Zbuntowana

I tutaj zaczynają się pierwsze schody. Po przeczytaniu całej serii i przemyśleniu sobie kilku głównych problematycznych luk tej historii jestem w stanie stwierdzić, że pewne zachowania bohaterów odbiegały od kanonu przyjętego przez autorkę w pierwszej części. Wobec Tris nie mam większych zarzutów, ponieważ dziewczyna zagłębiała się we własnym poczuciu winy. Poza tym straciła rodziców w ciągu jednego dnia - takie coś zdecydowanie nie należy do najłatwiejszych przeżyć. Pomimo tego jej charakter był bardziej spójny z tym co otrzymaliśmy w pierwszej części niż charakter Cztery. W tym tomie dowiadujemy się więcej na temat jego rodziców i oczywiście nie obędzie się bez dziwnych sytuacji. Z pewnością ma nie tylko daddy issues, ale również mommy issues. Każde z nich ma swoje traumy i problemy do przepracowania, jednak Tobias pomimo, że jest starszy momentami przypomina dziecko. Wszystko to wychodzi podczas trudnych sytuacji - Tobias i Tris zaczynają się kłócić, a większość tych kłótni jest niezrozumiała. Nie mam pojęcia co autorka chciała tym osiągnąć, ale podejrzewam, że chciała ukazać prawdziwą relację. Niestety z marnym skutkiem, bo większość kłótni była absurdalna i wynikała głównie z winy Tobiasa, który nie do końca rozumiał Tris. Przez to role się odwróciły i uważam, że Tris była porywcza, ale z tajemniczego, opanowanego i strategicznego Cztery w pierwszej części dostaliśmy kogoś kto przeszedł szybką przemianę - niestety na gorsze. Na obronę Tobiasa dodam, że Tris sama na własne życzenie pchała się, w niektórych sytuacjach w gips, jednak z perspektywy uważam, że to była jej reakcja na to wszystko co się wydarzyło w jej życiu w tak krótkim czasie. Tobias natomiast nie przepracował w żadnym stopniu swoich problemów. Oboje niekiedy zachowywali się dalej jak dzieci.
Pozostali bohaterowie byli w porządku, dało się ich lubić, oczywiście oprócz Petera i Caleba, z tą różnicą, że to Caleb pozostał najbardziej irytującą postacią. Peter od początku był jaki był i wszyscy o tym wiedzieli. Natomiast Caleb był jeszcze gorszą chorągiewką niż Peter. Nie potrafił wziąć żadnej odpowiedzialności za swoje czyny, a w dodatku był zwykłym tchórzem.
Akcja się rozkręca, dostaliśmy więcej szczegółów na temat frakcji. Zakończenie było emocjonujące, bo nie dość, że doszło do spięcia głównych bohaterów to dowiedzieliśmy się co tak naprawdę kryło się pod tym wszystkim.
Warsztat literacki się nie poprawił, niestety.

I tutaj zaczynają się pierwsze schody. Po przeczytaniu całej serii i przemyśleniu sobie kilku głównych problematycznych luk tej historii jestem w stanie stwierdzić, że pewne zachowania bohaterów odbiegały od kanonu przyjętego przez autorkę w pierwszej części. Wobec Tris nie mam większych zarzutów, ponieważ dziewczyna zagłębiała się we własnym poczuciu winy. Poza tym...

Pierwszą część serii przyjemniej mi się czytało, natomiast w tej części niewiele się działo.
Głównym paliwem napędowym fabuły były relacje między Tobiasem a jego rodzicami, a także wewnętrzny konflikt Tris, która nie za dobrze zniosła żałobę po rodzicach - dziewczyna ma problemy ze sobą i przydałaby się jej pogawędka z psychiatrą.
Katowanie czytelnika powtarzającym się strumieniem myślowym Tris - czułam się, tak jakby ktoś włączył serial, ale odcinek zaciął się na momencie "w poprzednim odcinku" i męczył mnie tak przez wiele godzin.

Pierwszą część serii przyjemniej mi się czytało, natomiast w tej części niewiele się działo.
Głównym paliwem napędowym fabuły były relacje między Tobiasem a jego rodzicami, a także wewnętrzny konflikt Tris, która nie za dobrze zniosła żałobę po rodzicach - dziewczyna ma problemy ze sobą i przydałaby się jej pogawędka z psychiatrą.
Katowanie czytelnika powtarzającym się...

