Przeczytałem. Największym minusem książki jest tytuł, który wprowadza czytelnika w błąd. Autor omówił całość polsko-węgiersko-ruskich sporów o Ruś Halicko-Włodzimierską, a nawet zaczął swój opis od Bolesława Chrobrego i jego wyprawy kijowskiej w 1018.
Należałoby nieco zmodyfikować tytuł na "Zawichost 1205-Jarosław 1245". Zwłaszcza iż opis starcia pod Jarosławiem jest na tyle obfity aby pokusić się o jakąś rekonstrukcję.
Reszta jest w normie. O samym Zawichoście bardzo króciutko, może z 30 stron o całej kampanii, bitwie i śmierci księcia Romana Halickiego.

Przeczytałem. Największym minusem książki jest tytuł, który wprowadza czytelnika w błąd. Autor omówił całość polsko-węgiersko-ruskich sporów o Ruś Halicko-Włodzimierską, a nawet zaczął swój opis od Bolesława Chrobrego i jego wyprawy kijowskiej w 1018.
Należałoby nieco zmodyfikować tytuł na "Zawichost 1205-Jarosław 1245". Zwłaszcza iż opis starcia pod Jarosławiem jest na...

Dzięki temu, że jestem świeżo po lekturze pierwszego tomu Dziejów Polski, łatwo przyswoiłem wiadomości z tej lektury. Stanowi ona niejako kontynuację i suplement do zakończenie pierwszej części dzieła p. Nowaka. Pozycja jest bardzo ciekawa i przystępnie napisana. Polecam.

Dzięki temu, że jestem świeżo po lekturze pierwszego tomu Dziejów Polski, łatwo przyswoiłem wiadomości z tej lektury. Stanowi ona niejako kontynuację i suplement do zakończenie pierwszej części dzieła p. Nowaka. Pozycja jest bardzo ciekawa i przystępnie napisana. Polecam.

Dobry, solidny kawałek historii. Napisany ciekawie i interesująco.

Dobry, solidny kawałek historii. Napisany ciekawie i interesująco.

Tym razem habek o trochę mniej znanej bitwie, zwanej "pierwszym cudem nad Wisłą", a stoczoną między wojskami halicko-włodzimierskimi a sandomiersko-mazowieckimi. Artur Foryt w swojej książce dość szeroko się rozwodzi nad stosunkami politycznymi w trójkącie Ruś-Polska-Węgry, sięgając w swoich wywodach do czasów Bolesława Chrobrego. W wielu pozycjach z serii byłby to zarzut o zbytnim cofnięciu się w stosunku do tytułowego starcia, tutaj jednak temat jest chyba na tyle mało znany, że można autorowi wybaczyć takie podejście. Dużym plusem jest rozdział poświęcony wojskowości ruskiej, polskiej i węgierskiej oraz ten poświęcony kampanii zawichojskiej. Autor przedstawia w nim hipotezy dotyczące konfliktu, miejsca bitwy oraz jej przebiegu. Nie brak także w tekście odniesień do badań archeologicznych dotyczących miejsc związanych z opisywanymi wydarzeniami. Spoko miejsca Artur Foryt poświęca również zdarzeniom po bitwie dotyczących walki o Ruś Halicką-Wołyńską oraz postaci Daniela Romanowicza kończąc opowieść na pokoju węgiersko-halickim w 1247 roku.

Tym razem habek o trochę mniej znanej bitwie, zwanej "pierwszym cudem nad Wisłą", a stoczoną między wojskami halicko-włodzimierskimi a sandomiersko-mazowieckimi. Artur Foryt w swojej książce dość szeroko się rozwodzi nad stosunkami politycznymi w trójkącie Ruś-Polska-Węgry, sięgając w swoich wywodach do czasów Bolesława Chrobrego. W wielu pozycjach z serii byłby to zarzut o...

Jeden z lepszych przeczytanych dotąd przeze mnie HaBeków. Sam opis bitwy zawiera się na kilku stronach, jednak nie jest to zaskoczeniem wobec nader skromnych wzmianek źródłowych na temat kampanii zawichojskiej. Większość zawartości książki wypełnia natomiast opis zmagań kolejnych pokoleń Rurykowiczów, Piastów i Arpadów o bogate ziemie między Sanem a Dniestrem, zwane Rusią Czerwoną. Opowieść o rozgrywkach politycznych i militarnych rozpoczyna Autor od X wieku by doprowadzić ją do lat 1245-1247, kiedy to Daniel Romanowicz utwierdził władzę swej dynastii na tych ziemiach na kolejne sto lat. Moje uznanie wzbudza fakt, że Autorowi udało się jasno i ze swadą opisać skomplikowane konfiguracje polityczne, zmienne sojusze i przyprawiające o zawrót głowy tempo zmian na tronie halickim po bitwie zawichojskiej. Wysoko oceniam także rozdział o wojskowości poświęcony kolejno Rusinom, Polakom i (tu dość pobieżnie) Węgrom. Podsumowując: oby więcej takich HaBeków o średniowiecznej Rusi. Może teraz "Kałka 1223" lub coś z walk dzielnicowych podzielonej Rusi?

Jeden z lepszych przeczytanych dotąd przeze mnie HaBeków. Sam opis bitwy zawiera się na kilku stronach, jednak nie jest to zaskoczeniem wobec nader skromnych wzmianek źródłowych na temat kampanii zawichojskiej. Większość zawartości książki wypełnia natomiast opis zmagań kolejnych pokoleń Rurykowiczów, Piastów i Arpadów o bogate ziemie między Sanem a Dniestrem, zwane Rusią...