Poruszająca opowieść o tym jak zmienia się życie kobiety, kiedy usłyszy diagnozę : rak piersi. Jak wygląda walka z nowotworem, chemioterapia ale też ile trzeba pracy nad samym sobą, by chcieć walczyć i nie stracić przez to chęci do życia. A w tle tej heroicznej walki toczy się zwykłe życie. Kobiety, które chorują na raka piersi, nie są tylko pacjentkami ale matkami, żonami, córkami. Miewają chwile zwątpienia, ale wciąż potrafią w sobie znaleźć siłę i nadzieję.

Ciąg dalszy recenzji na:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=870790391510414&set=a.530574228865367

Poruszająca opowieść o tym jak zmienia się życie kobiety, kiedy usłyszy diagnozę : rak piersi. Jak wygląda walka z nowotworem, chemioterapia ale też ile trzeba pracy nad samym sobą, by chcieć walczyć i nie stracić przez to chęci do życia. A w tle tej heroicznej walki toczy się zwykłe życie. Kobiety, które chorują na raka piersi, nie są tylko pacjentkami ale matkami, żonami,...

Ciężko jest powiedzieć komuś/sobie, żeby nie przejmować się swoimi problemami, bo inni mają przecież gorzej. Gorzej płatną pracę, problematycznego partnera, mniej znajomych, wkurzającą rodzinę, więcej stresu itd. Myślę jednak, że warto sięgnąć po tą książkę, prawdziwą opowieść o życiu zwyczajnej kobiety, które nie odbiegało od naszego. Aż tu nagle zdążyło się coś, czego nikt nie planuje, nie bierze pod uwagę...
Jestem zachwycona przemyśleniami autorki, opisami towarzyszących jej uczuć przy procesie leczenia. Po prostu otwiera oczy: na problematykę chorób przewlekłych, na tematy skończoności ludzkiego życia.
Polecam z całego serca ❤

Ciężko jest powiedzieć komuś/sobie, żeby nie przejmować się swoimi problemami, bo inni mają przecież gorzej. Gorzej płatną pracę, problematycznego partnera, mniej znajomych, wkurzającą rodzinę, więcej stresu itd. Myślę jednak, że warto sięgnąć po tą książkę, prawdziwą opowieść o życiu zwyczajnej kobiety, które nie odbiegało od naszego. Aż tu nagle zdążyło się coś, czego...

Świetna książka. W dzisiejszych czasach, kiedy coraz więcej osób choruje na raka ta książka uzmysławia z czym musi się zmierzyć chorujący na raka człowiek. W książce pada stwierdzenie często przytaczane wśród onkologów "nie ma ludzi którzy nie chorują na raka, są tylko ci, których jeszcze je zdiagnozowano". I coś w tym jest. Każdego zachęcam po sięgnięcie do tej lektury.

Świetna książka. W dzisiejszych czasach, kiedy coraz więcej osób choruje na raka ta książka uzmysławia z czym musi się zmierzyć chorujący na raka człowiek. W książce pada stwierdzenie często przytaczane wśród onkologów "nie ma ludzi którzy nie chorują na raka, są tylko ci, których jeszcze je zdiagnozowano". I coś w tym jest. Każdego zachęcam po sięgnięcie do tej...

Życie bardzo szybko może przeciec między palcami o czym przekonuje się czterdziestoczteroletnia Jagna Kaczanowska. Pomysł, że naprawdę mogłaby mieć raka jest dla niej absurdalny. Przecież coś takiego nie mogło jej spotkać. Otrzymane 8 marca 2021 roku wyniki  mówią jednoznacznie, że z jej lewą piersią zaczyna dziać się coś niedobrego. Pośrednio złośliwy rak "no special type" - rak przewodowy oraz śluzowy. Przepełnia ją poczucie nierealności całej sytuacji. Gdy już wie, że nie spotkała jej żadna pomyłka czuje, że traci swoje życie. Czuje zwierzęcy strach, jakby ktoś zapędził ją w róg klatki. Jagna bardzo chce żyć. Bardzo! W raka trzeba bić ze wszystkich dział a ona jest młoda i musi wytrzymać tempo. Prawda?

"Jestem ja, ja i mój rak, zamknięta w akwarium, w klatce chorowania i umierania. A na zewnątrz, za szybą, są oni. Cała reszta świata, zdrowa, bez raka. Strasznie to nierealne. Czy to się naprawdę dzieje?"

