Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka niby niewielkich rozmiarów, ale już dawno nie czytałam niczego, co wzbudziłoby we mnie tak niejednoznaczne uczucie wobec głównego bohatera. Nie będę pisać trywialnych komentarzy w stylu, że łatwo jest zaszufladkować człowieka, bo czy on naprawdę okazał się taki niewinny? Niech każdy sięgnie sam i...straci spokój ducha na trochę...

Książka niby niewielkich rozmiarów, ale już dawno nie czytałam niczego, co wzbudziłoby we mnie tak niejednoznaczne uczucie wobec głównego bohatera. Nie będę pisać trywialnych komentarzy w stylu, że łatwo jest zaszufladkować człowieka, bo czy on naprawdę okazał się taki niewinny? Niech każdy sięgnie sam i...straci spokój ducha na trochę...

Nie lubię westernów jako gatunku filmowego, ale "Na południe od Brazos" dostałam na "przełamanie lodów". Chociaż objętościowo przytłoczyła mnie na początku, książka okazała się przeciekawa. Wartka akcja, niestereotypowa historia (jak w wielu westernach), na pewno nie cukierkowa, momentami smutna i nostalgiczna.
Godna polecenia.

Nie lubię westernów jako gatunku filmowego, ale "Na południe od Brazos" dostałam na "przełamanie lodów". Chociaż objętościowo przytłoczyła mnie na początku, książka okazała się przeciekawa. Wartka akcja, niestereotypowa historia (jak w wielu westernach), na pewno nie cukierkowa, momentami smutna i nostalgiczna.
Godna polecenia.

Kiedy sięgałam po książkę "Rak i dziewczyna", nie wiedziałam, że TYLE w niej znajdę. W środku czekały na mnie historia autorki, opis polskich realiów, sporo fachowych informacji podanych w przystępny sposób, ale także głębokie refleksje, które podziałały na mnie jak bardzo mocny kopniak do zmiany samej siebie... Jedna z najwartościowszych pozycji, jakie czytałam w życiu, trafiająca idealnie w punkt!

Kiedy sięgałam po książkę "Rak i dziewczyna", nie wiedziałam, że TYLE w niej znajdę. W środku czekały na mnie historia autorki, opis polskich realiów, sporo fachowych informacji podanych w przystępny sposób, ale także głębokie refleksje, które podziałały na mnie jak bardzo mocny kopniak do zmiany samej siebie... Jedna z najwartościowszych pozycji, jakie czytałam w życiu,...

Po książkę sięgnęłam, żeby samej przekonać się, czy autor piszący tak dużo w tak krótkim okresie czasu jest w stanie mnie przekonać do siebie. Grzech to książka epatująca sadyzmem i brutalnością względem kobiet, co mnie- jako kobiecie- trochę wytrącało z równowagi. Historia niby trzymająca w napięciu, bo czytelnik śledzi przebieg akcji, mając ciągle nadzieję, że nastąpi happy end i rozwikłanie zagadki, a zostaje z...no właśnie, nie zdradzam zakończenia. Pozycję przeczytałam i zapamiętam ją jako brutalną i krwawą historię, która nie wniosła nic więcej do mojego życia. Głębi nie dostrzegłam, niestety. Po kolejne dzieła autora nie zamierzam sięgać.

Po książkę sięgnęłam, żeby samej przekonać się, czy autor piszący tak dużo w tak krótkim okresie czasu jest w stanie mnie przekonać do siebie. Grzech to książka epatująca sadyzmem i brutalnością względem kobiet, co mnie- jako kobiecie- trochę wytrącało z równowagi. Historia niby trzymająca w napięciu, bo czytelnik śledzi przebieg akcji, mając ciągle nadzieję, że nastąpi...

Tematyka żywienia jest mi bliska także ze względów zawodowych, zatem książka specjalnie mnie nie zaskoczyła. Zawierała trochę powtórzeń, ale ogólnie dosyć ciekawa. Zawarte w niej wnioski dają do myślenia, szczególnie niektóre są prawdziwymi perełkami- np to, że dziś w naszym zachodnim świecie nie jest łatwo znaleźć osobę, która powiedziałaby, że lubi gotować.... Niby banał, a jednak....

Tematyka żywienia jest mi bliska także ze względów zawodowych, zatem książka specjalnie mnie nie zaskoczyła. Zawierała trochę powtórzeń, ale ogólnie dosyć ciekawa. Zawarte w niej wnioski dają do myślenia, szczególnie niektóre są prawdziwymi perełkami- np to, że dziś w naszym zachodnim świecie nie jest łatwo znaleźć osobę, która powiedziałaby, że lubi gotować.... Niby banał,...

