Druga część podobała mi się bardziej niż pierwsza, była zdecydowanie bardziej dynamiczna, pełna akcji i wątek romantyczny miał tutaj dużo mniejsze znaczenie niż w pierwszej części. Bracia po ucieczce z rodzinnej miejscowości udają się do Nowego Orleanu gdzie zdają sobie sprawę że powrót do normalnego życia będzie albo ciężki albo wręcz niemożliwy. Nastąpił również podział braci na tego dobrego co wybiera zwierzątka zamiast ludzi i tego złego co zaczyna się lubować w czyhaniu na bezbronnych i samotnych ludzi przemierzających ulice Nowego Orleanu.

Druga część podobała mi się bardziej niż pierwsza, była zdecydowanie bardziej dynamiczna, pełna akcji i wątek romantyczny miał tutaj dużo mniejsze znaczenie niż w pierwszej części. Bracia po ucieczce z rodzinnej miejscowości udają się do Nowego Orleanu gdzie zdają sobie sprawę że powrót do normalnego życia będzie albo ciężki albo wręcz niemożliwy. Nastąpił również podział...

Sama w sobie nie jest zła, da się wyczuć że autor jest początkujący w tej dziedzinie, ale nie kuleje - jest zwyczajnie przeciętna. Natomiast do mnie nie przemawia, po obejrzeniu serialu który uwielbiam nie widzę Damona jako atrakcję cyrkową, ani Lexi - matkę opuszczonych.

Sama w sobie nie jest zła, da się wyczuć że autor jest początkujący w tej dziedzinie, ale nie kuleje - jest zwyczajnie przeciętna. Natomiast do mnie nie przemawia, po obejrzeniu serialu który uwielbiam nie widzę Damona jako atrakcję cyrkową, ani Lexi - matkę opuszczonych.

Żądza krwi to drugi tom Pamiętnika Stefano. W tej części Stefano i Damon uciekają z Mystic Falls do Nowego Orleanu, gdyż w ich rodzinnym mieście nie ma już dla nich miejsca. Jednak nawet w Nowym Orleanie nie mogą znaleźć spokoju. Relacje między braćmi coraz bardziej się komplikują.
Książka jest cudowna. Pełno w niej akcji, przez co nie można się nudzić. Czyta się ją bardzo szybko i szerze nie mogę doczekać się kolejnego tomu. Gorąco polecam.

Żądza krwi to drugi tom Pamiętnika Stefano. W tej części Stefano i Damon uciekają z Mystic Falls do Nowego Orleanu, gdyż w ich rodzinnym mieście nie ma już dla nich miejsca. Jednak nawet w Nowym Orleanie nie mogą znaleźć spokoju. Relacje między braćmi coraz bardziej się komplikują.
Książka jest cudowna. Pełno w niej akcji, przez co nie można się nudzić. Czyta się ją bardzo...

Żądza krwi, tak samo jak pierwszy tom przenosi nas do roku 1864. Jednak akcja książki dzieje się w Nowym Orleanie.
Tam na braci Salvatore czeka wiele przygód, lecz zostają oni między sobą poróżnieni. Jako wampiry muszą żywić się ludzką, bądź zwierzecą krwią. Wszystko odczuwają o wiele wyraźniej niż ludzie.
Stefano poznaje nowych przyjaciół, wrogów, a także swoją kolejną miłość.
Jednak czy będzie skory do uczuć, po niedawnej miłości z Katherine, która zmieniła go w wampira?
Książkę czyta się bardzo szybko, rozdziały są krótkie, przez co jeszcze sprawniej przechodzi się przez tę lekturę. Drugi Tom jest równie ciekawy, jak pierwszy. Bardzo podoba mi się klimat, w którym została utrzymana - język i styl jest współczesny, jednak czytając można wczuć się w atmosferę XIX wieku.
Żądzę krwi przeczytałam poraz drugi i podobała mi się ona tak samo, jak za pierwszym razem. Cieszę się, że wróciłam do tej powieści, bo zdążyłam zapomnieć parę szczegółów. ;-)

Żądza krwi, tak samo jak pierwszy tom przenosi nas do roku 1864. Jednak akcja książki dzieje się w Nowym Orleanie.
Tam na braci Salvatore czeka wiele przygód, lecz zostają oni między sobą poróżnieni. Jako wampiry muszą żywić się ludzką, bądź zwierzecą krwią. Wszystko odczuwają o wiele wyraźniej niż ludzie.
Stefano poznaje nowych przyjaciół, wrogów, a także swoją kolejną...

