"Daemon" to zbiór dosyć różnorodnych opowiadań. Łączy je groza, którą autor serwuje nam pod wszelakimi postaciami. Książkę okraszono także ilustracjami pobudzającymi wyobraźnię czytelnika. Tak, jak w przypadku powieści "Decathexis", tutaj również mam pewne zarzuty, co do miejsc, w których dane rysunki się pojawiają. Wracając jednakże do samej treści! Jak to już bywa ze zbiorowymi dziełami, niektóre opowiadania są lepsze, a drugie trochę mniej. Po tym, jakże poważnym stwierdzeniu, chciałbym szybko dodać, że w przypadku "Daemona", w mojej opinii, przeważa ilość "tych lepszych". Książka naprawdę mnie wciągnęła, a opowiadanie zamykające to dla mnie wisienka na torcie. Warto również pochwalić autora za ciekawy wstęp oraz posłowie, dzięki któremu poznajemy kulisy powstawania opowiadań. Moja ocena za całokształt to 7+.

"Daemon" to zbiór dosyć różnorodnych opowiadań. Łączy je groza, którą autor serwuje nam pod wszelakimi postaciami. Książkę okraszono także ilustracjami pobudzającymi wyobraźnię czytelnika. Tak, jak w przypadku powieści "Decathexis", tutaj również mam pewne zarzuty, co do miejsc, w których dane rysunki się pojawiają. Wracając jednakże do samej treści! Jak to już bywa ze...

Moje pierwsze zetknięcie z horrorem w wersji papierowej. Nie spodziewałam się, że książka może przestraszyć. Śmigiel pisze prostym, jednocześnie bardzo obrazowym językiem. Czytając fragment o wypadku samochodowym, niemal słyszałam chrupanie łamiących się kości. Dodatkowym plusem są cytaty na początku każdego opowiadania, rzadko spotykane zdania wszystkim znanych ludzi.
Po przeczytaniu Daemona powroty wieczorem do domu piechotą nie są już takie same.

Moje pierwsze zetknięcie z horrorem w wersji papierowej. Nie spodziewałam się, że książka może przestraszyć. Śmigiel pisze prostym, jednocześnie bardzo obrazowym językiem. Czytając fragment o wypadku samochodowym, niemal słyszałam chrupanie łamiących się kości. Dodatkowym plusem są cytaty na początku każdego opowiadania, rzadko spotykane zdania wszystkim znanych ludzi.
Po...

Tajemniczy rytuał w martwe oczy wlał życie. Wraz z wieczną zmarzliną nadeszli pancerni. Niemcy postanowili zrabować nieodpowiedni dom w gettcie. Mężczyznę ogarnęło przeświadczenie, że musi zabić swoją żonę, zanim ona pozbędzie się jego. Inspektorat do Spraw Nieumarłych zmuszony jest walczyć z Mięsożercami. Fala morderstw okazała się być częścią rytuału. Istnieje firma, której można zlecić rzucenie klątwy.


Ludzka zgnilizna (dosłowna i metaforyczna),martwe ciała, poćwiartowane zwłoki... @uncelek podpowiedział mi gatunek gore horror i właśnie z nim mamy styczność u Łukasza Śmigiela, choć znajdziemy tutaj również elementy fantasy czy thrillera. Bywa brutalnie, ale nie w sposób przesadzony czy dominujący, i jest to elementem, który łączy ze sobą czternaście opowiadań. Jedynym, bo jest w nich ogromna różnorodność. Bohaterami są mężczyźni, kobiety i dzieci. Akcja dzieje się w przeszłości, czasach aktualnych lub stworzonej w wyobraźni autora przyszłości. Trzyma się rzeczywistości lub odlatuje od niej daleko. Spotykamy ludzi, kosmitów, wampiry czy zombie. Zapomniani bogowie potrafią wciąż mieć moc a szkielety wcale nie są tak martwe jak powinny. Bohaterowie natomiast dzielą się na tych irytujących i budzących sympatię, interesujących i przytłaczających. Każde opowiadanie jest inne, a jednak pasują do siebie i umieszczenie ich w jednym zbiorze wcale nie wydaje mi się być dziwne.

