Czytając tę powieść, nie mogłem się oprzeć wrażeniu, że czytam ją "przez szybkę" — coś niewidzialnego oddzielało mnie do bohaterki i innych postaci. A nawet od pojedynczych scen. Ta na wielki minus, bo nie byłem w stanie w pełni zanurzyć się w tej historii. Cały czas miałem wrażenie, że czytam tekst, a nie historię.
Poza tym dobór postaci... Bohaterka to wyjątkowo atrakcyjna modelka, która ma problemy... Mam wrażenie, że świat widziany oczami tej osoby został przedstawiony tak, jak widziałaby go bohaterka, a nie tak, jaki jest w rzeczywistości. Oczywiście może być to niezwykle wielkim plusem, bo kto nie chciałby poznać takich obrazów widzianych oczami pięknej kobiety? Ale może to także działać negatywnie — jak w moim przypadku — bo można odnieść wrażenie, że bohaterka jest niezwykle poszkodowana, i to może przytłaczać albo zwyczajnie irytować.
W powieści zastosowane są głębokie "metafory", autorka "zanurza" bohaterkę w specyficznych sytuacjach i miejscach, co może dać odrobinę poczucia zaistniałej sytuacji. Jest też dobrze napisana, fajnym językiem, a nawet łatwo można dostrzec specyficzny szyk zdań, który może się podobać. Ale może też powodować, że bardziej skupiamy się na budowie zdań niż na opowiadanej historii — zależy czy czytelnik zwraca uwagę na technikalia. Ogólnie aspekt techniczny uważam za duży plus. Jednak napisana jest "nowoczesnym" stylem, gdzie chyba wszystkie zdania ważne pisane są w osobnych akapitach. Owszem, większość autorów czasem używa tego zabiegu, aby dać do myślenia czytelnikowi, aby zadać pytanie, przywołać wspomnienia, pobudzić wyobraźnię, ale tu jest to robione na każdym kroku. Moje subiektywne wrażenie jest takie, że taki styl każe czytelnikowi, co ten ma myśleć.
Aspekt psychologiczny pomijam, gdyż moim zdaniem, nie wybiega ta powieść w tym aspekcie poza to, co ogólnie wiadomo — przy całej tej, zalewającej nas, machinie psychologii popularnej.

Czytając tę powieść, nie mogłem się oprzeć wrażeniu, że czytam ją "przez szybkę" — coś niewidzialnego oddzielało mnie do bohaterki i innych postaci. A nawet od pojedynczych scen. Ta na wielki minus, bo nie byłem w stanie w pełni zanurzyć się w tej historii. Cały czas miałem wrażenie, że czytam tekst, a nie historię.
Poza tym dobór postaci... Bohaterka to wyjątkowo...

Dobrze napisana. Świetnie się jej słucha. Fragmenty przeszłości bohaterki po mału tworzą spójna całość. Tajemniczą śmierć z przeszłości. Trudne decyzje. Polecam.

Dobrze napisana. Świetnie się jej słucha. Fragmenty przeszłości bohaterki po mału tworzą spójna całość. Tajemniczą śmierć z przeszłości. Trudne decyzje. Polecam.

Jeszcze nigdy nie zawiodłam się na książkach tej autorki i teraz też tak było.
Życiowe problemy, w tle mroczna tajemnica, której cząstki są nam powoli odsłaniane.
Charakterystyczne mieszanie czasów - teraźniejszości z przeszłością, ale zawsze jest to robione w sposób spójny, logiczny i ciekawy. U niektórych autorów można się pogubić w takiej matni, pani Warda osiągnęła w tym zabiegu mistrzostwo.

Jeszcze nigdy nie zawiodłam się na książkach tej autorki i teraz też tak było.
Życiowe problemy, w tle mroczna tajemnica, której cząstki są nam powoli odsłaniane.
Charakterystyczne mieszanie czasów - teraźniejszości z przeszłością, ale zawsze jest to robione w sposób spójny, logiczny i ciekawy. U niektórych autorów można się pogubić w takiej matni, pani Warda osiągnęła w...

Już wiem, że bardzo lubię sposób pisania pani Wardy ;)
Właśnie przez weekend pochłonęłam kolejną jej książkę, już czwartą!

Bardzo ciekawa fabuła, a napięcie jest budowane stopniowo. Stopniowo też poznajemy losy bohaterów, teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Trudne tematy, prawdziwi bohaterowie, posiadający różne cechy, popełniający błędy... Mamy przemoc, trudne rodzinne i siostrzane relacje, pierwszą młodzieńczą miłość, małe miasteczko ze swoimi problemami i patologiami. Lubię takie klimaty. Czyta się szybko, akcja wciąga od samego początku.

Autorka w ciekawy sposób ukazała małomiasteczkową Polskę, jej problemy i to, jak głęboko siedzi w ludziach.

Już wiem, że bardzo lubię sposób pisania pani Wardy ;)
Właśnie przez weekend pochłonęłam kolejną jej książkę, już czwartą!

Bardzo ciekawa fabuła, a napięcie jest budowane stopniowo. Stopniowo też poznajemy losy bohaterów, teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Trudne tematy, prawdziwi bohaterowie, posiadający różne cechy, popełniający błędy... Mamy przemoc, trudne...

Świetna choć bardzo mroczna. Wracają nie rozwiązane tajemnice z przeszłości.

