"Widok jak z żurnala. Idealna rodzina w swoim idealnym domu" . Grace miała pracę dzięki czemu, jej mąż nie musiał pracować, mógł zająć się wychowywaniem ich córeczki Chloe. Mają piekny dom, stać ich na sprzątaczkę. Kochają się "Zespolili się w całość pasującą do wszystkich stereotypów: byli dwiema połówkami jabłka, bratnimi duszami i tak dalej." "Tom kochał ją głęboko i z poczuciem pewności, niekiedy wręcz popadając w przesadną dumą. Patrzył na ich przyjaciół i wiedział, że nikt z nich nie ma tego, co łączyło jego i Grace." Tom doskonale się sprawdzał w roli opiekina ich trzyletniej ukochanej córeczki. Grace ma wsparcie rodziców i siostry. Wszystko układa im sie idealnie, ale tylko do pewnego czasu. Wszystko zmienia się po niespodziewanej śmierci Chloe. Grace i Tom nie mogą sobie poradzić z tą okropną stratą  jedynaczki, nie potraią już się porozumieć. Tom nie mogąc się pogodzić ze stratą, oskarża Grace "Czemu nalegałaś na ten zabieg?. Czemu nie słuchałaś moich zastrzeżeń i tak cholernie się na niego uparłaś? ". :Nigdy nie byłaś prz niej dwadzieścia cztery godziny na dobę, to było moje zadanie. Byłem przy niej, kiedy ty gdzieś sobie latałaś , miałaś wszystko: zwrotną karierę, lunche z Jayney, drinki na mieście."  Wydawało się, że nie będą już mogli ze sobą żyć. Autorka porusza problem podstępnej choroby jaką jest sepsa, ale dla mnie to głównie historia jak poradzić sobie po stracie ukochanego i jedynego dziecka. 

"Widok jak z żurnala. Idealna rodzina w swoim idealnym domu" . Grace miała pracę dzięki czemu, jej mąż nie musiał pracować, mógł zająć się wychowywaniem ich córeczki Chloe. Mają piekny dom, stać ich na sprzątaczkę. Kochają się "Zespolili się w całość pasującą do wszystkich stereotypów: byli dwiema połówkami jabłka, bratnimi duszami i tak dalej." "Tom kochał ją głęboko...

Amanda Prowse porusza w swojej powieści bardzo istotny problem, o którym prawdopodobnie jakieś osiemdziesiąt procent społeczeństwa może nic nie wiedzieć, albo niewiele. Sama do tej pory uważałam, że sepsa możne pojawić się jedynie w wyniku zakażenia podczas operacji. Otwarcie brzucha, szeroka powierzchnia, gdzie dziesiątki bakterii ma możliwość łatwego wniknięcia, jest to ponoć jedno z najczęstszych powikłań pooperacyjnych. Ale okazuje się, że sepsa dotyka tysiące osób na świecie i to wyniku bardziej błahych sytuacji, jak zranienie się czy ukąszenie przez owady.

Chloe umiera przez sepsę, co ostatecznie potwierdza autopsja, ale do końca nie wiadomo skąd wzięły się bakterie, które ją zaatakowały. Sepsą określa się specyficzną reakcję organizmu na zakażenie, gdzie ten zamiast je zwalczać powoduje zaburzenie czynności. Jednak czy w tym wypadku doszło do niego podczas operacji, czy może organizm małej już wcześniej był zainfekowany? A może to matka zaraziła dziecko? A może?.. gdyby nie poszła do szpitala to by się nie wydarzyło? I można sobie tak mnożyć kolejne warianty. Normalne, że w takich sytuacjach rodzice zadręczają się, obarczają winą, choćby to było irracjonalne i analizują możliwości w każdym kierunku. Nie wróci to życia dziecku, ale pragną zrozumieć, jak mogło im się to przytrafić.

C.D.
https://nakanapie.pl/recenzje/poznaj-smiertelnego-wroga-trzy-i-pol-sekundy

Amanda Prowse porusza w swojej powieści bardzo istotny problem, o którym prawdopodobnie jakieś osiemdziesiąt procent społeczeństwa może nic nie wiedzieć, albo niewiele. Sama do tej pory uważałam, że sepsa możne pojawić się jedynie w wyniku zakażenia podczas operacji. Otwarcie brzucha, szeroka powierzchnia, gdzie dziesiątki bakterii ma możliwość łatwego wniknięcia, jest to...

