Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedna z tych książek, którą przeczytałam z trudem. Dla mnie okropnie się ciągnęła.

Jedna z tych książek, którą przeczytałam z trudem. Dla mnie okropnie się ciągnęła.

Przeczytałam w ciągu jednego dnia. Może to okres świąt tak wpłynął i ucieczka od lenistwa. Mi się książka podobała. Była zaskakująca, dla mnie nieprzewidywalna. Trzymała w napięciu. Uważam, że warto po nią sięgnąć

Przeczytałam w ciągu jednego dnia. Może to okres świąt tak wpłynął i ucieczka od lenistwa. Mi się książka podobała. Była zaskakująca, dla mnie nieprzewidywalna. Trzymała w napięciu. Uważam, że warto po nią sięgnąć

Przebrnęłam przez tą książkę. Wydawało mi się, że skoro taka tragedia to jakoś inaczej to wszystko będzie ujęte. Dla mnie język autorki (albo zły przekład) nie przemówiły. Ta książka, która niby coś pokazuje, ale tak serio to nie wiadomo do końca co.

Przebrnęłam przez tą książkę. Wydawało mi się, że skoro taka tragedia to jakoś inaczej to wszystko będzie ujęte. Dla mnie język autorki (albo zły przekład) nie przemówiły. Ta książka, która niby coś pokazuje, ale tak serio to nie wiadomo do końca co.

Nie wciągnęła mnie tak jak pierwsza przeczytana tej autorki książka, czyli Perfekcjonista. Tam jakby stopień brutalności był większy i mimo lęku czytałam na jednym wdechu. Tą odkładam i czytam i odkładam i zaś czytam.

Nie wciągnęła mnie tak jak pierwsza przeczytana tej autorki książka, czyli Perfekcjonista. Tam jakby stopień brutalności był większy i mimo lęku czytałam na jednym wdechu. Tą odkładam i czytam i odkładam i zaś czytam.

A przeczytałam, a nawet dość szybko. Zaskakujące zakończenie. Ale reszta przewidywalna, historia jakich wiele. I nie należę do tych, którzy mówią o wow, to jest fajne, a raczej do tych powtarzalność i przewidywalność. Tylko koniec mnie zaskoczył :)

A przeczytałam, a nawet dość szybko. Zaskakujące zakończenie. Ale reszta przewidywalna, historia jakich wiele. I nie należę do tych, którzy mówią o wow, to jest fajne, a raczej do tych powtarzalność i przewidywalność. Tylko koniec mnie zaskoczył :)

Dobrnęłam z trudem do końca. Ta książka się ciągnie i niestety przeważa wątek obyczajowy. Bo ona smutna, samotna, z głową w innym czasie. Ale że niby thriller?! Lekko, leciuchno grozą zawiało. Jestem rozczarowana. Kropka.

Dobrnęłam z trudem do końca. Ta książka się ciągnie i niestety przeważa wątek obyczajowy. Bo ona smutna, samotna, z głową w innym czasie. Ale że niby thriller?! Lekko, leciuchno grozą zawiało. Jestem rozczarowana. Kropka.

Chris Carter zabiera nas w mroczny świat psychopaty,sadysty. Niektóre opisy są okropne, dla mojej wyobraźni szczególnie. Napięcie tak rosło, że wczoraj wieczorem sprawdzałam czy oby na pewno jestem sama w domu. Momentami zastanawiałam się jak można mieć aż tak straszną wyobraźnię, aby napisać taki thriller. Nic w tej książce nie jest za długie ani za krótkie.
Ale na pewno przerażające.
To pierwsza książka, którą przeczytałam tego autora, ale na pewno nie ostatnia.

Chris Carter zabiera nas w mroczny świat psychopaty,sadysty. Niektóre opisy są okropne, dla mojej wyobraźni szczególnie. Napięcie tak rosło, że wczoraj wieczorem sprawdzałam czy oby na pewno jestem sama w domu. Momentami zastanawiałam się jak można mieć aż tak straszną wyobraźnię, aby napisać taki thriller. Nic w tej książce nie jest za długie ani za krótkie.
Ale na pewno...

To smutna książka. To zderzenie z odejściem dziecka. Sepsa. Cichy morderca. Niewyobrażalnie wielka tragedia. Rozłam w małżeństwie. Smutek i rozpacz, które temu towarzyszą są wielkie. Jak dalej żyć, jak siebie nie obwiniać, czy uda się z tym sobie poradzić, jak nie obwiniać partnera. Czy już zawsze będę tęskniła.? Czy życie po takiej stracie może być jeszcze normalne?