Biopsja, oczekiwanie na wyniki badań, które dłuży się niemiłosiernie, nieprzyjemne badania, operacja i hormonoterapia, chemioterapia, która jest źródłem cierpienia nieporównywalnego z niczym innym - właśnie tak wygląda teraz codzienność naszej bohaterki. Najgorsza jest jednak diagnostyka i oczekiwanie na wyniki badań. Skutki uboczne leczenia onkologicznego nie należą do najprzyjemniejszych. Życie naszej bohaterki zmienia się bezpowrotnie. O swoim raku jedną rzecz wie na pewno - jest nieprzewidywalny. Naprawdę boi się umrzeć - ma w końcu małe dzieci, firmę i mnóstwo zobowiązań. Zrobi zatem wszystko aby walczyć z całych sił. Ma jedno życie i chce je wycisnąć do ostatniej kropli. Rak to loteria - ruletka. Najgorsze jest czekanie - na lekarza, wyniki, operacje, chemioterapię, na cud.

W Polsce prawie milion osób żyje z diagnozą nowotworu. Rak piersi ma dobre rokowania ale leczenie jest długotrwałe. Pacjentki mają różne warianty leczenia, które nie zawsze kończą się chemia, ważne jest aby pacjentki same podejmowały najlepszą dla nich decyzję. Życie nie może być zdefiniowane przez raka. Strach, rozpacz i poczucie beznadziei. Uwięzieni w okrutnym Królestwie Chorych ze wszystkich sił pragną żyć i realizować cele i spełniać marzenia. Rak jest choroba przewlekła a nie nieuleczalną. W jego trakcie jest też przestrzeń na życie. Musi być!

Książka "Rak i dziewczyna. Jak ułożyłam sobie życie z rakiem" Jagny Kaczanowskiej jest historią walki ale przede wszystkim życia z rakiem. Ta książka jest po prostu napisana przez życie, bez owijania w bawełnę, prosto i na temat, właśnie tak jak wygląda droga powrotu do zdrowia. Książka niezwykle przejmująca, przy której nie raz łzy leciały ze wzruszenia i podziwu dla Autorki, za całą drogę jaką musiała przejść. W tej niezwykle poruszającej historii kryją się również momenty radości i uśmiechu. Dzięki tej książce inaczej spojrzałam na życie osób z nowotworem.

Zawarto rozmowy ze specjalistami, którzy o raku zdają się wiedzieć niemal wszystko - doktor Joanną Kufel - Grabowską, Amazonką Kasią Krajewską - kobietą z diagnozą raka, osobą, która przeszła leczenie onkologiczne Maciejem Krajewskim, dziennikarką i pisarką Anną Bimer, psycholog i psychoonkolog, terapeutą Adrianną Sobol oraz chirurgiem onkologiem doktorem Klaudiuszem Czerniawskim.

Dowiadujemy się jak wygląda diagnostyka, cykl chemioterapii i wszystko co z nią związane. "Rak i dziewczyna" to intymna historia, pełna bólu, strachu, niesprawiedliwości. Autorka napisała odważną, szczerą i wzruszająca historię o swojej walce z  przeciwnikiem, który nie uwzględnia żadnych reguł i zasad. To książka od której nie sposób się oderwać i odłożyć ją na dłuższą chwilę. Z całego serca polecam!

Życie bardzo szybko może przeciec między palcami o czym przekonuje się czterdziestoczteroletnia Jagna Kaczanowska. Pomysł, że naprawdę mogłaby mieć raka jest dla niej absurdalny. Przecież coś takiego nie mogło jej spotkać. Otrzymane 8 marca 2021 roku wyniki  mówią jednoznacznie, że z jej lewą piersią zaczyna dziać się coś niedobrego. Pośrednio złośliwy rak "no special type"...

Na początek mam dla Was cytat – co sądzicie o tych słowach:

„Pora zaakceptować, że on [rak] jest i coraz częściej będzie częścią naszego życia. I prze sam fakt chorowania to życie nie musi być wcale złe. Nie mówię tylko o raku, ale w ogóle o chorobach, zwłaszcza przewlekłych. Wyprowadzanie ich ze szpitali, zza parawanów, z domów jest naszym wspólnym interesie. Bo każdy z nas może zachorować.”

Ja się z nimi zgadzam. Rak staje się niestety chorobą cywilizacyjną. Znam przynajmniej jedną osobę, która miała nowotwór. Mnie również to dotknęło…

Rak nie wybiera, celuje i strzela na oślep. Nie ważne, że uprawiasz sport, prowadzisz zdrowy tryb życia. Nie ważne, że masz dzieci, marzenia i tyle planów na przyszłość. Ale, co ważne, rak to nie wyrok. I to właśnie chce na powiedzieć Jagna Kaczanowska w swojej książce „Rak i dziewczyna”.

Autorka opowiada nam o swojej drodze z rakiem. Mowa o etapach leczenia, rodzajach chemii, markerach, badaniach… Dla ludzi, którzy tego nie przeżyli to trochę abstrakcja, natomiast Autorka w luźny i bardzo otwarty sposób nam to przybliża. Czy wiecie, że na zakończenie chemii, tę radosną wieść obwieszcza się dzwoniąc dzwoneczkiem? Dlaczego tak? O tym też dowiecie się z książki „Rak i dziewczyna”.