Przeczytawszy z wypiekami na twarzy inne książki Steinbecka (Na wschód od Edenu, Grona gniewu, Myszy i ludzie), sięgnęłam po Złotą czarę i... czar prysł niestety. Jestem w połowie i naprawdę nie chcę więcej tracić więcej czasu na lekturę tego "dzieła". Mam wrażenie, że pozycja ta została napisana przez kogoś totalnie innego i tylko opatrzona nazwiskiem mistrza. Nie, nie, nie i jeszcze raz zdecydowanie nie polecam!

Przeczytawszy z wypiekami na twarzy inne książki Steinbecka (Na wschód od Edenu, Grona gniewu, Myszy i ludzie), sięgnęłam po Złotą czarę i... czar prysł niestety. Jestem w połowie i naprawdę nie chcę więcej tracić więcej czasu na lekturę tego "dzieła". Mam wrażenie, że pozycja ta została napisana przez kogoś totalnie innego i tylko opatrzona nazwiskiem mistrza. Nie, nie,...

Książka bardzo wartościowa, wielopoziomowa, dająca do myślenia i...wręcz zmuszająca do poszukiwań w świecie sztuki (może tak jak ja jeszcze inni czytelnicy sięgną do muzyki Wagnera lub poszukają historycznych zdjęć Gdańska pod wpływem lektury?)

Książka bardzo wartościowa, wielopoziomowa, dająca do myślenia i...wręcz zmuszająca do poszukiwań w świecie sztuki (może tak jak ja jeszcze inni czytelnicy sięgną do muzyki Wagnera lub poszukają historycznych zdjęć Gdańska pod wpływem lektury?)

Książka mnie zaskoczyła, zauroczyła, wciągnęła i przeniosła w inny świat. Głębia przekazu, błyskotliwe uwagi, piękny język, narracja pozwalająca zobaczyć w głowie wszystko, totalne oderwanie od tu i teraz, chociaż... nie ma wartkiej akcji i pozornie nic się nie dzieje. Ukłony dla autora, o którym wcześniej nawet nie słyszałam. A kiedy doczytałam, czym zajmował się zanim wziął się za pisarstwo, byłam ogromnie zadziwiona. Dodatkowy plus za to, że poznałam grę "zut". Po lekturze każdy będzie wiedział, o co chodzi :-) POLECAM!

Książka mnie zaskoczyła, zauroczyła, wciągnęła i przeniosła w inny świat. Głębia przekazu, błyskotliwe uwagi, piękny język, narracja pozwalająca zobaczyć w głowie wszystko, totalne oderwanie od tu i teraz, chociaż... nie ma wartkiej akcji i pozornie nic się nie dzieje. Ukłony dla autora, o którym wcześniej nawet nie słyszałam. A kiedy doczytałam, czym zajmował się zanim...

Dosłownie połknęłam książkę Huelle..... To moje pierwsze spotkanie z literatura Gdańszczanina (wstyd, że tak późno!) i już w kolejce czekają kolejne pozycje tegoż autora. Piękny język, wciągająca akcja "bez akcji" (potocznie rozumianej), i sama opowieść w opowieści niezmiernie ciekawa. Polecam z czystym sumieniem!

Dosłownie połknęłam książkę Huelle..... To moje pierwsze spotkanie z literatura Gdańszczanina (wstyd, że tak późno!) i już w kolejce czekają kolejne pozycje tegoż autora. Piękny język, wciągająca akcja "bez akcji" (potocznie rozumianej), i sama opowieść w opowieści niezmiernie ciekawa. Polecam z czystym sumieniem!

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Enriquez nie uznaję za udane. Podchodziłam do lektury z pozytywnym nastawieniem, zachęcona dobrymi ocenami i niestety umęczyłam się, brnąc przez kolejne strony i czekając końca. Dlaczego? Historia faktycznie mroczna, niedopowiedziana, pozostawiająca czytelnika z uczuciem niedosytu, ale może to styl autorki, bądź też tłumaczenie na język polski sprawiły, że męczyła mnie ta opowieść. Krótko mówiąc- "nie kleiła się" ta historia tak, jak powinna. Chyba upłynie dużo czasu, zanim zdecyduję się sięgnąć po inną książkę tej pani (jeśli w ogóle!)