To smutna książka. To zderzenie z odejściem dziecka. Sepsa. Cichy morderca. Niewyobrażalnie wielka tragedia. Rozłam w małżeństwie. Smutek i rozpacz, które temu towarzyszą są wielkie. Jak dalej żyć, jak siebie nie obwiniać, czy uda się z tym sobie poradzić, jak nie obwiniać partnera. Czy już zawsze będę tęskniła.? Czy życie po takiej stracie może być jeszcze normalne?

Lekka i zabawna historia. Książka nie należy do ambitnych, ale można się przy niej pośmiać i spędzić z nią miło czas na plaży. Taka na złapanie oddechu po przepracowanych ciężkich dniach. Nie zostaje w pamięci.

Lekka i zabawna historia. Książka nie należy do ambitnych, ale można się przy niej pośmiać i spędzić z nią miło czas na plaży. Taka na złapanie oddechu po przepracowanych ciężkich dniach. Nie zostaje w pamięci.

Nie zmęczylam jej. Tragiczne dialogi. Próbowałam dobrnąć do połowy, ale się nie dało.

Nie zmęczylam jej. Tragiczne dialogi. Próbowałam dobrnąć do połowy, ale się nie dało.

Ola pisze tak pięknie, tak wrażliwą duszę ma, że można ją czytać i czytać i wracać do tego co już przeczytałaś i usłyszeć, zobaczyć coś innego. Dusza, miłość, poczucie własnej wartości, marzenia, walka, odrzucenie, zranienie, miłość, DOBRO, piękno, drugi człowiek, ciepło, wiara, porywy miłości, miłość. I WRAŻLIWOŚĆ.
Warto zatrzymać się przy tej pozycji na dłuższą chwilę. U mnie leży na półce za łóżkiem i sobie ją dawkuje, jak witaminy.

Ola pisze tak pięknie, tak wrażliwą duszę ma, że można ją czytać i czytać i wracać do tego co już przeczytałaś i usłyszeć, zobaczyć coś innego. Dusza, miłość, poczucie własnej wartości, marzenia, walka, odrzucenie, zranienie, miłość, DOBRO, piękno, drugi człowiek, ciepło, wiara, porywy miłości, miłość. I WRAŻLIWOŚĆ.
Warto zatrzymać się przy tej pozycji na dłuższą chwilę. U...

Mirabelle i Jack. Paryż. Kocham tą książkę. Może momentami jest i ckliwa, ale jest piękna, wzruszająca, sięgająca do zakamarków duszy człowieka. Miłość dwóch dojarzałych osób z innych światów.


Wracam do niej co jakieś 2 lata i ciągle tak samo się nią zachwycam.

***Mam nadzieję, że nie byłam wobec niego zbyt bezpośrednia. Tak rzadko mi się porozmawiać z kimś, kto nie myśli tylko o mojej ślepocie. To ich ślepota. Tak często zdarza mi się czuć żal wobec tych, którzy muszą żyć wewnątrz świata, a nie na zewnątrz jak ja. To musi być dla nich naprawdę trudne. ***

Mirabelle i Jack. Paryż. Kocham tą książkę. Może momentami jest i ckliwa, ale jest piękna, wzruszająca, sięgająca do zakamarków duszy człowieka. Miłość dwóch dojarzałych osób z innych światów.


Wracam do niej co jakieś 2 lata i ciągle tak samo się nią zachwycam.

***Mam nadzieję, że nie byłam wobec niego zbyt bezpośrednia. Tak rzadko mi się porozmawiać z kimś, kto nie...

Okropna, przerażająca, wyzwalająca strach. Jak ja się na niej bałam. Jakim szalenscem można być. Jak można zmanipulować, zasrraszyć drugą osobę. Krzyczałam razem z bohaterami.
Mocna rzecz dla tych co lubią się bać.

Okropna, przerażająca, wyzwalająca strach. Jak ja się na niej bałam. Jakim szalenscem można być. Jak można zmanipulować, zasrraszyć drugą osobę. Krzyczałam razem z bohaterami.
Mocna rzecz dla tych co lubią się bać.

Przeczytanie jej zajęło mi dwa dni. Tak długo, bo musiałam iść do nieszczęsnej pracy (psst! Lubię swoją pracę). Historie Clary i Izzy są tak odmienne i tak piękne. Przerażające jak kiedyś można było potraktować kobietę i jak wiele można było zrobić i nadal można , jak ma się pieniądze, czyli "władzę". Autorka prowadzi nas przez te krainy tak obrazowo, tak prawdziwie, że serce mi walilo razem z Izzy. Płakałam razem z Clarą.
Próbowałam sobie odpowiedzieć na pytanie czy byłabym tak silna jak Clara czy Izzy, ale nie wiem...