W książce przeczytacie również o tym jak ważne są relacje z ludźmi, jak istotna jest konkretna pomoc i wsparcie. Niby każdy z nas to wie, ale… chyba nie do końca. Dość często słyszy się jak ludzie odwracają się od chorych na raka. Ze strachu? Przecież to nie trąd, nie da się tym zarazić…

Z rakiem da się żyć. Jagna Kaczanowska to udowadnia. Jest ciężko, ale się da. Ba! Rak zmienia ludzi. Na lepsze. Świadomość, że możesz umrzeć jeszcze bardziej pobudza do życia. Bardziej się chce.

„Trudności mogą uskrzydlać. Nigdy tak bardzo nie jestem pewna, że chcę żyć tak jak, teraz gdy wiem, że mogę umrzeć w ciągu kilku miesięcy.”

To, co dominuje w tej książce to szczerość. Nie każdy jest w stanie tak otworzyć się przed czytelnikiem. To z mojego, czytelniczego punktu widzenia naprawdę dobre. Wierzę, że przesłanie tej książki zakiełkuje w innych i przyniesie obfity plon.

Jeśli macie w planach na ten rok przeczytać książkę ważną i potrzebą, ale też ciekawą i inspirującą to nie musicie szukać – już ją znaleźliście. Polecam „Rak i dziewczynę”!

Na początek mam dla Was cytat – co sądzicie o tych słowach:

„Pora zaakceptować, że on [rak] jest i coraz częściej będzie częścią naszego życia. I prze sam fakt chorowania to życie nie musi być wcale złe. Nie mówię tylko o raku, ale w ogóle o chorobach, zwłaszcza przewlekłych. Wyprowadzanie ich ze szpitali, zza parawanów, z domów jest naszym wspólnym interesie. Bo każdy z...

Książka bardzo dobra. Uwielbiam Panią Kaczanowską, uwielbiam ją za jej optymizm, za wolę walki. Bardzo poruszająca pozycja i aż nie potrafię sobie wyobrazić co czują kobiety, które zapadają na raka piersi. Jest to dla mnie niewyobrażalna. Ale dzięki Pani Jagnie wiem, że można żyć , przede wszystkim psychicznie można "dać radę". Piękna i poruszająca!

Książka bardzo dobra. Uwielbiam Panią Kaczanowską, uwielbiam ją za jej optymizm, za wolę walki. Bardzo poruszająca pozycja i aż nie potrafię sobie wyobrazić co czują kobiety, które zapadają na raka piersi. Jest to dla mnie niewyobrażalna. Ale dzięki Pani Jagnie wiem, że można żyć , przede wszystkim psychicznie można "dać radę". Piękna i poruszająca!

Podziwiam autorkę za dobre, pozytywne, mocne podejście do walki z chorobą. Potrafiła to opisać żywo, z humorem, w zasadzie z całych wachlarzem emocji, które - co zrozumiałe - w takiej sytuacji się pojawić muszą. Książkę się pochłania, kartki same się przewracają, bo koniecznie chce się poznać, co dalej.
Trochę pesymistyczna końcówka, spodziewałam się bardziej optymistycznego akcentu. Czy powinnam? Chyba zbyt dobrze się czytało i oczekiwałam większego happy endu. Głupia ja. Chociaż są osoby, które po prostu się wyleczą i nie myślą już o tym, nie żyją tym. Te które mogą oczywiście. Wierzyłam więc, że można wrócić do stanu sprzed choroby. Ta książka otwiera oczy. Leczenie, chemia, to dopiero początek drogi.
Myślę, że powinno powstawać więcej takich pozycji. Ukazujących, że można się wyleczyć, że nie należy unikać diagnozy, nie należy zwlekać. Że to leczenie ma dzisiaj zupełnie inne oblicze niż jeszcze dziesięć lat wcześniej.
Kiedyś rak oznaczał wyrok. Dziś oznacza po prostu leczenie. Jak wiele innych chorób.

Podziwiam autorkę za dobre, pozytywne, mocne podejście do walki z chorobą. Potrafiła to opisać żywo, z humorem, w zasadzie z całych wachlarzem emocji, które - co zrozumiałe - w takiej sytuacji się pojawić muszą. Książkę się pochłania, kartki same się przewracają, bo koniecznie chce się poznać, co dalej.
Trochę pesymistyczna końcówka, spodziewałam się bardziej...

