Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nazywam się Delilah. Jestem dziewczyną, którą sprzedał własny ojciec. Miałam zostać nałożnicą przywódcy Żmij.
Przeszłam bardzo dużo. Moje dzieciństwo było przepełnione agresją,bólem i strachem. Ale w tamtym czasie przetrwać pomógł mi pewien chłopiec, którego poznałam w lesie. Mimo wszystko oboje ukrywaliśmy swoje prawdziwe oblicze.
Obiecaliśmy sobie że nie zdradzimy sobie prawdy.

Myślałam że odejście mojego oprawcy to najlepszy dzień w moim życiu. Jednak nie sądziłam że wraz z uwolnieniem się od tyrana stracę również chłopaka który dawał mi poczucie bezpieczeństwa. Musiałam wyjechać, ale obiecałam sobie że wrócę. Wrócę i odnajdę Wilka tak jak kiedyś on odnalazł mnie.

Zostałam wciągnięta w świat o który się nie prosiłam. Ale nie jestem już tym zaginionym czerwonym kapturkiem. Jeszcze nie wiem kto kogo zniszczy bardziej i będzie wariował z szaleństwa i rozkoszy.

🐺🧺🐺🧺🐺🧺🐺🧺🐺🧺🐺🧺🐺


Jaka była wasza ulubiona bajka z dzieciństwa? Którą darzycie dużym sentymentem i kojarzy wam się z waszą młodzieńczością?


Gdy zaczęłam czytać “Czerwonego kapturka i Wilcze serce” myślałam, że dostanę lekki romans pełnej bajkowej atmosfery. Nic z tego. Widziałam ograniczenie wiekowe i w zupełności się z nim zgadzam. Z całą stanowczością odradzam sięgać po ten tytuł nie mając ukończonych osiemnastu lat.

Pierwsza połowa książki jest nawet nie przepełniona ale naszpikowana bólem. Ogromnym bólem bardzo młodej dziewczyny, która codziennie musi znosić upokorzenia fizyczne i psychiczne. Wtedy dla niej i dla czytelnika takim promyczkiem nadziei stał się ten tajemniczy Wilk, który postanowił jej pomóc nie znając prawdy o jej życiu. Bardzo ciężko czytało się tą część pod względem historii bo spójność i warsztat autorki jest bardzo dobrze wypracowany i nie mogę powiedzieć nic złego w tej kategorii.

Jednak druga część powieści była jak kubeł zimnej wody. Nie odczułam tego płynnego przejścia między młodszą i starszą wersją Delilah. Mocno mi tutaj zazgrzytało ale to moje osobiste odczucie. Dorosłe życie Czerwonego Kapturka jest przepełnione miłością, namiętnością, chęcią zemsty oraz wyższością. Nie mogłam zrozumieć jak tak bardzo skrzywdzona dziewczyna nabrała takiej pewności siebie i w swoje ciało. Pokazywała swoją frywolność i wolność ducha mimo, że przez cały czas jej życie było w pewnym stopniu zagrożone. Nie polubiłam się z dorosłą Delilah. Wilczek skradł moje serce od początku 🐺👀✨

Mimo wszystko bardzo dobrze spędziłam z nią czas. Jednak niektóre sceny to nawet dla mnie były za śmiałe. Uważam jednak, że adekwatne zrywały się z charakterami naszych głównych bohaterów.

Czy polecam? Tak, jednak nie jest to zdecydowanie książka dla wszystkich. Pełna scen 18+ , brutalności i agresji. Nie każdy chce o tym czytać dlatego bardzo cieszę się na ograniczenia wiekowe na okładkach.

Jestem ciekawa waszego zdania. Czy od zawsze Wilk chciał zjeść Czerwonego Kapturka czy jednak było zgoła na odwrót? 👀

Nazywam się Delilah. Jestem dziewczyną, którą sprzedał własny ojciec. Miałam zostać nałożnicą przywódcy Żmij.
Przeszłam bardzo dużo. Moje dzieciństwo było przepełnione agresją,bólem i strachem. Ale w tamtym czasie przetrwać pomógł mi pewien chłopiec, którego poznałam w lesie. Mimo wszystko oboje ukrywaliśmy swoje prawdziwe oblicze.
Obiecaliśmy sobie że nie zdradzimy sobie...

Do elitarnej szkoły średniej,gdzie nastolatki żyją według określonego kodeksu dołącza Angela, która została wychowana w sierocińcu.

Dziewczyna nie zamierza się podporządkować,chce żyć na swoich zasadach i przede wszystkim skupić się na nauce. Jednak nie wiedziała, o tym że gdy przekroczy próg Drumford zacznie się dla niej piekło. Podpada czołowym osobom w szkole.

Jednak poznaje Matta,kapitana szkolnej drużyny koszykówki. Od razu padają sobie w oko jednak jest pewien problem. Chłopak ma dziewczynę - królową szkoły Jess.

Czy w świecie pełnym układów jest szansa na miłość?


♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️

Lubicie serial “Plotkara”? Jeśli tak to ta książka jest zdecydowanie dla was.