Tą część czytało mi się zdecydowanie lepiej. Więcej się działo i była ciekawsza. Bardziej można było poznać inne frakcje. Czuję, że następna część będzie jeszcze lepsza.

Tą część czytało mi się zdecydowanie lepiej. Więcej się działo i była ciekawsza. Bardziej można było poznać inne frakcje. Czuję, że następna część będzie jeszcze lepsza.

7/10

7/10

Dwójka lepsza od jedynki. Generalnie miałam większe oczekiwania co do ksiązki która określona zostałam bestsellerem. Do przeczytania i raczej zapomnienia. Albo juz za stara jestem XD

Dwójka lepsza od jedynki. Generalnie miałam większe oczekiwania co do ksiązki która określona zostałam bestsellerem. Do przeczytania i raczej zapomnienia. Albo juz za stara jestem XD

Świat wykreowany dalej nie ma sensu, protagonistka dalej jest denerwująca, tylko teraz dodatkowo jest nieporadna życiowo, a do tego dalej łączy ją dziwna relacja z Tobiasem (przecież oni się nawet nie znają? co chwile mają jakieś dziwne kłótnie, a potem się całują? przynajmniej nie ma trzeciego zalotnika XD)

Świat wykreowany dalej nie ma sensu, protagonistka dalej jest denerwująca, tylko teraz dodatkowo jest nieporadna życiowo, a do tego dalej łączy ją dziwna relacja z Tobiasem (przecież oni się nawet nie znają? co chwile mają jakieś dziwne kłótnie, a potem się całują? przynajmniej nie ma trzeciego zalotnika XD)

W tej części znamy już bohaterów i wiemy, kto jest głównym przeciwnikiem. Mamy więcej konspiracji, walki, dramy, kłótni. Świat i postacie nabierają barw, a akcja nabiera tempa.
Solidna druga część przed finałem.

W tej części znamy już bohaterów i wiemy, kto jest głównym przeciwnikiem. Mamy więcej konspiracji, walki, dramy, kłótni. Świat i postacie nabierają barw, a akcja nabiera tempa.
Solidna druga część przed finałem.

Zdecydowanie lepsza niż pierwsza część. Bardzo podoba mi się, że główna bohaterka faktycznie przeżywa to co przeszła, nie jest typową Marry Sue. Chociaż osobiście jestem fanką słodkich i milutkich wątków romantycznych w tym przypadku trudności były naturalne i nieuniknione, dobrze, że zostały pokazane. Polecam nastoletnim fanom dystopii :)

Zdecydowanie lepsza niż pierwsza część. Bardzo podoba mi się, że główna bohaterka faktycznie przeżywa to co przeszła, nie jest typową Marry Sue. Chociaż osobiście jestem fanką słodkich i milutkich wątków romantycznych w tym przypadku trudności były naturalne i nieuniknione, dobrze, że zostały pokazane. Polecam nastoletnim fanom dystopii :)

Niby to kontynuacja Niezgodnej, ale jakoś cała ta historia wydawała mi się naciągana. Główna bohaterka postępuje tak nie logicznie i jest tak bardzo irytująca, że ciężko czytało mi się tę książkę.

Niby to kontynuacja Niezgodnej, ale jakoś cała ta historia wydawała mi się naciągana. Główna bohaterka postępuje tak nie logicznie i jest tak bardzo irytująca, że ciężko czytało mi się tę książkę.

Książka napisana dosyć chaotyczna, za każdym razem gdy zaczynałam czytać kolejny akapit musiałam się domyślić o czym autorka pisze, ponieważ rozpoczynała fabułę jakby od połowy zdania.
Zachowanie bohaterki bardzo głupie i lekko myślne, a podczas scen miłosnych i romantycznych robiło mi się nie dobrze.
Wciąż nie pojmuję idei frakcji i jak one mają prawo funkcjonować. Podjęto wiele wątków, które na koniec po części zostają rozwiązane oraz pojawiają się nowe, które otwierają furtkę na kolejną część książki.

Książka napisana dosyć chaotyczna, za każdym razem gdy zaczynałam czytać kolejny akapit musiałam się domyślić o czym autorka pisze, ponieważ rozpoczynała fabułę jakby od połowy zdania.
Zachowanie bohaterki bardzo głupie i lekko myślne, a podczas scen miłosnych i romantycznych robiło mi się nie dobrze.
Wciąż nie pojmuję idei frakcji i jak one mają prawo funkcjonować....