Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest napisana ... dziwnie, a tytuł niestety może być mylący. Autor na temat samej bitwy pod Kleidion poświęcił w liczącej ponad 200 stron pracy zaledwie ... 4 z nich. Zdecydowanie też nie wiele można się z niej dowiedzieć na temat wojskowości tego okresu - choć jest tu rozdział poświęcony ówczesnej armii bizantyjskiej (muszę przyznać, że w stosunku do całej książki - raczej nieduży) to niema tam prawie wcale analogicznych informacji o stronie bułgarskiej. Zakończenie i epilog kończący książkę również mają się nijak do całości pracy.

Jednak nie można tylko krytykować tego dzieła. Przede wszystkim jest ono opisem genezy konfliktu bizantyjsko-bułgarskiego oraz wojennych poczynań cesarza Bazylego II, któremu udało się ostatecznie złamać potęgę państwa bułgarskiego. Dla kogoś interesującego się wielką polityką, może być również bardzo ciekawe, jak cesarzowie zachodni, szczególnie Henryk II, usilnie starali się osłabić władze bizantyjską i jaką rolę w całym procesie odegrał Bolesław Chrobry. Pod tym względem książka jest dobrym punktem wyjścia do pogłębiania swojej wiedzy na temat X i XI w. Europy.

Generalnie, jeżeli ktoś szuka krótkiej analizy panowania Bazylego II, to ta książka jest dla niego. Jeżeli pragnie dowiedzieć się czegoś więcej na temat konfliktu bizantyjskio-bułgarskiego, a w szczególności czegoś na temat ówczesnej sztuki wojennej - raczej się zawiedzie. Szkoda.

Książka jest napisana ... dziwnie, a tytuł niestety może być mylący. Autor na temat samej bitwy pod Kleidion poświęcił w liczącej ponad 200 stron pracy zaledwie ... 4 z nich. Zdecydowanie też nie wiele można się z niej dowiedzieć na temat wojskowości tego okresu - choć jest tu rozdział poświęcony ówczesnej armii bizantyjskiej (muszę przyznać, że w stosunku do całej książki...