Miałam obawy przed zbiorem opowiadań, które mają być horrorem, a nie zostały wydane przez wydawnictwo Vesper czy IX (im jednak ufam najbardziej),ale lęk ten był niesłuszny. Łukasz pisze zgrabnie i potrafi czytelnika całkowicie sobą zaabsorbować. Bywa lepiej, bywa trochę gorzej, ale bawiłam się wyśmienicie i wiadomość, że zbliża się premiera kolejnego zbioru autora dała mi sporo radości. Wiem bowiem, że i po niego sięgnę. Tym bardziej, że również jego ilustrować będzie Katarzyna Hebda, a jej prace są miłym umilaczaczem, z którego bardzo cieszą się moje oczy! Estetyki dodają również cytaty z piosenek Stinga, Queen czy ACDC, które znajdziemy przed każdym rozdziałem. Sprawia to, że całość zdaje się być bardziej dopracowana.

! Kobiety doświadczają gwałtów.
! Znajdziemy w zbiorze opisy zmasakrowanych ciał, odciętych kończyn czy rozlanej krwi (ale nie jest to najważniejszą częścią opowiadań i nie przytłacza reszty).

Tajemniczy rytuał w martwe oczy wlał życie. Wraz z wieczną zmarzliną nadeszli pancerni. Niemcy postanowili zrabować nieodpowiedni dom w gettcie. Mężczyznę ogarnęło przeświadczenie, że musi zabić swoją żonę, zanim ona pozbędzie się jego. Inspektorat do Spraw Nieumarłych zmuszony jest walczyć z Mięsożercami. Fala morderstw okazała się być częścią rytuału. Istnieje firma,...

Czytacie zbiory opowiadań? Macie swoje ulubione tytuły? 🤔

Przyznam się Wam, że ja takie antologie bardzo lubię, mimo że nie czytam ich zbyt wiele 😁 Traktuję je bardziej jako przyjemne przerywniki pomiędzy innymi książkami. Ogromnym plusem jest w nich dla mnie różnorodność historii i krótka forma. Bez wyrzutów sumienia mogę odłożyć książkę na później.

Nie od każdej da się jednak tak łatwo oderwać 🙊

"Daemon" Łukasza Śmigielskiego to zbiór 14 opowiadań 📚 I choć tematyka każdego z nich może wydawać się podobna, to są jednak zupełnie inne. Wszystkie oscylują wokół tematu grozy, śmierci i mroku. Nie dałabym rady opisać Wam każdego po kolei- trzeba je po prostu przeczytać!- dlatego króciutko streszczę moje dwa ulubione ♥️

"Dom Nieba"
Vincent jak co roku wyjeżdża z miasta w samo serce natury. Po kolacji wspina się do pomieszczenia z przygotowanymi przyborami do malowania i tobołami wypakowanymi z auta. Jednak, zamiast malować, wyciąga worek z piaskiem i pęk czarnych piór. Za chwilę znowu spotka się z Elizabeth.

"Wesołych drzew"
Prawie wszyscy lubią święta Bożego Narodzenia. Magia towarzysząca temu świętu nie jednemu może zawrócić w głowie. Przed wiekami w tym dniu obchodzono jednak całkiem inne uroczystości. Dla innego Boga. Teraz David chce przywrócić te zapomniane obrzędy.

Czytacie zbiory opowiadań? Macie swoje ulubione tytuły? 🤔

Przyznam się Wam, że ja takie antologie bardzo lubię, mimo że nie czytam ich zbyt wiele 😁 Traktuję je bardziej jako przyjemne przerywniki pomiędzy innymi książkami. Ogromnym plusem jest w nich dla mnie różnorodność historii i krótka forma. Bez wyrzutów sumienia mogę odłożyć książkę na później.

Nie od każdej da się...

Jest to zbiór opowiadań więc trudno opisywać wszystkie po kolei. Mimo, że autorem całej antologii jest jedna osoba, to nie można się nudzić. Książka składa się z czternastu mrocznych opowieści z różnego gatunku: fantastyka, horror i thiller. Zatem możemy przeczytać o obcych, których rasa rozwinęła się z pingwinów, o dobrym duchu irlandzkiego żołnierza na froncie I Wojny Światowej, o nie odkrytym gatunku ptaka z amazońskiej dżungli, o demonach, o duchach, itd. Zamiast wstępu mamy mini wykład na temat pisania, a w posłowiu autor przedstawia historię powstania każdej opowieści. Dodatkowo wszystkie historie są poprzedzona cytatem z jakiejś piosenki, a część została wzbogacona grafikami Katarzyny Hebdy. Z tego co wiem, to cykl ma się składać z trzech tomów. Drugi ma nosić tytuł „Rigor”. Mimo, że historie mroczne nie wywołały u mnie koszmarów więc śmiało – nie bać się, brać i czytać 😊

Jest to zbiór opowiadań więc trudno opisywać wszystkie po kolei. Mimo, że autorem całej antologii jest jedna osoba, to nie można się nudzić. Książka składa się z czternastu mrocznych opowieści z różnego gatunku: fantastyka, horror i thiller. Zatem możemy przeczytać o obcych, których rasa rozwinęła się z pingwinów, o dobrym duchu irlandzkiego żołnierza na froncie I Wojny...