Ja osobiście nie oglądałam serialu więc do książki miałam neutralne podejście. Mimo wszystko dość mocno nastawiłam się na dobrą historię. Gdy zaczęłam czytać odrobinę się rozczarowałam.


Totalnie nie mogłam się połapać w postaciach. Nie mogłam ułożyć ich sobie w głowie przez co nie wyciągnęłam się w tą historię tak jak planowałam na początku.


Gdy wreszcie wiedziałam kto jest kim i jakie cechy go prezentują nużyła mnie fabuła. Przez pół książki miałam wrażenie że czytam o niczym.

Dni w szkole przeplatane odpowiednimi jak na wiek bohaterów sytuacjami.
Były momenty w których miałam zaskoczenie jednak było to chwilowe.


Duży plus tej książce należy się za przedstawienie historii z różnych perspektyw bohaterów przez co akcja była urozmaicona.

Przeczytałam, nie była zła jednak nastawiłam się na wiele bum. Nie wykluczam że te bum dostanę w drugim i trzecim tomie które planuję przeczytać.

Nie najlepsza i nie najgorsza książka w tym roku. Myślę że jestem w stanie polecić ale z nie nastawieniem się na akcje pędzącą w zawrotnym tempie.

Do elitarnej szkoły średniej,gdzie nastolatki żyją według określonego kodeksu dołącza Angela, która została wychowana w sierocińcu.

Dziewczyna nie zamierza się podporządkować,chce żyć na swoich zasadach i przede wszystkim skupić się na nauce. Jednak nie wiedziała, o tym że gdy przekroczy próg Drumford zacznie się dla niej piekło. Podpada czołowym osobom w szkole.

Jednak...

Otworzyłam swoje pierwsze studio tańca. Wreszcie spełniłam swoje największe marzenia.
Nie mogę pominąć faktu,że również wróciłam do Londynu.
Wiedziałam,że pewnego dnia go spotkam. Przypadkowo bądź nie po tak długim czasie
chciałam go zobaczyć mimo że nie chciałam tego przed sobą przyznać.
Mój powrót do tego miejsca nie zmienił faktu, że z całych sił starałam się zapomnieć o
Victorze,o jego zielonych tęczówkach i o jego przenikliwym spojrzeniu, który kierował
tylko do mnie. Chciałam zapomnieć o wszystkim co nas łączyło. Chciałam zapomnieć o tym jak bardzo mnie zranił. Jak złamał moje serce na tysiąc kawałków. A ja do tej pory nie wiedziałam jak je posklejać w całość.

Za co lubicie powieści polskich autorek?
Ja zdecydowanie za ilość emocji,które są przelewane na kartki papieru.
To co Weronika robi z nami, czytelnikami jest czymś przerażającym.
Ta kobieta potrafi sprawić,że nasze serce będzie na równi złamane z sercem bohatera..

"You soften me" czyli pierwszy tom dylogii pokochałam całym sercem. Ta pozycja znalazła się nawet w top 3 ubiegłego roku. Co było w pełni zasłużone. Miałam wysokie oczekiwania gdy zaczynałam czytać drugi tom.Obawiałam się rozczarowania.Bo jednak co będzie gdy druga część nie spodoba mi się tak jakbym tego
oczekiwała?

Weronika nie miała litości, od początku postanowiła by pękło mi serce.
Kocham pióro autorki , uwielbiam głównych bohaterów ale jedna z nielicznych pisarek
potrafi rozkochać czytelników również w pobocznych postaciach dlatego zabolało bardziej niż powinno...

"Soften me again" przeskoczył poprzeczkę. Nie sądziłam, że jest to możliwe. Ta książka jest
naszpikowana emocjami, bólem, rozpaczą, miłością ale również łzami, zawahaniem, zwątpieniem.
Jest w niej to co chciałam po prostu otrzymać.
Motyw tańca który był mocno dominujący w pierwszym tomie pozostał również i w tej części.
Niesamowicie czytało się o rozwoju Willow, o jej uczniach.

Jednak między bohaterami było za dużo nieporozumień, które nie zostały wyjaśnione od razu przez co każda ze stron cierpiała.

Jest to pozycja, która motywuje do spełniania swoich największych marzeń ale również tych mniejszych. 🌧️🌧️🌧️
Jestem całą sobą zakochana w tej dylogii. Rozczulająca ale momentami sprawiająca ból.
Niesamowicie jestem wdzięczna za tą książkę.

Mam nadzieję,że macie ją w planach a jeśli nie koniecznie musicie to zmienić. Bo kto jak kto ale Weronika potrafi tworzyć tak dobre powieści,że nie można przejść obojętnie.

Otworzyłam swoje pierwsze studio tańca. Wreszcie spełniłam swoje największe marzenia.
Nie mogę pominąć faktu,że również wróciłam do Londynu.
Wiedziałam,że pewnego dnia go spotkam. Przypadkowo bądź nie po tak długim czasie
chciałam go zobaczyć mimo że nie chciałam tego przed sobą przyznać.
Mój powrót do tego miejsca nie zmienił faktu, że z całych sił starałam się zapomnieć...