Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kocham język Dostojewskiego, dosadność i studium postaci. W "Braciach Karamazow" najbardziej cenię ich wspólny mianownik: dochodzenie do krawędzi i podejmowanie decyzji o wielkoduszności, albo najgorzej jadowitosci. Czczenie kobiet, albo skrajne ich wykorzystywanie. Te punkty zwrotne w których tak łatwo podjąć niewłaściwą, idącą w dalekie konsekwencje decyzję....
U Dostojewskiego każda niemal chwila to punkt zwrotny.
Audiobook - słuchowisko to szczególna przyjemność.

Kocham język Dostojewskiego, dosadność i studium postaci. W "Braciach Karamazow" najbardziej cenię ich wspólny mianownik: dochodzenie do krawędzi i podejmowanie decyzji o wielkoduszności, albo najgorzej jadowitosci. Czczenie kobiet, albo skrajne ich wykorzystywanie. Te punkty zwrotne w których tak łatwo podjąć niewłaściwą, idącą w dalekie konsekwencje decyzję....
U...

Genialna.

Genialna.

Smutna i straszna, a równocześnie baśniowa. Rewelacyjna książka. Jak zwykle u Bator prężny język, w sposób perfekcyjny "oddający wszystko, co pomyśli głowa". Historia świetnie opowiedziana, której nie mogłam przestać czytać.

Smutna i straszna, a równocześnie baśniowa. Rewelacyjna książka. Jak zwykle u Bator prężny język, w sposób perfekcyjny "oddający wszystko, co pomyśli głowa". Historia świetnie opowiedziana, której nie mogłam przestać czytać.

Joanna Bator tą książką wyprzedziła moją ulubioną dotąd Tokarczuk. Wyszukany język za jakim tęskniłam, pełen własnych metafor i zgrabnie zestawionych porównań sprawia, że tą książką można się delektować. Autorka nie przyprawia bohaterom gęby, a jedynie ją z serdecznością i wyrozumiałością demaskuje. Obnaża kompleksy i przedstawia psychologiczny portret bohaterów pokazując spóścizny pokoleniowe. Brak dialogów sprawia, że treść jest zwarta i esencjonalna, i ułatwia zobaczenie bohaterów jakimi są.
Powieść jest bardzo realistyczna, soczysta, a równocześnie przepleciona obrazami z perspektywy dziecka - małej Dominiki. Opowiada o traumach i ich przetworzeniu przez życie, a równocześnie giętkość języka zapewnia smaczki humorystyczne.
To obraz społeczeństwa z wzajemnym przyzwoleniem na zło, a równocześnie o wykwitającym samoistnie dobru. Książka, na jaką czekałam.

Joanna Bator tą książką wyprzedziła moją ulubioną dotąd Tokarczuk. Wyszukany język za jakim tęskniłam, pełen własnych metafor i zgrabnie zestawionych porównań sprawia, że tą książką można się delektować. Autorka nie przyprawia bohaterom gęby, a jedynie ją z serdecznością i wyrozumiałością demaskuje. Obnaża kompleksy i przedstawia psychologiczny portret bohaterów pokazując...

Fantastyka bazujaca na slowianskim folklorze. Swietnie poprowadzona opowiesc, pelna znanych z basni motywow boginek, demonow, dawnych rytualow i obrzedow. Jezyk pozostawia wiele do zyczenia: jest zwykly, codzienny, bez wlasnych metafor autorki. Utarte zwroty i sformuowania: tu mam niedosyt. Jednak swietna ksiazka i chetnie nabede kolejna czesc.

Fantastyka bazujaca na slowianskim folklorze. Swietnie poprowadzona opowiesc, pelna znanych z basni motywow boginek, demonow, dawnych rytualow i obrzedow. Jezyk pozostawia wiele do zyczenia: jest zwykly, codzienny, bez wlasnych metafor autorki. Utarte zwroty i sformuowania: tu mam niedosyt. Jednak swietna ksiazka i chetnie nabede kolejna czesc.

Genialna książka, którą się pamięta, do której się wraca, która w nas zostaje i zmienia nas trwale.

Genialna książka, którą się pamięta, do której się wraca, która w nas zostaje i zmienia nas trwale.

Nie jest to literatura najwyższego lotu, a niektóre rady są trochę szalone. Na pewno nie będę się żegnać z każdą moją zużytą skarpetką, jak zaleca autorka, ale autorka zaraziła mnie upodobaniem do układania w szufladach. Przeczytałąm książkę dwa lata temu, i od tej pory tak bielizna, jak i ubrania w moich szufladach stoją na baczność. Tak więc poradnik zdecydowanie mi się przydał- i takie jest jego zadanie.