Książka jest momentami tak mroczna, ukazuje tak nieludzkie zachowania, że dusilam w sobie krzyk.

Ale cieszę się, że mogłam przeczytać tą historię.

Przeczytanie jej zajęło mi dwa dni. Tak długo, bo musiałam iść do nieszczęsnej pracy (psst! Lubię swoją pracę). Historie Clary i Izzy są tak odmienne i tak piękne. Przerażające jak kiedyś można było potraktować kobietę i jak wiele można było zrobić i nadal można , jak ma się pieniądze, czyli "władzę". Autorka prowadzi nas przez te krainy tak obrazowo, tak prawdziwie, że...

Takie książki powinny być lektura i w szkołach. One pokazują jak bardzo człowiek nienawidził drugiego człowieka. Ale też jak w obliczu tych wszystkich okropnych wydarzeń mała dziewczynka próbuje walczyć z oprawcą, jej odwaga zasługuje na podziw.
Gryzłam pięści momentami, tak bardzo byłam przerażona tym co i jak im robiono.

Takie książki powinny być lektura i w szkołach. One pokazują jak bardzo człowiek nienawidził drugiego człowieka. Ale też jak w obliczu tych wszystkich okropnych wydarzeń mała dziewczynka próbuje walczyć z oprawcą, jej odwaga zasługuje na podziw.
Gryzłam pięści momentami, tak bardzo byłam przerażona tym co i jak im robiono.

Tatuazysta z Auschwitz. To trochę inna opowieść o obozie i o miłości. O przetrwaniu. I smiejesz się i płaczesz. I chcesz, aby to już się skończyło i chcesz, aby on przeżył. Próbujesz sobie wyobrazić co musiał czuć, wejść w jego skórę. Jak bardzo musiał nie cierpiec tej pracy, ale wiedział, że inny wybór to komora. I ta miłość w tle. I wbrew wszystkiemu uśmiechasz się przez łzy.

Tatuazysta z Auschwitz. To trochę inna opowieść o obozie i o miłości. O przetrwaniu. I smiejesz się i płaczesz. I chcesz, aby to już się skończyło i chcesz, aby on przeżył. Próbujesz sobie wyobrazić co musiał czuć, wejść w jego skórę. Jak bardzo musiał nie cierpiec tej pracy, ale wiedział, że inny wybór to komora. I ta miłość w tle. I wbrew wszystkiemu uśmiechasz się przez łzy.

Nadia. Jakub. Więź, która między nimi powstała jest tak inna od wszystkich nam znanych. Zatapiasz się w ich świecie, w górach, w naturze. Siedzisz z nimi w domu i próbujesz zrozumieć, czemu taki wybór, czemu taka tęsknota, czemu takie życie... I w tym wszystkim zauważasz miłość. Miłość dziecka do rodzica, ale też miłość rodzica do dziecka. On musiał to z siebie wydobyć...

Zakończenie zaskakuje, bo chciałam inaczej. Ale tak jest dobrze...

Warto po nią sięgnąć i się w niej zanurzyć. Przeżyć to z nimi. Wtopic się w ich świat. Być z nimi w domku w górach, w vanie.
Jestem pewna, że jeszcze do niej wrócę

Nadia. Jakub. Więź, która między nimi powstała jest tak inna od wszystkich nam znanych. Zatapiasz się w ich świecie, w górach, w naturze. Siedzisz z nimi w domu i próbujesz zrozumieć, czemu taki wybór, czemu taka tęsknota, czemu takie życie... I w tym wszystkim zauważasz miłość. Miłość dziecka do rodzica, ale też miłość rodzica do dziecka. On musiał to z siebie...

Dzisiaj rano zaczęłam czytać i nie mogę się oderwać. Przejęta losami Ady chcę wiedzieć więcej i więcej. Wszystko w domu zostawione, bo czytam. Przejmujący wewnętrzny krzyk Ady trafia we wszystko i burzy obraz jej rodziny. Powoduje, że chcesz z nią iść dalej, chcesz być bliżej niej. Chcesz wiedzieć jak poradzi sobie z tym wszystkim.

Dzisiaj rano zaczęłam czytać i nie mogę się oderwać. Przejęta losami Ady chcę wiedzieć więcej i więcej. Wszystko w domu zostawione, bo czytam. Przejmujący wewnętrzny krzyk Ady trafia we wszystko i burzy obraz jej rodziny. Powoduje, że chcesz z nią iść dalej, chcesz być bliżej niej. Chcesz wiedzieć jak poradzi sobie z tym wszystkim.