Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bernard Suits napisał przyjemną, nietypową książkę o dziwnej treści - coś jak kanapka z dżemem i żwirem....dla lubiących główkować definicjami.
Mniej odpornych może narazić na definicjofobię i migrenę dialektyczną.

Bernard Suits napisał przyjemną, nietypową książkę o dziwnej treści - coś jak kanapka z dżemem i żwirem....dla lubiących główkować definicjami.
Mniej odpornych może narazić na definicjofobię i migrenę dialektyczną.

Mała książeczka - esencja odwiecznych człowieczych poszukiwań skutecznego zabezpieczenia przed niepokojem egzystencjalnym. A więc rytuał niby remedium balansuje na pograniczu kultury i natury, przenikając aspekty dziwności i obcości. Zamorskie odkrycie 'nowego świata' zaowocowało licznymi relacjami Europejczyków zdumionych - oburzonych pewnymi obyczajami, obsesja nieczystości trwa od czasów archaicznych.

O rytualności lub skostniałym rytualizmie, dychotomii między sacrum i profanum wypowiadają się tu sucho i rzeczowo zacni specjaliści, ale też jakby z czułością o rytuałach codziennych kontaktów międzyludzkich : uprzejmości, biesiadności, rytuałach zaspokojenia pragnień : obfitości, pocieszenia, zjednoczenia, przebaczenia....rytuałach związanych z ubraniem...codziennej poobiedniej drzemce ...

Są przykłady, relacje etnografa badającego praktyki i nieufność tubylców dopóki się nie przyłączył "(...) w magii nie ma miejsca dla neutralnego obserwatora". Opisy cudownych uzdrowień w hinduskich pismach, do jakich dochodziło podczas rytualnych zgromadzeń, współcześni badacze tłumaczą mocą jednoczenia we wspólnocie. Według nich, pielgrzymi w takich miejscach zaczynają myśleć bardziej w kategorii 'my' niż 'ja'. W kulturach przedpiśmiennych wzajemna pomoc była zasadą, a indywidualizm wyjątkiem.

Wyniki badań statystycznych mówią o spadku tradycyjnych praktyk, ale też o tęsknocie za duchowym połączeniem i wzroście zainteresowania etnologią. Do lamusa historii przechodzą czasy, gdy tradycyjne rytuały odgrywały niezastąpioną rolę w utrzymaniu i wzmocnieniu więzi społecznych. Pocieszające może być, że z kryzysem i okresem kontestacji dawnych rytuałów, nastąpił renesans rytuałów nowych form - zabiegi eklektyczne związane z powrotem do natury, ruchy ekologiczne. Nowe formy sztuki czy antysztuki to wciąż poszukiwanie rytuałów, ale już w stronę synkretyzmu i humanizmu transcendentnego. Muzyka, która wywodzi się z plemiennych rytuałów, a dziś trafia na parkiety dyskotek też ma walory rytualne i terapeutyczne.

Eliade twierdził, że człowiek to 'homo religiosus' i współczesna desakralizacja świata zachodniego jest tylko zjawiskiem chwilowym.

Fragment z Saint- Exupry'ego przywołuje zasięg rytuałów codzienności w rozmowie Lisa z Małym Księciem, o spotkaniu : ,, ... trzeba wrócić o tej samej godzinie (...) Jeśli będziesz wracał o różnych porach, nigdy nie będę wiedział na kiedy mam się przygotować."

Naukowcy radzą ,, (...) znajdź takie rytuały, które nadają twojemu życiu jakąś strukturę " i twierdzą, że to wzmacnia poczucie szczęścia.

Od pewnego czasu moim uszczęśliwiającym rytuałem jest cotygodniowy, dwudniowy post internetowy, polecam ;)

Mała książeczka - esencja odwiecznych człowieczych poszukiwań skutecznego zabezpieczenia przed niepokojem egzystencjalnym. A więc rytuał niby remedium balansuje na pograniczu kultury i natury, przenikając aspekty dziwności i obcości. Zamorskie odkrycie 'nowego świata' zaowocowało licznymi relacjami Europejczyków zdumionych - oburzonych pewnymi obyczajami, obsesja...

No proszę ... Freud przyznaje z lekkością, bez biczowania ;) że ma naturę artysty i że jego książki przypominają raczej dzieła imaginacji literackiej niż traktaty naukowe ,, (...) Spełniam swoje największe marzenie : żeby być przede wszystkim pisarzem; jednocześnie przez cały czas stwarzam pozory, że jestem lekarzem. "

Autor - postjungista ujawnia raczej mało znaną prawdę, że panowie Freud, Adler i Jung zdawali sobie sprawę z fikcyjności natury swoich teorii .