Nie jest to literatura najwyższego lotu, a niektóre rady są trochę szalone. Na pewno nie będę się żegnać z każdą moją zużytą skarpetką, jak zaleca autorka, ale autorka zaraziła mnie upodobaniem do układania w szufladach. Przeczytałąm książkę dwa lata temu, i od tej pory tak bielizna, jak i ubrania w moich szufladach stoją na baczność. Tak więc poradnik zdecydowanie mi się...

Świetny tekst. Audiobook to podwójna przyjemność: giętki język, trafne metafory i głos autorki. Doświadczenie życiowe kobiety 40 letniej wyrażone w poważnych refleksjach nad otaczającym światem, przeplatanych humorem. Kalejdoskop kobiecych lęków i przyjemności, i pozytywny przekaz mimo wszystko. Książka do której wiem że będę wracać.

Świetny tekst. Audiobook to podwójna przyjemność: giętki język, trafne metafory i głos autorki. Doświadczenie życiowe kobiety 40 letniej wyrażone w poważnych refleksjach nad otaczającym światem, przeplatanych humorem. Kalejdoskop kobiecych lęków i przyjemności, i pozytywny przekaz mimo wszystko. Książka do której wiem że będę wracać.

Książka szczególna nie tylko ze względu na subtelność i wyrazistość erotyki zarazem, ale i ze względu na odwagę bawienia się fantazjami. Jej bohaterki są zmysłowe, świadome swoich potrzeb albo badające je po omacku. Są odważne i poszukujące. Anais kreśli miniaturowe portrety psychologiczne swoich bohaterek smakujących życie, w czasach, gdy w polskiej literaturze kobiety występowały w rolach głównie tradycyjnych. Warto jednak przypomnieć, że w tym samym czasie Nałkowska domagała się pełni praw seksualnych dla kobiet: prawa do radości w związku z mężczyzną, spełnienia nie tylko w roli matki.
Anais Nin ma trwałe miejsce w historii literatury.

Książka szczególna nie tylko ze względu na subtelność i wyrazistość erotyki zarazem, ale i ze względu na odwagę bawienia się fantazjami. Jej bohaterki są zmysłowe, świadome swoich potrzeb albo badające je po omacku. Są odważne i poszukujące. Anais kreśli miniaturowe portrety psychologiczne swoich bohaterek smakujących życie, w czasach, gdy w polskiej literaturze kobiety...

Podstawy demokracji w wersji dla dzieci... i dla dorosłych.

Podstawy demokracji w wersji dla dzieci... i dla dorosłych.

Ta próba spojrzenia na świat z perspektywy dziecka to klasyk. Tłumaczona na wiele języków. Poetycka, pełna wrażliwości na świat dziecka, i świat w ogóle.

Ta próba spojrzenia na świat z perspektywy dziecka to klasyk. Tłumaczona na wiele języków. Poetycka, pełna wrażliwości na świat dziecka, i świat w ogóle.

Bardzo szczególna książka.

Bardzo szczególna książka.

To absolutny klasyk zarówno literatury Dalekiego Wschodu, jak i literatury erotycznej, jak Pieśń nad Pieśniami z Biblii. Jednak opowieści Scheherezady są są jędrniejsze, barwniejsze, i niezwykle zbudowane. Magiczne. Polecam.

To absolutny klasyk zarówno literatury Dalekiego Wschodu, jak i literatury erotycznej, jak Pieśń nad Pieśniami z Biblii. Jednak opowieści Scheherezady są są jędrniejsze, barwniejsze, i niezwykle zbudowane. Magiczne. Polecam.

Książka może i ma cenne obserwacje/ obrazy uzależnienia kobiety od mężczyzny, jednak ciężko było mi dobrnąć do końca. Z drugiej strony tak to przecież wygląda: słuchając opowieści koleżanki w stylu: "no i znowu do niego wróciłam", też mamy męczące poczucie tkwienia w nundnej historii, i czekamy aż wreszcie będzie kolejny krok, wreszcie ona go rzuci i zacznie się realizować, rozwijać....
Książka może być odkrywcza i pasjonująca dla młodych kobiet. Może nawet ważna i budująca. Nudna dla osoby dojrzałej.

Książka może i ma cenne obserwacje/ obrazy uzależnienia kobiety od mężczyzny, jednak ciężko było mi dobrnąć do końca. Z drugiej strony tak to przecież wygląda: słuchając opowieści koleżanki w stylu: "no i znowu do niego wróciłam", też mamy męczące poczucie tkwienia w nundnej historii, i czekamy aż wreszcie będzie kolejny krok, wreszcie ona go rzuci i zacznie się realizować,...

