Fajne. Na luzie. Duzo sie dzieje. Ciekawi bohaterowie.

Fajne. Na luzie. Duzo sie dzieje. Ciekawi bohaterowie.

Autor nie do końca wiedział, w jaką grupę docelową celuje. Jako książka dla dorosłych, jest zbyt naiwna, a postacie nazbyt proste, lepiej więc pasuje tutaj jej klasyfikacja do literatury młodzieżowej.

Jeżeli zaś chodzi o fabułę, to bardzo ciekawym pomysłem jest wykorzystanie polskich legend i baśni do stworzenia nowego świata. Ale na pomyśle się kończy. Warsztat autra jest nierówny, a im bliżej końca, tym jest gorzej. Tak jakby zabrakło pomysłu na naprawdę dobre zakończenie, czego efektem są pisane na kolanie i po łebkach końcowe rozdziały.

Autor nie do końca wiedział, w jaką grupę docelową celuje. Jako książka dla dorosłych, jest zbyt naiwna, a postacie nazbyt proste, lepiej więc pasuje tutaj jej klasyfikacja do literatury młodzieżowej.

Jeżeli zaś chodzi o fabułę, to bardzo ciekawym pomysłem jest wykorzystanie polskich legend i baśni do stworzenia nowego świata. Ale na pomyśle się kończy. Warsztat autra jest...

Bardzo dobrze się to czyta. Porównał bym ją do Baśniowej opowieści Kinga, ale jakbym by, pierwszy ;). Mega fajnie wplecione polskie baśnie na prawdę warto się zapoznać.

Bardzo dobrze się to czyta. Porównał bym ją do Baśniowej opowieści Kinga, ale jakbym by, pierwszy ;). Mega fajnie wplecione polskie baśnie na prawdę warto się zapoznać.

Dawno czekałem na możliwość przeczytania tej książki.
Z jednej strony trochę się zawiodłem, bo książka sprawia wrażenie, że jest adresowana do zdecydowanie ode mnie młodszego czytelnika. Z drugiej strony historia w niej opisana jest dość ciekawa i zwłaszcza po przeczytaniu połowy książki mocno wciąga.
Generalnie jest to dość lekka powieść autora. Nie zmusza do głębszych przemyśleń, nie zostawia "piętna" na psychice czytelnika. Ot, taka przyjemna odskocznia w świecie poważnych problemów.
Mimo wszystko polecam.

Dawno czekałem na możliwość przeczytania tej książki.
Z jednej strony trochę się zawiodłem, bo książka sprawia wrażenie, że jest adresowana do zdecydowanie ode mnie młodszego czytelnika. Z drugiej strony historia w niej opisana jest dość ciekawa i zwłaszcza po przeczytaniu połowy książki mocno wciąga.
Generalnie jest to dość lekka powieść autora. Nie zmusza do głębszych...

9/52/2024

9/52/2024

Nie jest zła, ale pisana w dość specyficzny sposób, który mi nie do końca pasował.

Nie jest zła, ale pisana w dość specyficzny sposób, który mi nie do końca pasował.

Historia nastolatków w Polsce s-f. Mnie to kupiło bo nie wiele znam podobnych tytułów. Można poczuć klimat, którego nie przypominam sobie przy żadnej innej książce.

Historia nastolatków w Polsce s-f. Mnie to kupiło bo nie wiele znam podobnych tytułów. Można poczuć klimat, którego nie przypominam sobie przy żadnej innej książce.

Każdego pisarza korci począć dzieło Kingiwe i to takie jest - tylko nasze polskie i nie zagraniczne i dobre! Jest to ponoć jedna z pierwszych jego książek, ale nie widać na dodatek nie jest to jego korony gatunek - szacuneczek.

Każdego pisarza korci począć dzieło Kingiwe i to takie jest - tylko nasze polskie i nie zagraniczne i dobre! Jest to ponoć jedna z pierwszych jego książek, ale nie widać na dodatek nie jest to jego korony gatunek - szacuneczek.

Poniżej oczekiwań: ani porywające, ani porywająco napisane. Morały na poziomie bajek dla dzieci. Może nastolatki oceniłyby to inaczej niż dorośli?

Poniżej oczekiwań: ani porywające, ani porywająco napisane. Morały na poziomie bajek dla dzieci. Może nastolatki oceniłyby to inaczej niż dorośli?

Walka dobra ze złem, krwiopijcze istoty, magiczne przedmioty, tajemny świat, pierwsza miłość, mazurska wieś. Co łączy ze sobą te elementy? “Zmorojewo”, powieść Jakuba Żulczyka, którą niedawno wznowiło Wydawnictwo Agora.

Autor przenosi nas w świat niby zwykły, a jednak oderwany od rzeczywistości. Główny bohater – piętnastoletni komputerowiec Tytus Grójecki – ląduje na przymusowych wakacjach u dziadków w Głuszycach, mazurskiej wiosce. Z początku nudne wakacje w ciągu zaledwie kilku chwil zmieniają się w pełną przygód, przepełnioną niebezpieczeństwem historię, a Tytus staje przed naprawdę trudnym zadaniem. Choć jest nastolatkiem, który niewiele przeżył, na jego barkach spoczywa los… całego świata. Musi obronić siebie i swoich bliskich przed nadchodzącym Złem. Pomagają mu w tym wysłannicy Dobra oraz Anka, jego pierwsza, młodzieńcza miłość. Przy okazji ratowania świata Tytus odkrywa rodzinną tajemnicę i przechodzi inicjację. Z nieśmiałego, spokojnego chłopaka zmienia się w pewnego siebie i odważnego bohatera, który pomimo przeciwności osiąga swój cel. Ale czy na pewno? Czy niedoświadczony mieszczuch jest w stanie pokonać najczarniejszą czerń, która od wieków ukrywa się za tajemniczą Barierą? Zło oprze się nastolatkowi, którego jedynym atutem jest znak Zmory odciśnięty na czole? Nie zdradzę odpowiedzi. Zainteresowanych odsyłam do lektury.

“Zmorojewo”, ze względu na sposób wykreowania bohatera oraz poruszony temat, to książka szczególna w twórczości Żulczyka. Po “Ślepnąc od świateł” i “Wzgórzu psów” czytelnik oczekuje czegoś mocnego, brutalnego w przekazie. Tymczasem “Zmorojewo” to powieść przygodowa dla młodzieży i to raczej tej młodszej. Autor sięga po utarte wzorce i schematy gatunku. Wartkie tempo, nieoczekiwane zwroty akcji, wprowadzanie elementów realizmu magicznego sprawiają, że powieść czyta się szybko. Jednak mimo zastosowania wspomnianych pisarskich trików, “Zmorojewo” pozostaje kolejną książką dla młodzieży, która nie wyróżnia się niczym szczególnym. Żulczyk tym razem nie zaskakuje, nie zadziwia, nie porusza. Pozostaje mieć nadzieję, że kolejna część przygód Tytusa Grójeckiego będzie bardziej porywająca.

Walka dobra ze złem, krwiopijcze istoty, magiczne przedmioty, tajemny świat, pierwsza miłość, mazurska wieś. Co łączy ze sobą te elementy? “Zmorojewo”, powieść Jakuba Żulczyka, którą niedawno wznowiło Wydawnictwo Agora.

Autor przenosi nas w świat niby zwykły, a jednak oderwany od rzeczywistości. Główny bohater – piętnastoletni komputerowiec Tytus Grójecki – ląduje na...