Pisarsko dobre - autorka umie posługiwać się słowem, tekst jest rytmiczny i dobrze napisany. Fabularnie - niezbyt intrygujące, dość płaska historia przeplatana dobrymi pomysłami i momentami, jednak niedociągniętymi do końca. Jeśli wyjdzie coś jeszcze tej autorki to jednak przeczytam.

Pisarsko dobre - autorka umie posługiwać się słowem, tekst jest rytmiczny i dobrze napisany. Fabularnie - niezbyt intrygujące, dość płaska historia przeplatana dobrymi pomysłami i momentami, jednak niedociągniętymi do końca. Jeśli wyjdzie coś jeszcze tej autorki to jednak przeczytam.

Powieść dla mnie nierówna. Nie można odmówić autorce umiejętności posługiwania się słowem, jednak główna idea - hiperleksja bohaterki i świat bez pisma są potraktowane mimochodem, przedstawione niejako przy okazji. Szkoda.

Powieść dla mnie nierówna. Nie można odmówić autorce umiejętności posługiwania się słowem, jednak główna idea - hiperleksja bohaterki i świat bez pisma są potraktowane mimochodem, przedstawione niejako przy okazji. Szkoda.

Bardzo udane spotkanie z literaturą islandzką. Dramat rodzinny z niebanalną, niemal kryminalną intrygą, który rzeczywiście wciąga czytelnika, ale też powieść interesująca na płaszczyźnie filozoficznej i światopoglądowej, mocno wpisana we współczesną kulturę Internetu i obrazów. Czy pismo i czytanie było czymś dobrym czy złym dla ludzkości, czy można porzucić czytanie? czy żyjemy w czasach powolnego zamierania pisma, co może uwolnić ludzki umysł? Jak działa mózg i jak jest kształtowany przez czytelnictwo? Ta powieść otwiera wiele drzwi i nie daje gotowych odpowiedzi. I jest też świetnie napisana. Konstrukcja postaci, ich psychologia, relacje współgrają z neurologicznymi rozważaniami, bohaterowie nie są zestawiani na zasadzie kontrastu, ale raczej uzupełniania się w taki sposób, jak uzupełniają się półkule ludzkiego mózgu. Na drugim planie też jest wiele elementów, postaci i motywów, które świetnie uzupełniają główny wątek. Niebinarna Angel, mistyczny wątek Erzulie Dantor, sumeryjska mitologia i mało znane wątki z filozofii Sokratesa, kwestia hiperleksji, dysleksji, spaktrum autyzmu... ale nie ma chaosu, jest spójna, bardzo kompletna i wciągająca opowieść, która w jakimś sensie jest autotematyczna, bo rozciąga się na wielu planach gdzieś między intelektem i duchowością, między nieuniknionym łaczeniem dwóch półkuli mózgu, a zarazem jest tak napisana, żeby właśnie te dwie półkule angażuje, wymaga od odbiorcy myślenia, ale i porusza emocje. Strasznie to jest dobrze skomponowane.

Bardzo udane spotkanie z literaturą islandzką. Dramat rodzinny z niebanalną, niemal kryminalną intrygą, który rzeczywiście wciąga czytelnika, ale też powieść interesująca na płaszczyźnie filozoficznej i światopoglądowej, mocno wpisana we współczesną kulturę Internetu i obrazów. Czy pismo i czytanie było czymś dobrym czy złym dla ludzkości, czy można porzucić czytanie? czy...

Zaskakujące.

Zaskakujące.

Książka totalnie mnie zaskoczyła, ale na szczęście in plus. Tak naprawdę nie jest to banalna historia przyrodniego rodzeństwa czy wspólnie mieszkających matek obojga, ale lektura stawiająca pytania (jakże ważkie we współczesnym świecie coraz powszechniejszych piktogramów) o sens i przyszłość słowa pisanego/czytanego. Pobudzająca, głęboka (nawiązująca do Fajdrosa, do którego chcę teraz sięgnąć),warta polecenia szczególnie dla dojrzałego i świadomego czytelnika!

Książka totalnie mnie zaskoczyła, ale na szczęście in plus. Tak naprawdę nie jest to banalna historia przyrodniego rodzeństwa czy wspólnie mieszkających matek obojga, ale lektura stawiająca pytania (jakże ważkie we współczesnym świecie coraz powszechniejszych piktogramów) o sens i przyszłość słowa pisanego/czytanego. Pobudzająca, głęboka (nawiązująca do Fajdrosa, do którego...

Taka sobie. Momentami dziwna.

Taka sobie. Momentami dziwna.

Początek wspaniały- lata 90, ciekawe bohaterki. Potem raczej rozczarowuje. A ta historyjka o ojcu na tej wyspie, tak odklejona, że hej!

Początek wspaniały- lata 90, ciekawe bohaterki. Potem raczej rozczarowuje. A ta historyjka o ojcu na tej wyspie, tak odklejona, że hej!

Totalnie nie rozumiem tej książki.
Pierwsza część dotycząca dwóch młodych matek mieszkających razem po prostu świetna, typowo skandynawska, jeżeli można tak powiedzieć. A dalsza część z akcją w Ameryce - zupełnie bez sensu, jak z taniej sensacji. Jakby tekst pisały dwie różne osoby.

Totalnie nie rozumiem tej książki.
Pierwsza część dotycząca dwóch młodych matek mieszkających razem po prostu świetna, typowo skandynawska, jeżeli można tak powiedzieć. A dalsza część z akcją w Ameryce - zupełnie bez sensu, jak z taniej sensacji. Jakby tekst pisały dwie różne osoby.

Historia samotnego macierzyństwa w dwójkę była świetna, ale reszta nie przypadła mi jakoś do gustu. Gdyby nie niska cena i ładna okładna, sądzę, że nigdy bym się nie zabrała za taką książkę.

Historia samotnego macierzyństwa w dwójkę była świetna, ale reszta nie przypadła mi jakoś do gustu. Gdyby nie niska cena i ładna okładna, sądzę, że nigdy bym się nie zabrała za taką książkę.

7,5

7,5