Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli po lekturze tego reportażu zwracam uwagę na swoją jazdę, jeżdżę uważniej, wolniej, bezpieczniej, to znaczy, że jest to dobry reportaż. Mam nadzieję, że nie tylko na mnie miał on taki wpływ.

(Czy tylko mnie drażniło używanie słowa "szofer" jako synonim "kierowcy"?)

Jeśli po lekturze tego reportażu zwracam uwagę na swoją jazdę, jeżdżę uważniej, wolniej, bezpieczniej, to znaczy, że jest to dobry reportaż. Mam nadzieję, że nie tylko na mnie miał on taki wpływ.

(Czy tylko mnie drażniło używanie słowa "szofer" jako synonim "kierowcy"?)

Kiedy prosty i zrozumiały język staje się irytujący, mnóstwo powielających się banałów można by zmieścić na kilku stronach, a obrazowe porównania zaczynają być zwyczajnie męczące (tankowanie dziecka do pełna?)...

Kiedy prosty i zrozumiały język staje się irytujący, mnóstwo powielających się banałów można by zmieścić na kilku stronach, a obrazowe porównania zaczynają być zwyczajnie męczące (tankowanie dziecka do pełna?)...

Spodziewałam się wielkiej, wciągającej literatury, sądząc po rozgłosie tej serii. Niestety, otrzymałam czytadło napisane złym językiem, wypełnione sztucznymi dialogami i postaciami z papieru.
Największy jednak ubaw miałam, czytając perypetie z 1928/1929 roku. Postaci zwracały się do siebie "arystokratycznym" językiem stylizowanym na tamtą epokę, aż tu nagle dama dworu odmawia mężowi seksu, mówiąc: "Nie mogę, mam okres"...

Spodziewałam się wielkiej, wciągającej literatury, sądząc po rozgłosie tej serii. Niestety, otrzymałam czytadło napisane złym językiem, wypełnione sztucznymi dialogami i postaciami z papieru.
Największy jednak ubaw miałam, czytając perypetie z 1928/1929 roku. Postaci zwracały się do siebie "arystokratycznym" językiem stylizowanym na tamtą epokę, aż tu nagle dama dworu...

FATALNA lektura, która przez lata wyrządza realną krzywdę zwierzętom. Wszelkie możliwe rady w niej zawarte są szkodliwe dla żółwi stepowych, w szczególności rozdział o żywieniu. Powinna już dawno zniknąć z półek zarówno księgarnianych, jak i wirtualnych, aby niedoświadczeni opiekunowie tych wymagających gadów przestali czerpać z niej wiedzę.

FATALNA lektura, która przez lata wyrządza realną krzywdę zwierzętom. Wszelkie możliwe rady w niej zawarte są szkodliwe dla żółwi stepowych, w szczególności rozdział o żywieniu. Powinna już dawno zniknąć z półek zarówno księgarnianych, jak i wirtualnych, aby niedoświadczeni opiekunowie tych wymagających gadów przestali czerpać z niej wiedzę.

Piękne połączenie przeżywania żałoby i godzenia się ze stratą z silną chęcią do życia i miłością do kwiatów, zwierząt, natury.

Piękne połączenie przeżywania żałoby i godzenia się ze stratą z silną chęcią do życia i miłością do kwiatów, zwierząt, natury.

Nie wiem jeszcze, co myśleć o tej książce. Była dla mnie piękną i wzruszającą lekturą, a jednocześnie kreacje bohaterów wydawały mi się zbyt "wyidealizowane"? Czwórka głównych bohaterów i oczywiście każdy z nich jest najlepszym prawnikiem, aktorem, architektem i artystą. I choć ich emocje czy wyzwania, z którymi musieli się zmagać, były bardzo ludzkie, budowa postaci opływających w luksus wydawała mi się trochę odrealniona. Przynajmniej na polskie realia ;) Niemniej czytanie tej lektury było dla mnie dużym przeżyciem.

Nie wiem jeszcze, co myśleć o tej książce. Była dla mnie piękną i wzruszającą lekturą, a jednocześnie kreacje bohaterów wydawały mi się zbyt "wyidealizowane"? Czwórka głównych bohaterów i oczywiście każdy z nich jest najlepszym prawnikiem, aktorem, architektem i artystą. I choć ich emocje czy wyzwania, z którymi musieli się zmagać, były bardzo ludzkie, budowa postaci...

Genialna praca reporterska - tak.
Wciągająca pozycja literacka - nie.

Genialna praca reporterska - tak.
Wciągająca pozycja literacka - nie.

Piękne opisy przyrody, jednak autorka nie wzbudziła we mnie sympatii zabijaniem zwierząt dla kaprysu... "Mając przy sobie sztucer cieszyłam się na myśl o drugim serwalu, bo mają one ładne, cętkowane futro" lub "Pewnego razu zastrzeliłam legwana, bo myślałam, że ze skóry da się zrobić jakieś ładne drobiazgi".

Piękne opisy przyrody, jednak autorka nie wzbudziła we mnie sympatii zabijaniem zwierząt dla kaprysu... "Mając przy sobie sztucer cieszyłam się na myśl o drugim serwalu, bo mają one ładne, cętkowane futro" lub "Pewnego razu zastrzeliłam legwana, bo myślałam, że ze skóry da się zrobić jakieś ładne drobiazgi".