Mamy luty, a więc zgodnie z wydarzeniem, które współtworzę z Magdą z Grozowni (#28dnigrozy) zachęcającym do czytania krótkich form, wziąłem na warsztat zbiór opowiadań autorstwa Łukasza Śmigla pod tytułem „Daemon”. Jest to czternaście historii oscylujących wokół grozy, thrillera i fantastyki. Także jak widać, dla każdego coś miłego. Ja na wstępie zdradzę, że tej dobroci znalazłem w omawianym zbiorze całkiem sporo. Ot taki mały spojler na wstępie. Zapraszam zatem do zagłębienia się wraz ze mną w świat mroku wykreowany przez umysł Łukasza Śmigla…

Zbiór otwiera opowiadanie „Dom Nieba”. Historia człowieka, który nie potrafi pogodzić się ze śmiercią żony i przy pomocy pradawnego bóstwa próbuje przywołać ją ze świata zmarłych. Ciekawa opowieść łącząca w sobie elementy grozy i ludzkiego dramatu, całkiem fajna rzecz na początek przygody. Dodatkowo na plus rewelacyjny motyw nawiązujący do klasycznych „Szczęk” Benchleya.

Następnie mamy historię utrzymaną w niesamowicie mrocznym klimacie wojennym, przywodzącym na myśl film „Deathwatch”. Jest to opowiadanie zatytułowane „Bohater 1916”. Niemiecki żołnierz ma za zadanie potwierdzić istnienie legendarnego Świętego, człowieka który ratuje rannych żołnierzy z pola walki. Prawda jaką odkrywa okazuje się jednak zupełnie inna, niż by się tego spodziewał. Świetne opowiadanie, bardzo klimatyczne i przede wszystkim mocno makabryczne. Plus rewelacyjne zakończenie, podobało mnie się, oj podobało…

Czasami będąc włamywaczem, trzeba się trzy razy zastanowić, czy warto próbować okraść jakiś dom. Może nas bowiem spotkać w nim coś, czego nie spodziewaliśmy się ujrzeć nawet w najgorszych koszmarach. Taka nieszczęśliwa przygoda trafiła się właśnie bohaterowi opowiadania „Śmierć Prokris”. Fajnie się czytało, ale rzekłbym, że to raczej taki średniak w omawianym zestawieniu.

„Przyjdzie i po Ciebie” to jeden z moich ulubionych tekstów tego zbioru. Postapokaliptyczna opowieść o świecie skutym wiecznym mrozem, w którym człowiek egzystuje w ciągłym strachu zarówno przed zamarznięciem, jak i tajemniczymi najeźdźcami, którzy zaatakowali Ziemię. Główny bohater przemierza ten nieprzyjazny świat wymierzając sprawiedliwość według swojego kodeksu. Bardzo duży plus dla autora za dużą dawkę czarnego humoru w tej historii i znakomicie wykreowany obraz najeźdźców.

Opowiadaniem „Nigdy więcej” autor stara się pokazać czytelnikowi, do czego zdolny jest zdesperowany rodzic. Jest to historia ojca, za wszelką cenę starającego się odnaleźć swojego syna, który zaginął na placu zabaw, będąc w tym czasie pod opieką niani. Łukasz Śmigiel serwuje nam w tej opowieści mroczny thriller, wymieszany z dramatem rodzinnym oraz z zakończeniem, które bardzo mocno zaskakuje zmianą klimatu.

„Opowieść chłopca” to kolejne opowiadanie z wojną w tle. Historia żydowskiego rodzeństwa, które uciekając przed niemieckim okupantem trafia nocą do domostwa tajemniczego Pana Majde. Całość opowieści oscyluje na granicy grozy i dark fanatasy, z wyraźnie zarysowanym motywem wampirycznym. Niezłe, ale raczej bez większego efektu wow, przynajmniej dla mnie.