Badając dzieło ich życia, zakłada istnienie poetyckiej bazy umysłu, logiki 'mythos' i pod dostatkiem tu barwnych mitycznych kontekstów .

Pyta : " Czego tak naprawdę chce dusza ?" ... a po analizie psychoanalizy ustala odpowiedź : " Chce ona fikcji, które uzdrawiają ".

Stawia tezę, że psychologia jest też rodzajem kreatywnej sztuki ...sztuki przynależącej do dziedziny poetyki. Sugeruje, pociesza, że objawy to konstrukty metaforyczne, dopiero kiedy krzepną w twarde dogmatyczne realności, zaczynamy fiksować .

To z pewnością książka dla terapeutów - sporo diagnozowania, przykładów, fachowych terminów, odnośników. Dla laików w dziedzinie psychologii... ale nie imaginacji, będzie onirycznym pytajnikiem o fikcję, na pewno nie poradnikiem ;)

Cytaty :
,,Niestety, my terapeuci zwykle nie zdajemy sobie sprawy, że jesteśmy bardami. W rezultacie nie dopełniamy mnóstwa z tego co, co tak naprawdę moglibyśmy zrobić. Nasze sposoby narracji ograniczają się do czterech rodzajów : o charakterze epickim, komicznym, detektywistycznym i realistycznie społecznym. Bierzemy wszystko, co do nas dociera - bez względu na to, jak bardzo namiętny i erotyczny, tragiczny i wzniosły, dziwaczny i arbitralny charakter ma ów materiał - po czym wtłaczamy go w jeden z naszych czterech trybów narracji (...) Ci , którzy zajmują się literaturą, od dawna już dostrzegają psychologię w fikcji literackiej. Najwyższy czas, żebyśmy teraz my zaczęli dostrzegać fikcję literacką w psychologii. "

,, Różnica między Freudem a Jungiem, to różnica między alegorią, a metaforą."

No proszę ... Freud przyznaje z lekkością, bez biczowania ;) że ma naturę artysty i że jego książki przypominają raczej dzieła imaginacji literackiej niż traktaty naukowe ,, (...) Spełniam swoje największe marzenie : żeby być przede wszystkim pisarzem; jednocześnie przez cały czas stwarzam pozory, że jestem lekarzem. "

Autor - postjungista ujawnia raczej mało znaną...

,, Autostopem przez galaktykę" klasyka s.f. z elementami satyry ... Mięso z czystym sumieniem, Wir Całkowitego Zrozumienia - film widziałam, książki nie czytałam.

Michael Hanlon - ekspert i popularyzator nauki, z angielskim poczuciem humoru, stylowo bada i opisuje ,, z czego wszystko jest zrobione ? "
Idea innego, widmowego świata ukrywającego się gdzieś w pobliżu ...może w filiżance kawy... albo na ostrzu igły, chyba wszystkim nam się podoba. Kosmiczne odległości - bariery komunikacyjne znikają, sztormy fotonowe wzbierają...no i ta coraz bardziej popularna hipoteza planetarium, czyli że wszechświat jest iluzją stworzoną dla nas robaczków, przez inteligentne istoty.
Ale my, jak sugeruje Autor ,, nie poznamy znaczenia Odpowiedzi, dopóki się nie dowiemy jakie jest Pytanie (...) Nasz ziemski szowinizm w odniesieniu do pozaziemskiego życia nadal ma się dobrze."

Większość treści dotyczy zagadnień kosmicznych, jednak poruszane są też kwestie zrozumienia ludzkiego umysłu, natury ludzkiej świadomości.

,, (..) Nie wszystkie wielkie tajemnice są ' tam '. Zapewne najbardziej kłopotliwa zagadka naukowa dotyczy czy i jaki związek łączy świadomość z wolną wolą ? Co fizyka ma do powiedzenia na temat wolnej woli ?
(...) Tak czy inaczej, dobrym kandydatem na Ostateczne Pytanie wydaje się : ,,Dlaczego w ogóle coś jest ? "

Bardzo fajnym stylem pisze Autor o tym kosmicznym miszmaszu i wirtualnych cząstkach, od których roi się próżnia ,, ... lecz są one na tyle uprzejme, że znikają po ułamku nanosekundy ".

Cóż, jak na razie przysiąść na horyzoncie zdarzeń może poeta, ale "(...) policzono szanse, że cały nowy wszechświat pojawi się znienacka w twojej kuchni i to akurat w momencie, gdy zasiądziesz do śniadania. Prawdopodobieństwo takiego zdarzenia jest oczywiście małe, ale nie jest nieskończenie małe (...) Równoległe wszechświaty są nie tylko możliwe, ale konieczne ."