To książka którą powinna przeczytać każda mama.
Jak człowiek często nie zdaje sobie sprawy, jakie choroby na niego czyhają. Jak nie zdaje sobie sprawy z tego, że nikt z nas nie zna dnia ani godziny. Że czasem kłócimy się o bzdury, że czasem kolejne pytanie dziecka jest dla nas irytujące i męczące, że nie mamy sił i ochoty nie raz wstać by nalać piciu do kubeczka... A potem, gdy tej osoby zabraknie chcielibyśmy, aby chwile które były dla nas takie oczywiste wróciły, a one nigdy nie wrócą....
Sepsa zabija każdego dnia ogrom ludzi ...

To książka którą powinna przeczytać każda mama.
Jak człowiek często nie zdaje sobie sprawy, jakie choroby na niego czyhają. Jak nie zdaje sobie sprawy z tego, że nikt z nas nie zna dnia ani godziny. Że czasem kłócimy się o bzdury, że czasem kolejne pytanie dziecka jest dla nas irytujące i męczące, że nie mamy sił i ochoty nie raz wstać by nalać piciu do kubeczka... A...

Lubię, gdy książki poruszają temat chorób, które nie są powszechnie znane. Dzięki temu spędzam czas nie tylko nad rozrywką, ale również nad edukacją.
To już moje drugie spotkanie z tą pisarką. Prowse celnie trafia we wrażliwe kobiece nuty.
Akcja płynie wartko, sporo zwrotów akcji. Książka naprawdę w porządku, ale "nie wryła mi się w mózg czy serce". Na pewno nie jest to pozycja, do której się wraca. Bałam się czy to nie będzie kolejna naiwna i banalna pozycja dla kobiet, ale moje obawy nie znalazły odzwierciedlenia w rzeczywistości. Rozwiązanie problemu może wydawać się zbyt oczywiste, ale ten, kto bywa w podobnych sceneriach - zrozumie.

Lubię, gdy książki poruszają temat chorób, które nie są powszechnie znane. Dzięki temu spędzam czas nie tylko nad rozrywką, ale również nad edukacją.
To już moje drugie spotkanie z tą pisarką. Prowse celnie trafia we wrażliwe kobiece nuty.
Akcja płynie wartko, sporo zwrotów akcji. Książka naprawdę w porządku, ale "nie wryła mi się w mózg czy serce". Na pewno nie jest to...

To smutna książka. To zderzenie z odejściem dziecka. Sepsa. Cichy morderca. Niewyobrażalnie wielka tragedia. Rozłam w małżeństwie. Smutek i rozpacz, które temu towarzyszą są wielkie. Jak dalej żyć, jak siebie nie obwiniać, czy uda się z tym sobie poradzić, jak nie obwiniać partnera. Czy już zawsze będę tęskniła.? Czy życie po takiej stracie może być jeszcze normalne?

To smutna książka. To zderzenie z odejściem dziecka. Sepsa. Cichy morderca. Niewyobrażalnie wielka tragedia. Rozłam w małżeństwie. Smutek i rozpacz, które temu towarzyszą są wielkie. Jak dalej żyć, jak siebie nie obwiniać, czy uda się z tym sobie poradzić, jak nie obwiniać partnera. Czy już zawsze będę tęskniła.? Czy życie po takiej stracie może być jeszcze normalne?

Historia o rodzicach, którzy przez sepsę tracą swoją jedyną córką. O tym jak ich życie się rozsypuje i co robią, żeby sobie z tą stratą poradzić.

Historia o rodzicach, którzy przez sepsę tracą swoją jedyną córką. O tym jak ich życie się rozsypuje i co robią, żeby sobie z tą stratą poradzić.

"Kiedyś ją to drażniło, te niedorzeczne pytania małej, gdy ona nie miała czasu na nie odpowiadać.Czy kiedykolwiek ją zbyła albo się zezłościła? Pewnie tak..Ile by dała, żeby teraz poczuć to pulchne ciałko, opierające się o jej nogę, żeby usłyszeć paplaninę o czymś zupełnie nieistotnym..."