Świetna choć bardzo mroczna. Wracają nie rozwiązane tajemnice z przeszłości.

Małgorzata Warda potrafi pisać tak, że poznawanie bohaterów jej książek to wielka przyjemność. Niniejsza historia napisana jest pięknym językiem, niewyszukanym, ale plastycznym, mądrym, dobrym literacko. Niby nie ma ciągłych zwrotów akcji, ale człowiek się nie nudzi. Bohaterowie pogłębieni, wielowymiarowi. Nie ma miejscu na papierowe postaci; każda z nich jest pozytywna i negatywna zarazem. Wiele zależy od punktu widzenia, motywacji. Mistrzostwo.

Małgorzata Warda potrafi pisać tak, że poznawanie bohaterów jej książek to wielka przyjemność. Niniejsza historia napisana jest pięknym językiem, niewyszukanym, ale plastycznym, mądrym, dobrym literacko. Niby nie ma ciągłych zwrotów akcji, ale człowiek się nie nudzi. Bohaterowie pogłębieni, wielowymiarowi. Nie ma miejscu na papierowe postaci; każda z nich jest pozytywna i...

Otworzyłam Legimi i... przepadłam. Siedziałam na kanapie, póki nie skończyłam książki. Przeczytałam ją niemal na jednym oddechu. Pies kręcił się niespokojnie i dopiero, gdy doszłam do ostatniej strony zorientowałam się, że jest środek nocy.
Gdy włącza się we mnie krytyk myślę sobie, że stawka w tej powieści wcale nie była duża: ot, znalezienie zagubionego gdzieś z aparatem męża siostry i pozbycie się opieki nad dziećmi. A że ten mąż był kiedyś jej wielką miłością - no cóż, teraz Ada jest obywatelką Europy i facetów ma na pęczki. Opisów było bardzo dużo i tak na pierwszy rzut oka akcja sunęła powoli do przodu.
Ale to wszystko nie mogło być prawdą, bo ani przez chwilę nie pomyślałam, że mogłabym odłożyć czytanie, zanim dotrwam do końca. Jak w najlepszej sensacji, gdzie akcja goni tak szybko, że ledwo mamy czas na odpoczynek. Jak w książkach Remigiusza Mroza pisanych idealnie pod linijkę bestsellera. Tylko, że po przeczytaniu książek Mroza myślę sobie "no proszę, a jednak", idę spać i zaraz nie pamiętam o czym one były. Lubię je, ale są typową rozrywką. Trochę bardziej angażującą zmysły niż serial na Netflixie. A od przeczytania "Tej, którą znam" minęło już kilka dni i dalej o niej myślę.

Otworzyłam Legimi i... przepadłam. Siedziałam na kanapie, póki nie skończyłam książki. Przeczytałam ją niemal na jednym oddechu. Pies kręcił się niespokojnie i dopiero, gdy doszłam do ostatniej strony zorientowałam się, że jest środek nocy.
Gdy włącza się we mnie krytyk myślę sobie, że stawka w tej powieści wcale nie była duża: ot, znalezienie zagubionego gdzieś z aparatem...

Pochłonięta w zaledwie dwa dni, to chyba wystarczy za rekomendację. Ale Warda jest zawsze niezawodna.

Pochłonięta w zaledwie dwa dni, to chyba wystarczy za rekomendację. Ale Warda jest zawsze niezawodna.

Bardzo prawdziwie opisana, niezwykle wiarygodni bohaterowie. Książka zrobiła na mnie wrażenie, ta historia zostanie ze mną na długo. Podziwiam kunszt pisarski pani Małgorzaty. To drugie moje spotkanie z jej twórczością, ale wiem, że nie ostatnie. Polecam🙂
I jeszcze jedno. Może to sprawiło, że przeczytałam, nie dając sobie chwili na oddech, dwie książki pani Małgorzaty jedną po drugiej, a mianowicie "Najpiękniejszą na niebie" i "Tą, którą znam", ale mam wrażenie, jakby główne bohaterki obu tych książek były jedną osobą, choć pochodzą z różnych środowisk, wykonują inne zawody, z inną mierzą się traumą. Pola i Ada. To samo przychodzi mi na myśl, kiedy myślę o Andrzeju i Pawle.
Taka nic nieznacząca refleksja, a jednak musiałam się nią podzielić 😉

Bardzo prawdziwie opisana, niezwykle wiarygodni bohaterowie. Książka zrobiła na mnie wrażenie, ta historia zostanie ze mną na długo. Podziwiam kunszt pisarski pani Małgorzaty. To drugie moje spotkanie z jej twórczością, ale wiem, że nie ostatnie. Polecam🙂
I jeszcze jedno. Może to sprawiło, że przeczytałam, nie dając sobie chwili na oddech, dwie książki pani Małgorzaty jedną...

Bardzo dobra powieść obyczajowo-kryminalna, napisana świetnym językiem, poruszająca trudne tematy. Książka o tym, jaki wpływ na całe życie swoje i innych mają skrywane dramatyczne wydarzenia z młodości. Polecam.

Bardzo dobra powieść obyczajowo-kryminalna, napisana świetnym językiem, poruszająca trudne tematy. Książka o tym, jaki wpływ na całe życie swoje i innych mają skrywane dramatyczne wydarzenia z młodości. Polecam.