Fascynujący, wnikliwy przekrój przez psychikę człowieka.

Fascynujący, wnikliwy przekrój przez psychikę człowieka.

[Czy Wasze wydania z Kolekcji Gazety Wyborczej również były naszpikowane błędami wszelkiej maści? Nawet ortograficznymi?]

[Czy Wasze wydania z Kolekcji Gazety Wyborczej również były naszpikowane błędami wszelkiej maści? Nawet ortograficznymi?]

Niestety, Houellebecq nie dla mnie. A po lekturze Serotoniny mam jedynie w głowie okrutne przyzwolenie bohatera na pedofilię...

Niestety, Houellebecq nie dla mnie. A po lekturze Serotoniny mam jedynie w głowie okrutne przyzwolenie bohatera na pedofilię...

Szukałam w niej raczej konkretnych wskazówek, jak postępować z psem. Niestety, książka ma charakter „wykładowy” i mało w niej konkretów. Pozycja raczej dla początkujących właścicieli czworonogów.

Szukałam w niej raczej konkretnych wskazówek, jak postępować z psem. Niestety, książka ma charakter „wykładowy” i mało w niej konkretów. Pozycja raczej dla początkujących właścicieli czworonogów.

Szkoda, że najbardziej emocjonująca część sądowa to przyspieszona, krótka historia mieszcząca się na 35 stronach.

Szkoda, że najbardziej emocjonująca część sądowa to przyspieszona, krótka historia mieszcząca się na 35 stronach.

Ważna, trudna, ciężkostrawna...

Ważna, trudna, ciężkostrawna...

Dla mnie była to wyjątkowo nużąca, powtarzalna i irytująca lektura z wybitnie niebudzącymi sympatii bohaterami...

Dla mnie była to wyjątkowo nużąca, powtarzalna i irytująca lektura z wybitnie niebudzącymi sympatii bohaterami...

"Żart" do mnie nie trafił. Przez swoją moralizatorską formę, niepotrzebnie objaśnianą symbolikę, nieciekawych bohaterów.

"Żart" do mnie nie trafił. Przez swoją moralizatorską formę, niepotrzebnie objaśnianą symbolikę, nieciekawych bohaterów.

„Lolita” łączy w sobie kilka cech — z jednej strony jest szokująca, a w czytelniku śledzącym losy gwałconego dziecka budzi sprzeciw i całe spektrum negatywnych emocji. Z drugiej strony jest fenomenalnie napisana, jest w niej mnóstwo literackich odniesień, fantastycznych gier słownych, a sama historia, choć wstrząsająca, porywa bez reszty. Wszystko to daje efekt przesytu, a co ciekawe, jednocześnie efekt czytelniczego spełnienia.

„Lolita” łączy w sobie kilka cech — z jednej strony jest szokująca, a w czytelniku śledzącym losy gwałconego dziecka budzi sprzeciw i całe spektrum negatywnych emocji. Z drugiej strony jest fenomenalnie napisana, jest w niej mnóstwo literackich odniesień, fantastycznych gier słownych, a sama historia, choć wstrząsająca, porywa bez reszty. Wszystko to daje efekt przesytu, a...

Czy tylko dla mnie lektura ''Sprzątaczki'' była męcząca?
Między innymi przez momentami niejasne fakty - na samym początku autorka pisze, że cały swój dobytek zmieściła w dwóch plecakach, a akapit później, że miała tyle rzeczy, że zmuszona była wynająć firmę transportową, albo przez niezrozumiałe decyzje bohaterki, która, nie mając pieniędzy na jedzenie i otrzymując po raz pierwszy zastrzyk gotówki ze zwrotu podatku, kupuje pierścionek za, bagatela, 200 dolarów. Pomijając wyjątkowo irytujące narzekanie na mieszkanie na 30m2, zamiast w 3 pokojowym domu z własną łazienką...

Czy tylko dla mnie lektura ''Sprzątaczki'' była męcząca?
Między innymi przez momentami niejasne fakty - na samym początku autorka pisze, że cały swój dobytek zmieściła w dwóch plecakach, a akapit później, że miała tyle rzeczy, że zmuszona była wynająć firmę transportową, albo przez niezrozumiałe decyzje bohaterki, która, nie mając pieniędzy na jedzenie i otrzymując po raz...

Mądra i ważna lektura, w której znajdziemy zarówno poruszające opowieści rodziców i opiekunów, jak i opinie psychologa, pedagogów i dziecka świadomego swojej inności.

Mądra i ważna lektura, w której znajdziemy zarówno poruszające opowieści rodziców i opiekunów, jak i opinie psychologa, pedagogów i dziecka świadomego swojej inności.

Czechow miał prawdziwy dar opisywania postaci.

Dwa pierwsze opowiadania - tytułowe i "Pojedynek" - świetne.

Czechow miał prawdziwy dar opisywania postaci.

Dwa pierwsze opowiadania - tytułowe i "Pojedynek" - świetne.