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Enriquez nie uznaję za udane. Podchodziłam do lektury z pozytywnym nastawieniem, zachęcona dobrymi ocenami i niestety umęczyłam się, brnąc przez kolejne strony i czekając końca. Dlaczego? Historia faktycznie mroczna, niedopowiedziana, pozostawiająca czytelnika z uczuciem niedosytu, ale może to styl autorki, bądź też tłumaczenie na język...

Sięgałam po książkę, nie wiedząc, że aż tak mnie zachwyci. Historie obojga bohaterów podane w wyśmienity sposób, pobudzające wyobraźnię, dające do myślenia. I jak zawsze na końcu niedosyt, że to już ostatnia strona za mną...

Sięgałam po książkę, nie wiedząc, że aż tak mnie zachwyci. Historie obojga bohaterów podane w wyśmienity sposób, pobudzające wyobraźnię, dające do myślenia. I jak zawsze na końcu niedosyt, że to już ostatnia strona za mną...

Mam mieszane uczucia po lekturze. Klimta w niej niewiele, co mnie rozczarowało, za to jest bardzo dużo detali, nazwisk, dat, które powodują, że traci się obraz całokształtu. Umęczyłam się, acz coś w głowie zostanie....więc chociaż taki plus tylu godzin spędzonych nad książką..

Mam mieszane uczucia po lekturze. Klimta w niej niewiele, co mnie rozczarowało, za to jest bardzo dużo detali, nazwisk, dat, które powodują, że traci się obraz całokształtu. Umęczyłam się, acz coś w głowie zostanie....więc chociaż taki plus tylu godzin spędzonych nad książką..

Sięgnęłam po Zmorojewo przypadkiem, zaskoczona, że Żulczyk napisał książkę, której opis nie pasował do znanej mi twórczości autora. I dałam się porwać historii. Baśniowa, ciekawa, akcja w dobrym tempie, i jak zawsze "mój" język. Polecam, zwłaszcza w wakacje :-)

Sięgnęłam po Zmorojewo przypadkiem, zaskoczona, że Żulczyk napisał książkę, której opis nie pasował do znanej mi twórczości autora. I dałam się porwać historii. Baśniowa, ciekawa, akcja w dobrym tempie, i jak zawsze "mój" język. Polecam, zwłaszcza w wakacje :-)

Zafascynowana Wyspami Owczymi sięgnęłam po książkę pełna entuzjazmu, który w trakcie lektury zdechł kompletnie, i tylko czekałam końca :( Uważam, że nie wszyscy pasjonaci powinni pisać książki. Ta nie powinna powstać, może poszczególne rozdziały obroniłyby się jako artykuły, ale całość nie kleiła się, niestety. Mam wrażenie, że po przeczytaniu ponad 300 stron w głowie nie utkwiło mi za wiele i to jest straszne uczucie.

Zafascynowana Wyspami Owczymi sięgnęłam po książkę pełna entuzjazmu, który w trakcie lektury zdechł kompletnie, i tylko czekałam końca :( Uważam, że nie wszyscy pasjonaci powinni pisać książki. Ta nie powinna powstać, może poszczególne rozdziały obroniłyby się jako artykuły, ale całość nie kleiła się, niestety. Mam wrażenie, że po przeczytaniu ponad 300 stron w głowie nie...

Książka totalnie mnie zaskoczyła, ale na szczęście in plus. Tak naprawdę nie jest to banalna historia przyrodniego rodzeństwa czy wspólnie mieszkających matek obojga, ale lektura stawiająca pytania (jakże ważkie we współczesnym świecie coraz powszechniejszych piktogramów) o sens i przyszłość słowa pisanego/czytanego. Pobudzająca, głęboka (nawiązująca do Fajdrosa, do którego chcę teraz sięgnąć), warta polecenia szczególnie dla dojrzałego i świadomego czytelnika!

Książka totalnie mnie zaskoczyła, ale na szczęście in plus. Tak naprawdę nie jest to banalna historia przyrodniego rodzeństwa czy wspólnie mieszkających matek obojga, ale lektura stawiająca pytania (jakże ważkie we współczesnym świecie coraz powszechniejszych piktogramów) o sens i przyszłość słowa pisanego/czytanego. Pobudzająca, głęboka (nawiązująca do Fajdrosa, do którego...