Drogie Panie! Badajcie się, bo według statystyk z rakiem piersi przyjdzie się zmierzyć co ósmej kobiecie.
Przeczytałam tę książkę świeżo po. Świeżo po raku piersi. Nie wiem jak odebrałabym ją, powiedzmy, dwa lata temu. Kiedy byłam zupełnie zdrowa. Ale na ten moment była to lektura dla mnie wybitna, bo opisywała dokładnie to, co czułam idąc bardzo podobną drogą. Nie jestem sama! Uff ;)
Autorka pisze ciekawie, "lekkim piórem", momentami z dystansem, a nawet z humorem. O, bogowie. Takie same myśli mnie nachodziły. Rozumiem to wszystko doskonale. Prawdziwe, autentyczne. Dla mnie bomba.

Drogie Panie! Badajcie się, bo według statystyk z rakiem piersi przyjdzie się zmierzyć co ósmej kobiecie.
Przeczytałam tę książkę świeżo po. Świeżo po raku piersi. Nie wiem jak odebrałabym ją, powiedzmy, dwa lata temu. Kiedy byłam zupełnie zdrowa. Ale na ten moment była to lektura dla mnie wybitna, bo opisywała dokładnie to, co czułam idąc bardzo podobną drogą. Nie jestem...

Bohaterka książki, a zarazem jej autorka to kobieta aktywna, dziennikarka, psycholożka i nieustraszona matka, która potrafi wziąć byka za rogi.

Jagna Kaczanowska stworzyła książkę, w której pokazuje walkę z trudną i nieprzyjemną chorobą. Dzięki tym zapiskom stajemy się wiernymi widzami jej życia od diagnozy po chemię, mastektomię i rekonstrukcję piersi. Jesteśmy świadkami jej wizyt w szpitalu, w domu, w którym nie brakuje kłótni, momentów załamania, ale także radości. Jesteśmy przeprowadzeni przez cały wachlarz emocjonalny oraz tych dobrych i złych momentów.

Autorka zaprosiła nas do swojego życia, aby pokazać, jak z tą chorobą można wygrać, chce dać nadzieję tym, którzy dopiero poznali diagnozę oraz wesprzeć rodzinę, które zmagają się z chorobą nowotworową. Pamiętajcie, to nie jest choroba, tylko jednej osoby to jest choroba całej rodziny. W momencie, kiedy cierpi pacjent, cierpi też cała jego rodzina.

Bohaterka książki, a zarazem jej autorka to kobieta aktywna, dziennikarka, psycholożka i nieustraszona matka, która potrafi wziąć byka za rogi.

Jagna Kaczanowska stworzyła książkę, w której pokazuje walkę z trudną i nieprzyjemną chorobą. Dzięki tym zapiskom stajemy się wiernymi widzami jej życia od diagnozy po chemię, mastektomię i rekonstrukcję piersi. Jesteśmy świadkami...

,@wydawnictwo_agora pięknie dziękuję za książkę do recenzji ❣️

"Październik już od 1985 roku jest miesiącem świadomości raka piersi, a od 2008 roku w dniu 15 października obchodzony jest Europejski Dzień Walki z Rakiem Piersi. Rak piersi jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym u kobiet w Polsce."

Sięgacie po literaturę piękną?
Ja rzadko, ale jeżeli już sięgnę to po coś konkretnego i tak było w tym przypadku.

Diagnoza, leczenie, chemia, rekonstrukcja piersi, pełno gabinetów lekarskich oraz życie codzienne - mąż, dzieci.
Z tym wszystkim musiała zmagać się nasza bohaterka, a zarazem autorka tej książki.

Jest to odważna i bardzo osobista momentami wręcz intymna opowieść o tym co nowotwór robi z człowiekiem. Książka jest bardzo emocjonalna, porusza naprawdę wrażliwe punkty w człowieku.
Autorka opisuje od początku co choroba zrobiła z nią i w jej życiu, ciężką walkę jaką z nią podjęła.

Książkę jak dla mnie powinien przeczytać każdy, nowotwór to schorzenie, które sieje spustoszenie w ostatnich czasach, a może kogoś podnieść na duchu, bądź pomóc w wyjściu z dołka. Książka wprowadza w nostalgiczny nastrój i zmusza do refleksji.
Myślę, że to dobra książka na ten miesiąc zwłaszcza, że październik to miesiąc świadomości raka piersi .
Dobrze, że takie książki powstają. Bardzo dobrze, że to coraz mniejszy temat tabu

,@wydawnictwo_agora pięknie dziękuję za książkę do recenzji ❣️

"Październik już od 1985 roku jest miesiącem świadomości raka piersi, a od 2008 roku w dniu 15 października obchodzony jest Europejski Dzień Walki z Rakiem Piersi. Rak piersi jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym u kobiet w Polsce."

Sięgacie po literaturę piękną?
Ja rzadko, ale jeżeli już sięgnę...