Książka raczej traktuje o życiu Bazylego II, niż o tytułowej bitwie.

Książka raczej traktuje o życiu Bazylego II, niż o tytułowej bitwie.

Książka jest napisana ... dziwnie, a tytuł niestety może być mylący. Autor na temat samej bitwy pod Kleidion poświęcił w liczącej ponad 200 stron pracy zaledwie ... 4 z nich. Zdecydowanie też nie wiele można się z niej dowiedzieć na temat wojskowości tego okresu - choć jest tu rozdział poświęcony ówczesnej armii bizantyjskiej (muszę przyznać, że w stosunku do całej książki - raczej nieduży) to niema tam prawie wcale analogicznych informacji o stronie bułgarskiej. Zakończenie i epilog kończący książkę również mają się nijak do całości pracy.

Jednak nie można tylko krytykować tego dzieła. Przede wszystkim jest ono opisem genezy konfliktu bizantyjsko-bułgarskiego oraz wojennych poczynań cesarza Bazylego II, któremu udało się ostatecznie złamać potęgę państwa bułgarskiego. Dla kogoś interesującego się wielką polityką, może być również bardzo ciekawe, jak cesarzowie zachodni, szczególnie Henryk II, usilnie starali się osłabić władze bizantyjską i jaką rolę w całym procesie odegrał Bolesław Chrobry. Pod tym względem książka jest dobrym punktem wyjścia do pogłębiania swojej wiedzy na temat X i XI w. Europy.

Generalnie, jeżeli ktoś szuka krótkiej analizy panowania Bazylego II, to ta książka jest dla niego. Jeżeli pragnie dowiedzieć się czegoś więcej na temat konfliktu bizantyjskio-bułgarskiego, a w szczególności czegoś na temat ówczesnej sztuki wojennej - raczej się zawiedzie. Szkoda.

Książka jest napisana ... dziwnie, a tytuł niestety może być mylący. Autor na temat samej bitwy pod Kleidion poświęcił w liczącej ponad 200 stron pracy zaledwie ... 4 z nich. Zdecydowanie też nie wiele można się z niej dowiedzieć na temat wojskowości tego okresu - choć jest tu rozdział poświęcony ówczesnej armii bizantyjskiej (muszę przyznać, że w stosunku do całej książki...

Niestety, jeden ze słabszych HBeków. Na plus przemawia wybór ciekawego tematu jakim jest wojna bizantyjsko-bułgarska z czasów Bazylego II oraz naładowanie książki informacjami o polityce zagranicznej tego władcy. Cóż jednak z tego skoro opis bitwy zajmuje 2(!) strony, narracja zaczyna się od początków panowania dynastii macedońskiej czyli II połowy IX wieku, wojskowość bizantyjska jest przedstawiona "po łebkach" zaś o wojskowości bułgarskiej nie ma nic... Do tego dochodzą jeszcze irytujące błędy jak nazywanie wielkiego księcia Włodzimierza na przemian Włodzimierzem i Władymirem. Tylko lub aż 5/10.

Niestety, jeden ze słabszych HBeków. Na plus przemawia wybór ciekawego tematu jakim jest wojna bizantyjsko-bułgarska z czasów Bazylego II oraz naładowanie książki informacjami o polityce zagranicznej tego władcy. Cóż jednak z tego skoro opis bitwy zajmuje 2(!) strony, narracja zaczyna się od początków panowania dynastii macedońskiej czyli II połowy IX wieku, wojskowość...

Ani słowa o warstwie merytorycznej książki. Nigdy nie ciekawiła mnie zanadto historia Bizancjum, a sięgnąłem po kolejny tom serii Historyczne Bitwy z ciekawości i dla epoki, którą lubię. Ale nie mam wystarczającej wiedzy, aby oceniać pracę Łukasza Migniewicza. Jednakże za odwoływania się się do różnorodnych źródeł, także dość egzotycznych, bo np. arabskich czy gruzińskich, ze względu na bardzo dobry warsztat historyczny (a to mogę ocenić),wyciąganie wniosków, podsumowanie, należy książkę ocenić bardzo pozytywnie. Szerokie tło, odwoływanie się do dziejów całej Europy i Bliskiego Wschodu, wielkie rozgrywki polityczne, znajomość realiów wewnętrznych Bizancjum - to bez wątpienia zalety. Także edycja udała się całkiem nieźle, choć pewnych przeoczeń nie mogę wybaczyć (na s. 20 są mahometańskie floty korsarskie, co od dawne jest prostowane na muzułmańskie - tak w ramach poprawności, choć nie chodzi tylko o polityczną; mahometanie są także w innych miejscach; pod dwiema ilustracjami pojawił się nr. - sic! - katalog.). Ogólnie jednak nie ma wielu powodów do narzekań. Jak zawsze gdzieś jest jakieś ale. Tutaj jest nim treść pracy, która w rzeczywistości dotyczy polityki zewnętrznej Bazylego II Bułgarobójcy,, zaś sama bitwa i jej okoliczności, choć wyeksponowane, stanowią jednak tylko pretekst do przedstawienia całych zmagań z przeciwnikami i rozgrywek dyplomatycznych tego długo panującego cesarza. Swoją drogą to nawet dobrze, bo mogłem poznać mało mi znany okres i krąg historyczny. Tylko tytuł nie jest adekwatny do zawartości. To trochę wada samej serii, która zakłada bitwy lub kampanie jako tytuł i treść prac. W tym jednak przypadku mogę wydawnictwu częściowo wybaczyć. Nie autorowi, bo książka jest dobra, w dodatku będąc pracą naukową czyta się ją dobrze. co prawda dla zainteresowanych tematyką, ale polecam/

