Najnowsze artykuły
- ArtykułyBieszczady i tropy. Niedźwiedzia? Nie – Aleksandra FredryRemigiusz Koziński3
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać291
- ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel6
- ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Artur Foryt
4
7,1/10
Pisze książki: historia
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,1/10średnia ocena książek autora
69 przeczytało książki autora
96 chce przeczytać książki autora
2fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Gestes des Chiprois jako cypryjska kompilacja historyczna z XIV w. Kronika Ziemi Świętej
Artur Foryt
8,0 z 2 ocen
2 czytelników 0 opinii
2018
Najnowsze opinie o książkach autora
1444. Krucjata polskiego króla Artur Foryt
6,7
Dopracowany, bardzo ładny styl sprawia, że książkę pochłania się szybko i przyjemnie. Konstrukcja i sposób pisania trochę przypomina mi Rogera Crowleya. Bardzo rozbudowane tło, niemal literackie opisy dramatycznych wydarzeń, podstawowe fakty w telegraficznym skrócie.
To dobra lektura dla wchodzących w temat, ale osoby zainteresowane pogłębioną wiedzą nie znajdą tu dla siebie za wielu nowych wiadomości. Może dlatego, że mimo lingwistycznego wykształcenia autora, w bibliografii znalazły się głównie polskie pozycje. Niestety ciężko rzucić nowe światło na krucjatę z 1444 roku bez sięgnięcia po obfitą literaturę obcojęzyczną poświęconą historii Bałkanów.
Zawichost 1205 Artur Foryt
6,6
Tym razem habek o trochę mniej znanej bitwie, zwanej "pierwszym cudem nad Wisłą", a stoczoną między wojskami halicko-włodzimierskimi a sandomiersko-mazowieckimi. Artur Foryt w swojej książce dość szeroko się rozwodzi nad stosunkami politycznymi w trójkącie Ruś-Polska-Węgry, sięgając w swoich wywodach do czasów Bolesława Chrobrego. W wielu pozycjach z serii byłby to zarzut o zbytnim cofnięciu się w stosunku do tytułowego starcia, tutaj jednak temat jest chyba na tyle mało znany, że można autorowi wybaczyć takie podejście. Dużym plusem jest rozdział poświęcony wojskowości ruskiej, polskiej i węgierskiej oraz ten poświęcony kampanii zawichojskiej. Autor przedstawia w nim hipotezy dotyczące konfliktu, miejsca bitwy oraz jej przebiegu. Nie brak także w tekście odniesień do badań archeologicznych dotyczących miejsc związanych z opisywanymi wydarzeniami. Spoko miejsca Artur Foryt poświęca również zdarzeniom po bitwie dotyczących walki o Ruś Halicką-Wołyńską oraz postaci Daniela Romanowicza kończąc opowieść na pokoju węgiersko-halickim w 1247 roku.