To, co zostawiła

Zazwyczaj w książkach przeszkadzają mi dwie linie chronologiczne, ale tu wszystko zagrało. Końcówka mocno obniżyła ocenę [uwaga spoiler] - Susan postanowiła nie wspominać Clarze o swoim przybranym ojcu, a jednocześnie zaprosiła ją do swojego życia, do swojego domu. Prędzej czy później prawda i tak wyszłaby na jaw, więc zakończenie jak dla mnie mocno naciągane.

Zazwyczaj w książkach przeszkadzają mi dwie linie chronologiczne, ale tu wszystko zagrało. Końcówka mocno obniżyła ocenę [uwaga spoiler] - Susan postanowiła nie wspominać Clarze o swoim przybranym ojcu, a jednocześnie zaprosiła ją do swojego życia, do swojego domu. Prędzej czy później prawda i tak wyszłaby na jaw, więc zakończenie jak dla mnie mocno naciągane.

Wzruszająca historia kobiety, która została zamknięta w zakładzie psychiatrycznym przez własnego ojca, tylko dlatego, że chciała sama zadecydować za kogo wyjdzie za mąż.
Zamknięta na oddziale, dowiaduje się że jej ukochany szuka jej. Niestety ta historia miłosna
nie ma szczęśliwego zakończenia.

Wzruszająca historia kobiety, która została zamknięta w zakładzie psychiatrycznym przez własnego ojca, tylko dlatego, że chciała sama zadecydować za kogo wyjdzie za mąż.
Zamknięta na oddziale, dowiaduje się że jej ukochany szuka jej. Niestety ta historia miłosna
nie ma szczęśliwego zakończenia.

Dawno nie miałam tylu emocji czytając książkę. Początek ciekawy lecz powoli się rozwijał. Im dalej tym lepiej. Od połowy przeczytałam jednym tchem. Momentami czułam duszność z bezsilności. Smutna historia. Przerażająca, dająca do myślenia, że kiedyś takie rzeczy naprawdę miały miejsce. Na sam koniec uroniłam łezkę

Dawno nie miałam tylu emocji czytając książkę. Początek ciekawy lecz powoli się rozwijał. Im dalej tym lepiej. Od połowy przeczytałam jednym tchem. Momentami czułam duszność z bezsilności. Smutna historia. Przerażająca, dająca do myślenia, że kiedyś takie rzeczy naprawdę miały miejsce. Na sam koniec uroniłam łezkę

Nie jest to książka wielowątkowa, jak myślałam. Nie ma też niczego w sobie nieoczekiwanego, a mimo wszystko całkiem mnie wciągnęła. Historia jest prosta, owiana porzuceniem a zarazem pełna miłości. Historie dwóch osób, które przeplatają się między rozdziałami, jednak nie wprowadzało to zamieszania, historia bardzo łatwa w odbiorze. Przyjemna książka na wolny wieczór, bez oczekiwań, aby spędzić miło czas.

Nie jest to książka wielowątkowa, jak myślałam. Nie ma też niczego w sobie nieoczekiwanego, a mimo wszystko całkiem mnie wciągnęła. Historia jest prosta, owiana porzuceniem a zarazem pełna miłości. Historie dwóch osób, które przeplatają się między rozdziałami, jednak nie wprowadzało to zamieszania, historia bardzo łatwa w odbiorze. Przyjemna książka na wolny wieczór, bez...

Dobre, to było naprawdę bardzo dobre!
Po książkę sięgnęłam w ciemno, bez wcześniejszego sprawdzenia o czym dokładnie jest i byłam święcie przekonana, że to thriller. Przez pierwsze strony zaczynałam być rozczarowana, no bo jak to tak, thriller a nic strasznego się nie dzieje? Jednak rozczarowanie minęło równie szybko, jak się pojawiło, a ja nie mogłam się oderwać od lektury.
Książka bardzo dobrze napisana, autorka świetnie przelewa na papier emocje głównych bohaterów. Szczególnie związana poczułam się z Clarą, wyrządzono jej niewyobrażalną krzywdę. Sama czułam ten smutek, po rozdzieleniu z ukochanym i potraktowaniu jej w taki sposób przez rodziców (o ile zasługują na to miano) oraz frustrację, gdy nikt z personelu nie wierzył lub nie chciał wierzyć w jej słowa. Do tego gniew na jej oprawców. Dawno żadna książka nie wzbudziła we mnie tak silnych emocji.
Dodatkowo przykre jest to, że takie rzeczy miały miejsce w rzeczywistości. To strasznie, że kobieta sprzeciwiająca się ojcu czy mężowi zostawała uznana za niestabilną psychicznie. Że bezdomność, niezaradność życiowa czy rozwiązłość były uważane za choroby leczone np. elektrowstrząsami. Że sterylizowano ludzi "chorych", by nie miały możliwości pomnażać swoich złych genów.
Smutne to i niepojęte. Czy to z nieświadomości czy zwykłego okrucieństwa ludzie ludziom wyrządzali takie krzywdy?

Dobre, to było naprawdę bardzo dobre!
Po książkę sięgnęłam w ciemno, bez wcześniejszego sprawdzenia o czym dokładnie jest i byłam święcie przekonana, że to thriller. Przez pierwsze strony zaczynałam być rozczarowana, no bo jak to tak, thriller a nic strasznego się nie dzieje? Jednak rozczarowanie minęło równie szybko, jak się pojawiło, a ja nie mogłam się oderwać od...

