Już wiem, że bardzo lubię sposób pisania pani Wardy ;)
Właśnie przez weekend pochłonęłam kolejną jej książkę, już czwartą!

Bardzo ciekawa fabuła, a napięcie jest budowane stopniowo. Stopniowo też poznajemy losy bohaterów, teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Trudne tematy, prawdziwi bohaterowie, posiadający różne cechy, popełniający błędy... Mamy przemoc, trudne rodzinne i siostrzane relacje, pierwszą młodzieńczą miłość, małe miasteczko ze swoimi problemami i patologiami. Lubię takie klimaty. Czyta się szybko, akcja wciąga od samego początku.

Autorka w ciekawy sposób ukazała małomiasteczkową Polskę, jej problemy i to, jak głęboko siedzi w ludziach.

Już wiem, że bardzo lubię sposób pisania pani Wardy ;)
Właśnie przez weekend pochłonęłam kolejną jej książkę, już czwartą!

Bardzo ciekawa fabuła, a napięcie jest budowane stopniowo. Stopniowo też poznajemy losy bohaterów, teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Trudne tematy, prawdziwi bohaterowie, posiadający różne cechy, popełniający błędy... Mamy przemoc, trudne...

Świetna choć bardzo mroczna. Wracają nie rozwiązane tajemnice z przeszłości.

Świetna choć bardzo mroczna. Wracają nie rozwiązane tajemnice z przeszłości.

Bardzo dobra powieść obyczajowo-kryminalna, napisana świetnym językiem, poruszająca trudne tematy. Książka o tym, jaki wpływ na całe życie swoje i innych mają skrywane dramatyczne wydarzenia z młodości. Polecam.

Bardzo dobra powieść obyczajowo-kryminalna, napisana świetnym językiem, poruszająca trudne tematy. Książka o tym, jaki wpływ na całe życie swoje i innych mają skrywane dramatyczne wydarzenia z młodości. Polecam.

Małgorzata Warda potrafi pisać tak, że poznawanie bohaterów jej książek to wielka przyjemność. Niniejsza historia napisana jest pięknym językiem, niewyszukanym, ale plastycznym, mądrym, dobrym literacko. Niby nie ma ciągłych zwrotów akcji, ale człowiek się nie nudzi. Bohaterowie pogłębieni, wielowymiarowi. Nie ma miejscu na papierowe postaci; każda z nich jest pozytywna i negatywna zarazem. Wiele zależy od punktu widzenia, motywacji. Mistrzostwo.

Małgorzata Warda potrafi pisać tak, że poznawanie bohaterów jej książek to wielka przyjemność. Niniejsza historia napisana jest pięknym językiem, niewyszukanym, ale plastycznym, mądrym, dobrym literacko. Niby nie ma ciągłych zwrotów akcji, ale człowiek się nie nudzi. Bohaterowie pogłębieni, wielowymiarowi. Nie ma miejscu na papierowe postaci; każda z nich jest pozytywna i...

Otworzyłam Legimi i... przepadłam. Siedziałam na kanapie, póki nie skończyłam książki. Przeczytałam ją niemal na jednym oddechu. Pies kręcił się niespokojnie i dopiero, gdy doszłam do ostatniej strony zorientowałam się, że jest środek nocy.
Gdy włącza się we mnie krytyk myślę sobie, że stawka w tej powieści wcale nie była duża: ot, znalezienie zagubionego gdzieś z aparatem męża siostry i pozbycie się opieki nad dziećmi. A że ten mąż był kiedyś jej wielką miłością - no cóż, teraz Ada jest obywatelką Europy i facetów ma na pęczki. Opisów było bardzo dużo i tak na pierwszy rzut oka akcja sunęła powoli do przodu.
Ale to wszystko nie mogło być prawdą, bo ani przez chwilę nie pomyślałam, że mogłabym odłożyć czytanie, zanim dotrwam do końca. Jak w najlepszej sensacji, gdzie akcja goni tak szybko, że ledwo mamy czas na odpoczynek. Jak w książkach Remigiusza Mroza pisanych idealnie pod linijkę bestsellera. Tylko, że po przeczytaniu książek Mroza myślę sobie "no proszę, a jednak", idę spać i zaraz nie pamiętam o czym one były. Lubię je, ale są typową rozrywką. Trochę bardziej angażującą zmysły niż serial na Netflixie. A od przeczytania "Tej, którą znam" minęło już kilka dni i dalej o niej myślę.