,, Autostopem przez galaktykę" klasyka s.f. z elementami satyry ... Mięso z czystym sumieniem, Wir Całkowitego Zrozumienia - film widziałam, książki nie czytałam.

Michael Hanlon - ekspert i popularyzator nauki, z angielskim poczuciem humoru, stylowo bada i opisuje ,, z czego wszystko jest zrobione ? "
Idea innego, widmowego świata ukrywającego się gdzieś w...

Pośród innych książek o tym jak działa Wszechświat, ta jest wyjątkowa - zadowoli logików, laików i romantyków. Skomplikowane formuły Autor wplótł w meandry kultury, filozoficzne i poetyckie odniesienia, piękno .

Cytaty :

,, Musimy odnowić gramatykę naszego rozumienia świata - tak jak to zrobił Anaksymander, który pojął, że Ziemia unosi się i że w kosmosie nie istnieją pojęcia ,,góry" i ,,dołu"; albo jak Kopernik, który zrozumiał, że z wielką prędkością pędzimy przez przestworza; albo Einstein, który doszedł do wniosku, że czasoprzestrzeń wygina się jak mięczak, a czas płynie inaczej w różnych miejscach...Kolejny raz, poszukując nowej wizji świata zgodnie z dotychczasową wiedzą, musimy zmienić swoje pojęcie o naturze rzeczy (...) Cała nasza dzisiejsza wiedza jest przybliżeniem czegoś, czego jeszcze nie znamy."

,, Trzeba mieć odwagę się przyznać, że to co uważamy za pewne ( w tym nasze najgłębsze przekonania), może być fałszem albo co najmniej naiwnością - cieniami na ścianach platońskiej jaskini. "

,, Nauka to wizja, metody podążają za nią."


Pochwała za kunszt dla tłumacza Michała Czerny.

Pośród innych książek o tym jak działa Wszechświat, ta jest wyjątkowa - zadowoli logików, laików i romantyków. Skomplikowane formuły Autor wplótł w meandry kultury, filozoficzne i poetyckie odniesienia, piękno .

Cytaty :

,, Musimy odnowić gramatykę naszego rozumienia świata - tak jak to zrobił Anaksymander, który pojął, że Ziemia unosi się i że w kosmosie nie istnieją...

Czy natura ludzka jest niewinna, czy zepsuta? Czy jako gatunek jesteśmy z natury skłonni do współpracy, czy do rywalizacji, mili czy samolubni, dobrzy czy źli?

Tytuł sugeruje, że jest to dzieło przełomowe, a dotyczy różnych możliwości organizacji społeczeństw. Najpierw poznajemy koncepcje idealisty Jean J.Rousseau, autora " Umowy społecznej" z kontrą sceptyka Thomasa Hobbesa, autora " Lewiatana".

Rousseau mniemał, że dawno temu byliśmy dobrotliwymi zbieraczami, żyliśmy w idyllicznej koegzystencji z naturą, w stanie dziecięcej niewinności ,, każdy był równy, bo wszyscy byli jednakowo biedni ".

Hobbes, ze swoją koncepcją 'o człowieku z natury samolubnym' twierdził, że życie w czasach pierwotnych musiało być " samotne, ubogie, okropne, brutalne i krótkie" i wszelkie opresyjne, hierarchiczne zasady porządku społecznego są koniecznością - wojnę wszystkich ze wszystkimi przerwać mogło jedynie stworzenie władzy absolutnej.

Autorzy, w swym eksperymencie myślowym, lawirują między tymi alternatywami ewolucji społecznej, tropią błędy interpretacyjne uczonych, " semantyczne sidła i metafizyczne miraże ". Przeszukują drobiazgowo archaiczną obyczajowość z optymistyczną konkluzją, że zawsze było sinusoidalnie, różnie, będzie różnie i zwracają uwagę na historyczne znaczenie ekscentryczności.

Dowiadujemy się, że w XVIII-wiecznej Europie popularna była literatura misjonarzy i podróżników, zawierająca zaskakujące idee o społeczeństwach Nowego Świata, funkcjonujących zupełnie inaczej niż europejskie. Autorzy są przekonani, że jakiś egzemplarz " Relacji jezuickich z Nowej Francji" (kolonii francuskich w Ameryce Północnej) czytał Rousseau...a było ich 71 tomów... i z inspiracji tymi zapiskami stworzył słynną utopię.

Krytyczne zapiski jezuitów o 'dzikich' z nowego kontynentu, stały się paradoksalnie frapującym impulsem oświeceniowych refleksji.