Przystąpiłam do lektury książki o nieznanej mi postaci historycznej z pełnym entuzjazmem, szczególnie zachęcona przez opis znajdujący się na okładce. I tylko sam początek mnie nie rozczarował, a później moja irytacja narastała wraz z kolejnymi rozdziałami. Zasadniczo mamy bohatera żyjącego w trudnych czasach i szarpanego dylematami, co i jak robić dla Polski (jakiej Polski?!), ale nie rozumiem, czemu miał służyć zabieg zaburzonej chronologii. Skakanie po różnych wydarzeniach zagmatwało tylko obraz, którego nie rozjaśniały należycie przypisy- ani naukowe, ani "beletrystyczne". Największą radość sprawił mi moment, kiedy odłożyłam książkę na półkę, ukończywszy jej lekturę, i mogłam sięgnąć po kolejną pozycję. Ocena 4 tylko dlatego, że dowiedziałam się o istnieniu autentycznej postaci Karola Jaroszyńskiego, o którym wcześniej nie słyszałam....

Przystąpiłam do lektury książki o nieznanej mi postaci historycznej z pełnym entuzjazmem, szczególnie zachęcona przez opis znajdujący się na okładce. I tylko sam początek mnie nie rozczarował, a później moja irytacja narastała wraz z kolejnymi rozdziałami. Zasadniczo mamy bohatera żyjącego w trudnych czasach i szarpanego dylematami, co i jak robić dla Polski (jakiej...

Ciekawie napisana, przyjemna w odbiorze, i tylko szkoda, że nie wszystko można zapamiętać, chociaż bardzo by się chciało... Wprawdzie nie mogę odnieść się do tego, czy wszystko w książce zawarte stanowi prawdę, bo w Japonii niestety (jeszcze) nie byłam, ale ufam autorce- a to już wielki komplement dla niej, bo mnie przekonała. Polecam z czystym sumieniem ludziom ciekawym świata!

Ciekawie napisana, przyjemna w odbiorze, i tylko szkoda, że nie wszystko można zapamiętać, chociaż bardzo by się chciało... Wprawdzie nie mogę odnieść się do tego, czy wszystko w książce zawarte stanowi prawdę, bo w Japonii niestety (jeszcze) nie byłam, ale ufam autorce- a to już wielki komplement dla niej, bo mnie przekonała. Polecam z czystym sumieniem ludziom ciekawym...

Nieświadoma sławy książki (została mi sprezentowana) sięgnęłam po nią i po lekturze przyznaję, że rozumiem słowa uznania pod jej adresem. Specyficznie napisana (wyczuwam inny- japoński- styl, jakże inny niż europejski), niebanalna historia, bez wyświechtanej i tandetnej ckliwości, acz wzruszająca i dająca do myślenia. Polecam!

Nieświadoma sławy książki (została mi sprezentowana) sięgnęłam po nią i po lekturze przyznaję, że rozumiem słowa uznania pod jej adresem. Specyficznie napisana (wyczuwam inny- japoński- styl, jakże inny niż europejski), niebanalna historia, bez wyświechtanej i tandetnej ckliwości, acz wzruszająca i dająca do myślenia. Polecam!

Dzisiaj skończyłam książkę, do której podchodziłam z bolącym sercem, gdy dowiedziałam się o strasznej chorobie autorki. Lektura zaczęła się nieźle, ale im bliżej końca, tym gorzej. Momentami wręcz irytująca narracja i nie rozumiem porównań do perełki, jaką jest "Mały książę". Chcąc pozostać uczciwa powiem, że chciałabym poznać opinię 10-latki czytającej tę książkę. Bo może ja byłam zbyt "dorosła" (vel krytyczna) w swej ocenie...

Dzisiaj skończyłam książkę, do której podchodziłam z bolącym sercem, gdy dowiedziałam się o strasznej chorobie autorki. Lektura zaczęła się nieźle, ale im bliżej końca, tym gorzej. Momentami wręcz irytująca narracja i nie rozumiem porównań do perełki, jaką jest "Mały książę". Chcąc pozostać uczciwa powiem, że chciałabym poznać opinię 10-latki czytającej tę książkę. Bo może...

Sięgnęłam po książkę, chcąc poznać bliżej ten nieznany i odległy kawałek świata, i nie rozczarowałam się! Autor stworzył ciekawą pracę, przybliżając realia życia, niezbędne fakty i wyimki z historii, dzięki czemu obraz wydaje się bardzo pełny.

Sięgnęłam po książkę, chcąc poznać bliżej ten nieznany i odległy kawałek świata, i nie rozczarowałam się! Autor stworzył ciekawą pracę, przybliżając realia życia, niezbędne fakty i wyimki z historii, dzięki czemu obraz wydaje się bardzo pełny.