Czy boicie się swoich żon?? Celowo zadaję to pytanie, ponieważ bohater kolejnego opowiadania „Imago” odczuwa lęk przed swoją lepszą połówką, nie wiedząc do końca czy ma ku temu uzasadnione podstawy, czy może to tylko gra jego przemęczonej wyobraźni… Rewelacyjne opowiadanie. Przez cały utwór balansujemy z głównym bohaterem na granicy jawy i snu, próbując odkryć czy wszystkie jego dotychczasowe wspomnienia są prawdziwe, czy może całe jego życie jest jedną wielką ułudą. Wszystko to prowadzi nas do świetnie skonstruowanego finału. Na zakończenie zadam wam jeszcze jedno pytanie – a może boicie się pająków??…

Czytając różne zbiory czy antologie zawsze mam tak, że szukam tego jednego opowiadania, o którym będę mógł głośno powiedzieć: Opus Magnum tego zbioru!!! W przypadku omawianej książki jest to utwór „Decathexis”. Opowieść o świecie, w którym śmierć rządzi się innymi prawami, niż te które są nam znane. Miejscu gdzie nieumarli wstają z grobów by werbować w swe szeregi coraz to nowych pobratymców. Gdzie śmierć jest religią, a ludność wznosi swe modły do bogini Morii. Tu istnieje i działa Inspektorat, który bronić ma żywych przed zakusami coraz liczniejszej armii nieumarłych. WOW, ależ to było świetne, chociaż to za małe słowo, to było przekozaczne opowiadanie. Autor roztacza przed czytelnikiem niesamowitą wizję w klimacie dark fanatasy, gdzie człowiek boi się wyjść z domu po zmroku by nie paść ofiarą Mięsożercy. Jest mroczno, duszno, szaro, ponuro i niesamowicie przybijająco. Ale to właśnie stanowi o mocy i potędze tej historii. Mój absolutny numer jeden!!!

Po potężnej dawce emocji, jakie zapewniło mi poprzednie opowiadanie, postanowiłem kontynuować przygodę. Utwór „Wystarczy” pozostawia nas w tematyce znanej z „Decathexis”, czyli dalej kręcimy się wokół śmierci. Tym razem mamy opowieść o młodym chłopaku, który postanawia rozliczyć się ze swoim życiem i popełnić samobójstwo. Jednak los sprawia, że śmierć się myli i staję on z nią oko w oko… Łukasz Śmigiel przedstawia nam historię, która porusza bardzo poważny temat jakim jest samobójstwo, jednak puszcza do nas przy tym oko, szczególnie w drugiej części utworu. Opowiadanie bardzo na plus.

Następną w kolejce mamy opowieść, która również pretendowała do tytułu miss tego zbioru, ale jednak minimalnie przegrała. Mowa tu o "Stracona Fiestecita". Historia dwójki meksykańskich gliniarzy, poszukujących seryjnego mordercy, wycinającego ludziom serca. Do tego dorzucimy jedynego "białego" szamana w okolicy, wyprawę przez dżunglę, trzy zakonnice oraz prastarego demona i mamy mieszankę wybuchową. Wszystko to okraszone niesamowitym poczuciem humoru. Zaryzykuje stwierdzenie, że to najzabawniejsze opowiadanie w całym zbiorze. Jak dla mnie bomba.

Jadąc dalej mamy "Fotel", czyli kolejny zwrot w stronę thrillera z nutką niesamowitości. Opowieść o płatnym zabójcy, który nie cofnie się przed niczym i nie oszczędzi nikogo, nawet dzieci, by osiągnąć swój cel. Mocne, dosadne opowiadanie, które nie bierze jeńców.

"Klątwa z o.o." to natomiast bardzo kingowa opowieść. Historia człowieka, który pocztą zostaje powiadomiony, że została na niego rzucona klątwa. Wkrótce trafia do siedziby firmy która się tym zajmuje, a jego życie zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni. Bardzo, ale to bardzo mocno czułem w tym opowiadaniu ducha Stephena Kinga. Tajemnicza firma, klątwy wysyłane pocztą, bardzo przyjemnie mi się czytało tą historię.

