Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Ciemne tunele" Siergieja Antonowa to kolejna przeczytana przeze mnie powieść osadzona w postapokaliptycznym uniwersum Metra. W tejże książce powracamy do miejsca, gdzie wszystko się zaczęło: do moskiewskiego metra.
Szczerze powiedziawszy spodziewałam się czegoś lepszego. Pod względem fabularnym powieść jest w porządku, jednak autor drastycznie ukrócił pewne wątki, obierając dziwną drogę "na skróty". Wydarzenia są bardzo dynamiczne, aczkolwiek w moim odczuciu wszystko dzieje się za szybko; tyle wątków Antonow zmieścił na zaledwie trzystu stronach. Drugą rzeczą, która nie spodobała mi się w tej powieści jest widoczna schematyczność. W niektórych momentach można było dokładnie przewidzieć, co stanie się na następnych stronach. Bohaterowie oklepani, zbyt mało rozbudowani, momentami nawet niepotrzebni.
Z kolei chyba jedyną zaletą książki jest możliwość wczucia się w klimat. Do macierzystego Metra 2033 "Ciemnym tunelom" zdecydowanie daleko, jednak autorowi udało się zawrzeć namiastkę mrocznej tunelowej atmosfery.
Nie ukrywam, że się zawiodłam. Przebrnęłam przez tę historię szybko, jednakże z niekrytym zawodem, a tak wysoką ocenę wystawiam jedynie ze względu na ogromny sentyment do Uniwersum Metro.

"Ciemne tunele" Siergieja Antonowa to kolejna przeczytana przeze mnie powieść osadzona w postapokaliptycznym uniwersum Metra. W tejże książce powracamy do miejsca, gdzie wszystko się zaczęło: do moskiewskiego metra.
Szczerze powiedziawszy spodziewałam się czegoś lepszego. Pod względem fabularnym powieść jest w porządku, jednak autor drastycznie ukrócił pewne wątki,...