Otworzyłam Legimi i... przepadłam. Siedziałam na kanapie, póki nie skończyłam książki. Przeczytałam ją niemal na jednym oddechu. Pies kręcił się niespokojnie i dopiero, gdy doszłam do ostatniej strony zorientowałam się, że jest środek nocy.
Gdy włącza się we mnie krytyk myślę sobie, że stawka w tej powieści wcale nie była duża: ot, znalezienie zagubionego gdzieś z aparatem...

Pochłonięta w zaledwie dwa dni, to chyba wystarczy za rekomendację. Ale Warda jest zawsze niezawodna.

Pochłonięta w zaledwie dwa dni, to chyba wystarczy za rekomendację. Ale Warda jest zawsze niezawodna.

Bardzo prawdziwie opisana, niezwykle wiarygodni bohaterowie. Książka zrobiła na mnie wrażenie, ta historia zostanie ze mną na długo. Podziwiam kunszt pisarski pani Małgorzaty. To drugie moje spotkanie z jej twórczością, ale wiem, że nie ostatnie. Polecam🙂
I jeszcze jedno. Może to sprawiło, że przeczytałam, nie dając sobie chwili na oddech, dwie książki pani Małgorzaty jedną po drugiej, a mianowicie "Najpiękniejszą na niebie" i "Tą, którą znam", ale mam wrażenie, jakby główne bohaterki obu tych książek były jedną osobą, choć pochodzą z różnych środowisk, wykonują inne zawody, z inną mierzą się traumą. Pola i Ada. To samo przychodzi mi na myśl, kiedy myślę o Andrzeju i Pawle.
Taka nic nieznacząca refleksja, a jednak musiałam się nią podzielić 😉

Bardzo prawdziwie opisana, niezwykle wiarygodni bohaterowie. Książka zrobiła na mnie wrażenie, ta historia zostanie ze mną na długo. Podziwiam kunszt pisarski pani Małgorzaty. To drugie moje spotkanie z jej twórczością, ale wiem, że nie ostatnie. Polecam🙂
I jeszcze jedno. Może to sprawiło, że przeczytałam, nie dając sobie chwili na oddech, dwie książki pani Małgorzaty jedną...

Wszyscy w tej historii mają coś na sumieniu. Nikt nie jest idealny, a niektórzy całkiem źli. Strasznie smutna rzeczywistość tu się wyłania, dla mnie przygnębiająca.

Wszyscy w tej historii mają coś na sumieniu. Nikt nie jest idealny, a niektórzy całkiem źli. Strasznie smutna rzeczywistość tu się wyłania, dla mnie przygnębiająca.

Książka o trudnej tematyce - przemocy, śmierci, zdradzie, poczuciu własnej wartości (albo raczej jego braku). O tym, jak wpływa na nasze życie pojedyncze zdarzenie.
Bohaterowie - po przejściach, żyjący ze swoimi tajemnicami. Tacy prawdziwi.
Dobrze się ją czytało. Pochłonęłam w jeden dzień.

Książka o trudnej tematyce - przemocy, śmierci, zdradzie, poczuciu własnej wartości (albo raczej jego braku). O tym, jak wpływa na nasze życie pojedyncze zdarzenie.
Bohaterowie - po przejściach, żyjący ze swoimi tajemnicami. Tacy prawdziwi.
Dobrze się ją czytało. Pochłonęłam w jeden dzień.

Przeciętna historia.

Przeciętna historia.