,, ...jezuici byli intelektualistami katolickiego świata. Wyszkoleni w klasycznej retoryce i technikach dyskusji uczyli się języków Amerykanów głównie po to, aby móc się z nimi spierać i perswadować im wyższość chrześcijańskiej wiary. A mimo to regularnie zaskakiwały ich i wprawiały w zdumienie wytaczane przez Amerykanów kontrargumenty (...) Jezuici posunęli się dalej, przyznając ( nie bez frustracji), że dzicy Nowego Świata sprawiali wrażenie raczej mądrzejszych od ludzi, z którymi mieli do czynienia w domu ( np." Niemal wszyscy wykazują większą inteligencję w ich sprawach, przemowach, uprzejmościach, kontaktach, podstępach i subtelnościach niż najbystrzejsi mieszkańcy i kupcy we Francji").

Książka tomiszcze, sprawia wrażenie zapisu wykładów dla ekspertów antropologów i wścibskich archeologów... z ciężkostrawną analizą porównawczą upraw fasoli i kukurydzy. Dla laika zbyt drobiazgowa i chaotyczna strukturalnie, napęczniała gabarytowo od przypisów, które stanowią 1/4 całości. Myślę, że w wersji audio jest bardziej przyswajalna.

Niepodważalne aksjomaty pewnie ulegną kolejnej zmianie, gdy lodowiec uwolni Antarktydę ?

Czy natura ludzka jest niewinna, czy zepsuta? Czy jako gatunek jesteśmy z natury skłonni do współpracy, czy do rywalizacji, mili czy samolubni, dobrzy czy źli?

Tytuł sugeruje, że jest to dzieło przełomowe, a dotyczy różnych możliwości organizacji społeczeństw. Najpierw poznajemy koncepcje idealisty Jean J.Rousseau, autora " Umowy społecznej" z kontrą sceptyka...

Kiedyś się zastanawiałam dlaczego jedni patrzą na świat skowronkami, a drudzy nietoperzami ? Książkę kupiłam zachęcona okładką, jak dla mnie optymistyczna - koteczki w kolorze czarnym, skaczące między tytułowym 'Pesymizmem a Optymizmem', jeden wskakuje na podtytułowe 'szczęście w rozumie'.

Autorka opisuje rozmaite metody jakie psychologia stosuje w ocenie naszego usposobienia i możliwość korzystnych zmian. Pisze o kombinacji rozumu i emocji np. że przystajemy by popatrzeć na ,, ulotne piękno zachodu słońca". Niestety stare obszary mózgu , z czasów ucieczki przed różnymi dzikimi bestiami, mącą nam w głowie błogość, gdy wiatr głośniej zawyje.

Są w tej książce słynne testy np. Test Orientacji Życiowej i różne przykłady testów, eksperymentów interpretacji sytuacji. Na przykład Edison uznał pożar za wspaniałą okazję do tego, by zaprojektować nową, lepszą fabrykę. Czyli on jest z tych co myślą : nie ma tego złego coby na dobre nie wyszło !

Dowcip opowiedziany mi przez znajomego lekarza, będzie tu chyba jak ulał :)
,, Czym się różni emeryt amerykański, francuski i polski :
- Amerykański emeryt w wolnej chwili bierze butelkę Whisky i idzie na ryby.
- Francuski bierze butelkę wina i idzie na 'dziewczyny'.
- Polski bierze butelkę moczu i idzie na badania ".
Bo mamy specjalne układy neuronów odpowiedzialne za 'osobowość chmurną' i 'osobowość pogodną' i są one najbardziej plastycznymi elementami naszego mózgu. Tak podatnymi, że naukowcy wywołali u sześćdziesięciu pięciu osób lęk przed widokiem niebieskiego kwadratu .

,, Na przykładzie rzesz duchownych i polityków z różnych epok, wyraźnie widać, że łatwiej straszyć ludzi, niż ich uspokajać ".

Dowiemy się też, że genetyka i koleje naszego losu tworzą ,, skomplikowaną mozaikę wzajemnych oddziaływań" i to się zowie epigenetyka i że ,, anhedonia to niezdolność doceniania prostych przyjemności " i że są osoby z ,, dwoma allelami długimi (...) zaś inne posiadają allel krótki '' ( sic!)

Reasumując jest tu dużo ciekawych informacji....ale za dużo tabelek .

Kiedyś się zastanawiałam dlaczego jedni patrzą na świat skowronkami, a drudzy nietoperzami ? Książkę kupiłam zachęcona okładką, jak dla mnie optymistyczna - koteczki w kolorze czarnym, skaczące między tytułowym 'Pesymizmem a Optymizmem', jeden wskakuje na podtytułowe 'szczęście w rozumie'.

Autorka opisuje rozmaite metody jakie psychologia stosuje w ocenie naszego...