Magiczna. Taka do zanurzenia się w niej i uprawiania modnie nazywanego "slow life". Powolność. Błogostan. Cudownie porastająca wszystko przyroda, oplatająca losy ludzkie. Książka, która we mnie pozostała.

Magiczna. Taka do zanurzenia się w niej i uprawiania modnie nazywanego "slow life". Powolność. Błogostan. Cudownie porastająca wszystko przyroda, oplatająca losy ludzkie. Książka, która we mnie pozostała.

Kocham tą książkę, uwielbiałam ją w dzieciństwie i czytam swoim dzieciom.
Jedyne co mnie w niej razi, to brutalne i egocentryczne czasami traktowanie zwierząt, które rodzina trzymała w leśniczówce. Rozumiem jednak że książka jest też dokumentem swoich czasów- i stosunku do zwierząt tam, wtedy. Np. leśniczy który trzyma w domu i wychowuje na "zwierzę domowe" tygrysiątko... Dzikie zwierzę zostało odebrane matce dla sportu, dla satysfakcji myśliwego, że udało mu się dokonać czynu niezwykłego. Leśniczy dostosowywał drapieżnika do potrzeb domowych, tzn. zwierzak był brutalnie karcony za wszelkie swoje naturalne instynkty, np. gdy zapomniano go nakarmić a on upolował koguta....
Książka jest zbiorem krótkich historyjek-obrazków zebranych w długie rozdziały, na któe apetyt rośnie. Duża wrażliwość na przyrodę i opisy, których nie znajdzie się w disneyowskich bzdetach. Np. rosnące poroże jelenia było tak wrażliwe na dotyk, że prosił on dziewczynki by go drapały. Poroże było delikatne, pokryte miękkim meszkiem, mocno ukrwione....

Opisy bardzo cenne dla młodego pokolenia, jednak uważam że niektórych momentach należy się zatrzymać i zapytać dziecko: co myślisz o jego zachowaniu? Czy też byś tak zrobił, jak tata dziewczynek? Cudowne jest obcowanie z przyrodą i zwierzętami, ale czytając trzeba przejąć inicjatywę i uwrażliwiać dziecko na szacunek dla zwierząt, trzymanych, jakby nie było, dla ludzkiej rozrywki.

Kocham tą książkę, uwielbiałam ją w dzieciństwie i czytam swoim dzieciom.
Jedyne co mnie w niej razi, to brutalne i egocentryczne czasami traktowanie zwierząt, które rodzina trzymała w leśniczówce. Rozumiem jednak że książka jest też dokumentem swoich czasów- i stosunku do zwierząt tam, wtedy. Np. leśniczy który trzyma w domu i wychowuje na "zwierzę domowe" tygrysiątko......

Jak dobrze, że ta książka powstałą.....

Jak dobrze, że ta książka powstałą.....

Zbiór opowiadań przeróżnych, gdzie można łatwo odnaleźć lub przypomnieć sobie, "co mnie kręci". Zbiór historii któe może mogą, może nie mogą się przydarzyć w rzeczywistości- któż to wie? Autorka doskonale wie, że każdego pociąga zupełnie co innego...

Zbiór opowiadań przeróżnych, gdzie można łatwo odnaleźć lub przypomnieć sobie, "co mnie kręci". Zbiór historii któe może mogą, może nie mogą się przydarzyć w rzeczywistości- któż to wie? Autorka doskonale wie, że każdego pociąga zupełnie co innego...

To absolutnie cudowna książka o świecie zupełnie abstrakcyjnym, a przecież istniejącym dawniej. Cudowne odmalowanie przemijającego czasu, portrety osób, ich stanów. Genialne naniesienie postaci na tło historyczne, ożywienie żydowskiego ducha wplecionego dawniej w każde polskie miasto. Mimo rozmiarów książki żal było zbliżać się do końca....

To absolutnie cudowna książka o świecie zupełnie abstrakcyjnym, a przecież istniejącym dawniej. Cudowne odmalowanie przemijającego czasu, portrety osób, ich stanów. Genialne naniesienie postaci na tło historyczne, ożywienie żydowskiego ducha wplecionego dawniej w każde polskie miasto. Mimo rozmiarów książki żal było zbliżać się do końca....

Uwielbiam sposób w jaki Tokarczuk opowiada swoje historie. Jednak sama fabuła dla mnie nieuchwytna.

Uwielbiam sposób w jaki Tokarczuk opowiada swoje historie. Jednak sama fabuła dla mnie nieuchwytna.