Ani słowa o warstwie merytorycznej książki. Nigdy nie ciekawiła mnie zanadto historia Bizancjum, a sięgnąłem po kolejny tom serii Historyczne Bitwy z ciekawości i dla epoki, którą lubię. Ale nie mam wystarczającej wiedzy, aby oceniać pracę Łukasza Migniewicza. Jednakże za odwoływania się się do różnorodnych źródeł, także dość egzotycznych, bo np. arabskich czy gruzińskich,...

Książka ciekawie i zwięźle opisuje krótki okres w dziejach Cesarstwa Bizantyjskiego z przełomu X i XI wieku. Nie tyczy się jedynie wojny z Bułgarią, ale porusza również kwestię związane z Bliskim Wschodem, Italią a nawet zahacza o Polskę.
Niemniej jednak sama tytułowa bitwa została opisana na przestrzeni jednej kartki, co bardzo mnie rozczarowało. W książkach tej serii, tytułowa bitwa zobrazowana jest bardzo dokładnie, w tej prawie wcale.

Książka ciekawie i zwięźle opisuje krótki okres w dziejach Cesarstwa Bizantyjskiego z przełomu X i XI wieku. Nie tyczy się jedynie wojny z Bułgarią, ale porusza również kwestię związane z Bliskim Wschodem, Italią a nawet zahacza o Polskę.
Niemniej jednak sama tytułowa bitwa została opisana na przestrzeni jednej kartki, co bardzo mnie rozczarowało. W książkach tej serii,...

Książka Ł. Migniewicza opisuje rzadko w polskich badaniach podejmowane zagadnienia: wojny cesarza Bazylego II Bułgarobójcy z Bułgarami. Tytułowa bitwa pod Kleidion, która przesądziła o losach pierwszego państwa bułgarskiego to w istocie niewielka tylko część całej monografii. Książka ma niejako dwie osie tematyczne: jedną jest trwający przez kilka stuleci konflikt bizantyńsko-bułgarski, drugą zaś polityka zagraniczna cesarza Bazylego II. Początkowe rozdziały ukazują wydobycie się Bizancjum z kryzysu za rządów dynastii macedońskiej. Temat ten trzeba przedstawić, by należycie zrozumieć sytuację za rządów Bazylego II. Autor skorzystał z niemałej liczby opracowań (dziwi jednak brak w bibliografii świetnej pracy Le Monde Byzantin, dostępnej od 2011 w polskim przekładzie!),głównie zagranicznych, zbyt rzadko się jednak do nich odwołuje. Trochę niepoważne jest też cytowanie źródeł według strony, a nie miejsca w tekście oryginalnym. Dobrym rozwiązaniem jest natomiast umieszczanie dygresji oraz zarysów dyskusji na dany temat w przypisach. Autor nie popełnił też częstego grzechu piszących w tej serii, nie przeładował swojego dzieła nadmiarem cytatów ze źródeł. Do swego zadania podszedł poważnie i mimo różnych drobnych mankamentów (dotkliwy brak rozdziału poświęconego armii bułgarskiej!) i literówek (szczególnie dużo problemów miał z wyrazem "parakojmomenos") można tę książkę z pożytkiem czytać, zwłaszcza wobec niezbyt dużej liczby polskich prac na ten temat.

Tomasz Babnis

Książka Ł. Migniewicza opisuje rzadko w polskich badaniach podejmowane zagadnienia: wojny cesarza Bazylego II Bułgarobójcy z Bułgarami. Tytułowa bitwa pod Kleidion, która przesądziła o losach pierwszego państwa bułgarskiego to w istocie niewielka tylko część całej monografii. Książka ma niejako dwie osie tematyczne: jedną jest trwający przez kilka stuleci konflikt...