Zupełnie nie rozumiem zachwytów nad tą książką.
Ma plusy : ciekawa fabuła, historia i miejsce akcji, jednak jest taka masa niewyjaśnionych wątków że można by napisać specjalną petycję do autorki z prośbą o wyjaśnienie.
Pozostawia w tym niestety negatywnym sensie niedosyt informacji, z których można było stworzyć dużo lepszą lekturę.

Zupełnie nie rozumiem zachwytów nad tą książką.
Ma plusy : ciekawa fabuła, historia i miejsce akcji, jednak jest taka masa niewyjaśnionych wątków że można by napisać specjalną petycję do autorki z prośbą o wyjaśnienie.
Pozostawia w tym niestety negatywnym sensie niedosyt informacji, z których można było stworzyć dużo lepszą lekturę.

Historia dwóch kobiet, dwutorowa narracja. Poznajemy niespełna osiemnastoletnią Izzy, której matka przebywa w więzieniu, po tym jak zabiła jej ojca.
Czytając jej historię momentami miałam wrażenie, że oglądam Beverly Hills 90210, albo inny amerykański serial...o bandzie gimnazjalistów z jednym dominującym na ich czele i dokuczającym całej reszcie, a w szczególności nowym... Taka trochę opowieść dla nastolatków.
Swoją drogą mając naście lat uwielbiałam ten serial.
Drugą bohaterką jest Clara, którą ojciec zamknął w szpitalu dla umysłowo chorych, po tym jak nie zgodziła się z jego zdaniem dotyczącym jej zamążpójścia.
To też trochę naiwna opowieść, ale jak dla mnie ciekawsza. Chociaż i tak nie do końca rozumiem postępowanie rodziców Clary.
Taki trochę nie dopowiedziany ten wątek...Nie było szansy jakiegokolwiek ich poznania, więc nawet bez szans spekulacji- dlaczego postąpili tak, a nie inaczej.
Samo zakończenie mnie wzruszyło, pomimo tej całej naiwności jaka płynie w obu historiach.

Historia dwóch kobiet, dwutorowa narracja. Poznajemy niespełna osiemnastoletnią Izzy, której matka przebywa w więzieniu, po tym jak zabiła jej ojca.
Czytając jej historię momentami miałam wrażenie, że oglądam Beverly Hills 90210, albo inny amerykański serial...o bandzie gimnazjalistów z jednym dominującym na ich czele i dokuczającym całej reszcie, a w szczególności nowym......

W wywiadzie znajdującym się na końcu książki Ellen Marie Wiseman stwierdza, że stworzenie dwóch linii chronologicznych dla dwóch różnych historii oraz połączenie ich w sensowną całość okazało się nie lada wyzwaniem. Moim zdaniem, autorka poradziła sobie znakomicie. Zazwyczaj, gdy czytam powieść, w której pojawiają się dwie perspektywy czasowe, jedna z nich się wyróżnia, podoba się bardziej, szczególnie zaciekawia. W przypadku „To, co zostawiła” obie historie zrobiły na mnie duże wrażenie. Czytałam ze ściśniętym sercem, czasem z przerażeniem lub niedowierzaniem.

W wywiadzie znajdującym się na końcu książki Ellen Marie Wiseman stwierdza, że stworzenie dwóch linii chronologicznych dla dwóch różnych historii oraz połączenie ich w sensowną całość okazało się nie lada wyzwaniem. Moim zdaniem, autorka poradziła sobie znakomicie. Zazwyczaj, gdy czytam powieść, w której pojawiają się dwie perspektywy czasowe, jedna z nich się wyróżnia,...

Długo przekładałam w kolejności czytania tą pozycję, nie miałam odwagi zmierzyć się z zawartą w niej tematyką przemocy seksualnej dzieci oraz placówek psychiatrycznych.
Dwie główne bohaterki poznajemy jako nastolatki które dzieli kilkadziesiąt lat, dwie młode kobiety które muszą zmierzyć się ze zdradą, przemocą najbliższych, porzuceniem.
Bywa, że najbliżsi którzy powinni cię chronić i być dla ciebie gwarancją bezpieczeństwa gotują ci piekło, rujnują twoje życie.
Polecam

Długo przekładałam w kolejności czytania tą pozycję, nie miałam odwagi zmierzyć się z zawartą w niej tematyką przemocy seksualnej dzieci oraz placówek psychiatrycznych.
Dwie główne bohaterki poznajemy jako nastolatki które dzieli kilkadziesiąt lat, dwie młode kobiety które muszą zmierzyć się ze zdradą, przemocą najbliższych, porzuceniem.
Bywa, że najbliżsi którzy powinni...

Powieść poruszająca, czyta się z zainteresowaniem obie płaszczyzny. Najbardziej przerażające jest to, że sceny ze szpitala psychiatrycznego mogły wydarzyć się naprawdę. Takie były czasy.

Powieść poruszająca, czyta się z zainteresowaniem obie płaszczyzny. Najbardziej przerażające jest to, że sceny ze szpitala psychiatrycznego mogły wydarzyć się naprawdę. Takie były czasy.