Może trochę mniej obrzydliwa niż jedynka :P

Może trochę mniej obrzydliwa niż jedynka :P

Z pewnością o drugiej części mogę napisać to, że o wiele, wiele, wiele więcej się dzieję niż w pierwszej, ale czy mi się podobała bardziej od pierwszej? Tak. I w tej części widzimy obliczę złego Damona, który postanowił pożywić się krwią biednej Callie. Trochę szkoda, bo może jednak wyszłoby coś między nią a Stefanem, a tak to chłopak znów pozostał na tym świecie sam. Ach, no i zapomniałam, na reszcie stał się dobrym wampirkiem, który pożywia się krwią zwierząt, a ludzi nie tyka, za to teraz Damon jest grasującym potworem czyhającym na bezbronnych ludzi, a Stef święty. Jak zawsze. Nadal podtrzymuję to co napisałam o pierwszej części: książka dobra na odstresowanie się, zrelaksowanie w sobotni wieczór, ale nic poza tym.

Z pewnością o drugiej części mogę napisać to, że o wiele, wiele, wiele więcej się dzieję niż w pierwszej, ale czy mi się podobała bardziej od pierwszej? Tak. I w tej części widzimy obliczę złego Damona, który postanowił pożywić się krwią biednej Callie. Trochę szkoda, bo może jednak wyszłoby coś między nią a Stefanem, a tak to chłopak znów pozostał na tym świecie sam. Ach,...

Kiedy pierwsza miłość Stefana Salvatore'a zmieniła go w wampira, zniszczyła bezpośrednio jego świat- i jego duszę. Teraz on i jego brat Damon muszą uciekać z Mystic Falls inaczej zostaną zdemaskowani i zabici. Wyruszają do Nowego Orleanu w poszukiwaniu bezpiecznego schronienia...

Kiedy pierwsza miłość Stefana Salvatore'a zmieniła go w wampira, zniszczyła bezpośrednio jego świat- i jego duszę. Teraz on i jego brat Damon muszą uciekać z Mystic Falls inaczej zostaną zdemaskowani i zabici. Wyruszają do Nowego Orleanu w poszukiwaniu bezpiecznego schronienia...

Przeczytane!

Przeczytane!

Jedna z najlepszych książek z serii pokrewnej Pamiętnikom. Czytałam z zapartym tchem do ostatniego zdania. Callie wzbudziła we mnie niejasne uczucie zdecydowania i tym samym zagubienia... Książka zdecydowanie godna polecenia, gdyż przepełniona momentami humorystycznymi, wątkami miłosnymi i braterską nienawiścią.

Jedna z najlepszych książek z serii pokrewnej Pamiętnikom. Czytałam z zapartym tchem do ostatniego zdania. Callie wzbudziła we mnie niejasne uczucie zdecydowania i tym samym zagubienia... Książka zdecydowanie godna polecenia, gdyż przepełniona momentami humorystycznymi, wątkami miłosnymi i braterską nienawiścią.

To jest kolejny przykład na to, że nie warto sugerować się pierwszą częścią. Muszę powiedzieć, że autor wykazał się większą kreatywnością. Książka nie jest tylko historią zerżniętą z serialu. Stwierdzam, że nawet mnie wciągnęła, choć nie ukrywam, że wolałabym przeczytać dzieło L. J. Smith.

To jest kolejny przykład na to, że nie warto sugerować się pierwszą częścią. Muszę powiedzieć, że autor wykazał się większą kreatywnością. Książka nie jest tylko historią zerżniętą z serialu. Stwierdzam, że nawet mnie wciągnęła, choć nie ukrywam, że wolałabym przeczytać dzieło L. J. Smith.