuję na kilka różnych osób, przy czym jedna była widziana wiele kilometrów od jego znalezionej części ciała, na dodatek zbliża się huragan. Maggie O'Dell wkracza do akcji, jednak ma mało czasu na rozwiązanie zagadki makabrycznych zwłok. ,,Kolekcjoner" to kolejna powieść tej autorki która, miała potencjał na bycie bardzo dobrym kryminałem, jednak wyszło inaczej. Po mimo tak dobrego pomysłu w samej powieści mało jest kryminału a więcej latania po omacku, cała zagadka zamknęła się w kilkudziesięciu stronach, cała reszta była zwykłą "zapchajdziurą", i to właśnie to jest największą bolączką książek Alex Kavy.

Była epidemia, był atak terrorystyczny, było nastu morderców to teraz pora na katastrofę naturalną. Odnaleziona zostaję lodówka z częściami ludzkich ciał, DNA wskazuję na kilka różnych osób, przy czym jedna była widziana wiele kilometrów od jego znalezionej części ciała, na dodatek zbliża się huragan. Maggie O'Dell wkracza do akcji, jednak ma mało czasu na rozwiązanie...