Opowiadanie "Wesołych drzew" spokojnie mogłoby się znaleźć w jakiejś świątecznej antologii. Oczywiście nie takiej, w której jednorożce ślą wszystkim buziaczki, cukiereczki, ciasteczka, tylko w takiej gdzie zimowy, klaustrofobiczny klimat i niekonwencjonalne rozwiązania fabularne są stawiane na pierwszym miejscu. Opowieść o niewidomej dziewczynie, która czeka na powrót swojego chłopaka może naprawdę wywołać ciary na plecach. Poza tym świetny i zaskakujący finał, który robi potężną robotę.

Na zakończenie autor serwuje nam opowiadanie w klimacie weird fiction, czyli "Śpiew ptaka nocy". Historię rozwiedzionego małżeństwa podróżników, którzy rywalizując ze sobą pragną odkryć nowy, tajemniczy gatunek ptaka w kolumbijskiej dżungli. Mocne i zaskakująca opowieść na grande finale zbioru Łukasza Śmigla.

Podsumowując, bawiłem się rewelacyjnie. Większość opowiadań trafiła w moje gusta idealnie. Aż żałuję, że tyle czasu zwlekałem żeby zapoznać się z twórczością autora. Nie zostało mi więc nic innego jak szybko nadrobić pozostałe pozycje. "Daemona" natomiast z czystym sumieniem polecam!!!

Mamy luty, a więc zgodnie z wydarzeniem, które współtworzę z Magdą z Grozowni (#28dnigrozy) zachęcającym do czytania krótkich form, wziąłem na warsztat zbiór opowiadań autorstwa Łukasza Śmigla pod tytułem „Daemon”. Jest to czternaście historii oscylujących wokół grozy, thrillera i fantastyki. Także jak widać, dla każdego coś miłego. Ja na wstępie zdradzę, że tej dobroci...

"DAEMON" ŁUKASZ ŚMIGIEL

Jest to moje pierwsze spotkanie z piórem autora.
Trzeba przyznać, że wyobraźnię to autor posiada ogromną.
Nie wiedziałam czego się spodziewać i zostałam bardzo miło zaskoczona.
Prawie przez cały czas czytania czułam dreszcze na plecach. 

Oj tak, nie była to lektura lekka, łatwa i przyjemna. Nie jest dla każdego.
Jeśli więc jesteś bardzo wrażliwy nie czytaj, bo będziesz miał później kłopot, aby zasnąć. Serio.


Oto autor oddał w nasze ręce książkę z czternastoma krótkimi opowiadaniami.
Wielkim plusem jest ich różnorodność zarówno gatunkowa jak i  stylistyczna, tematyczna.
Mamy więc miszmasz gatunkowy i dobrze, ponieważ każdy znajdzie coś dla siebie. Thriller, fantasy, horror, trochę humoru i absurdu.

Odpowiada mi ta krótka i zwięzłą forma, która niesie z sobą ogromną moc treści, emocji,wzruszeń i poruszeń.Każda historia jest inna i ma swój specyficzny klimat. Bardzo plastyczny język autora pozwala bez problemu wskoczyć w klimat każdej historii.
Jest coś co łączy całość : śmierć i zło, które pojawia się w każdym opowiadaniu.
Klątwy, duchy, kanibale, pająki i wampiry. Istoty okropne i okrutne.
Bardzo oryginalne historie oraz zaskakujące i zupełnie nieprzewidywalne zakończenie.

Nie wszystkie opowiadania mi się podobały, ale książkę uważam za wartą przeczytania.
Najbardziej spodobało mi się opowiadanie "Dom nieba" i "Nigdy więcej".

Jest mrocznie, strasznie, intrygująco.
Dużo tutaj niepokoju i grozy.

"DAEMON" ŁUKASZ ŚMIGIEL

Jest to moje pierwsze spotkanie z piórem autora.
Trzeba przyznać, że wyobraźnię to autor posiada ogromną.
Nie wiedziałam czego się spodziewać i zostałam bardzo miło zaskoczona.
Prawie przez cały czas czytania czułam dreszcze na plecach. 

Oj tak, nie była to lektura lekka, łatwa i przyjemna. Nie jest dla każdego.
Jeśli więc jesteś bardzo wrażliwy...

Dla mnie bomba.

Dla mnie bomba.

Moja opinia znajduje się tutaj:
https://www.instagram.com/p/CP0lsqAgCD-/

Moja opinia znajduje się tutaj:
https://www.instagram.com/p/CP0lsqAgCD-/

Dwa świetne opowiadania na długo zostaną w mojej głowie

Dwa świetne opowiadania na długo zostaną w mojej głowie