Piękny, tak prawdziwy fragment.
Prawdę mówiąc-w jednym momencie się rozpłakałam.
przyjemnie się czytało, ukazuje wartość rodziny, dowiedziałam się także nowych faktów o przypadłości jaką jest sepsa.

Sepsa - objawami u dorosłych są: bełkotliwa mowa tak jak w przypadku udaru mózgu, zdezorientowanie, silne dreszcze i bóle mięśniowe, domowe nieoddawanie moczu, ostre problemy z oddychaniem, trudności z dobudzeniem się czy plamista,odbarwiona skóra...
U dzieci - blada, niebieskawa lub plamista skóra, usta, język, zimne dłonie lub stopy, przyspieszony oddech(b.glosny),bardzo duże pragnienie przy niemożności utrzymania treści żołądka, bardzo ciemne wymiociny przypominające krew, od 12h dziecko nie siusiało ani nie zmoczyło pieluszki, drgawki

Warto wiedzieć takie rzeczy.

"Kiedyś ją to drażniło, te niedorzeczne pytania małej, gdy ona nie miała czasu na nie odpowiadać.Czy kiedykolwiek ją zbyła albo się zezłościła? Pewnie tak..Ile by dała, żeby teraz poczuć to pulchne ciałko, opierające się o jej nogę, żeby usłyszeć paplaninę o czymś zupełnie nieistotnym..."


Piękny, tak prawdziwy fragment.
Prawdę mówiąc-w jednym momencie się...

Co Trzy i pół sekundy gdzieś na świecie umiera człowiek z powodu sepsy". Długo zajęło mi przeczytanie tej książki, ale wreszcie się udało 😊
Szczerze mówiąc jestem nią rozczarowana i jeszcze nigdy nie czułam się tak dziwnie po odłożeniu książki na półkę. Lubię literaturę z wątkiem medycznym, ale ta zupełnie mnie nie porwała. Książka posiada wzmianki o symptomach i objawach sepsy, które są spowodowane reakcją organizmu o niskiej odporności na zakażenie. W rezultacie może to być powodem niewydolności wielu narządów, a nawet śmierci. Zatem jakiś opis i zarys ogólny jest, ale książka głównie skupia się na przeżywaniu żałoby po stracie dziecka i drogi do odbudowania małżeństwa. Nie tego oczekiwałam od tej książki. Liczyłam na rozwinięcie tematu sepsy o jakieś szczegóły, rozwiązania, przeciwdziałanie, a czytając tą pozycję miało się wrażenie, że autorka za bardzo nie wiedziała co na ten temat napisać. Historia o śmieci i żałobie chwyciła mnie za serce z tego powodu, że jestem wrażliwa na takie tematy. Natomiast nie jest to książka, która zostanie w mojej głowie na dłużej. 🐼

Co Trzy i pół sekundy gdzieś na świecie umiera człowiek z powodu sepsy". Długo zajęło mi przeczytanie tej książki, ale wreszcie się udało 😊
Szczerze mówiąc jestem nią rozczarowana i jeszcze nigdy nie czułam się tak dziwnie po odłożeniu książki na półkę. Lubię literaturę z wątkiem medycznym, ale ta zupełnie mnie nie porwała. Książka posiada wzmianki o symptomach i objawach...

Cóż... Wierzyć się nie chce, że sepsa wciąż zbiera takie żniwo i, że tak mała jest wiedza na ten temat. Książka wciągająca, większość przeplakalam. Nie jestem pewna czy to dobra lektura dla świeżo upieczonych rodziców... Pokazuje jak wielką próba dla małżeństwa jest utrata dziecka

Cóż... Wierzyć się nie chce, że sepsa wciąż zbiera takie żniwo i, że tak mała jest wiedza na ten temat. Książka wciągająca, większość przeplakalam. Nie jestem pewna czy to dobra lektura dla świeżo upieczonych rodziców... Pokazuje jak wielką próba dla małżeństwa jest utrata dziecka

Książka uświadomiła mi czym jest sepsa, jak bardzo jest to niebezpieczna choroba.

Książka uświadomiła mi czym jest sepsa, jak bardzo jest to niebezpieczna choroba.